Właściwości sacharydow:wlsciwosci redukujące,zachowanie wobec silnych kwasow mineralnych<rozpad do związków o charakterze aldehydow typu furfulka,które daja reakcje barwne>,zdolność skrecania płaszczyzny swiatla spolaryzowanego,zdolność większości sacharydow do tworzenia w wodzie roztworow jednorodnych co umozliwia stosowanie metod densymetrycznych i refraktometrycznych,zdolność do ulegania fermentacji,metoda fehlinga – polega na miareczkowym oznaczaniu ilość redukującego sacharydu w badanym roztworze potrzebnej do całkowitej redukcji miedzi zawartej w badanym roztworze odczynnikow Fehlinga 1<CuSO4*5H2O i Fehlinga 2 NaKC4H4O6*4H2O2. Koniec miareczkowania rozpoznaje się po zaniku barwy niebieskiej świadczący o braku jonu Cu2+ w metodzie tej stosuje się n jednakowe objętości odczynnikow Fehlinga I i II o scisle określonym mianie.Metoda Lane-Eynona-rozwiniecie metody fehlinga polega na uzyciu blekitu metylowego będącego wskaźnikiem konca reakcji redukcji miedzi. Blekit ulega odbarwieniu w środowisku zasadowym pod wpływem sacharydow redukcyjnych dopiero po całkowitym zredukowaniu miedzi. W tej metodzie stosuje się tez mniejsza ilsc odczynnikow fehlinhga o scisle okrewslonym mianie na wyniki uzyskane metoda fehlinga i ta wpływa zawartość sacharydu redukcyjnego oraz sacharydy w badanym roztworze. Metoda może być stosowana w roztworach bezbarwnych. Metoda Bertranda jest stosowana do oznaczen zawartości sacharydow redukujących w roztworach silnie zabarwionych.oznaczenie sacharydow redukujeacych przeprowadza się metoda posrednia. Zawartość sacharydow oznacza się na podstawie ilości roztworu manganu 7 potasu zuzytego na miareczkowanie żelaza odpowiadającego stechiometrycznie ilości utlenionej miedzi która ulega całkowitej redukcji przez sacharydy redukujące zawarte w badanym roztworze metoda luffa schoorla opiera się na redukcji w środowisku zasadowym w tem. Wrzenia określonej ilości soli miedziowej w roztworu luffa przez sacharydy redukujące zwarte w badanym roztworze w sklad wchodzi siarczan VImiedzi II cuso$*5H2O weglan soduNa2CO3*10H2O kwas cytrynowy. W porównaniu z metodami innymi w metodzie tej zastapoiono wodorotlenek sodu wegloanem sodu a winian sodu i potasu kwasem cytrynowym. Metoda jest zalecana do oznaczen zawartości glukozy i fruktozy oraz sacharozy w następujących produktach: wino miody pitne otraz wyroby ciastkarskie nie trwale Metody fizykochemiczne:metoda antronowa –polega na odwodnieniu sacharydow czyli na przeprowadzaniu pentoz w furfural a heksozy w 5-hydroksymetylofurfural przez ogrzewanie ze stężonymi kwasami.pomiar intensywności zabrwienia wykonuje się za pomoca metod spektrofotometrycznych przy dl fali 620,metoda rezorcynowa- polega na odnowieniu przez ogrzewanie z kwasem solnym a produkty odwodnienia tworza z rezorcyna barwne kompleksy metoda heksacyjno zelazianowa polega na redukcji heksacyjanozelazianiu3 do heksocyjacyjanozelazianu 2 w środowisku zasadowym przez aldosacharydy.powstaly heksacyjanozelazianu 2 z jonami żelaza tworzy blekit pruski