Kłamstwa ekologiczne.
Przykłady średnich zawartości ołowiu, rtęci i kadmu w pożywieniu:
| Artykuł spożywczy | Średnia zawartość w mg/kg |
|---|---|
| Ołów | |
| Mleko | 0,02 |
| Wołowina | 0,07 |
| Warzywa | 0,10 |
| Owoce | 0,20 |
| Ziemniaki | 0,07 |
| Woda wodociągowa | 0,009 |
| Ryby | 0,12 |
Przyjęte przez WHO maksymalne dawki dzienne ze wszystkich źródeł łącznie wynoszą 0,05mg Hg, 0,5mg Pb, 0,075mg Cd.
„Trucizna w zębach” – badania wykazały, że dentystyczne wypełnienia leczonych zębów zawierają trujący kadm. Miliony obywateli Niemiec są nieświadome tego, że mają kadm w swoich zębach. Kadm pochodzi z gutaperki, kauczukopodobnego tworzywa, używanego do wypełnienia zębów przy leczeniu kanałowym. Przeciętnie wypełnienie jednego zęba zawiera 4 nanogramów kadmu. Wg WHO dopuszczalna tygodniowa dawka kadmu wynosi 500 mikrogramów dla człowieka ważącego . (BZURA!!!!!!)
Unieszkodliwianie śmieci przez spalanie w różnych państwach:
| Państwo | Udział śmieci spalonych % | Dane z roku |
|---|---|---|
| Austria | 11 | |
| 23 | ||
| Belgia | 54 | |
| Dania | 48 | |
| 70 | ||
| Francja | 42 | |
| 75 | ||
| Hiszpania | 6 | 1995 |
| 10 | 1996 | |
| Holandia | 35 | 1995 |
| 50 | 1998 | |
| Irlandia | 0 | 1993 |
| Japonia | 75 | 1995 |
| Luxemburg | 75 | 1995 |
| Niemcy | 36 | 1993 |
| 40 | 1996 | |
| Szwajcaria | 59 | 1993 |
| 80 | 1996 | |
| Szwecja | 47 | 1995 |
| USA | 16 | 1995 |
| Wielka Brytania | 16 | 1995 |
| 20 | 1996 |
Najwyższe dopuszczalne pozostałości azotanów stosowanych przy uprawie roślin, które mogą znajdować się w roślinnych środkach spożywczych:
| Produkt | Dopuszczalna zawartość azotanów w ng NaNO3/kg |
|---|---|
| Sałata, rzodkiew, burak, rzepa, kalarepa, szpinak koper | 2000 |
| Pomidor, ziemniak, cebula, papryka, fasola | 250 |
Azbest, Dioksyny.
DDT i malaria w różnych krajach:
| Kraj | Liczba przypadków malarii w ciągu roku |
|---|---|
| Przed zastosowaniem DDT | |
| Bułgaria | 144000 |
| Indie | Ponad milion |
| Rumunia | 338000 |
| Turcja | 1189000 |
| Włochy | 144000 |
Musi istnieć korelacja między stężeniem trucizny i częstotliwością wystąpienia choroby. Wyniki ogłaszane w różnych publikacjach muszą być potwierdzone przez innych autorów wykonujących podobne badania. Toksyczne działanie musi być potwierdzone w badaniach laboratoryjnych na doświadczalnych zwierzętach. Pożądane ale niekonieczne są dowody oparte na obserwacjach ludzi narażonych na duże dawki trucizny.