Szanowni Państwo...
W pierwszym module podążymy do prapoczątków wychowania, kiedy nie było jeszcze teorii...
Po co ludzie zaczęli formalizować oddziaływania? Jakie skutki powoduje formalizacja tychże oddziaływań?
Człowiek z jakichś powodów zaczął pochówek zmarłego (dlaczego? z jakich przyczyn?). Ludzie malowali w jaskiniach, a także bardzo precyzyjnie wykonywali narzędzia. Żył w hordzie, a potem w grupie. Ile ciekawych rzeczy wykonywał w dalszej przeszłości niż w Egipcie, za czasów Faraonów.
Jak wygląda rozwój człowieka poza społeczeństwem? Warto zastanowić się nad różnorodnymi scenariuszami (w jakim kierunku mogłaby rozwinąć się socjalizacja, a wraz z nią wychowanie ?Co mogło przyczynić się w ogóle do socjalizacji ?). Spróbujmy zastanowić się i poszukać różnych hipotez.
Być może pomocna (jako jedna z wielu) będzie analiza dzikich dzieci. Pierwszy przypadek opisany naukowo przez dr Itard'a to chłopiec z Aveyron odnaleziony 1800 roku (Roger Shattuck (1980) The Forbidden Experiment: The Story of Wild Boy of Averyon), inne przypadki Amali i Kemali w ok 1920 roku i inne współczesne z lat 80 w Los Angeles, w XXI wieku na Ukrainie, w Rosji .
W Alpach znaleziono zwłoki, przebite strzałą "Człowieka lodu" liczące 3 500 lat. (Na pczątku policja wszczęła śledztwo sądząc, że to współczesne zabójstwo. Gdzie szedł i dlaczego zginął? i.in.
Zastanówmy się przez chwilę...
Ciekawy jestem Państwa poszukiwań i dyskusji
Pozdrawiam
W Encyklpedii PWN przeczytamy następującą definicję socjalizacji: „Bezwiedny proces przystosowania się człowieka do życia społecznego, polegający na przejmowaniu wartości, norm i wzorów zachowań obowiązujących w danej zbiorowości”. Możemy z tego wywnioskować, że człowiek który rodzi się w pewnej społeczności (pierwszą jest rodzina) w sposób naturalny staje się istotą społeczną. Ludzie od zarania dziejów łączyli się w grupy. Już ludzie pierwotni zauważali, że w grupie łatwiej przetrwać. Nasza osobowość tylko w niewielkim stopniu jest uwarunkowana genetycznie. Dużo więcej kształtuje w nas właśnie społeczeństwo.
Socjalizacja jest brdzo ważna w naszym życiu. Uczy nas funkcjonowania w grupie, przekazuje wartości i wzory zachowań, daje nam aspiracje, a także wpaja panowanie nad emocjami i popędami. Analiza dzikich dzieci pokazuje nam co się dzieje z człowiekiem, który wyrasta poza społeczeństwem. Traci w pewnym sensie swoje człowieczeństwo.
Społeczeństwo pomaga nam stać się w pełni watrościowym człowiekiem, ale także uzależnia od siebie nasze zachowanie. Witold Gormbrowicz w „Ferdydurke” opisał właśnie uzależnienie jednostki od formy. Uważa, że owa forma zniewala życie całego społeczeństwa i nie pozwala na zachowanie niezależności. Również Franz Kafka w „Procesie” ukazuje zniewolenie człowieka przez prawo. Tak więc musimy uważać, aby nie zagubić się w gąszczu panujących praw i norm, i zawsze pozostać w zgodzie z własnymi przekonaniami.
Podsumowanie
SZANOWNE PANIE !
Przyznam się, że nie spodziewałem się tak dużej aktywności Pań, z jednej strony i tak wnikliwego analizowania problemu, z drugiej strony, a także co mnie niezmiernie ucieszyło dyskusji (czasami „burzliwych'!). To jest bardzo dobry kierunek pracy.
GRATULUJĘ !
Podsumowanie formalne modułu 1
Co n i e p o k o i ? Co warto z m i e n i ć
Po pierwsze brak podawania przypisów, źródeł informacji (!) oraz nadmierne korzystanie z niesprawdzonych źródeł internetowych (!).
Brak samodzielności myślenia poprzez jedynie wyszukiwanie „jakiś” informacji w internecie (czasami nie przeczytanych! a czasami nie do końca przeczytanych!) „ślizganie” się po problemie, aby coś zamieść! Szybko i niesolidnie. Nic z tego nie wynika dla osoby która to robi i dla nas uczestników forum! To jest bardzo dobrze widoczne...
Czasami (nie zawsze) posty zawierające: „też tak uważam”, „zgadzam się z koleżankami” i dalej jest powtarzanie tego co już było powiedziane - absolutnie i nie potrzebnie zabiera nasz czas i psuje wzrok. Kolejne to posty- olbrzymy (bez akapitów, zblokowane, bez odstępów - „powietrza” - między liniami!, w których najczęściej wklejone są jakieś wiadomości (lub rzadziej pisane samemu), co powoduje, że trudno jest tekst przeczytać, a co dopiero zrozumieć! Przypomnę cytat, czyli dosłowne przytoczenie czyichś słów stosujemy wtedy, kiedy nie można inaczej powiedzieć (własnymi słowami), lub co często w nauce używane: cytujemy, aby poddać analizie i aby to było zrozumiałe dla czytelnika przytaczamy całą wypowiedź.
Drogie studentki - napiszcie coś ensencjonalnie, przedstawcie jasno swoją myśl i pogląd, zdobądźcie się na argumenty precyzyjnie dobrane (a nie takie, abyśmy się domyślali, co autor miał na myśli?) pamiętajmy, że oprócz wiedzy przedmiotowej uczymy się na platformie mnóstwa innych spraw niezbędnych (!) dla wykształconego człowieka (dziękuję tym których łatwo zauważyłem, a które są bardzo zaangażowane, i otwarte na poszukiwanie także innych wiadomości i umiejętności. Pozdrawiam je ciepło.) Mam jednocześnie świadomość, że wiele osób zmieni swoje poglądy otworzy się na nowe, pod wpływem wspólnego kształcenia będzie się równie dobrze rozwijać jak prowadzący (Wszystkie Panie jesteście jednakowo ważne, nie ma osób „lepszych” i „gorszych” są te które rozwijają się i będę pod tym też kątem Państwa obserwował.)
Istota uczenia się na platformie - polega na konfrontacji naszego myślenia z zadaną rzeczywistością w problemie do dyskusji. Część z Pań wybiera następującą drogę...było pytanie, był postawiony problem....co robię? Nie myślę...tylko szukam w internecie...i już post na forum! (Zajęło to kilkanaście minut.) Ktoś inny myśli samodzielnie, na platformie błądzi, poszukuje, stawia dodatkowe pytania, hipotezy, neguje, analizuje krytycznie, odwołuje się do wiedzy zdroworozsądkowej, potocznej i innej - rozmyśla - w trakcie trwania dyskusji, zmienia swoje poglądy, dochodzi do coraz to nowych konkluzji, aby w końcu czasami dotrzeć przez samodzielne (w konfrontacji z innymi) myślenie do twierdzeń i praw, oraz prawdy zawartej w wiedzy naukowej... Jeżeli nie powiedzie się... to konfrontacja z wiedzą naukową, powoduje zjawisko uczenia się... „Myślałam inaczej, ale nowe argumenty, twierdzenia powodują zmianę mojego myślenia”. Zapewniam Panie, że ten sposób uczenia jest najbardziej skuteczny.
Jak jeszcze uczymy się? Przez dialog z innymi, a także przez obserwację... np. formalnych zasad pisania, łatwo zauważyć niektórych, którzy po „kropce” i „przecinku” nie robią spacji (brak „powietrza” - źle się czyta), spójrz dlaczego twój post „taki mało czytelny”? bo nie ma spacji, bo nie ma akapitów, bo brak podmiotu w zdaniu, (orzeczenia- rzadziej), brak polskiej składni, brak logiki wypowiedzi, brak uporządkowania, chaos - człowieku nikt ci tego nie będzie przypominał (!)a potem mówisz - nie wiem, nie rozumiem co tu jest źle(!). Brak spójności wypowiedzi - w jednym poście adresat, w drugim treść, a w trzecim przypis - proszę Pań to są fundamentalne zasady, jeżeli ktoś je lekceważy, lekceważy siebie, innych i mnie. To jest zapisane : „czarno na białym”. To jest trudne...na pewno, ale konieczne i bardzo potrzebne do kształcenia. DZIĘKUJĘ !
POZDRAWIAM,
Ps. Proszę o uwagi Pań odnośnie powyższych sugestii. Może konieczna jest debata? Zapraszam