Refraktometr RL. Można nim wykonywać pomiary: zarówno w świetle przechodzącym jak i odbitym. Przy pomiarach w świetle przechodzącym odkrywa się okienko pryzmatu nakrywkowego. Pryzmat ten ma matową powierzchnię, która się styka z cieczą. Matowa powierzchnia rozprasza światło we wszystkich kierunkach, dzięki czemu warstewki, dzięki czemu warstewki cieczy do pryzmatu refraktometrycznego promienie mogą przechodzić pod kątami od 0 do 90 stopni. Z pryzmatu refraktometrycznego promienie świetlne padają na pryzmat kierujący, gdzie ulegają całkowitemu wewnętrznemu odbiciu i są kierowane do układu optycznego. Pryzmat kierujący ustawia się tak, aby do nieruchomego układu optycznego dostawały się promienie o kącie załamania równymi kątowi granicznemu. Pryzmat kierujący sprzężony jest równocześnie ze skalą współczynników załamania światła. Promienie odbite w pryzmacie kierującym przechodzą przez pryzmat Amicego. Pryzmatami tymi, za pomocą pokrętła należy tak obracać aby zlikwidować zabarwienie linii granicznej oddzielającej pola jasne i ciemne. Dalej promienie przechodzą przez obiektyw i zostają zogniskowane w górnej części pola widzenia okularu. W tej części pola widać skrzyżowanie dwu nici. Na ich skrzyżowaniu ustala się granicę pola ciemnego i jasnego. Jednocześnie w dolnej części okularu pionowa kreska na podziałce wyznacza współczynnik załamania światła lub zawartości cukru w wodzie. Przy odczycie podziałka musi być oświetlona, co uzyskuje się za pomocą lusterka. Przy pomiarach ze światłem odbitym zamyka się okienko w pryzmacie, a otwiera się lusterko w pryzmacie refraktometrycznym. Dalszy bieg promieni jest analogiczny jak przy pomiarach w świetle przechodzącym i tym, że w polu widzenia obiektywu pola jasne i ciemne ustawiają się odwrotnie. Wskazania refraktometru co jakiś czas należy kontrolować. Kontrolę można przeprowadzić za pomocą cieczy o znanym współczynniku załamania światła.

Kolorymetr KF. Zasada działania polega na połączeniu zasady mierzenia różnicy fotoprądów i pomiaru absorpcji metodą kolorymetru jednowiązkowego. Światło przechodzi przez przesłonę i filtr świetlny, pada na kuwetę. Strumień światła po przejściu przez kuwetę oświetla fotoogniwo, powstały prąd fotoelektryczny jest rejestrowany przez miernik. Podziałka miernika pozwala na bezpośredni odczyt wartości absorpcji. Pomiar wartości absorpcji polega na wykonaniu następujących czynności: Po całkowitym zamknięciu przesłony ustawia się wskazówkę na położeniu „nieskończoność” – całkowita absorpcja światła, po umieszczeniu kuwety z roztworem odnośnika reguluje otwór przesłony tak aby wskazywał zerową wartość absorpcji, w kalorymetrze umieszcza się kuwetę z badanym r-r i niezmieniająca położenia przesłony odczytuje się wartość absorpcji na mierniku.

Zastosowanie refraktometrii

-zawartość alkoholu w piwie

-zawartość tłuszczu, np. w frytkach

-gęstość elektrolitu w akumulatorze