Wysiłek fizyczny, wydolność fizyczna.

1.Mózgowe mechanizmy kontroli ruchów:

Nadrzędne ośrodki ruchowe:

• Kora mózgu

• Jądra kresomózgowia

• móżdżek

Zespół ośrodków i dróg nerwowych ruchu

układ układ
piramidowy pozapiramidowy

prowadzi od kory do tworzą go jądra kresomózgowia
określonego mięśnia odpowiada za chodzenie, siedzenia, itp.
szkieletowego

Bruzda środkowa – umiejscowiona między płatem czołowym, a płatem ciemieniowym

Zakręt za środkowy – tutaj zaczyna się droga nerwowa w układzie piramidowym

Móżdżek – dystrybutor siły skurczów mięśni szkieletowych umożliwiających poruszanie się, utrzymanie wyprostowanej postawy, wykonywanie płynnych ruchów kończyn

Włókna mięśniowe tzw. Miofibryle

Budowa miofibryli

struktura miofibryli

W ich budowie wyróżnia się:

• miofilamenty cienkie, w skład których wchodzą następujące białko: aktyna

• miofilamenty grube, w skład których wchodzi potężne białko miozyna.

Rodzaje włókien mięśni:

• wolno kurczące się (ST) = włókno czerwone (maratończyk)

zawiera dużo mioglobiny, mało miofibryli, wolno się meczą bo maja dużo tlenu

• szybko kurczące się (FT) = włókno białe (sprinter)

dużo miofibryli, mało mioglobiny, przez co szubko się meczą, bo mają mało tlenu

Mioglobina – odbiera tlen z krwi i umożliwia jego magazynowanie w mięśniach

W zależności od przewagi określonego typu włókien mięśniowych wyróżniamy

MIĘŚNIE SZKIELETOWE

SZYBKIE WOLNE

SKURCZE MIĘŚNI SZKIELETOWYCH

Izometryczne Izotoniczne
wzrasta napięcie mięśnia, zmniejsza się długość mięśnia,
przy niezmiennej długości nie zmienia się napięcie

Przedrostek „IZO’’ = takie same

Najczęstsze skurcze – auksotoniczne
(początkowo mięsień zwiększa napięcie aż do momentu zrównoważenia obciążenia działającego w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu, po czym następuje skręcenie się mięśnia)

I faza – skurcz izometryczny
II faza – skurcz izotoniczny

WYSIŁEK FIZYCZNY

STATYCZNY DYNAMICZNY
przeważają przeważają
izometryczne izotoniczne
skurcze mięśni skurcze mięśni

Przyrost i regeneracja mięśni szkieletowych

Trening fizyczny
uszkodzenie

• zwiększenie objętości i masy włókien mięśniowych po przez syntezę nowych miofibryli

• pobudzenie komórek satelitarnych do podziałów i fuzji

Czynniki warunkujące wykonywanie wysiłków fizycznych

• sprawna i skoordynowana praca mięśni szkieletowych

• odpowiednia podaż tlenu i substratów energetycznych do mięśni

• usuwanie nadmiaru ciepła i wytworzonych produktów przemiany materii

Wydolność fizyczna- zdolność do długotrwałego wykonywania ciężkich wysiłków z udziałem dużych grup mięśniowych

Sprawność fizyczna – wszystkie cechy motoryczne np. siła, wytrzymałość, itp.

Pułap tlenowy (V_tlenmax) =

Maksymalna ilość tlenu jaką może pobrać organizm w czasie jednej minuty.
Wartość pułapu tlenowego określa wydolność tlenową

Wysokie wartości V_tlenmax (osoba wytrenowana)
Niskie wartości V_tlenmax (osoba z chorobami układu krążenia i układu oddechowego)

Klasyfikacja wysiłków w zależności od zapotrzebowania na tlen

supramaksymalne -większe zapotrzebowanie na tlen od pułapu tlenowego

Pułap tlenowy = maksymalne zapotrzebowanie na tlen jest równe pułapowi tlenowemu

submaksymalne mniejsze zapotrzebowanie na tlen od pułapu tlenowego

Parametry do oceny wydolności fizycznej

PWC₁₇₀ – wielkość obciążenia, przy którym częstość skurczów serca wynosi 170 uderzeń na minutę

U osób z przewidywaną mniejszą wydolnością można wyznaczyć PWC₁₅₀ lub PWC₁₃₀.