Kalwarie są „oczami” którymi mamy oglądać realia ziemi św. Jednak oczy nie były by przydatne bez zdolności widzenia.
Sensualistyczna pobożność tkwiąca w Europie od XIXw. Sięgająca do samej istoty gy religji.
S. Czarnowski
Sensualizm wiejskiego ludu
„Naiwny sensualizm”, jak pisze Czarnowski, sprawiał też, że w wielu miejscowościach czytane w Boże Ciało Ewangelie nie były jedynie tekstem, ale jednocześnie świętym przedmiotem materialnym, który w postaci zapisanych i zakopanych na rogach pola czterech zwitków papieru miał chronić zboże przed gradobiciem.
„naiwny sensualizm powieszany z rytualizmem” występuje w porywach mistycznych ludu polskiego (ekstazy wysoce sensualistyczne) np. Objawiona postać święta odziana jest w te same szaty co na św. Obrazie. Posiada te same wady co jej wyznawcy. Jest zmaterializowana tak jak wyobraża ja obraz czy figura.
Sensualizm wiadać najlepiej w czci oddawanej św. Wizerunkom. Są one symbolami.
Św. Obrazy odgrywają w tej kulturze role rekikwi. W kulturze doszło do zespolenia przedstawienia ososby świętej z jej wizerunkiem przejawia się w tym mebtalnośc religijna
Niezdolnośc rozróżnienia rzeczy świętej od jej wyrazu, czynności obrzędowej od wywołanego przez nią wzruszenia
Typowym wyrazem symbolicznego zespolenia i naiwnego sensualizmu są kalwarie.
Gadamer
Jeśli się jednak zastanowimy nad czcią i gestami wykonywanymi w kierunku obrazów, sam fakt oddawania świętemu obrazowi czci nie dowodzi jeszcze, że mamy do czynienia z nierozróżnialnością signans i signatum. Może ona w istocie stanowić tylko krótki moment religijnego przeżycia, po którym dochodzi do przypomnienia sobie, że to tylko wizerunek.
Czy nie ten monet religijnego przeżycia Czarnowski określi „naiwnym sensualizmem”
Etnografia definiuje sensualizm jako pewną nie zdolność dopóki mierzy ją obcymi standardami.
Nierozróżnialność sensualizmu gra religijna
Nierozróżnialność w doświadczeniu religijnym wiąże się z udziałem elementu mimetycznego który ma strukturę gry(zgodnie z tym jak Gadamer opisał doświadczenie sztuki nazwać by można było ideami). Podobnie jak w grze pojawia się dostosowanie w tym wypadku do kalendarza obrzędowego i rytmu życia jednostek , względnie stałe sensy.
Stanowią właściwy przedmiot gry relii. Rozumiane jako proces zachodzący w obrębie tradycji która je zna i na nowo interpretuje.
Funkcjonują w dwojakiej postaci:
Przedrozumienia zawartego w tradycji
Wytworów tej tradycji
Ustna wersja nierozróżnialn
actus exercitus- coś na kształt rzeczownik ale dokładnie to nie wiem bo nie wytłumaczyła sucz a w necie nie ma
actus signatum - opieczętowane, oznakowane, podpisane. Ale też nie wiem dokładnie
Odmiany poznania (przerzywanie nierozróżnialności)
Ustna- doświadczenie nierozróżnialności eksponujące actus exercitus zachodzące przy zetchnięcu z wytworami gry religijnej. Gdy momęt nie rozróżniania przemija actus exercitus nie przekształca się w actum signatum ale podąrza za przeżytym doświadczeniem stopienia. Ustne doświadczenia to inaczej „naiwny sensualizm”
Pisemna- doświadczenie nierozróżnialności wypiera miniony actus exercitus który umożliwia mu rozpoznanie czegoś jako czego. Przerzuca się ona całkowicie w actus signatum. Proces ten nie uwzględnia czynnika nie rozróżnienia zostaje on ocenony jako proces ułomnej montalności religijnej. Zostaje wyparty.
Kultura typu ludowego podąrza za nierozróżnianiem i konserwuje przy pomocy specyficznego sensorjum.
Sensualizm= ustane doświadczenie nierozróżnialności wiernie imituje actus exercitus jest bliższe istocie doświadczenia obrazu.