WPŁYW pH NA PĘCZNIENIE ŻELATYNY; POMIAR CIEPŁA PĘCZNIENIA
Cel ćwiczenia:
Przebieg ćwiczenia:
Aparatura i odczynniki:
Wykonanie:
Opracowanie wyników:
Część doświadczenia: pęcznienie płytek żelatyny w roztworach HCl:
Lp. | CHCl $\left\lbrack \frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}} \right\rbrack$ | Masa płytki żelatyny [g] | Masa pochłoniętej wody [g] |
---|---|---|---|
Przed pęcznieniem | Po pęcznieniu | ||
1 | woda | 0,099 | 0,19 |
2 | 0,00001 | 0,105 | 0,235 |
3 | 0,0001 | 0,123 | 0,233 |
4 | 0,001 | 0,111 | 0,321 |
5 | 0,01 | 0,119 | 0,358 |
6 | 0,1 | 0,109 | 0,333 |
7 | 0,5 | 0,107 | 0,262 |
8 | 1 | 0,130 | 0,275 |
Tabela 1: Opracowanie wyników doświadczenia
Wielkość pęcznienia obliczono na podstawie zależności:
$$\frac{m_{2} - m_{1}}{m_{1}}$$
Gdzie: m1 – masa płytki żelatyny przed pęcznieniem [g]
m2 – masa płytki żelatyny po pęcznieniu [g]
m2-m1 – masa pochłoniętej wody [g]
Lp. | CHCl $\left\lbrack \frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}} \right\rbrack$ | pH | Wielkość pęcznienia |
---|---|---|---|
1 | woda | 7 | 0,919 |
2 | 0,00001 | 5 | 1,238 |
3 | 0,0001 | 4 | 0,894 |
4 | 0,001 | 3 | 1,892 |
5 | 0,01 | 2 | 2,008 |
6 | 0,1 | 1 | 2,055 |
7 | 0,5 | 0,3 | 1,449 |
8 | 1 | 0 | 1,115 |
Tabela 2: pH środowiska i wielkość pęcznienia żelatyny
Wyk.1.: Zależność wielkości pęcznienia żelatyny od pH
Część doświadczenia: pomiar ciepła pęcznienia żelatyny w wodzie:
Zmierzono temperatury w poszczególnych etapach doświadczenia:
T1 = 18,53°C (temperatura początkowa)
T2 = 18,97°C (temperatura po przepuszczeniu przez spiralę prądu o natężeniu 0,5 A przez 10 min)
T3 = 19,02°C (temperatura po wrzuceniu żelatyny)
Obliczono pojemność cieplną kalorymetru:
$$c_{k} = \frac{Q_{\text{el}}}{T_{2} - T_{1}}$$
Qel = RI2t
Gdzie: Qel – ciepło wydzielone przez prąd elektryczny [J]
R – opór spirali = 3,2 [Ω]
I – natężenie prądu = 0,5 [A]
T – czas przepływu prądu = 600 [s]
Qel = 480 [J]
$$c_{k} = \frac{480}{291,97 - 291,53} = \ \frac{480}{273,44} = 1,755\ \left\lbrack \frac{J}{K} \right\rbrack$$
Obliczono ciepło wydzielone podczas pęcznienia żelatyny:
Qpecz = ck(T3−T2)
Qpecz = 1, 755 × (292,02−291,97) = 0, 2106 [J]
Po przeliczeniu na 1 g suchej żelatyny:
$$Q_{pecz} = 0,0002106\ \left\lbrack \frac{J}{g} \right\rbrack$$
Wnioski:
Bibliografia:
[1] T.Bieszczad, M.Boczar, D.Góralczyk, W.Jarzęba, A.M.Turek, „Ćwiczenia laboratoryjne z chemii fizycznej”, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2000.
[2]