METODY PREPARACYJNE STOSOWANE W HELMINTOLOGII
Modyfikacja metody Berlanda stosowana do wykonywania półtrwałych preparatów z nicieni, przywr i kolcogłowów:
I etap – utrwalanie: zastosowany utrwalacz (płyn Berlanda) zarówno utrwala jak i zabija pasożyta. Składa się z: mieszaniny 36% formaldehydu i lodowatego kwasu octowego (1:19). Nicienie utrwalamy 15 min, płazińce ok. 2 min. Do roztworu wrzucamy żywe pasożyty, gdzie ulegają one wyprostowaniu. Następnie konserwujemy w 70% etanolu.
II etap – prześwietlanie w alkoholu benzylowym (lub kwasie mlekowym)
III etap – zatapianie: prześwietlone preparaty przenosimy na szkiełko podstawowe i zatapiamy w glicerożelatynie, a następnie przykrywamy szkiełkiem nakrywkowym.
Preparat jest gotowy do oglądania pod mikroskopem .
Metoda klasyczna wykonywania preparatów trwałych z helmintów:
stosuje się zwykle utrwalacze jednoskładnikowe: 60 – 70% etanol i 4% formaldehyd. Utrwalacze te, w formie gorącej, powodują równocześnie wyprostowanie pasożyta.
jednym z etapów może być barwienie preparatów w celu skontrastowania struktur wewn. Uzyskuje się je głównie przy pomocy różnego rodzaju karminów. Zabarwiony obiekt wypłukuję się następnie wodą, etanolem lub kwasem mlekowym z nadmiaru barwnika.
po barwieniu preparat należy odwodnić w szeregu alkoholowym o wzrastającym stężeniu – jednak jest to metoda czasochłonna. Znacznie szybciej odwadnia lodowaty kwas octowy, który jednocześnie nie powoduje odkształceń obiektów.
odwodnione obiekty prześwietla się w ksylenie, benzenie lub w mniej toksycznym – alkoholu benzylowym
na końcu preparaty zatapia się w balsamie kanadyjskim lub innej żywicy