Przepustowość – rozumiana jako suma natężeń potoków obserwowanych na poszczególnych relacjach, w momencie gdy natężenie na jednym z elementów węzła osiąga wartość jego przepustowości. W idealnym przypadku przepustowość węzła może osiągnąć wartość przepustowości krzyżujących się dróg.
Idealne warunki drogowo-ruchowe dla dróg dwu pasowych dwukierunkowych:
prędkość projektowa ≥ 100 km/h,
szerokość pasów ruchu ≥ 3,75 m,
pobocza o szerokości ≥ 1,8 m,
brak odcinków, na których nie ma możliwości wyprzedzania,
w ruchu występują tylko samochody osobowe,
ruch jest równomierny w obu kierunkach (50/50%),
ruch nie jest zakłócony skrętami lub sterowaniem,
teren jest płaski.
Przepustowość w warunkach odbiegających od idealnych:
Krytyczne natężenie ruchu w warunkach rzeczywistych i ruchowych dla danego poziomo swobody oblicza się wzorem:
Qki = 2800 (Q/C)i fk fp fc
(Q/C)i – współczynnik określający stosunek krytycznego natężenia ruchu do przepustowości dla danego PSR, ukształtowania drogi i terenu
fk – współczynnik wpływu kierunkowego rozkładu ruchu
fp – współczynnik wpływu szerokości pasów ruchu i poboczy
fc – współczynnik wpływu pojazdów ciężkich i rodzaju terenu
Dla poszczególnych poziomów swobody ruchu PSR są określone współczynniki które zmniejszają przepustowość, uwzględniające następujące czynniki:
procent czasu blokowania ruchu, procent odcinków bez możliwości wyprzedzania, rodzaj terenu (płaski, falisty, górzysty), średnią prędkość podróży, zależność pomiędzy średnią prędkością podróży a prędkością projektowaną.
CZYNNIKI WPŁYWAJACE NA KONSTRUKCJE NAWIERZCHNI:
warunki gruntowo-wodne , obciążenie ruchem, warunki klimatyczne
podbudowy gruntu:
BETON CEM, CEMEMT, WAPNO, PODBUDOWY Z MIESZANEK MINERALNO-EMULSYJNYCH, PODBUDOWY Z MIESZANEK MINERALNO-CEMENTOWO-EMULSYJNYCH, PODBUDOWY Z MIESZANEK MINERALNYCH Z ASFALTEM SPIENIONYM