Szkło laboratoryjne – szlachetny gatunek szkła wysokiej klasy, odznaczający się dużą wytrzymałością mechaniczną i odpornością na nagłe zmiany temperatur oraz dużą odpornością na działanie odczynników chemicznych. Do produkcji szkła laboratoryjnego dodaje się tlenków baru, cynku, glinu, boru, magnezu. Szkło laboratoryjne stosowane jest do produkcji aparatury chemicznej i szklanego sprzętu laboratoryjnego. W zależności od dodanych składników i związanych z tym właściwościami, szkło laboratoryjne dzieli się na:

- szkło sodowe – łatwo topliwe, miękkie, stosowane do wyrobu szyb i pomocniczego sprzętu laboratoryjnego

- szkło potasowe – trudniej topliwe, twarde

- szkło jenajskie – odporne na działanie wody, kwasów, zasad oraz wytrzymałe na zmianę temperatury i wysoką temperaturę

- szkło pyreksowe – bardzo wytrzymałe na działanie czynników mechanicznych oraz na zmiany temperatury

- szkło duranowe – odporne na działanie wody, wytrzymałe na wysoką temperaturę, mniej odporne na działanie kwasów i zasad

- szkło supremax – bardzo wytrzymałe termicznie, o temperaturze mięknienia około 800 °C

- szkło kwarcowe - otrzymywane jest przez stopienie kryształów kwarcu w temp. ok. 2000 °C.

Przyrządy laboratoryjne

- konduktometr cyfrowy

- psychrometr aspiracyjny Assmanna

- wilgościomierz z chlorolitowym czujnikiem

- refraktometr cyfrowy ATAGO PR - 101 (umożliwia pomiar zawartości cukru w skali Brixa w warunkach pokojowych i laboratoryjnych)

- wstrząsarka mechaniczna

- termometry (maksymalne, minimalne, rtęciowe)

- termografy

Inne: zlewki, krystalizatory, bagietki, cylinder miarowy, kolby (stożkowe, kuliste, miarowe, ssawkowe), lejek, chłodnica, wkraplacz, rozdzielacz, pipeta, sitko, moździerz