Co to jest ferryt.

Jest to międzywęzłowy roztwór stały graniczny węgla w żelazie α o sieci RPC.

Co to jest austenit.

Składnik strukturalny stali i żeliw, międzywęzłowy roztwór stały graniczny węgla w żelazie γ o sieci RSC.

Co to jest perlit.

Eutektoid, czyli mieszanina eutektoidalna na przemian ułożonych płytek ferrytu i cementytu o zawartości 0,76% węgla, powstająca wskutek dyfuzyjnej przemiany eutektoidalnej austenitu przy studzeniu.

Co to jest ledeburyt.

Mieszanina eutektyczna zawierająca 4,3% węgla, złożona z austenitu i cementytu. Ledeburyt jest trwały w zakresie 727 do 1148C

W przypadku elementów poddawanych nawęglaniu stosuje się następującą obróbkę cieplną:

• Hartowanie

• Niskie odpuszczanie

W przypadku elementów poddawanych azotowaniu stosuje się następującą obróbkę cieplną:

Celem wyżarzania ujednoradniającego jest:

Uzyskanie struktury jednorodnej (wyrównanie składu chemicznego)

Celem wyżarzania normalizującego jest:

Rozdrobnienie ziarna a co za tym idzie wyraźne zwiększenie granicy plastyczności i udarności przy nieznacznym wzroście twardości

Zmęczenie jest to:

Jest to niszczenie materiału na skutek na skutek działania cyklicznego obciążenia w czasie.

Pełzanie jest to:

Zniszczenie materiału na skutek działania trwałej siły mniejszej od graniczy plastyczności.

Zużycie ścierne to:

Niszczenie materiału poprzez ścieranie się dwóch elementów.

Przykłady kompozytów:

• Z włókna szklanego

• Z włókna węglowego

• Ceramiczne

• Z kevlarem

• Kompozyty odlewane

• Z włókna grafitowego

Materiały to:

Ciała stale o właściwościach umożliwiających ich wykorzystanie przez człowieka do produkcji towarów

Materiały inżynierskie to:

Materiały konstrukcyjne wykorzystywane do budowy urządzeń i maszyn

Przykłady materiałów ceramicznych:

• Szkło

• Materiały ogniotrwałe

• Materiały węglowe, grafit

• Ceramika elektroniczna

• Materiały budowlane

• Posadzki

• Materiały ścierne

• Narzędzia skrawające

• Elementy konstrukcyjne

• Porcelana stołowa, porcelit, fajans

Polimery to:

Substancje chemiczne o bardzo dużej masie cząsteczkowej, które składają się z wielokrotnie powtórzonych jednostek zwanych merami.

Materiały ceramiczne to:

Tworzywa i wyroby otrzymywane w wyniku wypalenia odpowiedni uformowanej gliny

Materiały ceramiczne charakteryzują się:

• Wysoka temperatura topnienia

• Niski ciężar właściwy

• Wysoka twardość

• Wysoka wytrzymałość na ściskanie

• Niska wytrzymałość na rozciąganie

• Niska rozszerzalność cieplna

• Mała przewodność cieplna

• Dobra żaroodporność i żarowytrzymałość

• Dobra odporność na korozje

• Duża kruchość

Izotopy to:

Odmiany pierwiastka chemicznego różniące się liczba neutronów w jądrze atomu. Maja taka samą liczbę atomową, ale inną liczbę masową

Pierwiastek chemiczny to:

Substancja chemiczna składająca się wyłącznie z atomów posiadających jednakową liczbę protonów w jądrze

Wiązanie jonowe polega na:

Elektrostatycznym oddziaływaniu pomiędzy jonami o różno imiennych ładunkach, aby zaistniało różnica elektroujemności musi być większa lub równa 1,7 w skali Paulinga.

Defekt Schottky’ego to:

Defekt Schottky’ego to przemieszczenie atomu w węzła sieci leżącego w wgłębi kryształu do węzła który leży na jego powierzchni.

Defekt Frenkla to:

Defekt jonowej sieci krystalicznej polegający na tym, że jon znajduje się w teoretycznie zabronionej pozycji międzywęzłowej, zwykle w sąsiedztwie utworzonej luki węzłowej.

Reguła faz Gibbsa przedstawia się zależnością:

s = α-β+2

s – liczba stopni swobody, czyli liczba zmiennych intensywnych, które można zmieniać bez jakościowej zmiany układu

α – liczba niezależnych składników, a wiec takich, które nie dają się określić za pomocą zależności chemicznych poprzez stężenia innych składników

β – liczba faz, a więc postaci materii jednorodnej chemicznie i fizycznie

Reguła faz Gibbsa w warunkach stałego ciśnienia przedstawia się zależnością:

s = α-β+1

Oznaczenie A1 oznacza sieć:

Regularna ściennie centrowana

Oznaczenie A2 oznacza sieć:

Regularna przestrzenie centrowana

Wiązanie metaliczne polega na:

Przyciąganiu między jonami dodatnimi i ujemnie naładowanymi plazmą elektronową

W metodzie Rockwella pomiaru twardości wgłębnikiem jest:

Stożek diamentowy o kącie wierzchołkowym 120º, lub hartowana kulka

W metodzie Vickersa pomiaru twardości wgłębnikiem jest:

Ostrosłup diamentowy o kącie wierzchołkowym 136º

Rekrystalizacja to:

Ponowna krystalizacja przeprowadzona w celu dalszego oczyszczenia substancji

Niestopowe stale podeutektoidalne to:

Stal zawierająca poniżej 0,77% węgla

Niestopowe stale nadeutektoidalne to:

Stal zawierająca powyżej 0,77% węgla

Struktura żeliwa białego podeutektycznego to:

Składniki struktury to: perlit, cementyt wtórny, ledeburyt przemieniony

Struktura żeliwa białego eutektycznego to:

Ledeburyt przemieniony

Umowna granica sprężystości to:

Umowne przybliżenie granicy sprężystości dla materiału, który nie wykazuje przebiegu w linii prostej znacznej części wykresu naprężenia/odkształcenia.

Umowna granica plastyczności to:

Arbitralne przybliżenie granicy plastyczności. Jest to naprężenie odpowiadające punktowi przecięcia wykresu naprężenie – odkształcenie z prosta równoległą do części wykresu w postaci linii prostej.

Odkształcenie poprzeczne jest:

W przypadku rozciągania jest to stosunek zmniejszenia wymiaru poprzecznego do grubości początkowej, natomiast w przypadku ściskania jest to stosunek zwiększenia wymiaru poprzecznego do wymiaru początkowego. Wzór

ε_p= $\frac{a}{a_{0}}$

Odkształcenie liniowe jest:

Odkształcenie liniowe ε w dowolnym punkcie ciała jest granicą ilorazu różnicy przyrostu odległości dodo odległości wyjściowe, gdy odległość wyjściowa dąży do zera.

ε = $\operatorname{}\frac{\mathbf{L}}{\mathbf{L}}$

Współczynnik Poissona jest:

Stosunkiem odkształcenia poprzecznego do odkształcenia podłużnego przy osiowym stanie naprężeń. Jest wielkością bezwymiarową i nie określa sprężystości materiału, a jedynie sposób w jaki się on odkształca. Wzór:

υ = $\frac{\varepsilon_{n}}{\varepsilon_{m}}$

Gdzie:

ε – odkształcenia

n – dowolny kierunek prostopadły do m

Zgodnie z prawem Hooke’a:

Odkształcenie jest wprost proporcjonalne do wywołującej je siły.

Δl = $\frac{\text{lF}}{\text{SE}}$

F – siła rozciągająca

S – pole przekroju

Δl – wydłużenie pręta

l – długość początkowa pręta

Pasywacja to:

Jest to proces w którym substancja aktywna chemicznie w danym środowisku wytwarza na swojej powierzchni powłokę pasywną, utworzona z produktów reakcji chemicznej tej substancji z otoczeniem. O pasywacji mowa jest wtedy, gdy powłoka ta jest całkowicie odporna na dalsze reakcje z tym środowiskiem i jednocześnie na tyle szczelna, że stanowi barierę ochronna dla reszty substancji, która otacza.

Strukturę Widmanstaettena staliwa można zlikwidować na drodze:

Wyżarzania normalizującego

Modyfikacja żeliwa szarego powoduje:

Zwiększenie ilości zarodków krystalizacji , a tym samym rozdrobnienie płatków grafitu oraz uzyskanie struktury perlitu w osnowie metalicznej, co powoduje podwyższenie wytrzymałości żeliw modyfikowanych.

Rysunek 1 przedstawia (rodzaje hartowania):

Rysunek 2 przedstawia (rodzaje hartowania):

W przypadku elementów poddawanych azotowaniu stosuje się następującą obróbkę cieplną:

Hartowanie i wysoki odpuszczanie

W ciałach amorficznych:

Nie występuje uporządkowanie dalekiego zasięgu. Cząsteczki, są ułożone przypadkowo.

W ciałach krystalicznych:

Cząsteczki, atomy lub jony są ułożone w uporządkowanym schemacie powtarzającym się we wszystkich trzech wymiarach przestrzennych. Objętość ciała cząsteczki zajmuje ściśle określone miejsca, zwane węzłami sieci krystalicznej i mogą drgać jedynie wokół tych połączeń.

Metale i ich stopy charakteryzują się:

Wiązaniem metalicznym

Metale i ich stopy cechują następujące własności:

• dobre przewodnictwo cieplne i elektryczne

• opór elektryczny zwiększa się z podwyższeniem temperatury

• połysk metaliczny, polegający na odbijaniu promieni świetlnych od wypolerowanych powierzchni

• plastyczność (zdolność do trwałych odkształceń pod wpływem przyłożonych naprężeń).

Kontrakcja to:

Zjawisko fizyczne polegające na zmianie objętości roztworu lub mieszaniny na skutek reakcji chemicznej lub oddziaływań między cząsteczkowych pomiędzy składnikami mieszaniny.

Ekspansja to:

Proces termodynamiczny polegający na zwiększeniu się objętości układu z wykonywaniem przez układ pracy.

Układy krystalograficzne i typy sieci przestrzennych

F – ściennie centrowana, C – centrowana na podstawach, I – przestrzennie centrowana, P – prymitywna

1. regularny (a=b=c, α=β=χ=90°) – P, I, F;

2. tetragonalny (a=b≠c, α=β=χ=90°) – P, I;

3. rombowy (a≠b≠c, α=β=χ=90°) – P, I, F, C;

4. trygonalny (romboedryczny) (a=b=c, α=β=χ≠90°) – P;

5. heksagonalny (a=b≠c, α=β=90°, χ=120°) – P;

6. jednoskośny (a≠b≠c, α=β=90°, χ≠90°) – P, C;

7. trójskośny (a≠b≠c, α≠β≠χ≠90°) – P.

Oznaczenie cI2 oznacza sieć:

Sieć tetragonalną przestrzennie centrowaną

Oznaczenie cF4 oznacza sieć:

Sieć trygonalną ściennie centrowaną

Umacnianie przy pomocy obróbki cieplnej związane jest z:

Z zabiegami utwardzania dyspersyjnego.

Umacnianie czynnikami metalurgicznymi związane jest z:

Zmianą wielkości ziarna i składu roztworu stałego. Wpływ wielkości ziarna na granice plastyczności wzór:

R_e = $A + \frac{K}{\sqrt{d}}$

Gdzie:

R_e – granica plastyczności

d – wielkość ziarna

A, K – stale materiałowe

Odkształcenie plastyczne metalu lub stopu w temperaturze powyżej TR powoduje:

Nie powoduje umacniania się metalu, ponieważ równocześnie z umacnianiem przebiegaja procesy związane z rekrystalizacją. Temperatura rekrystalizacji wzór:

T_r = (0,3÷0,6)T_t

T_r – temperatura rekrystalizacji [ºK]

T_t – temperatura topnienia [ºK]

Krzywa nr 1 przedstawia (krzywe chłodzenia):

Wykres nr 1 przedstawia: (typy odkształceń)

Wykres nr 2 przedstawia: (typy odkształceń)

Naprężenie ścinające (styczne) wyraża się wzorem:

τ = γG G=$\frac{E}{2(1 - \upsilon)}$

Gdzie:

τ – naprężenie ścinające

γ – Kąt odkształcenia

G – współczynnik proporcjonalności

Naprężenie rozciągające wyraża się wzorem:

σ = $\frac{F_{x}}{A}$

Gdzie:

F_x – siła rozciągająca

A – pole przekroju poprzecznego pręta

W punkcie stanu C liczba stopni swobody s wynosi:

W punkcie stanu D liczba stopni swobody s wynosi:

Reguła dźwigni:

Zasada interpretacji wykresów fazowych, umożliwiająca określanie udziału dwóch faz znajdujących się w stanie równowagi w obszarach współistnienia

Bilans masy składnika mieszaniny dwuskładnikowej, występującego w dwóch fazach a i b, które znajdują się w stanie termodynamicznej równowagi w mieszaninie m:

M_m·x_m = (M_a + M_b )·x_m = M_a·x_a + M_b·x_b

M_a·(x_m - x_a) = M_b·(x_b - x_m)

M_a : M_b = (x_b - x_m) : (x_m - x_a)

Symbole:

x – udziały masowe składnika,

M – masy faz i mieszaniny; M_a, M_b; M_m