Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład

Sok żołądkowy: pepsynogen (produkują komórki główne), kwas solny (produkują komórki okładzinowe), woda, składniki mineralne

W ciągu doby 6litrów soku żołądkowego na 1kg paszy

Produkcję soku stymuluje układ nerwowy i hormonalny przewodu pokarmowego.

*Faza nerwowa- odruch, reakcja na bodźce: smak, wygląd, zapach, termin karmienia

Odruch Pawłowa- na zasadzie odruchu warunkowego i bezwarunkowego wydzielanie soku żołądkowego

Hormon gastryna- przenika do krwi, (podrażnienie mechano- i chemoreceptorów) i powoduje wydzielenie soku żołądkowego

*Faza jelitowa wydzielania soku żołądkowego- w trakcie tej fazy 50% soku wydzielane jest, jeśli kończy się faza nerwowa, wtedy zaczyna się faza jelitowa

1- 2pH w żołądku

*Nieaktywny pepsynogen- aktywna pepsyna, dzieli ona białka na peptydy

Nieaktywny pepsynogen uaktywnia powstała już pepsyna oraz kwas solny.

Pepsyna powoduje wytrącanie białek z mleka (tworzenie skrzepu białkowego, zalega dłużej w żołądku i może ulec lepszemu działaniu enzymów)

*bakteriostatyczny sposób działania żołądka, działa na bakterie (drobnoustroje) znajdujące się w żywności, szczególnie u zwierząt mięsożernych

-Młode koźlęta- enzym renina (podpuszka)- jego rola polega na rozkładzie i ścinaniu białka mleka.

Głównym białkiem w mleku jest kazeina, która dzięki działaniu enzymu reniny zamienia się na parakazeinawapnia, tworząc skrzepy nierozpuszczalne w wodzie. Ten enzym funkcjonuje do 40dnia życia.

-aktywność lipazy (rozkłada tłuszcze) i amylazy (cukry).

Z żołądka masa pokarmowa wędruje do dwunastnicy. W jelicie przebiegają procesy trawienne oraz wchłanianie strawionych składników pokarmowych. Sok trzustkowy zbudowany z enzymów wytwarzanych przez błonę śluzową dwunastnicy. Żółć produkowana w wątrobie, odczyn wydzielin w jelicie wyraźnie zasadowy. Neutralizuje się kwaśny odczyn pokarmu z żołądka. Sok trzustkowy przewodem trzustkowym dostaje się do dwunastnicy 7- 8,5pH odczyn. Główne składniki soku to enzymy trawienne.

- odruchy warunkowe i bezwarunkowe wydzielania soku

-hormony- wspomagają wydzielanie

Hormon sekretyna- obecność treści pokarmowej w dwunastnicy uwalnia sekretynę, która z krwią dostaje się do trzustki i stymuluje produkcję soku żółciowego. Powoduje ona hamowanie produkcji kwasów solnych w żołądku.

Proenzym- forma pierwotna enzymu, nieaktywna.

Enzymy trawiące:

*białko w jelicie (sok trzustkowy),

trypsyna aktywna- trypsynogen nieaktywny

chemotrypsynogen, prolestaza, prokarboksylaza- nieaktywne

*enzymy hydrolizujące węglowodany

α- amylaza

*tłuszcze

enzym lipaza

Sok trzustkowy zawiera enzymy trawiące białka, tłuszcze i węglowodany.

Trypsynogen aktywuje enterokinaza do trypsyny, a trypsyna uaktywnia kolejne cząstki trypsynogenu oraz pozostałe enzymy. Trypsyna rozrywa konkretne połączenia między konkretnymi peptydami (dzieli białko na aminokwasy)- w wyniku rozkładu powstają wolne aminokwasy oraz krótkie peptydy, które potem są rozkładane w ścianie jelita.

Elastyna- białka budujące tkankę łączną, ścięgna itp.

Rozkłada trudnostrawne białko- elastaze.

Inhibitory- hamują aktywność trypsyny

Tostowanie- poddawanie soi działaniu wysokiego ciśnienia i temperatury, aby zahamować działanie inhibitora niekorzystnego

Hydrolazy glikozydowe:

*amylazy α i β- trawienie skrobi i glikogenu

lipaza tłuszczowa- hydrolizuje wiązania estrowe

Żółć- kwasy tłuszczowe w żółci powodują ułatwienie rozkładu tłuszczy do mniejszych cząstek (emulgacja tłuszczu), aktywacja lipazy trzustkowej, z tłuszczów powstają wolne kwasy tłuszczowe i monoacyloglicerole, które łączą się z żółcią w tzw. micele i mogą dostać się do krwi i limfy.

Sok jelitowy pH 8; enzymy: maltaza, laktaza, sacharaza- są to enzymy, które trawią kwasy nukleinowe

Enetrokinina- uwalniany do krwi powoduje uwalnianie soku jelitowego

Jelito grube-

*niestrawione składniki pokarmowe: celulozy, chemicelulozy, ligniny

Obfite ilości śluzu wydzielane

Mucyna- chroni ściany jelita

Jelito ślepe- pewne bakterie rozkładają węglowodany strukturalne (u niektórych) rozkład białek, złuszczający się nabłonek układu pokarmowego, wydzielany amoniak

Bakterie gnilne- powodujące uwalnianie się niektórych gazów: amoniak, metan, siarkowodór, wodór

U konia i królika jelito ślepe odgrywa bardzo ważną rolę, są tam procesy podobne do procesów w żwaczu u przeżuwaczy.

W jelicie tym 2/3 celulozy podlega fermentacji w jelicie grubym. W wyniku tego procesu powstają lotne kwasy tłuszczowe, które są głównym źródłem energii u konia.

U świń 15% włókna może ulec rozkładowi.

W jelicie grubym następuje odwodnienie masy i formowanie kału.

Produkcja kału :

*15-30kg na dobę krowa

*10-15 kg na dobę u konia

*0,5-3 kg świnia

Młode przeżuwacze nie mają w pełni wykształconego wielokomorowego żołądka. Nie jest wykształcony żwacz i czepiec mleko dostaje sie rynienką przełykową do trawieńca. W miarę rozwoju zwierzęcia zaczynają się rozwijać pozostałe komory, odruch zanika, a następuje rozwój żwacza ok 3 miesiąca. W wieku ok 6 tygodnia zaczynają zasiedlać i namnażać sie bakterie i pierwotniaki.

Ślina u przeżuwaczy odczyn wyraźnie zasadowy pH 8,6

Receptory dają bodźce do wydzielania śliny.

U przeżuwaczy wydzielana jest ciągle, ale w różnej intensywności (dużo przy pobieraniu pokarmu), bydło produkuje dziennie nawet do 200l śliny, u owiec 10-15litrów

70-80% płynu żwaczowego stanowi ślina.

Pasze nie mogą być zbyt rozdrobnione, ponieważ zwierzęta mniej przeżuwają i zwiększa się pH w żwaczu tzw. kwasica żwacza (gdy większe pH utrzymuje się dłuższy czas w żwaczu) przez co następuje zahamowanie trawienia przez mikroorganizmy, więc przeżuwacze mają mniejszą przyswajalność pasz.

Ślina przeżuwaczy zawiera dużo mocznika (produkowany w wątrobie)

CO(NH2)2- mocznik

W kilka godzin po spożyciu pokarmu pasza w żwaczu tworzy homogenną (jednolitą) masę.

W czasie odruchu przeżuwania- efekt odbicia i ruch antyperystaltyczny

Ok 40-50 ruchów żuchwą na 1 min

Odruch przeżuwania stymulowany przez mechaniczne receptory przy ujściu do żwacza.

Przy dużej ilości włókna duża stymulacja. Całkowite zahamowanie ruchu przeżuwania może spowodować kwasicę żołądkową.

Proces przeżuwania trwa od 7- 7,5h na dobę- przy dobrym, prawidłowym żywieniu

Przeżuwanie może zajmować tyle co czas poszukiwania paszy.

1-2h na dobę- skarmianie paszami treściwymi

Płyn żwaczowy 100%- w tym 70-80% ślina; 10%- bakterie i pierwotniaki, grzyby i bakteriofagi

Przemiana węglowodanów celulozy i chemicelulozy

Z rozłożonego białka korzystają mikroorganizmy

Biouwodorowanie- zamiana kwasów tłuszczowych nienasyconych w nasycone.

Lotne kwasy tłuszczowe 70-80% zapotrzebowania na energię

Biomasa pod wpływem enzymów rozkłada się, jest źródłem białka dla przeżuwaczy

BAKTERIE

Syntetyzowanie witamin (E, K np.)

Różne procesy w żwaczu

Niezbędne warunki w żwaczu:

-beztlenowe

-pH 6,2- 7 odczyn

-temp 39,5OC

-wilgotność 80-85%

-stabilizacja tych warunków przez 24-48h

-mieszanie się treści pokarmowej żwacza

PIERWOTNIAKI w procesach w żwaczu:

- podobnie jak bakterie jedne trawią celulozę i chemicelulozę

-wytwarzanie enzymów proteolitycznych (trawiące białka) i trawiące tłuszcze

- niektóre trawią skrobię

- odżywiają się bakteriami

25% białka mikroorganicznego z czego: 75% bakterie i 25% pierwotniaki

40-80%- białko ulega strawieniu w żwaczu

10-40%- tłuszcze i węglowodany ulegają strawieniu w żwaczu


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Wykład II-Bilans węgla, Rok III, Rok II, Fizjologia i żywienie zwierząt, Wykłady, I koło
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Wykład I- Składniki pokarmowe, Rok III, Rok II, Fizjologia i żywienie zwierząt, Wykłady, I koło
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Fizjologia i Żywienie Zwierząt Wykład
Ekologiczne Systemy Chowu i Żywienia Zwierząt Wykład

więcej podobnych podstron