BEZROBOCIE
Rynek pracy – obejmuje całokształt zagadnień związanych z kształtowaniem podaży pracy i popytu na pracę. Na rynku pracy odbywają się transakcje kupna pracy czyli angażowania pracowników oraz transakcji sprzedaży pracy.
Popyt reprezentowany jest przez pracodawców, a podaż przez poszukujących pracy.
Rodzaje rynków pracy:
Lokalny,
Regionalny,
Krajowy,
Zagraniczny.
Bezrobocie – brak równowagi na rynku pracy między podażą siły roboczej czyli zasobami ludzkimi, a popytem na nią czyli chłonnością zatrudnieniową gospodarki.
Stopa bezrobocia – stosunek liczby zarejestrowanych bezrobotnych do liczby cywilnej ludności aktywnej zawodowo, wyrażony w procentach.
Rodzaje bezrobocia:
Strukturalne – niedostosowanie kwalifikacji do wymogów rynku pracy z powodu np. zmiany technologii,
Frakcyjne – przejściowe zwane naturalnym,
Ukryte – tzw. nadzatrudnienie, np. w rolnictwie.
Rejestrowane – ujęte w rejestrach urzędów pracy,
Sezonowe – związane z sezonowością prac,
Zawinione lub niezawinione.
Rodzaje bezrobocia inne:
Młodzieży,
Absolwentów,
Miast,
Obszarów wiejskich,
Kobiet / mężczyzn,
Wg. określonych zawodów
Rodzaje bezrobocia wg czasu:
Krótkotrwałe (do 3 miesięcy),
Średniotrwałe (ok. 4-6 miesięcy),
Długookresowe (ok. 7-12 miesięcy),
Długotrwałe lub chroniczne (powyżej 12 miesięcy).
Negatywne skutki bezrobocia:
Ekonomiczne,
Psychologiczne,
Społeczne,
Polityczne.
Deprywacja – brak możliwości zaspokajania potrzeb (od podstawowych – bezpieczeństwa, biologicznych – po kontakty z innymi samorealizacji itp.)
Pozbawienie lub nierówny dostęp do dóbr materialnych lub duchowych powodujący niemożliwość zaspokojenia przez jednostkę lub grupę potrzeb.
Postawa – jest to trwała ocena pozytywna lub negatywna ludzi, obiektów, idei.
Formy przeciwdziałania bezrobociu:
Aktywne
Pasywne (tzw. osłonowe - zasiłki)
Finansowe (np. dofinansowanie stanowiska pracy),
Pozafinansowe (doradztwo zawodowe, giełdy pracy, inkubatory przedsiębiorczości),
Aktywne formy – formy, które aktywizują bezrobotnych z funduszu pracy (od 1990 r) realizowane przez urzędy pracy.
Fundusz pracy – fundusz utworzony 1. I. 1990 r jako podstawowy instrument łagodzenia skutków bezrobocia.
Finansowe:
Kierowanie bezrobotnych na szkolenia celem przyuczenia do zawodu, przekwalifikowania lub podniesienia kwalifikacji,
Kierowanie do prac interwencyjnych i robót publicznych,
Inicjowanie zatrudnienia (staże absolwenckie, przyuczenie do zawodu, tworzenie własnych miejsc pracy),
Służba zastępcza,
Pozafinansowe:
Pośrednictwo pracy,
Doradztwo w zawodowe,
Giełdy pracy,
Centra informacji i planowania kariery zawodowej.
Bezrobotny – osoba nie zatrudniona i nie uzyskująca jakiegokolwiek dochodu z tytułu zatrudnienia lub wykonywania innej pracy zarobkowej, zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia.