Wspólna Polityka Rolna Unii Europejskiej – WPR
5 założeń fundamentalnych:
Zapewnienie samowystarczalności Wspólnoty
Podstawową jednostką produkcyjną w europejskim rolnictwie jest gospodarstwo rodzinne
Rolnictwo jest szczególnym sektorem gospodarki
Państwo odgrywa centralną rolę w regulacji rynku rolnego
Stworzenie rynku europejskiego (europeizacja regulacji prawnych).
7 podstawowych zasad WPR
Włączenie rolnictwa w ramy Wspólnoty
Postanowienia dot. rolnictwa stanowią do pewnego stopnia wyjątek od generalnych reguł Traktatu
Sektor rolny w całej Wspólnocie musi podlegać wspólnej polityce
Jedność rynku
Preferencje Wspólnoty
Solidarna odpowiedzialność
Współodpowiedzialność finansowa producentów rolnych (zagospodarowanie nadwyżek)
Zadania WPR:
Związane z krótkookresową polityką rynkowo-cenową i dochodową
Zwiększenie wydajności produkcji rolnej w drodze postępu technicznego, zapewnienie racjonalnego rozwoju produkcji rolnej oraz wykorzystania czynników produkcji, a w szczególności pracy
Zapewnienie należytego standardu życia ludności rolniczej, zwłaszcza przez podniesienie dochodów osób zatrudnionych w rolnictwie
Stabilizacja rynków
Zapewnienie bezpieczeństwa zaopatrzenia
Zabezpieczenie rozsądnych cen dla konsumentów
Związane z długookresową polityką strukturalną, muszą brać pod uwagę:
Szczególny charakter gospodarki rolnej, wynikający ze struktury społecznej rolnictwa oraz różnic strukturalnych i naturalnych między poszczególnymi regionami rolniczymi
Konieczność stopniowego usuwania tych zróżnicowań (środki dostosowawcze)
Fakt, że rolnictwo państw członkowskich stanowi sektor ściśle związany z gospodarką jako całością.