| Temat: |
|
| Imie i nazwisko: | |
| Rok studiów: 1 | |
| Data: | Ocena: |
Teoria:
Odporność na łuk elektryczny wysokiego napięcia jest to zdolność materiału do przeciwstawienia się działaniu łuku elektrycznego wyrażona czasem, jaki upłynął od pojawienia się pierwszego łuku aż do zniszczenia materiału w przestrzeni międzyelektrodowej. Zniszczenie to może mieć postać ścieżki przewodzącej, erozji, wytopienia, zapalenia się a także pęknięcia.
Metoda pomiarowa:
Badając odporność na łuk elektryczny wykorzystaliśmy prąd o małym natężeniu pod wysokim napięciem.
Badanie to polega na określeniu czasu w sekundach, który upłynął od chwili powstania łuku na powierzchni badanego materiału do momentu jego zniszczenia, przy czym wraz ze stopniem badania warunki się zaostrzają.
| Stopień badania | Czas trwania łuku (s) | Czas trwania przerwy (s) | Prąd łuku (mA) | Czas trwania stopnia (s) | Łączny czas pomiaru (s) |
| I | 0,25 | 1,75 | 10 | 60 | 60 |
| II | 0,25 | 0,75 | 10 | 60 | 120 |
| III | 0,25 | 0,25 | 10 | 60 | 180 |
| IV | ciągły | - | 10 | 60 | 240 |
| V | Ciągły | - | 20 | 60 | 300 |
| VI | ciągły | - | 30 | 60 | 360 |
Wykonanie ćwiczenia:
Badanie przeprowadziliśmy przechodząc przez kolejne stopnie działania urządzenia, zgodnie z danymi zawartymi w tabeli wyżej, aż do momentu zniszczenia materiału. Do badania użyliśmy 6 materiałów tj. Szkło kwarcowe, Tekstolit, Pleksiglas, Epoksyd, Papier transformatorowy oraz Epoksyd z dwutlenkiem krzemu.
Wyniki pomiarów:
| Rodzaj materiału: | Czas po jakim materiał został uszkodzony |
| Szkło kwarcowe | 289 s |
| Tekstolit | 242 s |
| Pleksiglas [poli (metakrylan metylu)] | 245 s |
| Epoksyd | 246 s |
| Papier transformatorowy | 245 s |
| Epoksyd z dwutlenkiem krzemu | 244 s |
Wnioski:
Za pomocą badania można określić odporność materiałów wyrażoną w sekundach. Wyniki mogą się różnić od wyników innych grup gdyż materiały były w dużej części zużyte. Badania były przeprowadzone tylko raz, co powoduje, że wyniki są niezbyt dokładne.