Sprawdzanie i ocenianie wynik贸w procesu kszta艂cenia
Fr. Bere藕nicki
Sprawdzanie odnosi si臋 do:
- osi膮gni臋膰 szkolnych uczni贸w,
- pracy dydaktycznej nauczyciela,
- programu nauczania,
- warunk贸w procesu kszta艂cenia
Cele sprawdzania:
- okre艣lenie poziomu uczni贸w w celu przygotowania odpowiedniego programu, kt贸ry b臋dzie w艂a艣ciwy dla danej grupy
- poprawne organizowanie, rytmiczna realizacja i doskonalenie procesu kszta艂cenia poprzez por贸wnanie przebiegu kszta艂cenia z wcze艣niej przygotowanym rozk艂adem materia艂u nauczania i przyj臋tymi za艂o偶eniami
- okre艣lenie aktualnego poziomu i stanu opanowania tre艣ci programowych w celu usuni臋cia zaistnia艂ych trudno艣ci i brak贸w
- okre艣lenie rezultat贸w pracy dydaktycznej po zako艅czeniu procesu kszta艂cenia w celu ustalenia ocen i stopni
Funkcje sprawdzania:
- diagnostyczna 鈥 pozwala ustali膰 stopie艅 opanowania przez ucz膮cych si臋 wiadomo艣ci i umiej臋tno艣ci w stosunku do programu nauczania
- profilaktyczna 鈥 polega na eliminowaniu czynnik贸w negatywnie wp艂ywaj膮cych na efekty procesu uczenia si臋
- prognostyczna 鈥 pozawala na przewidywanie dalszych osi膮gni臋膰 uczni贸w
- dydaktyczna 鈥 porz膮dkowanie posiadanej wiedzy przez ucz膮cego si臋, korygowanie b艂臋dnych wiadomo艣ci i umiej臋tno艣ci oraz ich uzupe艂nianie pozwala na doskonalenie procesu kszta艂cenia
- selektywna 鈥 sprawdzanie jest podstaw膮 do sklasyfikowania danej grupy ucz膮cych si臋, w wyniku kt贸rej dokonuje si臋 selekcja uczni贸w
- poznawcza 鈥 polega na systematycznym, jasnym i precyzyjnym gromadzeniu informacji na temat procesu kszta艂cenia, jego wynik贸w, analizie i interpretacji zebranych danych oraz przekazywaniu wniosk贸w w艂a艣ciwym grupom odbiorc贸w
- kszta艂c膮ca 鈥 sprawdzanie i ocena wynik贸w procesu kszta艂cenia jest stymulatorem aktywizuj膮cym uczni贸w, zwi臋ksza ich wysi艂ki i motywacj臋 do opanowania materia艂u nauczania i rozwijania umiej臋tno艣ci samokontroli i samooceny
- wychowawcza 鈥 pozwala na oddzia艂ywanie na sfer臋 osobowo艣ciow膮, na kszta艂towanie postaw i zachowa艅 ucz膮cych si臋
Wymagania odnosz膮ce si臋 do sprawdzania:
1) sprawdzanie powinno obejmowa膰 ca艂o艣膰 procesu kszta艂cenia, a nie jedynie etap ko艅cowy. Z tego wzgl臋du musi ono wyst臋powa膰 wielokrotnie w r贸偶nych momentach procesu kszta艂cenia.
2) sprawdzania powinno by膰 ekonomiczne i urozmaicone
3) sprawdzanie i ocena powinny by膰 obiektywne tj. okre艣la膰 precyzyjnie dla wszystkich uczni贸w: przedmiot, kryteria oraz metody
4) nie nale偶y stosowa膰 zasady sta艂ego 艂膮czenia sprawdzania z ocen膮 (stopniem). Ujawnienie brak贸w i luk w trakcie "kontroli" ma stanowi膰 przede wszystkim podstaw臋 doskonalenia i usprawnienia pracy nauczyciela i uczni贸w
5) sprawdzanie powinno pozwoli膰 na okre艣lenie poziomu operowania wiedz膮 przez ucz膮cego si臋
6) w trakcie sprawdzania nale偶y maksymalnie eliminowa膰 u uczni贸w l臋k, strach i inne wzruszenia.
FORMY SPRAWDZANIA:
Sprawdzanie wst臋pne - ma na celu dokonanie diagnozy zasoby wiedzy i umiej臋tno艣ci ucz膮cych si臋. T臋 form臋 nale偶y stosowa膰 zazwyczaj przed rozpocz臋ciem nauczania danego przedmiotu, jak r贸wnie偶 na pocz膮tku roku szkolnego. Ma ona zorientowa膰 nauczyciela w poziomie przygotowania ucz膮cych si臋 do podj臋cia nauki.
Sprawdzanie bie偶膮ce (kszta艂tuj膮ce) - jest to systematyczne sprawdzanie na ka偶dej lekcji post臋p贸w uczni贸w w przebiegu procesu kszta艂cenia. Pozeala na zorientowanie si臋 co do indywidualnych post臋p贸w ucz膮cych si臋, a tak偶e na ustalenie sposobu, zakresu i formy dzia艂a艅 korektywnych, usprawniaj膮cych proces kszta艂cenia, jak r贸wnie偶 na podj臋cie dzia艂a艅 terapeutycznych, pozwalajacych na uzupe艂nienie luk i brak贸w.
Sprawdzanie ko艅cowe (sumuj膮ce) - wyst臋puje jako podsumowanie rezultat贸w pracy ucznia w ci膮gu okresu lub roku szkolnego. Ko艅czy si臋 wystawieniem oceny okresowej lub rocznej z danego przedmiotu. Jego celem jest przekonanie si臋, w jakim stopniu ucz膮cy si臋 jest przygotowany do kolejnego etapu kszta艂cenia.
Jako艣膰 sprawdzania jest uzale偶niona od takich w艂a艣ciwo艣ci jak: rzetelno艣膰 (zgodno艣膰 wynik贸w powt贸rze艅 sprawdzania), trafno艣膰 (planowy dob贸r tre艣ci sprawdzania), obiektywizm (zgodno艣膰 z wymaganiami programowymi).
Nowe formy sprawdzania:
1) sprawdzanie wewn膮trzszkolne osi膮gni臋膰 szkolnych, dokonywane przez nauczycieli w ci膮gu ca艂ego okresu trwania nauki, a z wi臋ksz膮 intensywno艣ci膮 po opracowaniu danego dzia艂u programu, czy przy ko艅cu p贸艂rocza lub ca艂ego roku szkolnego
2) sprawdzanie zewn臋trzne poprzez system egzaminazyjny, kt贸ry sk艂ada si臋 z:
- sprawdzianu poziomu opanowania umiej臋tno艣ci w ostatniej klasie sze艣cioletniej szko艂y podstawowej
- egzaminu w trzeciej klasie gimnazjum z umiej臋tno艣ci i wiadomo艣ci
- egzaminu maturalnego b臋dacego form膮 oceny poziom wykszta艂cenia og贸lnego.
METODY SPRAWDZANIA:
1) sprawdzian ustny - sprowadza si臋 do bezpo艣redniej rozmowy polegaj膮cej na udzielaniu odpowiedzi przez uczni贸w na form艂owane przez nauczyciela pytania i polecenia. Pytania powinny by膰 r贸偶norodne: proste, wymagaj膮ce reprodukcji wiedzy, oraz problemowe, wymagaj膮ce refleksji intelektualnej i z艂o偶onych operacji my艣lowych. Wady:
- d艂u偶sze wypowiedzi zabieraj膮c du偶o czasu na lekcji i powoduj膮 bierno艣膰 ucz膮cych si臋 nie poddanych sprawdzaniu
- wi臋ksze, ani偶eli przy innych sposobach sprawdzania, obci膮偶enie psychiczne (stres), co powoduje, i偶 nie zawsze staje si臋 ono obiektywnym ukazaniem wynik贸w pracy ucznia
- subiektywizm traktowania kontrolowanych, gdy偶 brak jest kryteri贸w obiektywnej oceny
- fragmentaryczno艣膰 sprawdzania
- zbyt du偶e zr贸偶nicowanie stawianych pyta艅 pod wzgl臋dem stopnia trudno艣ci, znaczenia i zakresu
2) sprawdzian pisemny - polega na pisemnym udzielaniu przez ucznia rzeczowej i w miar臋 obszernej wypowiedzi na okre艣lony temat. Ten spos贸b sprawdzania odnosi si臋 do:
a) kartk贸wki - stosuje si臋 zazwyczaj na zako艅czenielekcji, jako jej podsumowaniel mog膮 te偶 dotyczy膰 materia艂u z poprzednich lekcji. Winny by膰 sprawdzone i om贸wione ich zalety oraz braku, kt贸re orientuj膮 nauczyciela i uczni贸w o poziomie osi膮gni臋膰 i umo偶liwiaj膮 tak偶e podj臋cie pewnych dzia艂a艅 korektywnych
b) prace klasowe, czyli otwarte wypracowania na zadany temat wykonywane s膮 najcz臋艣ciej z j臋zyka polskiego i obcego oraz matematyki. Prace tego typu wymagaj膮 pe艂niejszego w zakresie i jako艣ci opanowania materia艂u, samodzielno艣ci oraz umiej臋tno艣ci pisania wypracowa艅.
c) prace domowe - obejmuj膮 r贸偶nego rodzaju opracowania, kt贸re ucze艅 wykonuje w domu.
Zalety prac pisemnych:
- praca pisemna zostaje udokumentowana i mo偶na j膮 wielokrotnie analizowa膰
- mozliwo艣膰 por贸wnania wynik贸w w nauce poszczeg贸lnych uczni贸w
- wdra偶anie do samodzielno艣ci i rozwijanie umiej臋tno艣ci wyra偶ania w艂asnych my艣li na pi艣mie
- jest bardziej ekonomiczna ni偶 forma frontalna
3) sprawdzian praktyczy - jest warto艣ciowy, lecz zbyt rzadko wykorzystywany do sprawdzania poziomu opanowania przez uczni贸w umiej臋tno艣ci wykonywania czynno艣ci manualnych i dzia艂ania praktycznego, kt贸re by艂y przedmiotem procesu kszta艂cenia.
4) pos艂ugiwanie si臋 ksi膮偶k膮 - mo偶e by膰 stosowane nie tylko jako metoda uczenia si臋, mo偶e by膰 r贸znie偶 wykorzystane jako spos贸b sprawdzania.Praca z ksi膮偶k膮 nie tylko zaznajamia ucznia z zawart膮 w niej informacj膮, uczy go z niej korzysta膰, a jednocze艣nie umo偶liwia nauczycielowi sprawdzanie umiej臋tno艣ci czytania ze zrozumienie, streszczenia, uk艂adania planu, t艂umaczenia z j臋zyka ojczystego na obcy i odwrotnie
5) obserwacja ucznia - jest metod膮 sprawdzania bardzo przydatn膮 w procesie kszta艂cenia. Poznawanie ucznia, jego sposobu pracy, pracowito艣ci i samodzielno艣ci, jego zainteresowa艅 i aktywno艣ci pozwala kszta艂towa膰 opini臋 nauczyciela o uczniach
Zalety tych metod sprawdzania:
- zachowanie bezpo艣redniego kontaktu nauczyciela z uczniem
- wgl膮d w funkcjonowanie proces贸w umys艂owych ucznia
- mo偶liwo艣膰 oceny umiej臋tno艣ci rozwi膮zywania problem贸w przez uczni贸w
- ich prostot臋 i mo偶liwo艣膰 stosowania w reaalizacji r贸偶nych ogniw procesu kszta艂cenia
Wady:
- brak kryterium i norm w sprawdzaniu osi膮gni臋膰 uczni贸w, a tym samym subiektywizm ocen
- brak mo偶liwo艣ci dokonywania i por贸wnywania pomiaru osi膮gni臋膰 szkolnych
- niereprezentatywno艣膰 pyta艅
- nieekonomiczno艣膰 sprawdzian贸w tradycyjnych, a tym samym brak mo偶liwo艣ci wykrywania i eliminacji brak贸w i b艂臋d贸w u wszystkich uczni贸w
- negatywny wp艂yw emocji na ocenianie
TESTY OSI膭GNI臉膯 SZKOLNYCH:
Tes osi膮gni臋膰 szkolnych jest pr贸b膮, zbiorem zada艅 do wykonania, identycznym dla wszystkich badanych, kt贸rych rozwi膮zanie przebiega w 艣ci艣le okre艣lonych dla wszystkich warunkach, umo偶liwiaj膮cy wyra偶enie liczbowe por贸wnywalnych wynik贸w, kt贸re oblicza si臋 z g贸ry okre艣lonym sposobem.
Cechy test贸w:
1) obiektywizm - polega na stworzeniu sytuacji, w kt贸rej uczniowie b臋d膮 udzielali okre艣lonych i jednoznacznych odpowiedzi na identyczne pytania i na skutek tego oceniani zgodnie z jednakowymi kryteriami, eliminuj膮cymi wszelki subiektywizm os贸b sprawdzaj膮cych wyniki procesu kszta艂cenia
2) trafno艣膰 testu - polega na wykazywaniu zgodno艣ci wynik贸w z wynikami uzyskanymi niezale偶nie, za pomoc膮 innych sprawdzian贸w. Test jest trafny tylko wtedy, gddy mierzy tylko wiadomo艣ci, a pomija umiej臋tno艣ci
3) czu艂o艣膰 testu - polega na r贸偶nicowaniu uczni贸w ze wzgl臋du na zas贸b posiadanych umiej臋tno艣ci i wiadomo艣ci
4) rzetelno艣膰 testu - wyst臋puje w贸wczas, gdy wyniki uzyskane przy powt贸rnym pomiarze tych samych os贸b w tych samych warunkach s膮 jednakowe
5) diagnostyczno艣膰 testu - polega na tym, i偶 test wykrywa to, co ucze艅 umie z badanego materia艂u oraz wszystkie braki i luki w tym zakresie
Rodzaje test贸w:
a) test ustny - ucze艅 wymawia s艂owa i zdania stanowi膮ce odpowiedzi na zadanie testowe
b) test pisemny - ucze艅 zapisuje swoje rozwi膮zania zada艅 w formie kr贸tkich odpowiedzi, rysunk贸w, zakre艣le艅 lub wskazuje gotowe odpowiedzi
Testy standaryzowane - to testy profesjonalne, kt贸re przesz艂y proces pr贸b, ulepsze艅 i normowania. Przygotowane s膮 przez specjalist贸w w zakresie konstrukcji test贸w, kt贸rzy dokonuj膮 pomiar贸w pr贸bnych przygotowanym testem i zaopatruj膮 go w normy, do kt贸rych mo偶na przyr贸wna膰 ka偶dy wynik.
Test nieformalny - nie by艂 poddany pr贸bom zastosowaniom i nie posiada statystycznie obliczonych obiektywnych norm
Zadanie testowe - jest najmniejszym elementem testu wymagaj膮cym od ucznia udzielenia odpowiedzi. Mo偶e mie膰 posta膰 polecenia, pytania, wypowiedzi niekompletnej lub twierdzenia poddawanego w w膮tpliwo艣膰. a) testy luk i uzupe艂nie艅, b) testy wyboru, c) testy mieszane
Zadanie rozszerzonej odpowiedzi - jest to rozprawka na zadany temat, oceniana wed艂ug rozwini臋cia tematu, struktury i poprawno艣ci
Zadanie kr贸tkiej odpowiedzi - wymaga rozwi膮zania podanego w formie pojedy艅czego s艂owa, liczby, zdania lub wyra偶enia matematycznego
Zadanie z luk膮 - sk艂ada si臋 ze zdania z lukami lub rysunku z brakuj膮cymi elementami
Zadanie wyboru wielokrotnego - polega na wskazaniu prawid艂owej lub najlepszej odpowiedzi sposr贸d kilku odpowiedzi podanych
Zadania prawda-fa艂sz - polegaj膮 na wyborze alternarywnym
Zadanie na dobieranie - polega na dobraniu jednej pary danych z dwu kolumn
Zalety metody testowej:
- 艂atwo艣膰 przeprowadzania pomiaru w stosunkowo kr贸tkim czasie
- wysoki poziom obiektywizmu oceny
- mo偶liwo艣膰 zapewnienia okre艣lonego poziomu reprezentatywno艣ci pyta艅 testowych
- mo偶liwo艣膰 obj臋cia du偶ej grupy os贸b w tym samym zakresem sprawdzania
- dobra czytelno艣膰 kryteri贸w oceny
Wady metody testowej:
- mo偶liwo艣膰 zgadywania poprawnych odpowiedzi w te艣cie wyboru
- brak indywidualnego podej艣cia do ocemy zdolno艣ci rozwi膮zywania z艂o偶onych problem贸w
- brak indywidualnego podej艣cia do os贸b kontrolowanych
- ograniczona mo偶liwo艣膰 sprawdzania umiej臋tno艣ci
JAKO艢CIOWE BADANIA WYNIK脫W KSZTA艁CENIA:
- obserwacja - w toku obserwacji nauczyciel stara si臋 uzyska膰 wgl膮d w 偶ycie uczni贸w danej klasy, stara si臋 uchwyci膰 i analizowa膰 ich pogl膮dy, przekonania, system warto艣ci, zaciekawienia, stosunek emocjonalny do przedmiot贸w szkolnych poszczeg贸lnych uczni贸w
- wywiad swobodny - nauczyciel stwarza mo偶liwo艣膰 ichwycenia subtelnych cech, reakcji uczni贸w przejawiaj膮cych si臋 w ich wypowiedziach, sposobu widzenia i oceny rzeczywisto艣ci zgodnie ze struktur膮, jak膮 stworzyli sobie poszczeg贸lni uczniowie
- analiza dokument贸w osobistych - tj. pami臋tniki, listy, zapiski osobiste, oraz wytwory pracy uczniowskich, tj. utwory literackie, wytwory plastyczne i inne, umo偶liwia nauczycielowi poznanie tych cech umys艂owych, kt贸re s膮 trudne do uchwycenia za pomoc膮 metod ilo艣ciowych
OCENA W PROCESIE KSZTA艁CENIA:
Ocenianie powinno by膰 ci膮g艂ym procesem. Proces oceniania pomaga znale藕膰 odpowied藕 na pytanie, jak doskonali膰 nauczanie. Ocenianie wymaga obiektywnych i rzetelnych narz臋dzi pomiaru, zapewniaj膮cych uzyskanie informacji w celu warto艣ciowania decyzji podejmowanych w trakcie kierowania procesem kszta艂cenia.
W praktyce szkolnej przedmiotem oceny s膮 najcz臋艣ciej wiadomo艣ci, rzadziej umiej臋tno艣ci, a najrzadziej samodzielno艣膰 my艣lenia.
Rodzaje oceny:
a) aktualistyczna - jej przedmiotem jest aktualny, ko艅cowy wynik uczenia si臋
b) dyspozycyjna - dotyczy pewnych proces贸w poznawczych
c) prognostyczna - obejmuje sk艂adniki poprzednich ocen i przewiduj膮c膮 na tej podstawie przysz艂e losy ucznia, jego dalszy rozw贸j i wyniki
Ocenianie, aby spe艂ni艂o swe zasadnicze funkcje dydaktyczne i wychowawcze winno by膰 przeprowadzone wed艂ug pewnych zadas, zgodnie z jej podstawowymi cechami, do kt贸rych nale偶膮: obiektywno艣膰, sprawiedliwo艣膰, instruktywno艣膰, jawno艣膰 i element mobilizacji do dalszej nauki.
Ocena pracy ucznia dokonywana przez nauczyciela nie zawsze jest wyra偶ana stopniem. W praktyce szkolnej sotoswane s膮 r贸偶ne formy oceny. S膮 to formy dezaprobaty lub aprobaty s艂ownej, opisy, komentarzae, charakterystyki, potwierdzenia lub zaprzeczenia, plusy i minusy bez ocen cyfrowych.
Funkcje dydaktyczno-wychowawcze i spo艂eczne sprawdzania i oceniania:
- przebiegaj膮 w atmosferze 偶yczliwo艣ci, zaufania i zrozumienia mi臋dzy nauczycielem a uczniami
- obejmuj膮 kontrol膮 ca艂y proces dydaktyczny
- pozwalaj膮 na ka偶dym etapie kontroli jak najwcze艣niej wykry膰 istotne braki i b艂臋dy, ustali膰 ich przyczyny oraz opracowa膰 膰wiczenia korekcyjne i profilaktyczne
- wyzwalaj膮 pozytywne motywacje do osi膮gania lepszych rezultat贸w
- r贸偶nicuj膮 osi膮gni臋cia uczni贸w i pozwalaj膮 na indywidualizacj臋 w nauczani
- wdra偶aj膮 do samokontroli i samooceny
- informuj膮 nauczyciela o w艂asnych brakach i b艂edach w pracy dydaktycznej oraz stosunku do uczni贸w i sk艂aniaj膮 do refleksji pedagogicznej, do poszukiwania lepszych metod pracy
- s膮 s艂uszne z punktu widzenia wymaga艅 spo艂ecznych oraz s膮 zgodnie aprobowane przez nauczyciela, uczni贸w i rodzic贸w
- nie powoduj膮 ujemnych skutk贸w ubocznych
NOWY SYSTEM OCENIANIA:
A) Ocenianie wewn膮trzszkolne:
Dotyczy bie偶膮cego oceniania osi膮gni臋膰 edukacyjnych ucznia i polega na rozpoznawaniu przez nauczycieli poziomu i post臋p贸w w opanowaniu przez ucznia wiadomo艣ci i umiej臋tno艣ci w stosunku do wymaga艅 edukacyjnych wynikaj膮cych z program贸w nauczania oraz formu艂owaniu oceny. Ocenianie wewn膮trzszkolne obejmuje:
1) formu艂owanie przez nauczycieli wymaga艅 edukacyjnych oraz informowanie o nich uczni贸w i rodzic贸w
2) bie偶膮ce ocenianie i 艣r贸droczne klasyfikowanie, wed艂ug skali i w formach przyj臋tych w danej szkole
3) przeprowadzanie egzamin贸w klasyfikacyjnych
4) ustalanie ocen klasyfikacyjnych na koniec roku szkolnego i warunki ich poprawiania
Ocena opisowa - to model bez stopni, ale klasyfikacyjny i jest pr贸b膮 prze艂amania monopolu na edukacj臋 instrumentaln膮. Ocena opisowa wymaga od nauczyciela znajomo艣膰 cel贸w kszta艂cenia, z kt贸rymi wi膮偶膮 si臋 cele oceniania, w艂a艣ciwo艣ci psychofizycznych uczni贸w, u艣wiadomienie sobie, co ocenia, za co, kogo, na jakiej podstawie. Ocena opisowa pe艂ni funkcj臋 informacyjn膮, korekcyjn膮 i motywacyjn膮. Walory oceny opisowej: dostrzeganie wysi艂ku dziecka i umacnianie w nim wiary we w艂asne si艂y, przygotowanie ucznia do samokontroli i samooceny, osi膮ganie lepszych wynik贸w przez uczni贸w, wi臋ksza obiektywno艣膰, dostarczanie uczniowi mo偶liwo艣ci prze偶ywania i odkrywania wiedzy dla wiedzy, a nie dla stopnia.
B) Ocenianie zewn臋trzne:
Sprawdzian poziomu opanowania umiej臋tno艣ci w ostatniej klasie sze艣cioletniej szko艂y podstawowej, wed艂ug okre艣lonych standardach wymaga艅 ustalonych przez MEN, przeprowadza okr臋gowa komisja egzaminacyjna. Jest powszechny i obowi膮zkowy i nie spe艂nia on funkcji selekcyjnej - wyniki nie maj膮 wp艂ywu na promocj臋 ucznia.
Egzamin w trzeciej klasie gimnazjum obejmuj膮cy umiej臋tno艣ci i wiadomo艣ci z zakresu przedmiot贸w humanistycznych oraz z zakresu przedmiot贸w matematyczno-przyrodniczych wed艂ug okre艣lonych standard贸w wymaga艅 przeprowadza komisja okr臋gowa. Wynik egzaminu nie b臋dzie mia艂 wp艂ywu na uko艅czenie gimnazjum.
Egzamin maturalny - jest form膮 oceny poziomu wykszta艂cenia og贸lnego i sk艂ada si臋 z cz臋艣ci wewn臋trznej, maj膮cej form臋 egzaminu ustnego z j臋zyka polskiego i j臋zyka obcego, ocenianego przez szkoln膮 komisj臋 egzaminacyjn膮, i z cz臋艣ci zewn臋trznej, maj膮cej form臋 egzaminu pisemnego obejmuj膮cego trzy przedmioty obowi膮zkowe i jeden przedmiot wybrany z zaproponowanej listy.