PLANOWANIE SIECI TRANSPORTOWYCH
1. Planowanie transportu – definicja, rola, poziomy, uczestnicy.
Def.: Planowanie transportu jest dziedziną obejmującą oceny, projektowanie i lokalizowanie urządzeń transportowych. Angażuje wiele dyscyplin i wszystko to, co jest niezbędne aby móc rozwiązywać problemy transportowe, planować i usprawniać systemy transportu.
Cele, rola:
- tworzenie długookresowych planów rozwoju systemu transportu transportu realizujących cele sformułowane w polityce transportowej i innych politykach powiązanych,
- powinno być silnie osadzone w długoterminowej strategii rozwoju na 20-30 lat integrującej transport i mobilność z zagospodarowaniem przestrzennym, rozwojem gospodarczym, bezpieczeństwem, zdrowiem i edukacją.
Poziomy panowania – UE (np. sieć TEN-T), krajowy (sieć transportowa i węzły transportowe o znaczeniu krajowym i międzyregionalnym), wojewódzki (sieć i węzły o znaczeniu regionalnym – ponad lokalnym), lokalny (powiatowy i gminny).
2. Proces planowania transportu – podstawa prawna, cele, ogólny proces, reguła 3C, etapy.
Podstawa prawna - przebieg procesu planistycznego reguluje ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wskazuje na wymagania ładu przestrzennego, ochrony środowiska, ochrony zdrowia, bezpieczeństwa ludzi i mienia, potrzeby osób niepełnosprawnych, walory ekonomiczne przestrzeni, potrzeby interesu publicznego.
Cele:
- planowanie rozwoju infrastruktury transportowej,
- utrzymanie spójności opracowań planistycznych z dokumentami określającymi politykę transportową na poziomie krajowym, regionalnym, gminnym,
- strategiczna rola etapu wykonywania studiów i planów zagospodarowania przestrzennego w przesądzeniu o bezpieczeństwie całego systemu transportowego.
Ogólny proces:
Problemy, wizje i cele - bezpieczeństwo, zdrowie, mobilność, równość, rozwój gospodarczy,
Cele - poprawa bezpieczeństwa, poprawa dróg i urządzeń, wzrost podróży niezmotoryzowanych,
Kryteria oceny - wskaźniki wypadków, indeks kompatybilności rowerowej, podział przewozów,
Ocena programowa - czy osiągnie cele, jaka jest akceptacja programu, jakie są koszty i korzyści.
Reguła 3C:
- ciągłość planowania (continuing process)
- kompleksowość planowania (comprehensive process)
- wspólne podejście państwa, regionów i gmin (cooperation)
Etapy procesu planowania:
- sformułowanie celów
- identyfikacja problemów
- określenie opcji (scenariuszy) rozwoju
- zbudowanie modelu systemu transportu
- porównanie wariantów rozwojowych
- wdrażanie systemu
- monitorowanie systemu
3. Sieć transportowa – składniki, typologia i topologia w sieciach transportowych (schematy).
Składniki:
- połączenia – drogi, linie kolejowe, korytarze powietrzne, szlaki wodne jedno lub dwukierunkowe,
- węzły – miejsca fizyczne jak dworce, porty, parkingi
Typologia:
- poziom realności i abstrakcji; położenie relatywne; orientacja i rozszerzenie; liczba krawędzi i węzłów; środki transportu i terminale; odległość, typ drogi i sterowanie pojazdami; typ ruchu; kierunek i natężenie; obciążenie/przepustowość; typ połączeń; kształt; zmiany (przekształcenie)
Topologiczne rodzaje sieci:
- oczka (każdy węzeł ma co najmniej dwa połączenia)
- hub (peryferyjne węzły są połączone z węzłem centralnym)
- sieć liniowa (tylko jedno połączenie pomiędzy dwoma węzłami)
- sieć „drzewo”
Przykłady topologii fizycznych – magistrala, pierścień, podwójny pierścień, gwiazda, rozszerzona gwiazda, siatka
4. Strukturalne cechy sieci drogowej – hierarchizacja, kategoryzacja, kształty, gęstość, spójność, dostępność, powiązania.
5. Terminale transportowe – funkcje, typy, definicje i różnice pomiędzy terminalami typu hub i gateway, typy terminali intermodalnych.
Terminal – miejsce, gdzie towary i pasażerowie rozpoczynają lub kończą swój udział w procesie transportowym. Może być punktem węzłowym w ramach tego samego rodzaju transportu (np. nowoczesne porty lotnicze) lub punktem transferowym pomiędzy rodzajami transportu.
Typy – drogowe, kolejowe, morskie; pasażerskie, towarowe
Gateway - miejsce promujące ciągłość ruchu w systemie transportowym, obsługujące łańcuchy dostaw, stanowiące interfejs pomiędzy różnymi systemami ruchu, obejmujące urządzenia terminalowe, a także aktywności powiązane jak centra dystrybucyjne, finansowe, ubezpieczeniowe.
Hub - centralny punkt zbierania, sortowania, przeładunku, dystrybucji towarów dla określonego obszaru. W transporcie lotniczym oznacza zbieranie i dystrybucję pasażerów i towarów poprzez jeden punkt (topologia gwieździsta Hub & Spoke)
Typy terminali intermodalnych – terminale portowe, terminale kolejowe, centra dystrybucyjne
6. Modele w procesie planowania transportu – rola modeli, pożądane cechy, klasyfikacje, modele mikro, makro i mezoskopowe, modele oddziaływań pomiędzy transportem z zagospodarowaniem przestrzennym.
Rola modeli - matematycznego modelowania ruchu (podróży):
- Opisanie zachowań transportowych obecnych i przyszłych,
- Oszacowanie potrzeb przewozowych,
- Określenie niezbędnych działań organizacyjnych i inwestycyjnych,
- Ocena skutków proponowanych rozwiązań.
Pożądane cechy modeli:
- Dopasowanie i precyzja
- Oszczędność danych i źródeł obliczeniowych
- Zdolność do reprezentowania procesów i oddziaływań
- Właściwe rozmieszczenie geograficzne
Klasyfikacja modeli:
- Statyczne – modele średnich sytuacji,
- Dynamiczne – modele sytuacji zmiennych w czasie,
- Dyskretne – niezależne zmienne wyrażone w liczbach całkowitych,
- Stochastyczne lub deterministyczne – modele zakładające zmienność np. czasu reakcji,
- Kroków czasowych lub zdarzeniowe – co 1s lub co zdarzenie,
- Bazujące na swoich własnościach – interpretacja fizyczna, dyskretne a ciągłe, deterministyczne a stochastyczne,
- Bazujące na dynamicznym potoku – makroskopowe, mezoskopowe, mikroskopowe, nanoskopowe.
Model mikroskopowy:
- mapy pojedynczych pojazdów
- reprezentują: zintegrowaną sieć, szeroki zakres urządzeń sterowania, różne klasy pojazdów,
-modelują ruch pojedynczych pojazdów – car following, zmiany pasa, sploty i rozploty, autobusy,
- uwzględniają zachowania: przed podróżą, w trakcie podróży, agresywność i porządkowanie się
Model makroskopowy:
-Dyskretyzacja w czasie i przestrzeni,
- Rozległe sieci, ograniczone szczegóły,
- Brak identyfikacji pojedynczych pojazdów w potoku,
- Charakteryzacja poprzez wartości makroskopowe jak prędkość, gęstość, natężenie,
- Potok traktowany jako ciągły płynny potok w dynamice płynów.
Model mezoskopowy:
- Pojedyńcze pojazdy, zagregowane zachowania na połączeniach w sieci
- Typy: prędkość = f(gęstości); automaty komórkowe (automata theory)
- Ogólne zasady: zdefiniować zasady dla wszystkich uczestników ruchu; zdefiniować punkt początkowy
Modelowanie oddziaływań pomiędzy transportem a zagospodarowaniem przestrzennym:
- Modelowanie statyczne - określenie stanu systemu w danej chwili poprzez klasyfikacje i działania arytmetyczne na reprezentatywnych zmiennych,
- Modelowanie systemowe - określenie zachowania systemu przy danych zależnościach pomiędzy zmiennymi (przykładowo model grawitacyjny),
- Modelowanie oddziaływań między systemami - próba integracji kilku modeli do formy meta‐systemu (system kompleksowy i rozległy),
- Modelowanie w środowisku podejmowania decyzji - dotyczy nie tylko samych zależności „transport a zagospodarowanie”, ale także zastosowanie wyników przy formułowaniu strategii i rekomendacji.
7. Zastosowanie grafów w planowaniu sieci – własności, składniki, typy grafów.
Własności:
- symetria i asymetria
- dopasowanie lub niedopasowanie
- kompleksowość
- łączność/spójność
- uzupełnianie
- korzenie, drzewa, przesmyk
Składniki – krawędź (połączenie, łącze, ścieżka); wierzchołek (węzeł); klamra; długość łącza, połączenia lub ścieżki; cykl i obwód;
Typy grafów – płaski i niepłaski; komplementarne; rozgałęźne
8. Badania transportowe dla celów planistycznych– cele badań, rodzaje badań, etapy badań, opis wykonywania badań KBR.
Cel badań - uzyskanie informacji w zakresie:
- źródeł powstawania ruchu,
- wielkość ruchu,
- rozkład przestrzenny,
- rozkład czasowy,
- długości i czas podróży,
- przyczyny (motywacje podróży),
- mobilności.
Rodzaje badań:
- ocena stanu istniejącego – diagnoza,
- pomiary ruchu i badania ruchu,
- badania podróży na dużą skalę,
- prognozy zapotrzebowania na podróże,
- badania ruchu poprzez obserwacje,
- badania transportu poprzez uczestnictwo,
- badania mieszane.
Etapy badań transportowych:
- zdefiniowanie wymagań w zakresie danych,
- źródła wtórne lub drugorzędne,
- wybór narzędzi badań – najbardziej odpowiednie techniki,
- określenie próby (metody próbkowania, wielkość próby)
- opracowanie planu badań,
- badania przekrojowe lub szeregów czasowych,
- szkolenie zespołu badawczego.
9. Czteropoziomowy model transport/zagospodarowanie przestrzenne – sekwencje, modele generacji podróży, modele rozkładu przestrzennego (interakcji przestrzennej), modele wyboru środka transportu, modele obciążenia sieci.
Model 4 poziomowy - sekwencje:
- Generacja podróży - określenie stopnia w jakim dana jednostka przestrzenna jest źródłem i celem ruchu.
- Rozkład podróży - model, który określa przemieszczanie pomiędzy źródłem i celem, mogący uwzględnić przeszkody takie jak odległość.
- Podział modalny - przemieszczenia pomiędzy źródłem i celem są rozdzielone pomiędzy środki transportu, zależnie od dostępności środka, kosztów i preferencji.
- Obciążenie ruchem - wszystkie podróże z podziałem na źródłowe, docelowe oraz srodki transportu obciążają sieć transportową.
Modele generacji podróży:
- Zwykle na poziomie rejonu (zony);
- Najczęściej klasyfikacja krzyżowa (cross-classificaron, category analysis) i analiza regresji wielokrotnej;
- Klasyfikacja umożliwia identyfikację specyficznych grup socjoekonomicznych w populacji mającej podobne charakterystyki generacji podróży;
- Analiza regresji określa liczbę podróży wytwarzanych przezrejon jako funkcja wielu zmiennych niezależnych.
Modele przestrzennego rozkładu:
- Najczęściej używaną techniką jest model grawitacyjny;
- Jest wiele form modelu grawitacyjnego i wiele technik kalibracji tego modelu. Klasyfikacja krzyżowa lub regresja wielokrotna może być także używana do obliczania liczby podróży.
Modele wyboru środka transportu:
- Udział w podróżach kierowców, pasażerów rowerzystów, pieszych, itp.;
- Modelowanie logitowe uwzględniające preferencje użytkowników jako prawdopodobieństwo użycia środka transportu na każdym połączeniu źródło – cel.
Modele obciążenia sieci:
- Szacowane przestrzenne wzorce przemieszczeń różnymi środkami transportu, podróże są przypisywane różnym połączeniom transportowym;
- Są wykonywane głównie z zastosowaniem operacyjnych metod badawczych umożliwiających minimalizację kosztów lub czasu podróży lub czasu w sieci transportowej;
- Modele “ograniczonej przepustowości” i “wszystko albo nic” lub “wielu ścieżek”.
10. Integracja transportu – definicja, cele, uwarunkowania, płaszczyzny, zintegrowane planowanie.
Integracja oznacza:
- scalanie wielu elementów w jedną całość, nie jest to zwykłe sumowanie;
- wewnętrzną spójność;
- zgodność albo harmonijność;
- zwartość, więź, siła przyciągania.
Integracja jest pojęciem stopniowalnym, można mówić o większej lub mniejszej integracji. Może być rozumiana bądź jako cecha jakiegoś układu elementów, bądź jako czynność.
W odniesieniu do organizacji wyróżnić można dwie formy integracji:
- niższego rzędu, polegającej na materialnym powiązaniu ludzi w organizacji wynikającym z podziału pracy,
- wyższego rzędu, polegającej nie tylko na materialnym powiązaniu części lecz również na powiązaniu duchowym czy emocjonalnym, łączącym pracowników między sobą, a także z zatrudniającą ich organizacją.
Cele integracji transportu:
- ograniczenie degradacji środowiska,
- poprawa bezpieczeństwa,
- sprostanie oczekiwaniom klientów/użytkowników.
Cele cząstkowe:
- podniesienie wydajności pracy,
- uproszczenie operacji przeładunkowych i przesiadkowych,
- rozszerzenie przewozów w relacji „drzwi-drzwi”,
- poprawa ciągłości i skrócenie czasu trwania procesów,
- obniżenie społecznych kosztów transportu,
- obniżenie kosztów opakowania, zmniejszenie szkód materialnych.
Uwarunkowania integracyjne:
- Sprawność międzynarodowego transferu ładunków;
- Sprawność gałęziowego podziału zadań;
- Sprawność przepływu informacji i dokumentacji;
- Przepływu strumienia ładunkowego przy minimalnej liczbie przeładunków i magazynowania.
Płaszczyzny integracji:
- Poziom europejski, krajowy, regionalny, lokalny,
- Polityka zintegrowanego transportu – integracja wewnętrzna i międzygałęziowa,
- Integracja ze środowiskiem,
- Integracja z planowaniem przestrzennym,
- Integracja z polityką edukacji, zdrowia, wzrostu gospodarczego.
Zintegrowane planowanie transportu - jest to proces identyfikacji obecnych i przyszłych potrzeb dostępności – dla ludzi, przestrzeni, towarów i usług - informujący podejmujących decyzje, w jaki sposób zarządzać systemem transportu i zagospodarowaniem przestrzennym aby dobrze zaadresować te potrzeby. Zarządzanie to powinno obywać się zgodnie z zasadami trwałego rozwoju gospodarczego, zachowania środowiska i dbałości o jakość życia obecnych i przyszłych pokoleń.
11. Polityka transportowa – definicja, cel tworzenia instrumenty polityki, proces tworzenia, typowa struktura.
Def.: Polityka transportowa wyraża stanowisko i rolę rządu, samorządu wojewódzkiego i samorządów gminnych w osiąganiu celów rozwojowych systemu transportowego. Prezentuje pogląd w zakresie rozwiązywania podstawowych, współczesnych problemów transportowych, kreowania potrzeb transportowych, kierunków inwestowania i zasad finansowania rozwoju i funkcjonowania transportu.
Instrumenty polityki:
- Własność publiczna,
- Subsydia,
- Regulacje prawne,
- Badania i rozwój,
- Regulacje pracownicze,
- Standardy bezpieczeństwa i procedury operacyjne.
Cele – objaśnienia celów powinny:
- identyfikować obecną sytuację i warunki,
- wskazywać jakie są cele,
- identyfikować bariery przy osiąganiu celów,
- identyfikować co jest niezbędne z punktu widzenia innych instytucji,
- określać jak zostanie osądzony sukces,
- identyfikować jakie kroki są wymagane dla osiągnięcia sukcesu.
Proces tworzenia polityki:
- zdefiniowanie problemu,
- cele i opcje polityki,
- wdrożenie polityki,
- ocena polityki.
Typowa struktura ?
12. Polityka transportowa UE – cel, wizja, priorytety.
Biała księga (White paper on transport) - plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu – dążenie do osiągnięcia konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu.
Wizja konkurencyjnego i zrównoważonego rozwoju:
- Zapewnienie wzrostu sektora transportu i wspieranie mobilności przy jednoczesnym osiągnięciu celu obniżenia emisji o 60%,
- Efektywna sieć multimodalnego podróżowania i transportu między miastami,
- Równe szanse na całym świecie dla podróżowania na dalekie odległości i międzykontynentalnego transportu towarów,
- Ekologiczny transport miejski i dojazdy do pracy,
- Dziesięć celów na rzecz utworzenia konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu: poziomy odniesienia dla osiągnięcia celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 60%.
Priorytety ?
13. Polityka transportowa Polski – cel, wizja, priorytety.
Misja: Przyjazny człowiekowi zrównoważony system transportowy
Cel: Spełnienie oczekiwań społeczeństwa wywołanych wzrostem zapotrzebowania na mobilność
Cele szczegółowe PTP:
- Poprawa dostępności transportowej i jakości transportu jako czynnik poprawy warunków życia i usuwania barier rozwojowych gospodarki,
- Wspieranie konkurencyjności gospodarki polskiej jako kluczowy instrument rozwoju gospodarczego,
- Poprawa efektywności funkcjonowania systemu transportowego,
- Integracja systemu transportowego – w układzie gałęziowym i terytorialnym,
- Poprawa bezpieczeństwa prowadząca do radykalnej redukcji liczby wypadków i ograniczenie ich skutków (zabici, ranni) oraz do poprawy bezpieczeństwa osobistego użytkowników transportu,
- Ograniczenie negatywnego wpływu transportu na środowisko naturalne i warunki życia.
Priorytety PTP:
- rozwój komunikacji zbiorowej (priorytety w inwestycjach i w ruchu),
- utrzymanie sieci drogowo-ulicznej i jej selektywna rozbudowa,
- rozwój urządzeń dla ruchu niezmotoryzowanego, w tym rowerowego,
- zarządzanie ruchem, a w szczególności sterowanie ruchem,
- sterowanie polityką parkingową (w tym jej egzekwowanie),
- poprawa bezpieczeństwa ruchu,
- łagodzenie skutków oddziaływania transportu na środowisko.
14. Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju – podstawa i cel tworzenia, zakres ustaleń w zakresie transportu, rola w systemie planowania transportu.
15. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa - podstawa i cel tworzenia, zakres ustaleń w zakresie transportu, rola w systemie planowania transportu.
16. Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy - podstawa i cel tworzenia, zakres ustaleń w zakresie transportu, rola w systemie planowania transportu.
- określa politykę przestrzenną gminy, w tym lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego,
- uwzględnia stan i ustala kierunki rozwoju systemów transportowych,
- bierze pod uwagę te elementy systemu, które należą do zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych,
- skala 1:10000 (1:25000).
Cel:
- konsekwentna realizacja strategii zrównoważonego rozwoju miasta poprzez tworzenie warunków dla sprawnego i bezpiecznego przemieszczania osób i towarów przy zapewnieniu priorytetu dla transportu zbiorowego i ograniczaniu uciążliwości transportu dla środowiska.
Warunkiem osiągnięcia celu głównego jest realizacja następujących celów szczegółowych:
- ograniczanie wzrostu ogólnych potrzeb transportowych,
- poprawa jakości obsługi transportem zbiorowym i powstrzymanie spadku udziału transportu zbiorowego w przewozach pasażerskich,
- poprawa bezpieczeństwa ruchu ulicznego,
- zmniejszenie negatywnego oddziaływania transportu na warunki życia mieszkańców,
- usprawnienie zarządzania drogami i ruchem drogowym,
- usprawnienie systemu planowania i finansowania rozwoju transportu.
17. Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego - podstawa i cel tworzenia, zakres ustaleń w zakresie transportu, rola w systemie planowania transportu.
Plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego i ustala przeznaczenie terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego oraz określa sposoby ich zagospodarowania i zabudowy. Zawarte ustalenia dotyczące zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów transportu powinny zawierać:
- określenie układu komunikacyjnego i sieci infrastruktury technicznej wraz z ich parametrami oraz klasyfikacją ulic i innych szlaków komunikacyjnych,
- określenie warunków powiązań układu komunikacyjnego i sieci infrastruktury technicznej z układem zewnętrznym,
- wskaźniki w zakresie komunikacji i sieci infrastruktury technicznej, w szczególności ilość miejsc parkingowych w stosunku do ilości mieszkań lub ilości zatrudnionych albo powierzchni obiektów usługowych i produkcyjnych.
- Skala 1:1000
18. Strategie rozwoju transportu na poziomie krajowym i regionalnym – cele, priorytety na przykładzie Polski i woj. pomorskiego.
19. Plan transportowy – podstawa prawna, cele, podmioty sporządzające, zakres, proces sporządzania.
Podstawa prawna
- Ustawa z dnia 16 grudnia 2010r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. Nr 5, poz.13) weszła w życie 1 marca 2011r.
Ustawa powierza organizatorowi transportu:
- planowanie rozwoju transportu,
- organizowanie publicznego transportu zbiorowego,
- zarządzanie publicznym transportem zbiorowym.
Plan transportowy uchwalony przez właściwe organy jednostek samorządu terytorialnego stanowi akt prawa miejscowego.
Cel podstawowy: Poprawa jakości systemu transportowego i jego rozwój zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju.
Cele szczegółowe:
- poprawa dostępności transportowej i jakości transportu,
- poprawa efektywności funkcjonowania systemu transportowego,
- integracja systemu transportowego,
- wspieranie konkurencyjności gospodarki obszaru,
- poprawa bezpieczeństwa,
- ograniczenie negatywnego wpływu transportu na środowisko.
Podmioty sporządzające (przykład – woj. pomorskie):
- Marszałek Województwa Pomorskiego (1),
- Starostowie powiatów (8),
- związek celowy powiatów (1),
- Prezydenci (2),
- Metropolitalny Związek Komunikacyjny Zatoki Gdańskiej – MZKZG (1).
Łącznie – 13 planów;
Zakres planu transportowego:
- sieć komunikacyjna,
- ocena i prognozy potrzeb przewozowych,
- przewidywane źródła i formy finansowania usług przewozowych,
- preferencje dotyczące wyboru rodzaju środków transportu,
- zasady organizacji rynku przewozów, w tym tryb wyboru operatora,
- pożądany standard przewozów i jakość usług przewozowych,
- sposób organizowania systemu informacji dla pasażera,
- kierunki rozwoju publicznego transportu zbiorowego.
Proces sporządzania:
- sformułowanie celów dla stanu końcowego i etapów – cele ilościowe i jakościowe,
- sformułowanie zadań,
- określenie cech ilościowych zadań,
- opracowanie planu realizacji oraz określenie niezbędnych środków finansowych,
- opracowanie sieci transportowych, korytarzy i węzłów przesiadkowych,
- opracowanie i zatwierdzenie planów przestrzennych,
- monitorowanie realizacji zadań.
20. Projektowanie systemu transportowego – typy prac nad systemem, studia nad racjonalnym rozmieszczeniem zagospodarowania przestrzennego, problematyka projektu systemu transportu.
Typy prac nad systemem:
- studia nad racjonalnym rozmieszczeniem elementów zagospodarowania,
- studia nad koncepcją systemu transportowego,
- projekt systemu transportowego,
- projekty podsystemów,
- plany inwestycyjne,
- projekty cząstkowe.
Studia nad racjonalnym rozmieszczeniem zagospodarowania przestrzennego:
Cel ogólny: wskazanie zagospodarowania o najniższych kosztach transportu i funkcjonowania miasta
Cele szczegółowe:
– Minimalizacja czasu traconego,
– Minimalizacja kosztów transportu,
– Minimalizacja oddziaływania na środowisko.
Problematyka projektu systemu transportu:
- określenie standardów możliwych w kolejnych etapach,
- charakterystyka możliwych scenariuszy,
- opracowanie prognoz,
- wybór właściwych środków transportu i podziału zadań przewozowych,
- określenie szczegółowego przebiegu tras TZ,
- określenie współdziałania w ramach całego systemu,
- opracowanie wariantowe podstawowego układu uliczno-drogowego,
- opracowanie powiązań układu z układami zewnętrznymi,
- opracowanie wariantowe systemu parkowania i lokalizacji dużych parkingów,
- określenie etapowania,
- rozwiązania obsługi węzłów transportowych,
- wskazanie wytycznych do planów niższego rzędu,
- oszacowanie eksploatacyjnych nakładów całkowitych i rocznych.
21. Planowanie rozwoju miejskich systemów transportu szynowego – rodzaje transportu szynowego, o cena stanu istniejącego, przesłanki rozwoju sieci i budowy nowej linii.