mogą być wymieniane na inne wolne od wad, albowiem nie ma innych takich samych rzeczy.

Przyjmuje się, że rzeczami oznaczonymi indywidualnie w praktyce są np. obuwie wykonane na zamówienie indywidualnie dla danej osoby, namalowany obraz jedyny w swym rodzaju, rzeczy kupowane jako używane z tzw. drugiej ręki itp. Nie zmienia charakteru rzecz oznaczona gatunkowo, jeśli oznaczy się ją numerami lub jakimiś mdywidualnymi cechami. Ważne jest, jakie cechy rzecz ta posiadała w momencie wydania konsumentowi, a nie jakie ma cechy w momencie korzystania z niej. Nie zmieni zatem charakteru samo­chód kupiony w salonie jako nowy, jeden z bardzo wielu z danej serii, gdy po zakupie oznaczony zostanie indywidualnymi numerami rejestracyjnymi. Samochód taki w dalszym ciągu pozostaje rzeczą oznaczoną co do gatunku.

Wymiana rzeczy na inną wolną od wad, jako kontruprawnienie sprzedawcy blokujące żądanie kupującego odstąpienia od umowy, musi być dla skuteczności dokonane niezwłocz­nie. Ustawodawca użył tu zwrotu niedookreślonego, stwarzając tym samym wątpliwości interpretacyjne. We wspomnianych już wytycznych z 30. 12. 1988 r. SN uznał, iż nie­zwłocznie znaczy w krótkim czasie, w czasie nie przekraczającym dwóch tygodni. Nie­możność usunięcia wad w tym terminie SN uznał za podstawę do odstąpienia od umowy.

W rozporządzeniu RM (również cytowanym) termin na załatwienie reklamacji został już określony precyzyjnie. Wynosi on 14 dni i liczy się od dnia zgłoszenia, natomiast w sytuacji gdy towar nie został dostarczony do sprzedawcy wraz z reklamacją, termin załatwienia reklamacji nie może przekroczyć 21 dni od dnia jej zgłoszenia.

Do wymiany za towar wadliwy może być użyty przez sprzedawcę wyłącznie towar wolny od wad, fabrycznie nowy (§ 21 rozporządzenia).

Przy wymianie towaru wadliwego na wolny od wad nie stosuje się potrącenia z ceny za skutki amortyzacji, czyli normalnego zużycia towaru stanowiącego przedmiot uznanej reklamacji (§ 21 ust. 2 rozporządzenia).

Obniżenie ceny

Obniżenie ceny jest uprawnieniem kupującego, aczkolwiek wątpliwe czy korzystnym dla niego. Zgodnie z art. 22 rozporządzenia obniżenie ceny towaru powinno nastąpić w takim stosunku, w jakim wartość (użyteczność) tego towaru uległa z powodu uznanych wad obniżeniu w porównaniu do wartości tego towaru bez wad.

Jest to uprawnienie, które dla kupującego ma jedynie wyrównać wartość towaru, a nie - jak niektórzy konsumenci chcieliby - również i rekompensatę, czy też, inaczej mówiąc, swoiste odszkodowanie za fakt istnienia wady. Konsument posiada tylko prawo do obni­żenia ceny o wielkość, jaka potrzebna jest do wyrównania wartości towaru. Z tego powodu podnosi się, iż w wielu przypadkach jest to uprawnienie mało korzystne dla konsumenta. Zdarzają się sytuacje, gdy z sobie tylko znanych powodów konsument nie chce pozbyć się rzeczy, a chciałby otrzymać środki na przywrócenie jej do stanu pierwotnego. Elementem niekorzystnym jest to, że konsument sam musi podjąć starania o przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego, nie otrzymując za czynności owe rekompensaty.

71