Integracja społeczna w grupie – definicja i typy integracji (zakresy integracji).

INTEGRACJA - proces jednoczenia elementów i części składowych w jedną całość, obejmujący w społeczeństwie wszystkie interakcje między częściami lub grupami, które prowadzą do ich powiązania, kooperacji, koegzystencji lub rozwiązania konfliktów. Integracja jest procesem zakresowym – kompleksem uzależnionych od siebie zmian prowadzących do łączenia się elementów składowych.

Podział integracji według W. Lendeckera:

• integracja normatywna – stan i stopień, w jakim systemy wartości wyznawane przez członków grupy i ich zachowania są zgodne z systemami obowiązującymi w danej grupie; obejmuje dwie płaszczyzny integracji dotyczące sfery kultury, systemu wartości i norm:

• integracja kulturalna – oznacza stan zgodności (lub jej brak) między standardami – wzorami kulturowymi (np. w zakresie wzorów konsumpcji, spędzania czasu, stylu życia) w danej grupie czy społeczeństwie a wzorami alternatywnymi, uznawanymi przez pewne odłamy danego społeczeństwa;

• integracja normatywna – oznacza stopień zgodności wartości i norm, którymi kierują się członkowie grupy, z normami i wartościami akceptowanymi w danej grupie;

• integracja funkcjonalna – stan i stopień zgodności ról społecznych pełnionych przez członków grupy oraz funkcji i zadań wykonywanych przez instytucje grupowe z rolami i funkcjami im przypisywanymi:

• integracja komunikacyjna – oznacza rodzaje i stopień intensywności stosunków i kontaktów społecznych między członkami danej społeczności;

• integracja funkcjonalna – wyraża się w stopniu rozwiniętej zależności między jednostkami w zakresie wzajemnej wymiany świadczeń i usług, wynikającej z podziału pracy.

4 typowe rodzaje działań podejmowane przez grupy, aby osiągnąć stan integracji normatywnej:

• interioryzacja zw. indoktrynacją

• symbolizacja wartości i norm

• implementacja

• kontrola społeczna

Podstawowe metody zapewniania integracji funkcjonalnej:

• metoda podziału kompetencji,

• określenie uprawnień do podejmowania decyzji,

• przeciwdziałanie autonomizacji instytucji,

• metoda depersonalizacji i obiektywizacji czynności.