POETYKA INTERSEMIOTYCZNA- 23.01.2014

I ROK
Poetyckość dzieła

Ku określeniu poetyckości- o języku poetyckim

Myślenie dość archaiczne.

Język poetycki- posiada funkcję poetycką, która wyznacza i wzmacnia wszystkie elementy: wzniosłość, estetyka, złożoność, dużo środków stylistycznych. Pewne utrudnienie i udziwnienie.

Język ogólny- przeciwieństwo j.poetyckiego. Posiada te same cechy jednak mniej

Autoteliczność- tekst nastawiony na sam siebie.

Nie istnieje podział na formę i treść- nie istnieje taki podział i definicja takiego podziału. Nie da się wskazać, co jest formą a co treścią w tekście.

Struktura dzieła- wszystkie elementy tekstu; wyjmując jakiś ustęp z tekstu poznajemy jedynie warstwę denotacyjną zdania/wypowiedzi. Istnieje jednak konotacja, która powoduje, że inaczej odczytujemy pewne słowa np. w poezji. Mamy dwie płaszczyzny tworzenia znaczeń: denotacyjną- dosłowna i konotacyjną- relacyjną.

Warstwa poetycka skupia się na konotacjach

Wypowiedź, jako całość funkcjonalna; każdy tekst posiada swoją strukturę.

Funkcja poetycka w nadmiarze występuje w dziełach poetycka. Nie ma precyzyjnego określonego j.poetyckiego jest gł. Cechą jest autoteliczność.

Dynamiczny charakter struktury artystycznej- nieustanna konotacja; aby odkryć znaczenie jakiegoś dzieła musimy dowiedzieć się, jaka jest jego kompozycja. Kompozycja tworzy szkielet struktury w obrębie, której budujemy znaczenia- jest punktem wyjścia. Kompozycja obrazu, filmu, wiersza etc.

Przykład martwej natury

Funkcja poznawcza w malarstwie jest niezmienna. Zmienia się funkcja poetycka- dodajemy dodatkową treść, nałożoną na tę dosłowną czyli owoce etc. Treść malarstwa zawiera się w funkcji w konotacji;

Wszystkie systemy semiotyczne czerpią z siebie nawzajem np. poezja szuka nadziei w muzyce po przez swoją melodykę słowa, w filmie występuje np. pojęcie rytmu po przez montaż/motywy, w obrazie występuje narracja

Według Barthesa wszystko jest opowiadaniem, więc wszystko posiada narrację.

Relacje transemiotyczne i transmedialne; intersemiotyczne i intermedialne

Intersemiotyczne- różne systemy semiotyczne np. język, kod, film, bo łączy różne systemy semiotyczne, piosenka

Intermedialne- występuje różne media np. kontakt; wieczór poetycki: ktoś czyta wiersz, ktoś gra,a ktoś coś wyświetla xD

Transemiotyka- coś co przechodzi z jednego systemu do drugiego; przekraczanie pewnych granic

Transmedialne- przechodzenie z jednego medium do drugiego; np. teatr i teatr telewizji

Cztery K Jacobsona- kontakt, kod, kontekst, komunikat

Poetyka dzieła otwartego- Umberto Eco w swoim dziele mówi, że klasyczne dzieło różni się tym otwartego,ze klasyczne posiada swój sens, który musimy odkodować; dzieło otwarte nie ma żadnego kodu, z założenia chce abyśmy współtworzyli ten sens- czyli współtworzenia dzieła. Jest to kwestia artysty- on decyduje o otwartości danego dzieła. Np. sztuka interaktywna, happening, performance

Wszystkie dzieła odczytujemy symbolicznie i metaforycznie.

Metafora

Nałożenie cech przedmiotu na inny przedmiot

Metafora to przekształcenie semantyczne np. słowa, znaki

Znaczenie metaforyczne tworzy się w warstwie konotacyjnej

Znakznaczenie wieloznaczność

Metafora

Metafora uwarunkowana kulturowo- mamy inne zawartości worków?

Wiedza o świecie, kontekst, intencja- wiedza potrzebna aby odczytać metaforę.

Realistyczna i baśniowa- w baśniowej wszystko możemy brać dosłownie.

Np. o Księdze Rodzaju myślimy metaforycznie- staramy się dostosować to co tam jest napisane do naszego świata

Kiedy interpretujemy i w jaki sposób?- u Dobrzyńskiej

Metafora w reklamie

Musi nawiązywać do powszechnie znanych kontekstów, do wąskich schematów, które nam są powszechnie dane

Metafora artystyczna- jest odwrotnie, oderwać się od tych schematów

Symbol i archetyp

Willright(?) – klasyfikuje je

Symbol archetypowy- jest jednoznaczny, skonwencjalizowany,

Ujednolicenie interpretacji więc zaczęliśmy czytać symbole symbolicznie lub archetypowo

Umberto Eco podkreśla, że historia naszej cywilizacji to przywłaszczanie sobie symboli stosowanie jednej wykładni dla tego symbolu np. kościół, monarchia i przez to symbole stawały się archetypami i mówi się np. symbol pokoju wtedy traktujemy symbol alegorycznie

To co postuluje Eco to uwolnić symbole- uwolnić gołębia ;) – gołąb może oznaczać nie tylko pokój. Eco mówi, że jest to możliwe tylko w przestrzeni tekstu artystycznego.

Przemoc symboliczna, alegoryzacja symboliczna..

Np. kobieta w trybie symbolicznym, w różnych kulturach kobieta może mieć różne znaczenie

Kobieta pochodzi z żebra- tryb symboliczny

Wojna symboliczna

Ironia i groteska

Tryb ironiczny-

Pierwsze kategoria, które były intersemiotyczne

Groteska- płaszczyzna znaczeń, w jaki sposób konstruujemy znacznie w teście artystycznym.

Pierwsza płaszczyzna to znaczenie dosłowne. Płaszczyzna druga, która przekodowuje nasze znaczenie; nadajemy znak groteski.

Uspieński X.x

Zewnętrzny i wewnętrzny punkt widzenia na różnym poziomach analizy utworu

Przekodowanie wew. i zew.

Możemy badać wszystkie konotacje między znakami- kluczem jest kompozycja- jak te konotacje się tworzą.

Utwór to wszechświat i zanalizowali atom.

Co jest ostatecznym efektem znaczeniowym w danej kulturze. W jak my go odczytujemy w kontekstach kulturowych.

Zew. I wew. Mogą być skonfliktowane

Nie ma takiego podziału wg. Mgr. Czai :D

Perspektywa liniowa i odwrócona

Wychodzenie z ramy np. w teatrze

Przestrzeń semiotyczna-

Konkurs kompozytorski- na widowni włączyła się trzy nokie, później się okazało,ze one odpowiadały temu co jest grane na scenie