System borstalski – 1905 r. E. R. Brise
Borstal – kompleks, który dał początek systemowi. Zakład wychowawczy dla nieletnich.
Najbardziej rozwinięty system resocjalizacyjny w XIX wieku.
Najdalej posunięta indywidualizacja
Przyjmowano chłopców 17 do 24 lata
Najpierw trafiali do ośrodka diagnostycznego i po opinii lekarskiej do ośrodka ( w zależności od stopnia demoralizacji).
Kategorie zakładów:
Szybka resocjalizacja, mała demoralizacja
Dla starszych i bardziej zaawansowanych przestępców
Dla opóźnionych w rozwoju i upośledzonych psychicznie
Dla wybitnie inteligentnych i przejawiających duże skłonności przestępcze, dla recydywistów, charakteropatów (potrafi świetnie udawać, boi się silniejszego, nie przeżywa wyższych uczuć, bardzo inteligentny)
System homogeniczny – ciąg dalszy Borstalu, Grupuje się osoby o zbliżonych cechach zaburzeń. Bardzo nowoczesny model.
Grupa chłopców brązowych i błękitnych.
Brązowych:
Niższy poziom progresji, brak przywilejów, praca pod nadzorem, bez wynagrodzenia, tam trafiali nowi, budowali np. drogi itp.
Błękitnych:
Praca bez nadzoru, lepsze pokoje, mogli wychodzić na miasto w swoich ubraniach, mieli własne kluby.
Grupa liczyła ok. 15 osób. W domu mieszkało 5 grup czyli ok. 60 osób.
W Borstalu kładziono ogromny nacisk na dobrze przygotowaną kadrę wychowawców, liczny, wysoko wykwalifikowany personel.
Jeśli wychowankowie nie wykazywali postępów, mogli być przenoszeni do zwykłych więzień. Nacisk na wychowanie fizyczne i sport. Bardzo ważny HONOR, słowo honoru.
System berstalski funkcjonował jeszcze w 90tych latach. Wtedy nastał kryzys resocjalizacji.
Korzenie zmierzchu resocjalizacji:
Początki XX wieku. W niektórych przypadkach wiedza psychologiczna, medyczna zdaje się na nic.
Koniec XIX wieku, Stany Zjednoczone.
Powstaje grupa oksfordzka – chrześcijańska wspólnota pierwszych wieków.
Dr F. Buchman (pastor założyciel)
Antycypacja na tle protestanckim, powrót do źródeł – tradycja pierwszych chrześcijan.
Zasada 4 absolutów:
Reguła absolutnej uczciwości – mówienie prawdy wobec innych i samemu siebie, nie okłamywanie się
Absolutna gotowość do pomocy innym
Absolutna czystość – fizyczna, duchowa
Absolutna miłość
Tradycja publicznej spowiedzi – jak na początku.
Wiliam Grypis Willson – mówimy o nim Bill W. (makler giełdowy). 1896 – 1971
Bill W. trafił do grupy oksfordzkiej, szukał tam pomocy w rozwiązaniu problemu, którego nikt nie był mu w stanie rozwiązać – był alkoholikiem. Wielokrotnie próbował zerwać z nałogiem i zawsze kończyło się to fiaskiem.
Mówiono że jest nieuleczalnym, beznadziejnym alkoholikiem.
Osiągnął dno, gdy stwierdził, że stracił wszystko (1935), doszedł do tego w hotelu Akron 10 maja 1935r w tym samym hotelu przebywał doktor Bob.
Doktor Bob (1879 – 1950) i Bill W. założyli Stowarzyszenie Anonimowych Alkoholików.
Doktor Bob był lekarzem i tak jak Bill W. był ‘beznadziejnym alkoholikiem’. Kiedy spotkali się 10 maja i porozmawiali dochodząc do wniosku, że pozostaje im tylko powolna śmierć, okazało się że nie chciało im się pić 1, 2 dni. Odkryli że poprzez szczerą rozmowę można się wyleczyć.
Teraz ruch ten liczy ok. 6 mln ludzi.
Ruch Anonimowych Alkoholików:
1940r (5 lat po symbolicznym meetingu AA) założono pierwsze biuro – Wspólnota Światowa AA.
1941 r. – odzyskało zdrowie już 80 tys. osób
1953 r. – doliczono się 111 osób
Program rozwoju Osobowego:
Dobrowolne stowarzyszenie ludzi, którzy sami sobie pomagają, ruch nieprofesjonalny, ale bardzo skuteczny.
Okazało się żę taka metoda jest skuteczna też dla:
Anonimowych hazardzistów
Anonimowych przejada czy
Anonimowych anorektyków
Uzależnionych od seksu, przemocy, gier komputerowych itp.
Co 6 dorosły Amerykanin przynajmniej raz brał udział w spotkaniu.