Techniki zarządzania

Wyróżniamy następujące techniki zarządzania:

1. Zarządzanie przez motywacje

2. Zarządzanie przez ryzyko

3. Zarządzanie przez konflikt

4. Zarządzanie przez partycypacje

5. Zarządzanie przez delegowania uprawnień

6. Zarządzanie przez cele

ZARZĄDZANIE PRZEZ MOTYWACJĘ

Sterowanie zachowaniami pracowników w kierunku skłonienia ich do ofiarnej pracy na rzecz firmy. Traktuję się tu pracowników jako świadome i samodzielne podmioty, które pracują w przedsiębiorstwie nie tylko dla pieniędzy, ale także dążą do zaspokajanie potrzeb wyższego rzędu.

Korzyści:

• skłania kierowników do zindywidualizowanego postrzegania podwładnego przez pryzmat jego potrzeb i wartości

• zaspokojenie potrzeb i oczekiwań pracowników

• kreowanie pożądanych postaw i zachowań pracowników

• zwiększenie aktywności, zaangażowania i wysiłku pracowników

• zwiększenie skuteczności oddziaływania na podwładnego

Zagrożenia:

• możliwość niedokładnego rozpoznania kwalifikacji, predyspozycji, potrzeb i aspiracji pracownika

• niebezpieczeństwo jednostronnego motywowania pracownika

• możliwość braku spójności rozbudowanego zestawu motywatorów

ZARZĄDZANIE PRZEZ RYZYKO

Jest to system metod i stopnia oddziaływania ryzyka na funkcjonowanie podmiotu gospodarczego i do podejmowania w tym celu optymalnych decyzji.

Proces zarządzania przez ryzyko

1. Pojawienie się ryzyka

2. Rozpoznanie rodzaju ryzyka

3. Ocena ryzyka

4. Kreowanie rozwiązania, czyli manipulacja ryzykiem poprzez: unikanie ryzyka

5. Wybór metody

6. Wprowadzenie danej metody w życie

7. Kontrola wyników, ocena uzyskanych efektów

Korzyści:

• przybliża stopień prawdopodobieństwa wyeliminowania lub ograniczenia ryzyka

• stosowana w sposób ciągły pozwala na obserwację otoczenia zewnętrznego i wewnętrznego organizacji

• wykorzystywane informacje, z uwagi na swój charakter, mogą posłużyć jako wyjściowe do innych analiz w ramach odmiennych metod zarządzania

• ryzyko rozumiane jako szansa może wpłynąć motywująco na kadrę kierowniczą

Zagrożenia:

• nie pozwala na uzyskanie stuprocentowej pewności, co do osiągnięcia oczekiwanych rezultatów

• utrudnia formułowanie i realizację planów strategicznych

• przyczynia się do wzrostu kosztów związanych z nieustanną obserwacją i analizą otoczenia

ZARZĄDZANIE PRZEZ KONFLIKT

Polega na możliwie wczesnym wykrywaniu potencjalnych źródeł sporów i nieporozumień, aby podjąć odpowiednie środki zapobiegawcze. Zadaniem kierowników jest zapanowanie nad konfliktami.

Zarządzanie konfliktem może następować przez

• pobudzanie konfliktu (stymulowanie)

• ograniczenie ( redukowanie) konfliktu

• konstruktywne rozwiązywanie konfliktu

Zalety:

• zapobiega stagnacji firmy

• umożliwia wykorzystanie twórczej inicjatywy stron konfliktu przez określone formy współzawodnictwa i realizacji

• wyrwała twórczy potencjał produkcyjny i wynalazczy

• umożliwia wykrycie i eliminację strony konfliktogennej

• integruje strony konfliktu, jeśli został on pozytywnie rozwiązany

Wady:

• brak harmonii i współpracy obniżający efektywność

• wyczerpanie sił stron biorących udział w konflikcie

• niesprzyjający klimat społeczny w grupie

• zwiększona absencja, fluktuacja i podatność na nieszczęśliwe wypadki

ZARZĄDZANIE PRZEZ PARTYCYPACJĘ

Oznacza udział pracowników w zarządzaniu, możliwość wywierania przez nich wpływu, dopuszczenie do władzy. Ze strony kierownika oznacza to dopuszczenie pracowników do współdecydowania. Proces partycypacji pracowników w zarządzaniu przedsiębiorstwem może się wyrażać w różnej formie. Uczestnictwo to może polegać w szczególności na:

• bezpośrednim udziale pracowników w procesach podejmowania decyzji kierowniczych

• zapewnienie pracownikom i akcjonariuszom informacji oraz aktywnych form komunikacji z władzami organizacji, które zaspokoją ich potrzebę wiedzy

Zalety:

• demokratyzacja stosunków międzyludzkich w przedsiębiorstwie

• spadek fluktuacji i absencji chorobowej

• stworzenie sprzyjającej atmosfery dla zmian oraz absorpcji innowacji

• zauważalny wzrost efektywności ekonomicznej

Wady:

• ociężałość w podejmowaniu decyzji spowodowana koniecznością długotrwałych dyskusji

• rozmycie odpowiedzialności za podjęte decyzje

• konieczność odpowiedniego przygotowania podwładnych do pracy zespołowej

ZARZĄDZANIE PRZEZ DELEGOWANIE UPRAWNIEŃ

Przydzielenie komuś innemu formalnej władzy, odpowiedzialności oraz środków niezbędnych do wykonywania określonych czynności.

Zalety:

• sprzyja obiektywizacji oceny

• poprawa jakości podejmowanych decyzji

• przyspieszenie procesu podejmowania decyzji

• wzbogacenie pracy oraz uaktywnienie i stworzenie możliwości rozwoju podwładnych

• bardziej racjonalny, równomierny rozkład kompetencji i odpowiedzialności na poszczególnych szczeblach struktury organizacyjnej

Wady:

• zbiurokratyzowanie organizacji

• nadmierna stabilizacja rozwiązań strukturalnych

• potencjalna konfliktogenność wynikająca z niechęci delegowania, uprawnień przez kierowników oraz niechęć do jej przyjmowania przez podwładnych

ZARZĄDZANIE PRZEZ CELE

W metodzie tej kierownicy wyższych szczebli nie narzucają celów przedsiębiorstwa kierownikom niższych szczebli, lecz wspólnie ustalają, a później negocjują i konkretyzują zestaw celów koniecznych do osiągnięcia przez podwładnych. Największym walorem ZPC jest możliwość zastąpienia zarządzania autokratycznego zarządzaniem przez własne cele i samokontrolę.

Zalety:

• konkretyzuje cele-poszczególnych komórek organizacyjnych i osób

• aktywizuje i angażuje szerokie grono kadry kierowniczej i podwładnych zwiększając ich samodzielność i przedsiębiorczość

• kładzie nacisk na prac; zespołową i poprawę relacji przełożony - podwładny

• szerzej rozkłada odpowiedzialność za losy firmy

• określa wymierne i obiektywne kryteria oceny prac komórek organizacyjnych

• pozwala na lepsze przystosowanie się do wymogów otoczenia

Wady:

• pracochłonność związana z ustaleniem celów

• powstawanie napięć, obaw i stresów w toku przeglądów i ocen wyników

• wymaga wysokich kwalifikacji, dojrzałości i kultury tak ze strony kierowników, jak i podwładnych