Historia rozwoju

Polska myśl pedagogiczna w dobie rozbiorów.

Klementyna z Tańskich Hoffmanowa (1798-1845). Podnosiła problem wychowania domowego, dwie ważne sprawy:

Po pierwsze : sformułowała ideał moralny i program edukacji polskiej kobiety przedstawiony w utworze „Pamiątka po dobrej matce”.

Po drugie: zalecała troskę o mowę ojczystą.

Była autorka czytanek dla małych dzieci i redaktorką pierwszego polskiego dziecięcego czasopisma: „rozrywki dla dzieci”.

Stanisław Jachowicz

Wydawca dziennika dla dzieci. Autor znanego wierszyka „Pan kotek był chory…”

Jędrzej Śniadecki

Autor rozprawy „o fizycznym wychowaniu dzieci”, w której zwracał uwagę na racjonalne i zdrowe wychowanie dzieci.

Wiek XX – świat między wojnami

Na początku XX wieku wiele państw europejskich posiadało już podstawy prawne dla publicznej opieki nad dzieckiem.

W Anglii od 1894 roku obowiązywała ustawa zabezpieczająca dzieci przed wyzyskiem oraz chroniąca ich godność.

1909 „children Act” – pierwsza kodyfikacja praw dziecka.

Styczeń 1920 Genewa

Międzynarodowa Unia Opieki nad dzieckiem – apel- „Ratujcie dzieci”

Deklaracja Praw Dziecka zwana też Deklaracja Genewską 26 września przyjęta przez Zgromadzenie ogólne Ligi Narodów.

Deklaracja ta to – pierwszy międzynarodowy akt prawny w zakresie ochrony dziecka, opierala się na przekonaniu, że „ludzkośc powinna dać dziecku wszystko to co posiada najlepszego”.

Paryż 1946

Pierwszy powojenny międzynarodowy Kongres Ligi Nowego Wychowania. Potepiono na nim zbrodnie wojenne na dzieciach.

Wezwano do poszerzenia Deklaracji Genewskiej z 1923 roku. Zadania tego podjął się Międzynarodowy Związek Pomocy Dzieciom, który w 1948 roku ogłasza Kartę Praw Dziecka.

Karta Praw Dziecka – ma charakter apelu
Wzywa do zapewnienia pomocy i ochrony dzieciom bez względu na rasę, narodowość i wyznanie, do utrzymania integralności rodziny, podejmowania działań profilaktycznych, zabezpieczających przed opuszczeniem, nędza, wyzyskiem.

Organizacja Narodów Zjednoczonych – 20 listopada 1959 rok na Zgromadzeniu Ogólnym przyjmuje Deklarację Praw Dziecka.

Zasady deklaracji Praw dziecka

I zasada: bezwzględna równość wszystkich dzieci wobec prawa.
II zasada: szczególna ochrona, zapewniająca możliwość rozwoju fizycznego, umysłowego, moralnego, duchowego i społecznego dziecka w warunkach wolności i godności.
III zasada: Prawo do obywatelstwa i nazwiska.
IV zasada: Prawo do ubezpieczeń społecznych oraz do „odpowiedniego wyżywienia i mieszkania, rozrywek i opieki lekarskiej”.
V zasada: Szczególna opieka dla dzieci upośledzonych.
VI zasada: Prawo do miłości rodziców, do bezpieczeństwa moralnego i materialnego, do pomocy finansowej państwa.
VII zasada: Prawo do nauki i rozwijania zdolności, pierwszeństwo przed dorosłymi do opieki i pomocy.
VIII zasada: Prawo do ochrony przed okrucieństwem i wyzyskiem oraz przed pracą zarobkową „przed osiągnięciem odpowiedniego wieku”.
IX zasada: Prawo do ochrony przed rasową lub religijną dyskryminacją.
X zasada: Prawo do wychowania „w duchu zrozumienia innych, tolerancji, przyjaźni między narodami, pokoju i powszechnego braterstwa”.

Rok 1979

W 20 rocznicę uchwalenia Deklaracji Praw Dziecka ONZ proklamuje Międzynarodowym Rokiem Dziecka.

Uchwalenie Konwencji Praw Dziecka dokonało się dopiero 20 listopada 1989 roku.

Polska ratyfikowała Konwencję w 1991 roku.