Techniki oddziaływań wychowawczych
1. TECHNIKI WYMIANY OPINII
-technika burzy mózgów- wyrażanie własnych pomysłów dotyczących danej sprawy; pozwala na kreatywność uczniów; pobudza wyobraźnię, pomysłowość, zaangażowanie. Etapy przeprowadzania tej techniki:
I formułujemy problem
II każdy, lub grupa daje po pomyśle
III krytyczna ocena tych pomysłów i wybór tego, który nadaje się do realizacji
-technika decyzji grupowych- sprzyja wytwarzaniu norm grupowych: współżycia, współdziałania, altruizmu, empatii, przezwyciężenia sprzeczności( pójście na ugodę), eliminowania niedostosowania społecznego. Etapy:
I ustalenie problemu
II dyskusja
III propozycje zmian, kompromis
IV uświadomienie korzyści
V podjęcie decyzji
-technika sondażu opinii- polega na udostępnieniu jednemu z uczniów klasy tego jak widzą go koledzy( dopiero od 11, 12 roku życia, dzieci małe nie są emocjonalnie dojrzałe). Etapy:
I wyjaśnienie celu
II sondaż opinii ujemnych
III sondaż opinii pozytywnych
IV formułowanie wniosków końcowych przez nauczyciela i uczniów: należy mocno podkreślić cechy pozytywne, zasygnalizować złe zachowanie, ale podkreślić, że mamy bardzo pozytywny stosunek do ucznia, jeśli ma pytania, chce coś zmienić- służymy pomocą
Ta technika może być przeprowadzana tylko jako sondaż opinii pozytywnych tam, gdzie mamy do czynienia z młodzieżą niedostosowaną społecznie
-technika swobodnej ekspresji słownej- swobodne wyrażanie własnych uczuć i myśli; poprzez to poznajemy uczniów, ich opinię, osobowość, zdolności. Etapy:
I zachęcanie do samodzielnej twórczości
II szkoła- przygotowywanie swobodnych tekstów na różne tematy
III wybranie najciekawszych form
IV w ramach nagrody można przeczytać
V wykorzystanie praktyczne- np. wysłanie na konkurs, do gazetki
2. TECHNIKI OPARTE NA DRAMATYZACJI
- technika socjodramatyczna- polega na wspólnym omawianiu problemu nurtującego młodzież i przedstawienie tych problemów w formie improwizowanej socjodramatyzacji- spontaniczne odegranie sceniczne problemów nurtujących młodzież. Etapy:
I omawianie danego problemu
II spontaniczne odegranie tej sceny
III odwołanie się do sytuacji i ustosunkowanie się do niej( najchętniej dzieci od 12 do 18 roku życia)
- technika gier dramatycznych- podobna do techniki socjodramatycznej, różni się celem i tematem improwizowanej dramatyzacji- problemy o szerszym znaczeniu społeczno- kulturowym, np. przestrzeganie ogólnoludzkich norm moralno- społecznych( przygotowywanie do różnych ról społecznych, np. dziewczynki- zabawa lalkami jako rola matki)
- technika dramy- wpływ na rozwój intelektualny, emocjonalny, kulturalny człowieka; różnego rodzaju sytuacje konfliktowe z życia lub literatury
3. TECHNIKI WZMACNIANIA POZYTYWNEGO I NEGATYWNEGO
-techniki pozytywne
- techniki negatywne
4. TECHNIKI ODDZIAŁYWAŃ NIEWERBALNYCH
-techniki ekspresji plastycznej
- techniki ignorowania zachowań niepożądanych
5. TECHNIKI ORGANIZOWANIA CZASU WOLNEGO
- techniki rekreacji kulturalno- rozrywkowej
- techniki rekreacji twórczej
- techniki rekreacji fizycznej
- techniki rekreacji przez działalność społeczną
6. TECHNIKI WSPÓŁPRACY Z RODZICAMI – spotkania indywidualne i wspólne