BOCZNE SKRZYWIENIA KREGOSŁUPA

SKOLIOZY - skrzywienia kręgosłupa charakteryzując się odchyleniem osi anatomicznej od mechanicznej w trzech płaszczyznach: czołowej, strzałkowej, poprzecznej.

KRYTERIA PODZIAŁU:

-lokalizacja skrzywienia: piersiowe, lędźwiowe, szyjne

-liczbę łuków: jednołukowe, wielołukowe

-pierwotność skrzywienia: pierwotne i wtórne

-stopień mechanicznego wyrównania skrzywienia: wyrównane ,niewyrównane

-stopień anatomicznego czynno – biernego wyrównania skrzywienia

-stopień zaawansowania procesu patologicznego: funkcjonalne i strukturalne

-okres ujawniania się skrzywienia i przyczynę powstawania : wrodzona, nierozwojowe, idiopatyczne.

Torsja - to skręcanie się samych trzonów.

SKOLIOZY WRODZONE

1-kostno – pochodne(kręgi klinowe i dodatkowe, zrosty żeber)

2-mięśnio pochodne (miopatia, kręcz szyi, antygrypowa)

Skoliozy rozwojowe są wynikiem różnych czynników i procesów chorobowych.

Skolioza statyczna – jest nierówność kkd, w wyniku kompensacji wytwarza się skrzywienie

Skolioza porażenna – w przebiegu porażeń wiotkich,.

Skoliozy pourazowe – w wyniku nieprawidłowo leczonych urazów

Skoliozy odruchowe – są skutkiem odruchu bólowe, występują najczęściej u osób starszych

Skoliozy torakogenne – są wynikiem zmian w przebiegu ropnego zapalenia opłucnej, torakoplastyce, marskości płuc.

ZA POMOCĄ ZDJĘCIA RTG USTALA SIĘ:

-rozległość i wielkość skrzywień bocznych

-zmiany strukturalne

-rotację i torsję

-stopień wyrównania mechanicznego

-stopień utrwalenia zmian

-etap wzrostu kręgosłupa – test Rissera

LECZENIE SKOLIOZ

Ogólnym celem jest: likwidacja skrzywienia lub jego zmniejszenia. Jeżeli jest to nieosiągalne zatrzymanie stepu skrzywienia. Zapewnienie utrzymania osiągniętych wyników.

W wieku niemowlęcym : łóżeczka gipsowe, leżenie przodem, zmuszanie dziecka poprzez ćwiczenia -zabawę do wyciągania rączek i wzmacniania tułowia.

Wiek przedszkolny: ćwiczenia wyrabiające gorset mięśniowy, naśladownictwo dobrej postawy.

Wiek szkolny: korekcja ruchem , gorsety, zabieg operacyjny.

GIMNASTYKA KOREKCYJNA:

-odpowiednia liczba ćwiczeń oddechowych, zwłaszcza zwiększających ruchomość klatki piersiowej

-pozycja wdechowa przy ćwiczeniach mięśni grzbietu

-zgranie poszczególnych faz oddychania z korekcją i oporowaniem: swobodnemu wydechowi towarzyszy rozluźnienie mięśni ułatwiające skorygowanie pozycji poszczególnych segmentów, utrzymaniu korekcji i próbie elongacji towarzyszy wdech, w szczycie którego stosujemy oporowanie

-w kinezyterapii ćwiczenia symetryczne i asymetryczne