Budownictwo tradycyjne jest to metoda wznoszenia obiektów budowlanych sposobami powszechnie znanymi i stosowanymi od dawna. W znacznej mierze większość elementów wykonywana bezpośrednio na placu budowy (np. wznoszenie domów z drewna czy murowanie ścian z pustaków).

Fundamenty mają na celu przeniesienie obciążeń stałych i zmiennych z budynku na grunt. Zależą one od m.in. wielkości obciążeń (wielkości i rodzaju budynku), nośności i jakości gruntu występującego w danym miejscu, poziomu wody gruntowej. W budownictwie tradycyjnym zazwyczaj mamy do czynienia z fundamentami bezpośrednimi, czyli siły z fundamentu przekazywane są bezpośrednio na grunt.

Ławy fundamentowe – są to fundamenty w których jeden wymiar – długość jest dużo większy niż szerokość.

Są one wykonywane pod ścianami, czy rzędami słupów. Najczęściej wykonuje się ławy betonowe lub żelbetowe (beton zbrojony prętami stalowymi).

Stopy fundamentowe stanowią fundament dla słupów lub grupy słupów położonych blisko siebie. Zazwyczaj mają kształt kwadratowy, prostokątny lub okrągły. Stopy najczęściej wykonuje się jako żelbetowe.

Płyty fundamentowe są to konstrukcje żelbetowe usytuowane pod całością lub wydzieloną częścią budynku. Stosuje się je w przypadku konieczności przeniesienia dużych obciążeń na grunt oraz w przypadku kondygnacji podziemnych położonych poniżej poziomu wody gruntowej. Raczej nie stosuje się tego typu fundamentów w budownictwie jednorodzinnym.

Ściany to pionowe przegrody przenoszące obciążenia, dzielące funkcjonalnie przestrzeń i osłaniające przed działaniem czynników atmosferycznych.

Ściany nośne zapewniają przeniesienie obciążeń oraz wydzielają przestrzeń funkcjonalną.

Ściany działowe dzielą funkcjonalnie przestrzeń.

Ściany fundamentowe najczęściej wykonuje się z bloczków betonowych lub wylewa z betonu na budowie. Znajdują się pod ziemią i wspierają się na ławach fundamentowych.

Wieniec - żelbetowy element spinający budynek (tworzący pierścień).

Nadproże - belka (przesklepienie) znajdująca się nad otworem w ścianie, zapewniając przeniesienie obciążeń ze ściany nad otworem na mur po bokach otworu.

Gzyms - pełni głównie funkcje dekoracyjne, zabezpiecza przed ściekająca wodą po ścianie.

Stropy to poziome elementy konstrukcyjne, zapewniające przeniesienie obciążeń na elementy pionowe (np. ściany), oddzielają poszczególne kondygnacje budynku.

Stropy płytowe - Obciążenia z płyty stropu przekazywane są bezpośredni na podpory jak ściany czy słupy.

Stropy płytowo – belkowe - Obciążenia z płyty stropu przekazywane są na belki (podciągi) lub na żebra pośrednie i następnie na podciągi. Obciążenie dopiero z podciągów przekazywane jest na ściany i słupy.

Strop gęstożebrowy - Prosty w wykonaniu, nie wymaga deskowania. Elementami nośnymi są żeberka prefabrykowane oparte na ścianach lub podciągach. Przestrzenie między żeberkami wypełnia się pustakami.

Ze względu na materiał stropy można podzielić na następujące grupy:

- drewniany - żelbetowy - ceramiczno – żelbetowy - ceramiczny - stalowy- betonowy - stalowo - ceramiczny

Stropodach jest to strop nad ostatnią kondygnacją. Pełni on również funkcję dachu. Ma nachylenie do kilku stopni.

Dach to najwyższa przegroda w budynku odgradzająca go od otoczenia i zabezpieczająca przed czynnikami atmosferycznymi.

Przewód kominowy zapewnia odprowadzenie spalin lub zużytego powietrza z budynku do atmosfery.

BALKON Element nadwieszony, otwarty

LOGGIA Wnęka w zewnętrznej płaszczyźnie budynku, otwarta na zewnątrz

TARAS pozioma powierzchnia umieszczona na wysokości parteru , piętra lub na dachu

Konstrukcje sprężone to elementy w których w sposób celowy wprowadza się wewnętrzne naprężenia aby lepiej wykorzystać materiał do przenoszenia obciążeń zewnętrznych. Dzięki temu przekroje elementów mogą być mniejsze, można pokonywać większe rozpiętości i przenosić większe obciążenia. Sprężenia dokonuje się poprzez napinanie umieszczonych w żelbecie cięgien sprężających.

Dylatacja – jest to przerwa w konstrukcji, rozdzielająca części obiektu budowlanego. Oddzielone elementy niezależnie przenoszą obciążenia i niezależnie się odkształcają.

Suwnica – urządzenie do transportu bliskiego elementów w zakładach przemysłowych. Składają się z mostu, wózka, wciągnika, toru jezdnego.

Cięgno – element konstrukcyjny pracujący wyłącznie na rozciąganie. Konstrukcje cięgnowe są bardzo lekkie, można dzięki nim pokonywać bardzo duże rozpiętości. Do typowych konstrukcji należą hale, przekrycia, mosty itp.

Fundamenty pośrednie - grupa fundamentów, która pośrednio przenosi obciążenia na grunt.

Obiekt liniowy jest to obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość.

Obiektami liniowymi są:

• droga wraz ze zjazdami • linia kolejowa • wodociąg • kanał

• gazociąg • ciepłociąg • rurociąg • linia i trakcja elektromagnetyczna • wał przeciwpowodziowy

• kanalizacja kablowa

Droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdujących się w obrębie tego pasa. Przeznaczona do ruchu pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Linie rozgraniczające drogę – to granice terenów przeznaczonych na pasy drogowe

Ulica - jest to pas terenu prawnie wydzielony liniami rozgraniczającymi, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów oraz do ruchu pieszych, a ponadto do prowadzenia ciągów uzbrojenia inżynieryjnego.

Korona drogi - jezdnia z poboczami, zatokami autobusowymi

Skrzyżowanie - jest to przecięcie, polaczenie lub rozwidlenie ulic w jednym poziomie zapewniające możliwość pełnego lub częściowego wyboru kierunku jazdy.

Zjazd - jest to część drogi na połączeniu z drogą nie będącą drogą publiczną lub na połączeniu drogi z dojazdem do nieruchomości przy drodze; zjazd nie jest skrzyżowaniem.

Most jest to rodzaj przeprawy w postaci budowli inżynierskiej, której konstrukcja pozwala na pokonanie przeszkody wodnej (rzeki, jeziora, zatoki, morskiej cieśniny itp.)

Podział ze względu na rodzaj materiałów konstrukcyjnych:

• kamienne

• drewniane

• stalowe (przedtem także żeliwne i żelazne)

• żelbetowe

W zależności od konstrukcji mostu wyróżniamy

- mosty płytowe, - belkowe, - skrzyniowe, - sklepione, - łukowe i kratowe.

Z uwagi na sposób podparcia przęsła mosty dzielone są na: - wolnopodparte, - wspornikowe, - łukowe, - wantowe, - wiszące, - o przęsłach stałych lub ruchomych (mosty zwodzone, obrotowe, uchylne i przetaczane).

Most podwieszony (most wantowy) – to most o płycie przęsła zawieszonej na cięgnach mocowanych na wieżach zwanymi pylonami.

Most wiszący – płyta przęsła zawieszona jest na cięgnach (kablach) mocowanych na podporach, lub na wieżach zwanych pylonami.

Most obrotowy – most o przęsłach obracanych w poziomie.

Most zwodzony – most o przęsłach podnoszonych.

Wiadukt – obiekt służący do zapewnienia komunikacji drogowej (lub kolejowej) nad przeszkodą drogową lub linią kolejową (nie nad przeszkodą wodną).

Estakada – obiekt służący do zapewnienia komunikacji drogowej lub kolejowej nad przeszkodą inną niż przeszkoda wodna, drogowa lub linia kolejowa.