Zróżnicowanie i nierówności społeczne- prof. Jolanta Grotowska-Leder Wykad1-16.10.13r.

- Tradycje starsze i nowsze nierówności społecznych. Pierwsze prace S. Czarnowski, Rychliński, Krzywicki, Osowski. Lata 70/80 XX w. Polsce Wesołowski, Słomczyński, Janicka, Domański. Wzrost zainteresowania problemami zróżnicowania i nierówności był związany z tym, że dokonują się przekształcenia po II wojnie światowej. Obserwuje się zróżnicowanie klasowe młodszego społeczeństwa w obszarze klasowym, warstwowym i zawodowym. Zróżnicowany dostęp różnych kategorii społecznych i kategorii zawodowych do ważnych społecznie dóbr tj. władza, prestiż, pieniądze oraz wykształcenie i zdrowie. Lata 90 XX w. społeczeństwie polskim (transformacja systemowa) obserwuje się odwrót od badań nierówności społecznych głównie ze względu na paradoks klasowo-warstwowy w kontekście podziału. Podziały klasowy przestaje mieć znaczenie (budziły niechęć). Dziś gdy ład społeczny (gospodarka wolno rynkowa) spowodowała, że na znaczeniu zyskują badania zróżnicowania społecznego. Nowe obszary badania tzn. zróżnicowany dostęp do nowych środków komunikacji, badania związane z płcią i etnicznością oraz preferencjami seksualnymi. Obecnie podział społeczny i dostęp do dóbr jest inny rodzaj brany pod uwagę.

- Wielka Brytania- badania Sanwicta

-Spór o nierówności społeczne- prof. K. Podemski wrzucił do wyszukiwarki dwa hasła: nierówność społeczna i sukces. W najpopularniejsze między narodowej wyszukiwarce znaleziono 35 600 o nierównościach społecznych i 54 300 o sukcesie. W najpopularniejszej Polskiej wyszukiwarce następujące dane: nierówność 22 tytuły, sukces 1759.

-Lata 80 XX w. dyskusja (obecnie można do niej wrócić) pytanie czy socjologia to sztuka czy nauka „Kryzys czy schizma”

-Problem nierówności w kontekście problemu społecznego „Duch równości” – R. Wilkinson, K. Pickett, 2011, wyd. czarna owca. Autorzy analizują nierówności w sposób indywidualna, ale i grupowy np. grupy lokalne, gospodarstwa domowe oraz w perspektywie globalnej z perspektywy problemów społecznych

-Nierówność społeczna jest stałą cechą życia społecznego, ale też stałym elementem jest dążenie ludzi do równości. Dążenie do równości jest czymś oczywistym. Zmaganie się ludzi w kierunku niwelowania różnic, uczestnictwo w programie wyrównywania nierówności. Nigdy nie da się wyrównać nierówności jedynie da się dojść do pewnego konsensus. Społeczeństwo produkuje nierówności społeczne bo w sposób stały jest zróżnicowane. Im większe nierówności tym bardziej nasilone problemy społeczne- receptą na to jest wyrównywanie nierówności