ELEMENTY PÓŁPRZEWODNIKOWE
-LABORATORIUM-
ĆWICZENIE NR 7
„PÓŁPRZEWODNIKOWE ELEMENTY BEZZŁĄCZOWE”
Grupa L2 nr 3
Krasucki Marcin
Kowalski Kamil
Karluto Mateusz
Data oddania sprawozdania:
18.01.2011
1. Wykreślenie charakterystyk u(i) termistora NTC zmierzonych dla dwóch temperatur otoczenia – około 298[K] oraz 340[K].
T= 298[K] |
---|
U[V] |
0,13 |
0,32 |
0,68 |
0,84 |
1,46 |
2,45 |
3,46 |
4,00 |
4,26 |
4,42 |
4,31 |
4,23 |
T= 340[K] |
---|
U[mV] |
4,4 |
95 |
155 |
250 |
337 |
440 |
603 |
1,11[V] |
1,93[V] |
W celu uzyskania przejrzystej charakterystyki dla temperatury 340[K] zdecydowaliśmy się nie brać pod uwagę części pomiarów, które były zbędne i nie wpływały na zmianę kształtu charakterystyki.
Z analizy wykresu wynika, że rezystancja termistora maleje wraz ze wzrostem temperatury. Zauważyć też można, że charakterystyka dla wyższej temperatury jest bardziej liniowa i efekt samonagrzewania się jest niemal niezauważalny. Dla temperatury pokojowej efekt ten jest bardzo dobrze widoczny i odpowiada jemu zakrzywienie charakterystyki.
2. Wyznaczanie parametrów termistora NTC na podstawie pomiarów zależności u(i).
- parametru R25,
- parametru B,
- współczynnika TWR ,
- wartości rezystancji statycznej,
- wartości rezystancji przyrostowej.
Charakterystyka napięciowo-prądowo termistora NTC, z uwzględnieniem wpływu temperatury na rezystancję elementu, ma postać:
Na podstawie pomiarów z zakresu, gdzie na przebieg charakterystyki nie ma wpływu zjawisko samonagrzewania, można wyznaczyć wartości parametrów R25 i B.
- Wyznaczanie parametru R25 dla T=298K:
W temperaturze pokojowej (T=298K) powyższa zależność upraszcza się do postaci:
Biorąc pod uwagę pomiar z zakresu liniowości charakterystyki dla temperatury T=298[K] :
U=1,46 [V]; I =9,6 [mA]
otrzymujemy:
- Wyznaczanie parametru B dla T=340K:
Wybieramy punkt w zakresie liniowości charakterystyki dla temperatury T=340K :
U=0,603 [V]; I=27,3 [mA]
otrzymujemy:
- Wyznaczanie współczynnika TWR:
Współczynnik względnych temperaturowych zmian rezystancji dla termistora NTC wyrażony jest wzorem:
W temperaturze pokojowej współczynnik TWR badanego termistora ma wartość:
Wynika z tego, że rezystancja termistora w danej temperaturze (T=298 [K]) zmienia się o 5,3% na 1[K].
-Wyznaczanie wartości rezystancji statycznej dla T=298[K]:
Wybrany punkt:
U=4,42[V]; I=89,9[mA]
-Wyznaczanie rezystancji statycznej dla T=340[K]:
Wybrany punkt:
U=0,603[V]; I=27,3[mA]
-Wyznaczanie wartości rezystancji dynamicznej dla T=298[K]:
W celu wyznaczenia rezystancji dynamicznej należy wybrać dwa punkty z dokonanych pomiarów dla temperatury pokojowej.
Wybrane punkty:
U1=4,26[V]; I1=57,3[mA]
U2=2,45[V]; I2=17,5[mA]
Zatem:
-Wyznaczanie wartości rezystancji dynamicznej dla T=340[K]:
Wybrane punkty:
U1=1,93[V]; I1=104,6[mA]
U2=0,603[V]; I2=27,3[mA]
3. Wykreślenie charakterystyk u(i) termistora PTC zmierzonych dla dwóch temperatur otoczenia – 298[K] oraz 340[K]. Wyznaczanie rezystancji statycznej i przyrostowej.
T=298K |
---|
U[V] |
0,03 |
0,08 |
0,17 |
0,25 |
0,36 |
0,5 |
0,69 |
0,89 |
0,99 |
1,12 |
1,28 |
1,35 |
1,58 |
1,79 |
2,36 |
2,53 |
2,98 |
3,5 |
5,1 |
T=340K |
---|
U[V] |
0,06 |
0,16 |
0,38 |
0,68 |
1,09 |
1,37 |
1,73 |
2,5 |
3,03 |
Niestety wykonane przez nas pomiary nie umożliwiły nam wykreślenia dokładnych charakterystyk i część przebiegów musieliśmy przewidzieć i mogą one odbiegać od prawdziwych.
- Wyznaczanie rezystancji statycznej i przyrostowej:
Rezystancja statyczna dla T=298[K]:
Wybrany punkt:
U=1,35[V]; I=82,7[mA]
Rezystancja statyczna dla T=340[K]:
Wybrany punkt:
U=1,37[V]; I=35,5[mA]
Rezystancja przyrostowa dla T=298[K]:
W celu wyznaczenia rezystancji przyrostowej należy wybrać dwa punkty pomiarowe.
Wybrane punkty:
U1=2,36[V]; I1=134,4[mA]
U2=1,12[V]; I2=68,6[mA]
Rezystancja przyrostowa dla T=340[K]:
Wybrane punkty:
U1=2,5[V]; I1=57,3[mA]
U2=1,09[V]; I2=29,3[mA]
4. Charakterystyka i(u) w skali logarytmiczno-logarytmicznej warystora. Wyznaczanie parametrów α oraz K statycznego modelu warystora.
U[V] | I[mA] |
---|---|
30,7 | 0,01 |
32,8 | 0,15 |
34,5 | 0,88 |
34,8 | 0,95 |
Charakterystyka statyczna i(u) warystora ma postać :
Wyznaczamy K dla dwóch punktów:
u=30,7[V], i=0,01 [mA]
u=34,5[V], i=0,88 [mA]
Po podstawieniu otrzymujemy dwa równania:
obustronnie logarytmujemy
Zatem:
5. Charakterystyki statyczne i(u) fotorezystora oświetlonego i nieoświetlonego. Wyznaczanie wartości rezystancji fotorezystora.
Nieoświetlony |
---|
U[V] |
2,4 |
5,8 |
6,8 |
10,2 |
15,5 |
20,4 |
26,4 |
36,5 |
43,1 |
Oświetlony |
---|
U[V] |
0,5 |
1 |
1,5 |
2 |
2,8 |
5,1 |
9,1 |
13,4 |
21,3 |
30,4 |
40,4 |
Charakterystyki i(u) fotorezystora:
Z wykresu zauważyć można ze przez nieoświetlony fotorezystor praktycznie nie płynie prąd. Można uznać ze jest równy zeru. Zatem rezystancja fotorezystora nieoświetlonego jest bardzo duża.
Wyznaczanie rezystancji fotorezystora:
-nieoświetlonego:
W tym celu wybieramy punkt z pomiarów i podstawiamy wartości do wzoru.
Wybrany punkt:
U=10,2[V]; I=1[µA]
Zatem:
-oświetlonego:
Wybrany punkt:
U=13,4[V]; I=3,5[mA]
Zatem, rezystancja fotorezystora zależy silnie od oświetlenia. Oświetlony fotorezystor posiada mniejszą rezystancję od nieoświetlonego.