Chirurgia wykład 1 04.03.2015
Operacje brzuszne połączone z otwieraniem jamy otrzewnowej, która jest drażniona przez co występują reakcje bólowe i odruchowe porażenie perystaltyki jelit. Perystaltyka jelit może być na krótszy bądź dłuższy czas wyłączona.
-laparotomia pierwotna metoda postępowania; klasyczne wskazania:
*chirurgia żołądka
*jelita grubego
* trzustki
*Odbytnicy
*Nerki
*Pęcherza
*prostaty
*wątroba
-laparoskopia minimalnie inwazyjna metoda, do brzucha wprowadza się tokary i wpompowuje się powietrze oraz wprowadza się narzędzia
* cholecystektomia( usunięcie pęcherzyka żółciowego)
*operacja przepukliny
*wyrostka robaczkowego
Unika się otwarcia na dużej przestrzeni brzucha, krótsza rekonwalyscencja, mniej bólu, na 2-3 dzień pacjent opuszcza szpital
*Operacje ginekologiczne (najczęściej jajniki)
*adrenolektomia
Nieonkologiczne postępowanie
Znieczulenie ogólne wziewne bądź nadoponowe ( w dolnych częściach brzucha)do obu metod operacji.
Konwersja od laparoskopii do laparotomii.
Brzuch otwieramy w czasie laparotomii z dostępu stosunkowo dużego( dużego cięcia)powikłania: zmiany zapalne, rozejście się rany laparotonijnej( błąd, bądź nadciśnienie brzuszne) predysponowani chorzy wyniszczeni z małą ilością białka, operacje onkologiczne. Grozi śmierć z powodu nowotworu.
Największe operacje dotyczą nowotworów złośliwych.
Powikłania dotyczą:
- znieczulenia ogólnego (problem stanowi zakończenie znieczulenia, anestezjolog ma dbać o nawodnienie, wentylację pacjenta, na koniec rozintubowanie; powikłania związane z unieruchomieniem).
* zapalenia płuc
* niedodmy
-Samej operacji:
* powikłania z unieruchomienia – zatorowość płucna i żylna
*powikłania zależą od operowanego narządu i w jakim stopniu się go operuje, jeżeli narząd zawiera treści to dokonuje się częściowej resekcji a następnie zespolenia.
*Przetoki światło narządu komunikuje się z otrzewną( duża śmiertelność)
*krwawienia, krwotoki
Gojenie ran: rany goją się od boków, nie ma przeciwskazań do uruchomiania jeżeli są szwy, gdyż szwy skórne trzymają tylko skórę. Szwy powięziowe trzymają całą ranę. Gojenie się rany zależy od umiejscowienia i ukrwienia brzegów rany. Możliwość infekcji rany zależy od aseptycznego postępowania oraz wielkości ukrwienia( jeśli słabo większa szansa infekcji); rana w 1/3 podudzia często występuje ropa. Ukrwienie brzucha jest stosunkowo dobre dlatego rany goją się dobrze; infekcje dostaje się na sali operacyjnej, głównie od bakterii pacjenta ( dokonuje się mechanicznego czyszczenia jelit i podaje się antybiotyk).
Rozejście się rany w 1 lub 2 dobie to nie nasza wina, a chirurga lub powikłań.
Rany brzuszne robi się: podłużnie (przezprostnie, skośnie….) lub poprzeczne( tylko skóra jest tak cięta), rozejście rany nie zależy od jej przebiegu.
Szyje się od wewnątrz: otrzewna(nie trzeba)-> powięzie ->tk. Podskórna tłuszczowa -> skóra
Szwy wchłaniane wewnątrz rany,
Najlepiej goi się: żołądek -> jelito cienkie -> dwunastnica (szwy dwunastnicy łatwo się rozchodzą)-> jelito grube.
Stomia- przetoka zamierzona na jelicie grubym lub cienkim.
Uruchomienie pacjenta – chodzenia do ostatniej chwili przed zabiegiem. Jak najdłużej ruch, a potem jak najszybciej uruchamiamy.
Czynnik predysponujące do powikłań zakrzepowych
Podeszły wiek
Choroby nowotoworwe
Operacje brzuszne duże – w miednicy
Zakrzep samych żylaków nie powoduje zagrożenia życia samym zatorem.
Zapobieganie :
Bandażowanie kończyn
Elewacja kończyny
Pończochy uciskowe
Uciski pneumatyczne
Wczesne uruchamianie pacjenta !
Laparoskopia – pacjent chodzi już na następny dzień obowiązkowo a czasem kilka godzin po operacji
Laparotomia – wydłuża się o jeden dzień dłużej.
Podawanie heparyny:
Przed zabiegami
Przed długimi unieruchomieniem
Heparyna nie zastępuje ruchu i może i tak nastąpić zgon!