System bezpieczeństwa narodowego Rzeczpospolitej Polskiej (SBN) - Pojęcie do 2007 r nie definiowane w polskich aktach prawnych - w ograniczonym stopniu rozpatrywane przez analityków i badaczy - zrodziło się w wyniku zmian postrzegania przez naukowców zagrożeń bezp państwa - przeszło do praktyki z rozważań teoretycznych - SBN zdefiniowany został w Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP z 2007 r - SBN eliminuje dotychczasowy podział na system bezp zewnętrznego i wewnętrznego państwa

System Bezpieczeństwa to system sił i środków zapewniających akceptowalny przez państwo stan bezpieczeństwa

Określone cele bezpieczeństwa realizowane są w systemie składającym się z następujących wzajemnie sprzężonych ogniw: - monitoring zagrożeń; - zapobieganie; - reagowanie; - normalizowanie sytuacji; - ustawiczne kształcenie dla bezpieczeństwa.

System Bezpieczeństwa Narodowego RP (SBN) tworzą wszystkie organy, instytucje i podmioty odpowiedzialne za bezpieczeństwo państwa w świetle Konstytucji RP oraz ustaw, zdolne do sprawnego i efektywnego przeciwstawienia się wszelkim zagrożeniom bezpieczeństwa państwa oraz likwidacji skutków ich wystąpienia

System Bezpieczeństwa Państwa (SBP) zbiór uporządkowanych, skoordynowanych wewnętrznie elementów, organizacyjnych, ludzkich i materiałowych ukierunkowanych na przeciwdziałanie wszelkim zagrożeniom państwa

Podsystemy bezpieczeństwa państwa: - obronności - ochrony ludności - ochrony granic - bezpieczeństwa i porządku publicznego - ochrony państwa i jego porządku konstytucyjnego - ochrony systemów informatycznych

Strategia BN RP: Dokument: - przyjęty na posiedzeniu Rady Ministrów w dniu 5 listopada 2007 r.; - zatwierdzony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 13 listopada 2007 r.

Zgodnie z zapisami Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP na system bezpieczeństwa narodowego składają się: -wszystkie odpowiedzialne za bezpieczeństwo w świetle Konstytucji RP i właściwych ustaw organy; -instytucje należące do władz ustawodawczych, wykonawczych i sądowniczych, w tym: Parlament, Prezydent RP, Rada Ministrów i centralne organy administracji rządowej

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego określa: - rolę; - zadania; - priorytetowe przedsięwzięcia; - organów, instytucji i podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo. Wskazuje na potrzebę koordynacji wysiłków podejmowanych na rzecz bezpieczeństwa i obronności państwa

SYSTEM BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO A SYSTEM OBRONNY PŃSTWA -Wprowadzenie przez Strategię Bezpieczeństwa Narodowego RP pojęcia SYSTEM BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO powoduje potrzebę dyskursu strategicznego nad rolą i umiejscowieniem obecnie funkcjonującego Systemu Obronnego Państwa w ramach SYSTEMU BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO - Mimo, że w minionych latach System Obronny Państwa był sukcesywnie modyfikowany i w dużej mierze wypełniał funkcje Systemu Bezpieczeństwa Narodowego, to formalnie jego głównym przeznaczeniem nadal pozostaje: zachowanie potencjału państwa gwarantującego zdolność do efektywnego reagowania obronnego w razie agresji na terytorium RP lub do przeciwstawienia się agresji w ramach kolektywnej obrony NATO - Zgodnie z postanowieniami nowej Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP – zmiana charakteru współczesnych wyzwań i zagrożeń powoduje, że konieczne jest zorganizowanie działań państwa w szerszym ujęciu, niż formuła Systemu Obronnego Państwa - Powinien to być System Bezpieczeństwa Narodowego, dostosowany do przeciwstawienia się nie tylko zewnętrznym zagrożeniom polityczno-militarnym, ale w sposób zintegrowany – wszelkim zagrożeniom dla bezpieczeństwa państwa

Zasadnicze elementy systemu bezpieczeństwa narodowego - Siły Zbrojne RP oraz system dowodzenia i kierowania obroną państwa; - Służby i instytucje rządowe zobowiązane do:

• zapobiegania i przeciwdziałania zagrożeniom zewnętrznym;

• zapewnienia bezpieczeństwa publicznego;

• prowadzenia działań ratowniczych;

• ochrony ludności i mienia w sytuacja nadzwyczajnych

- a także w zakresie przewidzianym w Konstytucji RP i właściwych ustawach:

• władze samorządowe oraz inne podmioty prawne, w tym przedsiębiorcy tworzący potencjał przemysłowo-obronny

- Narodowy System Pogotowia Kryzysowego (NSPK), który został implementowany w oparciu o System Reagowania Kryzysowego NATO (NCRS); - Sprawna łączność (jawna i niejawna) między elementami systemu zarówno na potrzeby obronne i zarządzania kryzysowego oraz całościowy Krajowy System Łączności, który zapewni możliwość wymiany informacji między organami administracji publicznej o różnych klauzulach tajności

System bezpieczeństwa narodowego opiera się na: - Całościowej wizji bezpieczeństwa znosi podział na: - Bezpieczeństwo zewnętrzne i wewnętrzne wskazuje na: - Potrzebę podejmowania działań w każdej dziedzinie Odpowiada: - Charakterowi współczesnych zagrożeń i wyzwań

ZADANIA W DZIEDZINIE BUDOWANIA Systemu Bezpieczeństwa Narodowego - Nadanie Systemowi Bezpieczeństwa Narodowego RP charakteru w pełni zintegrowanej, spójnej i uporządkowanej całości; - Wypracowanie mechanizmów kompleksowego i długofalowego planowania rozwoju bezpieczeństwa opierającego się na celach i potrzebach wspólnych dla wszystkich jego podmiotów; - Przyjęcie zasady, że cele i potrzeby wynikają z całościowego ujmowania interesów narodowych

Co trzeba zrobić w pierwszej kolejności, aby stworzyć podstawę do budowania zintegrowanego SBN RP? - Uporządkować i znowelizować regulacje prawne; - Precyzyjnie określić kompetencje poszczególnych elementów systemu, w tym organów kierujących; - Usystematyzować i zwiększyć możliwości współdziałania międzyresortowego. - Dążyć do podnoszenia zdolności elementów krajowego systemu bezpieczeństwa do współpracy z właściwymi strukturami UE i NATO oraz poszczególnych członków tych organizacji, przy jednoczesnym zachowaniu możliwości skutecznego działania samodzielnego

Skala trudności zadań budowania zintegrowanego SBN RP? Hierarchia trudności od najłatwiejszego: Zadanie 4: sami nas zmuszą i jeszcze przeprowadzą kontrolę. Jak będzie źle nie dadzą dostępu do informacji i zasobów,a także odmówią współpracy. Zadanie 3: - znacznie trudniejsze, trzeba wykształcić polityków i dać im podstawową wiedzę o bezpieczeństwie, której niestety nie posiadają. Poszczególni ministrowie muszą być rozliczani za realizację zadań w zakresie bezpieczeństwa. - zmienić kompetencje RCB, jako instytucji podległej Prezesowi Rady Ministrów, która powinna koordynować działania międzyresortowe Zadanie 2: ciągłe spory kompetencyjne Prezydent-Premier, rozmowy za pośrednictwem prasy. Prywatne animozje. Kto pierwszy! Zmiany ustaw pod polityków, a nie z punktu widzenia logiki i spójnego systemu. Nepotyzm, kolesiostwo i partyjniactwo. Brak dyskusji merytorycznej. Zadanie 1: W Polsce obowiązuje ponad 1600 różnego rodzaju aktów prawnych dotyczących bezpieczeństwa państwa

Wymagania dla SBN RP 1.Musi być zorganizowany i wyposażony w sposób gwarantujący szybkie i sprawne działanie w: - każdych warunkach; - reakcji na wszelkiego typu zagrożenia i kryzysy. 2.Zdolność do działania musi być weryfikowana, nie tylko przez regularne ćwiczenia zgrywające całość, ale przez ćwiczenia jego części; 3.Musi podlegać przeglądom służącym ocenie jego skuteczności; gotowości do działania; 4.Przeglądy muszą hierarchizować potrzeby systemu. Mają służyć nie ocenie, ale eliminowaniu barier i wąskich gardeł 5.Każdy element systemu z osobna, jak i jego całość muszą być tak rozwinięte, aby posiadały zdolność do prowadzenia działań prewencyjnych oraz reagowania na pojawiające się problemy, wyzwania i zagrożenia w jak najwcześniejszej ich fazie

Spełnienie tych wymagań uzależnione jest przede wszystkim od: - skuteczności właściwych instytucji i organów państwa, wchodzących w skład systemu; - zdolności tych instytucji do prognozowania, analizowania i diagnozowania rozwoju sytuacji międzynarodowej i wewnętrznej; - umiejętności wczesnego wykrywania wszelkich symptomów, a w ostateczności zmian negatywnie wpływających na bezpieczeństwo Polski

Inne elementy wpływające na sprawność działania SBN RP -Kompetencje i wiedza specjalistyczna – osób funkcjonujących w poszczególnych jego podsystemach; -Budowanie i rozwijanie umiejętności, zarówno u użytkowników jak i kierujących podsystemami, działania w skali międzyresortowej i międzynarodowej; -Wymiana międzyinstytucjonalnych doświadczeń oraz rozwijanie zdolności do promowania i wdrażania najbardziej wydajnych sposobów zarządzania personelem i skutecznego działania; -Ciągłe usprawnianie komunikacji między wszystkimi elementami systemu; -Informatyzacja i unowocześnianie sieci telekomunikacyjnych właściwych służb i organów, a zwłaszcza administracji państwowej oraz instytucji odpowiedzialnych za porządek publiczny

Strategia bezp narodowego RP WYKŁADNIA OGÓLNYCH ZAŁOŻEŃ BEZPIECZEŃSTWA I OBRONNOŚCI
JAKO PODSTAWA DO PRAC NAD DOKUMENTAMI DOKTRYNALNYMI,
PLANAMI STRATEGICZNYMI I OPERACYJNYMI ORAZ PROGRAMAMI
OBRONNYMI

Funkcjonowanie Państwa Polskiego w środowisku międzynarodowym Polska: -jest suwerennym i demokratycznym państwem o znaczącym potencjale demograficznym, politycznym, militarnym i ekonomicznym. -pragnie realizować swoje interesy narodowe i aspiracje obywateli do bezpiecznego i godnego życia w pokojowym i ustabilizowanym otoczeniu. -chce wnosić wkład do utrwalenia wspólnych wartości i rozwoju mechanizmów współpracy w ramach Unii Europejskiej,w przestrzeni euroatlantyckiej i w skali globalnej, celem zagwarantowania trwałego bezpieczeństwa światowego. -jako państwo członkowskie, silnych politycznie, militarnie i gospodarczo organizacji Sojuszu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej, staje się coraz bardziej liczącym się uczestnikiem współpracy międzynarodowej (nic o nas bez nas)

WARUNKI POLITYCZNO-MILITARNE TWORZENIA SYSTEMU BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO

- Członkostwo w NATO i UE oraz sojusz ze Stanami Zjednoczonymi zapewniły Polsce wysoki poziom bezpieczeństwa i stały się jednym z podstawowych gwarantów jej rozwoju wewnętrznego i pozycji międzynarodowej. - Rzeczpospolita Polska, będąc państwem granicznym NATO i UE, zajmuje ważne miejsce w europejskim środowisku bezpieczeństwa,a nasze terytorium stanowi obszar o istotnym znaczeniu strategicznym. - Członkostwo RP w UE spowodowało poszerzenie i ewolucję pojęcia interesu narodowego oraz potrzebę umacniania tożsamości narodowej i europejskiej Polski i jej obywateli w jednoczącej się Europie

Interesy narodowe i cele strategiczne RP Podstawowe interesy narodowe są: - niezmienne - oparte na całościowej koncepcji bezpieczeństwa państwa, uwzględniającej aspekty: polityczne; militarne; ekonomiczne; społeczne; ekologiczne.

Interesy Narodowe RP wynikają z fundamentalnych i niezmiennych wartości Polski, a ich realizacja stanowi dla państwa i jego mieszkańców potrzebę nadrzędną.

Zgodnie z Konstytucją RP należą do nich: - zapewnienie niepodległości, nienaruszalności terytorialnej - wolność, bezpieczeństwo, poszanowanie praw człowieka i obywatela; - zachowanie dziedzictwa narodowego oraz ochrona środowiska naturalnego w warunkach zrównoważonego rozwoju.

Szanse, wyzwania, zagrożenia bezpieczeństwa narodowego RP

Uwarunkowania bezpieczeństwa narodowego RP – szanse Szanse dla bezpieczeństwa: -Polska jest państwem dobrze umocowanym w strukturach europejskich i euroatlantyckich; -transformacja NATO - zdolność do zwalczania nowych zagrożeń przy pozostawaniu instrumentem zbiorowej obrony państw członkowskich; -umacnianie zaangażowania Stanów Zjednoczonych w Europie; -tworzenie europejskich zdolności obronnych; -członkostwo w UE - zmniejszenie różnic rozwojowych, rozwijanie stosunków z partnerami w oparciu o wspólnotę wartości i interesów; nowe możliwości oddziaływania na arenie międzynarodowej; -demokratyzacja i transformacja w regionie - umocnienie pokoju i stabilizacji na kontynencie europejskim;

Uwarunkowania bezpieczeństwa narodowego RP – perspektywa długofalowa

W perspektywie długofalowej bezpieczeństwo Polski w znacznej mierze zależy od zdolności państwa do stawienia czoła wyzwaniom, które wykraczają poza tradycyjnie rozumiane zagrożenia bezpieczeństwa. Wyzwania te są konsekwencją sprzężonych ze sobą procesów politycznych, ekonomiczno - społecznych, demograficznych i ekologicznych o zasięgu często wykraczającym daleko poza granice kraju. O zdolności Polski do stawienia im czoła zadecyduje zasięg i przebieg procesu zmniejszania dystansu technologicznego miedzy Polską, a rozwiniętymi państwami europejski

Uwarunkowania bezpieczeństwa narodowego RP- Wyzwania i zagrożeniami.

Wyzwania i zagrożenia bezpieczeństwa; -zmiany demograficzne – malejący przyrost naturalny i starzenie się społeczeństwa – które mogą doprowadzić do załamania się systemu emerytalnego w Polsce; -charakter i skala migracji z Polski -zwiększające się różnice w zamożności i poziomie życia obywateli oraz dystans między poszczególnymi regionami Polski – zmniejszenie spójności społeczeństwa; -malejący poziom zastępowalności pokoleń - aby utrzymać tempo rozwoju gospodarczego, Polska i inne kraje UE będą musiały, w perspektywie długookresowej, przyjmować znaczne ilości imigrantów -pogłębiające się dysproporcje w poziomie życia pomiędzy państwami UE a innymi obszarami świata, jak również niestabilna sytuacja polityczna i konflikty zbrojne, mogą stać się przyczyna masowych ruchów migracyjnych. Zagrożeniem dla Polski może być nielegalna migracja,a zwłaszcza jej zorganizowane formy; -transformacja systemu prawnego – uregulowanie praw własności; -poprawa stanu infrastruktury, w szczególności stworzenie nowoczesnej sieci transportowej, telekomunikacyjnej i sieci służącej do przesyłu i magazynowania nośników energii; -zwiększenie sprawności struktur administracyjnych w celu optymalnego wykorzystania możliwości rozwojowych, które daje uczestnictwo w Unii Europejskiej i w innych instytucjach międzynarodowych. -załamanie procesu transformacji UE na skutek powrotu państw do podejmowania działań wyłącznie przez pryzmat interesów narodowych oraz dążeń do traktowania UE jako przeciwwagi dla Stanów Zjednoczonych; -uzależnienie od dostaw surowców energetycznych z jednego kierunku. Aby przeciwdziałać temu zagrożeniu należy dążyć do zapewnienia alternatywnych źródeł energii i zróżnicowanego zaopatrzenia w surowce energetyczne. Niezbędna jest nie tylko dywersyfikacja dostaw, ale i zwiększanie zdolności kraju do reagowania na niekorzystne zmiany na rynku, w tym równie poprzez zacieśnienie współdziałania w ramach NATO i UE. -umocnienie porządków autorytarnych na kontynencie oraz nasilenie się postaw konfrontacyjnych; niestabilności regionalne, konflikty lokalne (Naddniestrze, Kaukaz Południowy, kwestie sporne na Bałkanach); -terroryzm międzynarodowy - musi się liczyć z możliwością działań skierowanych przeciwko Polsce w związku z udziałem w kampanii antyterrorystycznej. Nie można wykluczyć akcji odwetowych będących konsekwencja prowadzonych przez NATO lub UE operacji stabilizacyjnych i pokojowych, a także udziału Polski w budowie tarczy antyrakietowej; -poziom zintegrowania światowego życia ekonomicznego oraz rynków finansowych – powoduje, że zmiany i kryzysy zachodzące nie tylko w najbliższym otoczeniu Polski, ale i w innych rejonach świata, mogą oddziaływać negatywnie na stabilność, konkurencyjność i rozwój polskiej gospodarki; -zagrożenie zorganizowaną przestępczością międzynarodową – ze względu na tranzytowe położenia Polski oraz charakter i sposób działania międzynarodowych grup przestępczych. Przystąpienie Polski do Układu z Schengen, a tym samym zniesienie kontroli granicznej na odcinkach wewnętrznej granicy UE, może skutkować ograniczeniem barier dla przepływu osób poszukiwanych, utrudnieniem przeciwdziałania zagrożeniom terrorystycznym, ułatwieniem wwozu na teren Polski odpadów zanieczyszczających środowisko, substancji odurzających z państw UE, w których dozwolone jest ich posiadanie czy te nielegalnym wywozem z Polski dóbr kultury; -oddziaływanie w cyberprzestrzeni skierowane w systemy i sieci teleinformatyczne infrastruktury krytycznej; -zagrożenia o charakterze ekologicznym, będące następstwem niewłaściwego wykorzystania postępu technicznego i technologicznego oraz naruszenia równowagi pomiędzy działalnością człowieka a przyroda (w tym awarie przestarzałych elektrowni atomowych, handel materiałami rozczepialnymi, składowanie i transport materiałów radioaktywnych, substancji chemicznych i odpadów organicznych, awarie rurociągów transportujących ropę naftową i paliwa)

Koncepcja budowania i rozwoju systemu bezpieczeństwa narodowego

1. CELE I ZADANIA SEKTOROWE, ale wynikające z kompleksowego podejścia do bezpieczeństwa. 2. WARUNKI OSIĄGNIĘCIA CELÓW: =Całościowe podejście do bezpieczeństwa; =Wykorzystanie całego zakresu dostępnych instrumentów i działań (politycz., gosp., wojsk. i dypl.); =Maksymalne wykorzystanie szans (NATO, UE, strategiczne partnerstwo z USA); =Umacnianie bezpieczeństwa poprzez:
- wzmacnianie suwerenności politycznej i ekonomicznej Polski;
- zapewnienie wzrostu dobrobytu społeczeństwa i poprawy jakości życia obywateli;
- unowocześnianie SZ RP i rozwijanie ich zdolności współdziałania z armiami
sojuszniczymi;
- umacnianie międzynarodowej pozycji i wizerunku Polski oraz zwiększanie jej
udziału w kształtowaniu środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego.

Koncepcja systemu bezpieczeństwa narodowego
Cele i zadania sektorowe Bezpieczeństwo zewnętrzne: - umacnianie pozycji międzynarodowej Polski;
- tworzenie i rozwijanie zdolności do osiągnięcia celów strategicznych w bezpośrednim sąsiedztwie, przestrzeni europejskiej, euroatlantyckiej i globalnej - aktywne członkostwo w NATO: - aktywność Polski w procesie integracyjnym UE, wspólnej polityki, wkład w ESDP;
- stosunki z USA;
- zaangażowanie Polski w działania podejmowane przez: ONZ, OBWE, Rady Europy, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju;
- polityka bilateralna z państwami sąsiedzkimi, współpraca w ramach grup subregionalnych (Trójkąt Weimarski, Grupa Wyszehradzka);
- polityka imigracyjna, azylowi, ochrona granic (strefa Schengen).

Bezpieczeństwo zewnętrzne:
- aktywne członkostwo w NATO: a) NATO jest dla Polski najważniejszą formą polityczno-wojskowej współpracy wielostronnej orz filarem stabilności na kontynencie; b) wspieranie polityki i rozwoju sojuszu w celu zwiększenia podstawowej zdolności – pełnienia funkcji zbiorowej obrony i płaszczyzny konsultacji międzysojuszniczych w razie zagrożenia; c) wspieranie wszechstronnego rozwoju potencjału Sojuszu w zakresie zapobiegania kryzysom oraz prowadzenia operacji stabilizacyjnych; d) poprawa zdolności Sojuszu do zwalczania zagrożeń terrorystycznych i asymetrycznych oraz proliferacji BMR; e) zwiększenie roli NATO jako forum strategicznego dialogu transatlantyckiego; f) zmniejszanie dystansów technologicznych między sojusznikami; g) umacnianie spoistości Sojuszu; h) rozwijanie wszechstronnej współpracy Sojuszu z Unią Europejską; i) partnerstwo z Rosją (zawieszone po agresji na Gruzję) powinno służyć zwiększaniu zaangażowania tego kraju w ponoszenie odpowiedzialności za bezpieczeństwo i stabilność regionu!!! j) popieranie współpracy z państwami partnerskimi z Europy Wschodniej i Zakaukazia oraz inicjatyw Sojuszu: PdP, Dialog Śródziemnomorski, Stambulska Inicjatywa Współpracy.

Bezpieczeństwo zewnętrzne:
- członkostwo w Unii Europejskiej: a) determinuje podstawy bezpieczeństwa Polski i zwiększa możliwości realizacji polskiej polityki bezpieczeństwa i zdolności oddziaływania międzynarodowego; b) udział Polski we WPZiB, EPBiO, Jednolitym Rynku Europejskim, wspólnej polityce handlowej, Funduszu Spójności oraz współpraca w zakresie sadownictwa i spraw wewnętrznych wpływa pozytywnie na bezpieczeństwo i możliwości rozwojowe kraju; c) szczególnie ważne jest uzgodnienie w Unii solidarnych mechanizmów bezpieczeństwa energetycznego, mających na celu udzielenie wszelkiej niezbędnej pomocy w przypadku zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa energetycznego któregokolwiek z Państw Członkowskich d) bezpieczeństwo Polski w coraz większym stopniu stanowi integralną część bezpieczeństwa UE; e) rolą Polski i państw byłego Bloku Wschodniego jest działanie na rzecz zwiększenia aktywności Unii w Europie Wschodniej (aktywny udział w rozwoju Europejskiej Polityki Sąsiedztwa); f) popieranie zaangażowania UE w łagodzenie napięć i rozwiązywanie konfliktów w bliższym i dalszym otoczeniu Unii (Mołdowa, Państwa Kaukazu Południowego, Bałkany, Bliski Wschód); g) wspieranie rozwoju EPBiO oraz zdolności wojskowych i cywilnych UE w zakresie reagowania kryzysowego h) udział w tworzeniu sił szybkiego reagowania Unii, poprzez tworzenie Grup Bojowych i realizację zamierzeń Europejskiego Celu Operacyjnego 2010 i) udział przedstawicieli Polski i wydzielonych sił w organizowanych przez Unię misjach: stabilizacyjnych, pokojowych, humanitarnych, ratowniczych i szkoleniowych j) wspieranie rozwoju Europejskiej Agencji Obrony i współpracy europejskich przemysłów obronnych, w tym budowanie europejskiego rynku uzbrojenia k) popieranie rozwoju stałej i zinstytucjonalizowanej współpracy UE – NATO w celu osiągnięcia komplementarności działań oraz maksymalnej skuteczności posiadanych sił i środków l) współpraca w UE w zakresie zwalczania przestępczości zorganizowanej, terroryzmu, przeciwdziałaniu wszelkim zagrożeniom i wyzwaniom m) strefa Schengen – zacieśnienie współpracy członków Unii w zakresie polityki imigracyjnej, arylowej, ochrony granic Unii (zwiększenie bezpieczeństwa granicy państwowej RP) n) tworzone w ramach Unii mechanizmy finansowe oraz współpraca w ramach agencji wspólnotowych zapewniają dodatkowe wsparcie dla służb ochraniających zewnętrzne granice UE Bezpieczeństwo zewnętrzne: - współpraca dwu- i wielostronna – Stany Zjednoczone a) strategiczny charakter w polskiej polityce bezpieczeństwa zachowują stosunki dwustronne ze Stanami Zjednoczonymi. Polska będzie zabiegać o dalszy ich rozwój b) Polska będzie działać na rzecz utrwalania amerykańskiej obecności na kontynencie europejskim, także w wymiarze pozamilitarnym c) rozbudowa wszechstronnej współpracy bilateralnej z głównym sojusznikiem Polski powinna być czynnikiem umacniającym więzi transatlantyckie, pozytywnie wpływającym na kształt i jakość współpracy Unii Europejskiej z NATO i ze Stanami Zjednoczonymi.

Bezpieczeństwo zewnętrzne:
- współpraca dwu- i wielostronna – sąsiedzi Polski: a) Polska rozwija intensywną współpracę i przyjazne stosunki ze wszystkimi sąsiadami. b) Republika Federalna Niemiec – ważny partner w polityce europejskiej. Rozwiązanie problemów we wzajemnych stosunkach będzie sprzyjać zdynamizowaniu współpracy w wymiarze dwustronnym i wielostronnym. c) Federacja Rosyjska - dążenie do rozwoju równoprawnych i partnerskich stosunków. Polska liczy na jej współpracę w rozwiązywaniu trudnych spraw obciążających nasze relacje d) Litwa i inne państwa bałtyckie - utrwalanie dobrych relacji zarówno w kontaktach dwustronnych jak i na forum UE e) południowi sąsiedzi: Czechy, Słowacja i Węgry – dalsza współpraca we wszystkich dziedzinach f) Ukraina - uznając znaczenie dla bezpieczeństwa kontynentu europejskiego i regionu, Polska będzie zabiegać o dalszy rozwój strategicznego partnerstwa z tym krajem oraz o pogłębienie związków Ukrainy, a także Mołdowy,z instytucjami euroatlantyckimi. g) Białoruś - liczymy na przemiany demokratyczne i związanie jej ze wspólnotą świata zachodniego Bezpieczeństwo zewnętrzne: - współpraca dwu- i wielostronna a) Polska rozwija współprace z pozostałymi państwami Europy Środkowej i Wschodniej, widząc w niej szanse na umocnienie bezpieczeństwa Europy b) zacieśnienie współpracy w ramach Trójkąta Weimarskiego oraz Grupy Wyszehradzkiej, a także wspieranie rozwoju innych instytucji subregionalnych, przyczyniających się do demokratyzacji regionu oraz zwiększenia bezpieczeństwa i stabilności c) przywiązywanie szczególnej wagi do stosunków z państwami, które przygotowują się do członkostwa w Sojuszu Północnoatlantyckim i Unii Europejskiej oraz z tymi, które deklarują wolę wstąpienia do tych organizacji - współpraca z organizacjami międzynarodowymi a) zachowanie przewidzianej w Karcie Narodów Zjednoczonych odpowiedzialności ONZ za utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego oraz umacnianiem roli pełnionej w tym względzie przez Radę Bezpieczeństwa b) kontynuowanie wysiłków w celu adaptacji ONZ do zmieniających się realiów międzynarodowych i wyzwań c) Angażowanie się w podejmowane przez ONZ działania mające na celu rozwiązywanie konfliktów, a także zgłaszać kadry wojskowe, policyjne oraz cywilne do udziału w operacjach pokojowych i stabilizacyjnych d) aktywne uczestnictwo w pracach OBWE, Rady Europy, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju oraz innych instytucji wielostronnych - rozwój prawa: a) Polska popiera rozwój prawa międzynarodowego i zapewnienie jego powszechnego poszanowania. Będzie zabiegać o rozwój norm prawnych, które będą skutecznymi narzędziami w zwalczaniu zagrożeń, związanych z proliferacja broni masowego rażenia, terroryzmem i przestępczością zorganizowana oraz zjawiskiem państw upadłych b) Polska udziela poparcia umacnianiu odpowiedzialności państw za ochronę swoich obywateli i wspiera działania na rzecz obrony praw człowieka i fundamentalnych wartości oraz zabiega o rozwój dialogu kultur i cywilizacji - kontrola zbrojeń: a) Polska działa na rzecz powstrzymania proliferacji broni masowego rażenia oraz kontroli międzynarodowego handlu bronią i materiałami podwójnego zastosowania b) Polska będzie dbać o skuteczność kontroli zbrojeń i rozbrojenia oraz środków budowy zaufania i bezpieczeństwa c) Istotne znaczenie ma pełna realizacja obowiązujących porozumień międzynarodowych w tych dziedzinach. Wyzwaniem dla bezpieczeństwa Polski jest wstrzymanie się innych państw od realizacji tych porozumień d) Polska będzie zabiegać o dalszy rozwój wielostronnych mechanizmów kontrolnych, także przez poszukiwanie nowych, jeszcze bardziej skutecznych rozwiązań oraz instrumentów współdziałania

BEZPIECZEŃSTWO MILITARNE

Nadrzędny cel działań w obszarze bezpieczeństwa militarnego: Gotowość do obrony terytorium i niepodległości Polski oraz sojuszników, eliminacja zagrożeń o charakterze zbrojnym, a także przeciwdziałanie ewentualnym, niekorzystnym zmianom równowagi wojskowej w regionie

Narzędzia realizacji celu: 1) budowanie polityki obronnej w powiązaniu z zasadą solidarności i lojalności sojuszniczej 2) gotowość przyjścia z pomocą każdemu członkowi Sojuszu Północnoatlantyckiego 3) wzmacnianie potencjału odstraszania, zapewniającego bezpieczeństwo państw członkowskich i NATO jako całości

Koncepcja systemu bezpieczeństwa narodowego

Uwarunkowania bezpieczeństwa militarnego /diagnoza stanu/: 1) Małe prawdopodobieństwo wybuchu konfliktu zbrojnego na dużą skalę; 2) Prawdopodobieństwo wybuchu konfliktów regionalnych i lokalnych oraz ich eskalacji, w tym również z udziałem Polski (zwłaszcza po konflikcie Gruzja – Rosja 3) Powstawanie sytuacji kryzysowych, jako następstwo konfliktów regionalnych i lokalnych oraz groźba ich przeradzania się w wojnę i zachwiania równowagi militarnej w regionie 4) Gotowość reagowania na kryzysy, które mogą wywołać konflikty wymagające realizacji zadań obronnych (art. V Traktatu Waszyngtońskiego);

Realizacja zadań i przedsięwzięć mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa militarnego 1) Udział Polski w kolektywnej obronie (art. V traktatu Waszyngtońskiego) oraz wspieranie ONZ, NATO i UE w operacjach reagowania kryzysowego i stabilizacyjnych, wymaga uwzględniania w planowaniu strategicznym rozszerzonego spektrum zagrożeń, w tym asymetrycznych 2) Konieczność osiągania nowych zdolności przez SZ RP umożliwiających - uzyskanie przewagi technologicznej i informacyjnej - użycie zaawansowanych technologii w zakresie dowodzenia i rażenia przeciwnika oraz obrony przed jego uzbrojeniem - stosowanie symetrycznej strategii wobec działań przeciwnika - pełne wykorzystanie zasobów logistycznych kraju i współpracy cywilno-wojskowej

BEZPIECZEŃSTWO WEWNĘTRZNE

Nadrzędny cel działań w obszarze bezpieczeństwa wewnętrznego: Utrzymanie zdolności do elastycznego reagowania – odpowiednio do zaistniałej sytuacji – w przypadku wystąpienia zagrożeń bezpieczeństwa publicznego oraz powszechnego, związanych z ochroną porządku prawnego, życia i zdrowia obywateli oraz majątku przed bezprawnymi działaniami, oraz skutkami klęsk żywiołowych, katastrof naturalnych i awarii technicznych

Narzędzia realizacji celu: 1) tworzenie spójnych przepisów prawnych i kształtowanie właściwych postaw społecznych; 2) doskonalenie działalności wszystkich podmiotów (państwowych i społecznych), których aktywność wpływa na bezpieczeństwo; 3) zwiększenie efektywności działania administracji publicznej oraz ustawiczne podnoszenie poziomu profesjonalizmu funkcjonariuszy i pracowników instytucji państwowych wykonujących zadania w tej sferze funkcjonowania państwa; 4) upowszechnianie wiedzy o zagrożeniach bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, sposobach ich przeciwdziałaniu oraz likwidacji skutków zdarzeń

Koncepcja systemu bezpieczeństwa narodowego

Uwarunkowania bezpieczeństwa wewnętrznego 1) możliwość wystąpienia zagrożeń terrorystycznych i bezwzględne zwalczanie wszelkich symptomów i przesłanek ich powstawania, w tym: - analizowanie nie tylko możliwości ataku, ale rozpoznawanie grup wspierających, międzynarodowych powiązań, sposobu finansowania, technicznych metod realizacji 2) konieczność zapewnienia sprawnej organizacji i umiejętności właściwego zachowania się obywateli w przypadku wystąpienia realnego zagrożenia terrorystycznego 3) zapewnienie profesjonalizacji i prawidłowego współdziałania służb i organów odpowiedzialnych za przeciwdziałanie wszelkim zagrożeniom, w tym terrorystycznym 4) zapobieganie działaniom godzącym w bezpieczeństwo wewnętrzne państwa, naruszającym porządek konstytucyjny oraz promującym totalitarne ideologie, nienawiść narodowościową i rasową

Realizacja zadań i przedsięwzięć mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego 1) wdrożenie systemu zarządzania kryzysowego 2) Zbudowanie Systemu Ochrony Ludność poprzez zapewnienie funkcjonowania Systemu Systemu Ostrzegania i Alarmowania Ludności oraz Zintegrowanego Systemu Ratowniczego 3) Integrowanie i konsolidacja z działaniami NATO i UE oraz innych organizacji międzynarodowych, których Polska bądź stosowne polskie instytucje państwowe są członkiem

Koncepcja systemu bezpieczeństwa narodowego
Cele i zadania sektorowe

Bezpieczeństwo obywatelskie: - zapewnienie obywatelom poczucia bezpieczeństwa i sprawiedliwości - usprawnienie funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości (sądy i prokuratura) - skrócenie czasu postępowań i zagwarantowanie wykonania orzeczeń - powszechna dostępność do instytucji wymiaru sprawiedliwości - zagwarantowanie bezpieczeństwa obrotu gospodarczego - pełna gwarancja ochrony praw i wolności konstytucyjnych

Bezpieczeństwo społeczne: - aktywna polityka społeczna i zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego obywateli - zapewnienie warunków szybkiej i odczuwalnej poprawy warunków życia - przeciwdziałanie rozwarstwieniu społeczeństwa i ograniczanie sfery ubóstwa - aktywizacja zawodowa, walka z bezrobociem i wykluczeniem społecznym - nauka i edukacja podstawą rozwoju społecznego i gospodarczego - budowa społeczeństwa opartego na wiedzy - zwiększenie jakości kształcenia wszystkich szczebli systemu edukacyjnego - rozwój i promowanie kultury fizycznej

Bezpieczeństwo ekonomiczne: a) rozwój gospodarczy RP wyznacznikiem bezpieczeństwa i jej międzynarodowej pozycji b) stabilność dostaw energii c) zagwarantowanie: -nakładów na wydatki związane z bezpieczeństwem narodowym -rozwoju gospodarki d) równowaga budżetowa, trwały bilans płatniczy, dysponowanie rezerwami walutowymi e) rozwój potencjału przemysłowo-obronnego i udział polskich przedsiębiorstw długoterminowych kontraktach zbrojeniowych, w tym o znaczeniu strategicznym f) rozwój infrastruktury transportowej i telekomunikacyjnej

Bezpieczeństwo ekonomiczne – ENERGETYKA: Priorytetem w zakresie polityki energetycznej jest zapewnienie stabilnych i nieprzerwanych dostaw nośników energii na podstawie długoterminowych kontraktów przy pomocy niezależnej infrastruktury przemysłowej, bezpośrednio łączącej źródła dostaw (w tym złoża) z terytorium Polski.

Realizacji priorytetów służyć mają: a) dywersyfikacja dostaw surowców energetycznych – źródeł, kierunków i dostawców; b) zapewnienie alternatywnych źródeł energii c) wspólna polityka energetyczna UE d) konsolidacja krajowej energetyki e) wzrost znaczenia energii odnawialnych (rozwój energetyki jądrowej, wdrażanie technologii energooszczędnych i czystych technologii wykorzystania węgla) f) rozwój i poprawa stanu infrastruktury energetycznej rozbudowa jej zdolności przesyłowych, zwiększenie wydajności obiektów dystrybucji paliw i energii g) zwiększenie zdolności do magazynowania nośników energii pierwotnej h) utrzymywanie rezerw strategicznych ropy naftowej i gazu ziemnego

Polska strategia bezpieczeństwa energetycznego zakłada: 1) ścisłą współpracę z producentami gazu ziemnego i ropy naftowej na Morzu Północnym i Szelfie Norweskim 2) trwałe połączenie Polski gazociągami ze Skandynawią (interes Polski i całej Europy – uzyskanie drogi transportu surowców energetycznych na osi Północ-Południe) 3) uruchomienie korytarza transportowego z regionu Morza Kaspijskiego, przez Morze Czarne, do Polski i Europy Środkowej 4) budowę terminala LNG w Świnoujściu w połączeniu z realizacją projektu importu gazu rurociągiem Baltic Pipe (dywersyfikacje dostaw gazu ziemnego do Polski) 5) uzyskanie przez Polskę członkostwa w Międzynarodowej Agencji Energetycznej 6) wypracowanie wspólnego stanowiska w zakresie solidarności energetycznej UE, aby skutecznie reagować w sytuacjach kryzysowych związanych z bezpieczeństwem infrastruktury i dostaw nośników energii

Bezpieczeństwo ekologiczne: - zapewnienie obywatelom warunków do życia w zdrowym środowisku - zharmonizowany rozwój gospodarczy uwzględniający środowisko - polityka ekologiczna zgodna z wymogami UE;

Bezpieczeństwo informacyjne i telekomunikacyjne: - monitorowanie i przeciwdziałanie próbom destruktywnego oddziaływania na infrastrukturę telekomunikacyjną - opracowywanie i wdrażanie długofalowych planów ochrony kluczowych elementów systemów teleinformatycznych - doskonalenie i rozwój systemów informatycznych umożliwiających bezpieczne i sprawną wymianę informacji dla potrzeb organów administracji publicznej - aktywna współpraca w ramach NATO i UE w dziedzinie rozwoju nowoczesnych i bezpiecznych technologii, usług teleinformatycznych i telekomunikacyjnych

PODSTAWOWE ZADANIE POLSKIEJ POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA to wspieranie rozwoju sprawnego, wydajnego, właściwie zorganizowanego systemu bezpieczeństwa narodowego

PRZYPOMNIENIE Zgodnie z zapisami Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP na system bezpieczeństwa narodowego składają się: 1) wszystkie odpowiedzialne za bezpieczeństwo w świetle Konstytucji RP i właściwych ustaw organy 2) instytucje należące do władz ustawodawczych, wykonawczych i sądowniczych, w tym: Parlament, Prezydent RP, Rada Ministrów i centralne organy administracji rządowej

Zasadniczymi elementami systemu bezpieczeństwa narodowego są: 1) Siły Zbrojne RP 2) Służby i instytucje rządowe zobowiązane do: -zapobiegania i przeciwdziałania zagrożeniom zewnętrznym -zapewnienia bezpieczeństwa publicznego -prowadzenia działań ratowniczych -ochrony ludności i mienia w sytuacja nadzwyczajnych. 3) a także w zakresie przewidzianym w Konstytucji RP i właściwych ustawach: -władze samorządowe oraz inne podmioty prawne, w tym przedsiębiorcy tworzący potencjał przemysłowo-obronny

Bezpieczeństwo narodowe: System Bezpieczeństwa narodowego: Podsystem Kierowania Bezpieczeństwem narodowym: Podsystemy wykonawcze:

• sprawy zagraniczne

• obrona narodowa

• administracja publiczna i sprawy wewnętrzne

• sprawiedliwość

• gospodarka

• transport

• …

• Służby specjalne

• …

• Terenowe organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego

- akty prawne wykonawcze - strategie - dokumenty strategiczne i doktrynalne

+ Umowy, ustawy i porozumienia międzynarodowe

#### !!!!!!!!!!! KONSTYTUCJA PRZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Strategiczne kierunki transformacji systemu bezpieczeństwa narodowego: - odpowiedzialność wszystkich organów i podmiotów za funkcjonowanie SBN - budowanie zintegrowanego, sprawnego i wydajnego SBN gwarantującego skuteczne przeciwstawienia się współczesnym zagrożeniom - konieczność modyfikacji i doskonalenia uwarunkowań prawnych funkcjonowania SBN - kompetencje, profesjonalizm, umiejętności i wiedza uczestników SBN - doskonalenie SBN: szkolenia, ćwiczenia, przeglądy SBN

Podsystem kierowania bezpieczeństwem narodowym

Podsystem kierowania bezpieczeństwem narodowym tworzą organy władzy publicznej i kierownicy jednostek organizacyjnych, które wykonują zadania związane z bezpieczeństwem narodowym oraz organy dowodzenia Sił Zbrojnych RP

Szczególna rola w kierowaniu bezpieczeństwem narodowym przypada: - Parlamentowi - Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej - Radzie Ministrów

Naczelnym zadaniem podsystemu kierowania jest zapewnienie ciągłości podejmowania decyzji i działań w celu utrzymania bezpieczeństwa narodowego

PODSYSTEM KIEROWANIA BEZPIECZEŃSTWEM NARODOWYM realizuje ponadto przedsięwzięcia związane z: a) monitorowaniem źródeł, rodzajów, kierunków i skali zagrożeń b) zapobieganiem powstawaniu zagrożeń bezpieczeństwa narodowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz poza jej granicami c) zapobieganiem skutkom tych zagrożeń oraz ich usuwaniem d) kierowaniem obroną narodową

Dla zapewnienia sprawnego przekazu informacji w ramach procesów związanych z kierowaniem bezpieczeństwem narodowym, organy władzy rządowej wykorzystują w tym celu, między innymi dedykowany wydzielony system łączności, będący w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

System ten zapewnia bezpieczną i niezawodną komunikację pomiędzy podmiotami realizującymi zadania w zakresie kierowania bezpieczeństwem narodowym

W maju 2008 r. Prezes Rady Ministrów zaakceptował „Koncepcję organizacji łączności na potrzeby administracji publicznej, systemu kierowania bezpieczeństwem narodowym, bezpieczeństwem i porządkiem publicznym oraz na potrzeby ratownictwa”

Budowa systemu przewidziana jest w oparciu o program wieloletni, z przewidywanym czasem realizacji – 5 lat.

Wyłonienie wykonawców dokumentacji projektowej i robót ma nastąpić z początkiem 2010 r.

Zakończenie prac nad wykonaniem systemu – 2015 r.

SYSTEM ŁACZNOŚCI MA ZAPEWNIĆ: - Kompatybilność z systemami łączności w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej - Łączność pomiędzy stanowiskami kierowania do szczebla wojewódzkiego - Niezbędną jakość i niezawodność - Skuteczny dostęp do baz danych w resortach i urzędach centralnych - Możliwość rozbudowy systemu na niższe szczeble administracji

System Bezpieczeństwa Narodowego RP
Podsystemy wykonawcze Podsystemy wykonawcze tworzą siły i środki pozostające we właściwościach: a) ministrów kierujących działami administracji rządowej b) centralnych organów administracji rządowej c) wojewodów d) organów samorządu terytorialnego e) innych podmiotów odpowiedzialnych za realizację ustawowo określonych zadań w zakresie bezpieczeństwa narodowego

Podstawowym zadaniem podsystemów wykonawczych jest wczesne rozpoznawanie wyzwań i zapobieganie zagrożeniom bezpieczeństwa kraju, a w razie ich wystąpienia - przeciwdziałanie negatywnym następstwom

Istotnym zadaniem podmiotów wchodzących w skład podsystemu wykonawczego jest zwiększanie potencjału państwa i jego zdolności do realizacji interesów narodowych.

Efektywność podejmowanych wysiłków ma zapewnić harmonijne i sprawne współdziałanie wszystkich instytucji państwowych, a także podmiotów prywatnych istotnych dla bezpieczeństwa kraju

Podstawą skuteczności działania podsystemu jest społeczne poparcie dla działań struktur państwowych, co wymaga od właściwych instytucji publicznych należytego informowania obywateli o międzynarodowej sytuacji bezpieczeństwa oraz o podejmowanych w tej sferze przez państwo inicjatywach

Skład podsystemu wykonawczego systemu bezpieczeństwa narodowego

Sprawy zagraniczne	Transport
Obrona narodowa	Rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne
Służby Specjalne	Rozwój regionalny
Administracja publiczna i sprawy wewnętrzne	Budownictwo, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa
Informatyzacja i telekomunikacja	Nauka i szkolnictwo wyższe
Sprawiedliwość	Zdrowie
Gospodarka	Gospodarka morska
Budżet i finanse publiczne	Skarb Państwa
Praca, zabezpieczenie społeczne i sprawy rodziny	Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego
Środowisko	Oświata i wychowanie
Terenowe organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego

Podsystemy wykonawcze – Obrona Narodowa

Zasadniczy element	Siły Zbrojne
Podstawowe zadanie	Zapewnienie zdolności państwa do obrony oraz utrzymywanie gotowości do przeciwstawienia się agresji w ramach zobowiązań sojuszniczych.
Zobowiązania Państwa	Polska będzie rozwijać zdolności bojowe sił zbrojnych dla zapewnienia skutecznej obrony i ochrony polskich granic w ramach działań prowadzonych samodzielnie oraz w ramach obrony kolektywnej, jak równie poza jej granicami, zgodnie z artykułem V Traktatu Waszyngtońskiego.
Sposób realizacji zobowiązań przez SZ RP	Siły Zbrojne RP będą utrzymywały gotowość do udziału w działaniach o charakterze asymetrycznym, w tym w wielonarodowych, połączonych operacjach zwalczania terroryzmu, prowadzonych zgodnie z prawem międzynarodowym, organizowanych przez NATO, UE lub doraźną koalicję państw.
Zasadniczy element	Siły Zbrojne – cd.
Udział w operacjach międzynarodowych	SZ RP uczestniczą w stabilizowaniu sytuacji międzynarodowej. Pozostają w gotowości do udziału w operacjach stabilizacyjnych, pokojowych oraz humanitarnych poza terytorium kraju. W celu skutecznego wykonywania tego typu zadań powinny one posiadać zdolności operacyjne, które pozwolą na znaczący udział w operacjach reagowania kryzysowego prowadzonych przez NATO i UE oraz wsparcie operacji organizowanych przez ONZ.
Udział w zapewnianiu bezpieczeństwa wewnętrznego	Wspieranie organów państwa w zapewnianiu bezpieczeństwa wewnętrznego Polski i udzielanie niezbędnej pomocy wojskowej właściwym instytucjom i służbom rządowym, samorządowym, organizacjom cywilnym oraz społeczeństwu w reagowaniu na zagrożenia. Działania te obejmują: obserwację i kontrolę przestrzeni powietrznej Polski, wsparcie ochrony granicy lądowej i wód terytorialnych, działalność rozpoznawczą i wywiadowczą, monitorowanie skażeń promieniotwórczych, chemicznych i biologicznych oraz prowadzenie akcji oczyszczania terenu z materiałów wybuchowych i przedmiotów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego.
Inne przedsięwzięcia w obszarze bezpieczeństwa wewnętrznego	SZ RP utrzymują gotowość do prowadzenia - samodzielnie bądź we współpracy z innymi organami i służbami państwowymi - operacji poszukiwawczo-ratowniczych. Uczestniczą w narodowym systemie zarządzania kryzysowego, stale rozwijając swą zdolność do udzielania pomocy organom administracji publicznej oraz społeczeństwu w wypadku klęsk żywiołowych, katastrof spowodowanych przez człowieka i zagrożeń terrorystycznych.
Zapewnienie zdolności wykonywania zadań konstytucyjnych, utrzymywanie skuteczności i standardów nowoczesnych armii	Następować będzie poprzez ciągłą transformacje, ukierunkowaną ocenami i rekomendacjami przeglądów obronnych, realizowanych w ramach Strategicznego Przeglądu Bezpieczeństwa. Transformacja SZ będzie: obejmować: konieczną wymianę uzbrojenia i wyposażenia; reorganizację struktur, zwiększającą gotowość do działania i mobilność wojsk; Prowadzić do: uelastycznienia oraz wewnętrznego zintegrowania systemu dowodzenia, w celu zapewnienia jego efektywnego działania w czasie pokoju, kryzysu i wojny.
Liczebność SZ RP	W najbliższej przyszłości nie będzie ulegać istotnym zmianom. Prowadzone od 1989 r. redukcje sprowadziły rozmiary sił zbrojnych do poziomu, w którym kontynuacja tego trendu może nieść niepożądane ryzyko. Będzie kontynuowany proces profesjonalizacji sił zbrojnych. Struktura sił zbrojnych: Wojska Lądowe, Siły Powietrzne, Marynarka Wojenna, Wojska Specjalne oraz Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych, jako organizator systemu wsparcia logistycznego sił zbrojnych, jest właściwie dostosowana do wypełniania zadań.
Udział w zwalczaniu terroryzmu	W kontekście trwającej wojny z terroryzmem szczególnego znaczenia nabierają Wojska Specjalne, jako najlepiej przygotowane do działań przeciwko zagrożeniom asymetrycznym oraz do współpracy z innymi wyspecjalizowanymi instytucjami i organami działającymi w systemie bezpieczeństwa państwa. Należy wspierać rozwiązania mające na celu efektywne wykorzystanie tego rodzaju wojsk.
Wynik transformacji - przewidywane zmiany w SZ RP	W wyniku transformacji, oprócz modernizacji i wyposażania wojsk operacyjnych: powinny zostać utworzone wysoce efektywne, nowoczesne idobrze wyposażoneNarodowe SiłyRezerwowe - przygotowane do realizacji żądańwokresiestanównadzwyczajnych i stwarzające możliwości zwielokrotnienia potencjału obronnego państwa. należy doskonalić system wieloletniego planowania rozwoju technicznego oraz ustawiczniemodernizować wojskowy sprzęt techniczny zgodnie z wymogami innowacyjności i rozwoju technologicznego w kontekście wizji przyszłych operacji; przygotowaći przeprowadzić reformęszkolnictwa wojskowego, w celuwłaściwegodostosowaniagodopotrzeb kształcenia kadr wojskowych icywilnychdla siłzbrojnych oraz całości systemu bezpieczeństwa narodowego.

Podsystemy wykonawcze – Służby Specjalne

Uwarunkowania podkreślające rolę służb specjalnych w systemie bezpieczeństwa narodowego: 1) Charakter współczesnego środowiska bezpieczeństwa Polski wymaga spójnego oraz całościowego podejścia, uwzględniającego współpracę, koordynację oraz wymianę informacji pomiędzy instytucjami i służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo narodowe 2) Skomplikowana natura obecnych zagrożeń powoduje, że skuteczność służb specjalnych pozostaje kluczowa dla ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego, praw obywateli i porządku konstytucyjnego państwa

WARUNEK KONIECZNY: We wszystkich działaniach służb specjalnych niezbędna jest (!!!) efektywna, cywilna, demokratyczna kontrola nad ich funkcjonowaniem

Zasadniczy element	SŁUŻBY SPECJALNE
Wywiadowcze i kontrwywiadowcze zadania służb specjalnych rozpoznania i przeciwdziałania zjawiskom zewnętrznym oraz wewnętrznym, które zagrażają interesom kraju; uzyskiwanie, analizowanie, przetwarzanie i przekazywanie właściwym organom informacji, które mogą mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa państwa we wszystkich wymiarach; wyprzedzające informowanie o potencjalnych i istniejących zagrożeniach dla kraju; zapobieganie i przeciwdziałanie terroryzmowi; ochrona zdolności obronnych i ekonomicznych kraju warunkujących jego międzynarodową pozycję; eliminowanie bądź zmniejszanie ryzyka zakłócenia bezpieczeństwa wewnętrznego i porządku konstytucyjnego oraz korupcji; przeciwdziałanie niepożądanym działaniom obcych służb specjalnych; zapewnianie kontrwywiadowczej ochronę kraju, zwłaszcza w odniesieniu do funkcjonowania głównych elementów infrastruktury krytycznej, gospodarki państw i jego systemu obronnego.
Wywiadowcze i kontrwywiadowcze zadania służb specjalnych - cd. aktywne uczestnictwo służb specjalnych w zakresie prognozowania rozwoju sytuacji międzynarodowej pod katem występowania wszelkiego rodzaju zagrożeń dla bezpieczeństwa Polski i jej obywateli ochrona polskich sił zbrojnych uczestniczących w operacjach poza granicami kraju (szczególna rola służb wojskowych SW i SKW); rozpoznawanie i zapobieganie proliferacji broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia (zjawisko to jest szczególnie groźne w kontekście nasilenia i łatwości przemieszczania się w skali globalnej zagrożenia terrorystycznego); ochrona państwa i krajowej władzy; ochrona informacji niejawnych, w tym wymienianych w toku współpracy sojuszniczej i międzynarodowej, w tym przechowywanych i przekazywanych w formie elektronicznej; przeciwdziałanie przestępczości komputerowej, jak równie udział w zapewnianiu bezp teleinformatycznego kraju

INNE OBSZARY DZIAŁALNOŚCI SŁUŻB SPECJALNYCH 1) Istotna sferę działalności służb specjalnych stanowi zwalczanie działań wymierzonych w zasadnicze interesy ekonomiczne i społeczne państwa.W trosce o jakość życia publicznego w państwie podejmuje się czynności zmierzające do zwalczania korupcji osób pełniących ważne funkcje publiczne oraz zaangażowanych w działania zorganizowanych grup przestępczych. 2) Służby specjalne współuczestniczą w zwalczaniu szczególnie ciężkich form przestępczości, w tym związanych z produkcja towarów, technologii i usług o strategicznym znaczeniu oraz z obrotem nimi, nielegalnym wytwarzaniem broni, amunicji i materiałów wybuchowych, ich posiadaniem i handlem nimi, a także przestępstw narkotykowych

Podsystemy wykonawcze – Administracja publiczna i sprawy wewnętrzne Działania na rzecz poprawy bezpieczeństwa wewnętrznego stanowią jedno z podstawowych zadań administracji rządowej nie tylko szczebla centralnego, ale równie wojewódzkiego i organów samorządu terytorialnego

Zadania realizowane w tym obszarze dotyczą, m.in.: - Policji - Straży Granicznej - Biura Ochrony Rządu - Państwowej Straży Pożarnej - Systemu Ochrony Ludności (w tym Zintegrowanego Systemu Ratownictwa, Systemu Ostrzegania i Alarmowania Ludności) - Systemu Zarządzania Kryzysowego - mechanizmów ochrony narodowej infrastruktury krytycznej

Podsystemy wykonawcze – Administracja publiczna

POLICJA - nadrzędnym celem działań jest służba społeczeństwu poprzez: -skuteczną ochronę bezpieczeństwa ludzi, mienia oraz utrzymywanie bezpieczeństwa i porządku publicznego -zapobieganie przestępstwom i zjawiskom kryminogennym, w tym o charakterze transgranicznym, poprzez współdziałanie z innymi strażami, służbami i inspekcjami krajowymi oraz policjami innych państw i organizacjami międzynarodowymi -wspieranie misji realizowanych przez inne podmioty państwowe i pozarządowe, a także Siły Zbrojne RP -zapobieganie i skuteczne reagowanie na zjawisko przestępczości zorganizowanej przy aktywnej współpracy z Policją innych służb i resortów

Za działania priorytetowe należy uznać współdziałanie: organów ścigania Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z Centralnym Biurem Antykorupcyjnym,w celu eliminowania zjawisk korupcjogennnych, mających destrukcyjny wpływ na morale i poczucie uczciwości społecznej

Działania Policji powinny być wspierane przez inicjatywy obywatelskie, programy poprawy bezpieczeństwa obywateli realizowane na szczeblu samorządowym, zwłaszcza w zakresie edukacji i profilaktyki, we współdziałaniu z innymi służbami państwowymi działającymi w sferze bezpieczeństwa publicznego.

We współdziałaniu z policja uczestniczyć powinny równie organizacje pozarządowe, gremia i fora obywatelskie.

W zakresie zwalczanie przestępczości transgranicznej oraz budowania warunków do zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego, należy: -wzmocnić współpracę Policji na forum międzynarodowym -rozwijać zdolności Policji do udziału w międzynarodowych operacjach o charakterze policyjnym na obszarach kryzysowych -zapewnić Policji możliwość aktywnego uczestniczenia i inicjowania rozwiązań w międzynarodowych instytucjach współpracy policyjnej, jak Interpol, Europol i Cepol -rozwijać sieć oficerów łącznikowych, w sposób czynny reprezentujących polską policje poza granicami kraju

STRAŻ GRANICZNA (SG) - nadrzędnym celem działań jest skuteczna ochrona granicy państwowej oraz kontrola ruchu granicznego zgodnie z interesami bezpieczeństwa narodowego. Szczególna rola SG wynika z: -ochrony jednego z najdłuższych odcinków lądowej zewnętrznej granicy zarówno Unii Europejskiej, jak i NATO -przyjęcia przez Polskę zobowiązań zawartych w Układzie z Schengen.

W celu budowania skutecznego systemu bezpieczeństwa narodowego, w obszarze działania Straży Granicznej należy: -kontynuować transformację struktur Straży Granicznej, aby uzyskać jeszcze większą racjonalizację organizacyjno-funkcjonalną tej formacji -znacząco zwiększyć jej zdolności operacyjno-rozpoznawcze i dochodzeniowo-śledcze, a także zapewnić efektywną współpracę ze ślubami państw członkowskich UE i krajów sąsiadujących -kontynuować i doskonalić współpracę pomiędzy Strażą Graniczną a Policją i innymi służbami, m.in. w zakresie monitoringu i kontroli migracyjnej cudzoziemców na terytorium całego kraju, która powinna mieć również charakter prewencyjny.

Ponadto Straż Graniczna, w ramach działań ustawowych, powinna stale monitorować zagrożenia o charakterze terrorystycznym, współpracując w tym zakresie z innymi służbami.

BIURO OCHRONY RZĄDU - nadrzędnym celem działań jest efektywna ochrona osób, obiektów i urządzeń ważnych ze względu na dobro i interes państwa. Działalność BOR, skupiona będzie na: -zintensyfikowaniu rozpoznania i analizy potencjalnych zagrożeń oraz zapobieganiu im poprzez doskonalenie wyszkolenia funkcjonariuszy, wyposażenie w nowoczesny sprzęt oraz ścisłej współpracy z policja, ABW i innymi wyspecjalizowanymi instytucjami państwowymi;

-zapewnieniu właściwego bezpieczeństwa polskim placówkom dyplomatycznym, w szczególności przed zagrożeniami terrorystycznymi. W tym zakresie niezbędne jest stałe współdziałanie wszystkich organów państwa, w kompetencjach których pozostaje szeroko rozumiane bezpieczeństwo placówek dyplomatycznych

Państwowa Straż Pożarna - nadrzędnym celem działań jest rozpoznawanie zagrożeń oraz przygotowanie i prowadzenie działań ratowniczych.

Państwowa Straż Pożarna: -posiada zdolność do natychmiastowego reagowania podczas wystąpienia : nagłego zagrożenia życia i zdrowia, a także środowiska i mienia; przypadków nadzwyczajnych zagrożeń, katastrof i klęsk żywiołowych. -jest organizatorem Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, który jest aktualnie w procesie przekształcania w Zintegrowany System Ratowniczy o charakterze powszechnym. -współdziała ze wszystkimi służbami i podmiotami ratowniczymi oraz organizacjami pozarządowymi w zakresie: rozwoju ratownictwa w Polsce oraz organizowania działań ratowniczych; prowadzenia akcji poszukiwawczo-ratowniczych i akcji humanitarnych poza granicami państwa.

Zasadniczy element	Państwowa Straż Pożarna
Rola stanowisk kierowania PSP	Analizują bieżącą gotowość operacyjną służb i podmiotów ratowniczych, rozdzielają siły i środki ratownicze, a także koordynują działania ratownicze.
Inne cele realizowane przez PSP	Istotnym celem PSP jest równie szkolenie na potrzeby ochrony ludności. PSP wspiera państwowe służby i inspekcje oraz organizacje pozarządowe w zakresie realizowania zadań w sferze ochrony ludności.

W celu budowania skutecznego systemu bezpieczeństwa narodowego, w obszarze działania Państwowej Straży Pożarnej niezbędnym jest doskonalenie jej funkcjonowania, jako służby wiodącej w tworzonym Zintegrowanym Systemie Ratowniczym, będącym integralna częścią Systemu Ochrony Ludności.

Pojawienie się nowych form zagrożeń, w szczególności zagrożeń asymetrycznych oraz związanych z rozwojem cywilizacyjnym, napięciami politycznymi i społecznymi, wymusza bardziej zdecydowane poszukiwanie nowych rozwiązań celem sprawniejszej realizacji zadań z zakresu zarządzania kryzysowego i ochrony ludności, w tym obrony cywilnej.

Budowa systemu zarządzania kryzysowego wymaga współpracy administracji publicznej wszystkich szczebli oraz podmiotów spoza tego obszaru.

Funkcjonowanie systemu zarządzania kryzysowego musi mieć silne podstawy prawne. Jedną z nich jest ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. Nr 89, poz. 590 z późn. zm.), która stanowi zasadniczy krok w kierunku wprowadzenia w kraju systemowych rozwiązań w obszarze zarządzania kryzysowego

System Ochrony Ludności (SOL) -System Ochrony Ludności, rozumiany jako zbiór zadań przypisanych poszczególnym organom i jednostkom administracji publicznej, służbom zawodowym oraz organizacjom pozarządowym, w tym społecznym organizacjom ratowniczym, powinien być skorelowany z systemem zarządzania kryzysowego -W sytuacjach wymagających wsparcia i zaangażowania dodatkowych sił i środków niezbędnych do ochrony ludności, wsparcie to powinno być udzielane przy zaangażowaniu struktur zarządzania kryzysowego -System ten powinien charakteryzować się elastycznością reagowania na sytuacje kryzysowe, a do konfliktu zbrojnego włącznie

System Ochrony Ludności (SOL)

W ramach budowy Systemu Ochrony Ludności należy dążyć do: stworzeniai zapewnienia funkcjonowania: -Sytemu Ostrzegania i Alarmowania Ludności -Zintegrowanego Systemu Ratowniczego (ZSR) funkcjonującego w oparciu i przy wykorzystaniu Państwowej Straży Pożarnej i jej możliwości organizacyjno – technicznych.

W skład ZSR powinny wchodzić: -zawodowe podmioty ratownicze -współpracujące podmioty społeczne zdolne do realizacji zadań z zakresu ratownictwa.

Zintegrowany System Ratowniczy (ZSR) -Zintegrowany System Ratowniczy powinien działać w oparciu o siec Centrów Powiadamiania Ratunkowego, obsługujących telefoniczny numer alarmowy „112” -Wprowadzenie i stosowanie standardów w zakresie organizacji systemu powiadamiania ratunkowego oraz sposobu jego finansowania przyczyni się do utworzenia jednolitego (kompatybilnego) systemu powiadamiania ratunkowego dla całego kraju, zapewniającego także obsługę osób obcojęzycznych

Narodowy plan ochrony infrastruktury krytycznej -Odpowiedzią na wzrastający poziom zagrożenia wobec obiektów i systemów infrastruktury, która ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa państwa i jego mieszkańców powinny być działania ukierunkowane na stworzenie mechanizmu ochrony narodowej infrastruktury krytycznej -Należy dążyć do opracowania narodowego planu ochrony infrastruktury krytycznej oraz zaangażowania w proces budowy mechanizmu - poza administracja i służba publiczna - także operatorów i właścicieli infrastruktury, w tym prywatnych -Mając świadomość ponadnarodowego wymiaru funkcjonowania infrastruktury krytycznej należy zapewnić aktywny udział Polski w pracach nad jej ochrona, toczących się na forum NATO i UE

Podsystemy wykonawcze – Terenowe organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego -Terenowe organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego współuczestniczą w realizacji strategicznych celów polityki bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej -Działając na rzecz bezpieczeństwa państwa, terenowe organy administracji publicznej prowadzą działalność planistyczną, organizacyjną i wykonawczą -Wiodącą rolę w tym względzie pełnią wojewodowie, którzy kierują działaniami na rzecz bezpieczeństwa narodowego oraz zapewniają współdziałanie wszystkich jednostek organizacyjnych administracji rządowej i samorządowej, administracji zespolonej, niezespolonej oraz przedsiębiorców

Zaangażowany udział organów samorządu terytorialnego w działaniach na rzecz bezpieczeństwa na poziomie województwa stanowi o skuteczności systemu bezpieczeństwa oraz zapewnia możliwość skutecznego działania podmiotów ratowniczych, a także zarządzania kryzysowego i właściwego reagowania w sytuacjach zagrożeń.

Rola tych organów jest monitorowanie i zapobieganie wszelkim zagrożeniom, a w sytuacji ich wystąpienia - dążenie do ich opanowania i likwidacji bądź minimalizacji powstałych skutków

PODSUMOWANIE

Podstawowym dokumentem, który określa pożądany przez Polskę system bezpieczeństwa narodowego jest Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP !!!!!!!!!!!

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP Zawiera: oficjalną wykładnię polskich interesów narodowych; Określa: cele strategiczne Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa wraz z koncepcją ich osiągania, uwzględniająca zadania dla poszczególnych podsystemów wykonawczych; Wskazuje: zasady utrzymywania oraz kierunki transformacji systemu bezpieczeństwa narodowego

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP Jest kierowana: do wszystkich organów administracji publicznej oraz podmiotów realizujących zadania z zakresu bezpieczeństwa; Wskazuje odpowiedzialnych za jej wdrożenie: za wdrożenie jej ustaleń odpowiadają ministrowie kierujący działami administracji rządowej, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie, organy samorządy terytorialnego oraz inne podmioty, którym ustawowo powierzono stosowne uprawnienia i obowiązki w obszarze przedmiotowym bezpieczeństwa narodowego; Nakazuje: należy opracować lub skorygować strategie dla poszczególnych działów administracji rządowej, a także strategie działania poszczególnych instytucji, którym powierzono szczególne zadania w dziedzinie bezpieczeństwa

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP – zasady nowelizacji i weryfikacji: Weryfikacja ustaleń zawartych w Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP oraz wypracowanie propozycji jej aktualizacji, odbywać się będzie w ramach cyklicznie przeprowadzanych Strategicznych Przeglądów Bezpieczeństwa Narodowego

Porównanie strategii z 2003 i 2007 roku: Podobieństwa: -zdefiniowano podobne zagrożenia, zbieżne działania; -rola instytucji międzynarodowych; Różnice: -SBN RP 2007 zawiera szeroki katalog interesów narodowych i celów strategicznych; -wprowadza pojęcie Systemu Bezpieczeństwa Narodowego -dostrzega rolę organów samorządu terytorialnego w zapewnieniu bezpieczeństwa państwa; -występowanie szans dla bezpieczeństwa narodowego; -rozłożenie nacisku zarówno na międzynarodowe, jak i wewnętrzne aspekty bezpieczeństwa

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP - synergia działań państwa: -Kompleksowe przeciwstawianie się zagrożeniom w ramach działań politycznych, ekonomicznych, społeczno – kulturowych, militarnych -Jednoczesna stabilizacja oraz zmiana rzeczywistości społecznej w danym obszarze w oparciu o demokratyczne formy sprawowania rządów -Upowszechnianie wiedzy o wspólnych celach i zamiarach w odniesieniu do środowiska zewnętrznego oraz wewnętrznego -Rozwój programów edukacyjnych oraz innych wspierających działania na rzecz bezpieczeństwa państwa

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP - problemy implementacji: -transformacja rzeczywistości społecznej w Polsce -brak konceptualnych, organizacyjnych oraz normatywnych podstaw do formułowania strategii -dostosowywanie systemu bezpieczeństwa państwa do nowych wyzwań oraz zagrożeń -zmiana kultury organizacyjnej w Polsce (administracja, legislacja)

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP – refleksja -w jakim kierunku powinny być prowadzone prace w poszukiwaniu najbardziej odpowiednich rozwiązań dla zapewnienia bytu i rozwoju państwa? -jak stworzyć i implementować możliwie najbardziej efektywny, kompleksowy system wypracowywania i wdrażania strategii państwa z udziałem przedstawicieli ośrodków akademickich? -jaki system bezpieczeństwa państwa – indywidualny i zbiorowy – powinien być przez nas stworzony w XXI wieku?

KONCEPCJA SYSTEMU 112 W POLSCE Przyjęta na posiedzeniu Rady Ministrów w dniu 16 października 2007 r

Główne elementy umożliwiające realizację wdrożenia systemu powiadamiania ratunkowego w Polsce na numer alarmowy 112

Koncepcja systemu 112 w Polsce; Rozporządzenie z dnia 17 września 2007 r. w sprawie szczegółowej organizacji centrów powiadamiania ratunkowego (Dz. U. Nr178, poz. 1263)

System 112 – jednolity krajowy system odbioru zgłoszeń na numer alarmowy 112. Obejmuje sieć Centrów Powiadamiania Ratunkowego (CPR), których celem jest przyjmowanie, przetwarzanie i obsługa zgłoszeń na numer alarmowy 112, w szczególności przekazywanie informacji o zdarzeniu do właściwych terytorialnie stanowisk kierowania służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy w celu umożliwienia podjęcia interwencji, a w razie potrzeby utrzymanie ciągłego połączenia osoby zgłaszającej zdarzenie oraz przekierowanie zgłoszenia do dyspozytora medycznego. Z systemem współpracują: służby Policji, Państwowej Straży Pożarnej, pogotowia ratunkowego, a także inne podmioty ratownicze, do których przekierowywane są zgłoszenia alarmowe, i które zwrotnie potwierdzają podjęcie akcji ratowniczej lub innej interwencji

Centrum Powiadamiania Ratunkowego (CPR) – to punkt przyjmowania zgłoszeń kierowanych na numer alarmowy 112. CPR funkcjonują w urzędach wojewódzkich, w ramach komórki organizacyjnej właściwej ds.. Zarządzania kryzysowego. CPR przyjmują zgłoszenia z numeru 112 i przekierowują zgłoszenie do właściwej jednostki Policji, Państwowej Straży Pożarnej i pogotowia ratunkowego. Stanowisko przyjmowania zgłoszeń z numeru alarmowego 112 organizuje się w sposób zapewniający bieżące współdziałanie z wszystkimi jednostkami systemu, polegające w szczególności na wymianie informacji o sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń życia, zdrowia lub środowiska.

Procedura przyjęcia zgłoszenia na numer alarmowy 112 – zbiór jednolitych dla całego systemu 112 czynności, które musi wykonać operator 112 podczas obsługi zgłoszenia, opracowane przez MSWiA wspólnie z MZ. Procedury muszą określać jakie informacje operator 112 musi uzyskać od osoby zgłaszającej, jakie uzyskuje automatycznie i jakie działania musi podjąć w określonej sytuacji wynikającej z przedstawionych informacji.

Centrum Nadzoru i Monitoringu Technicznego (CNiMT) – to miejsce technicznie przygotowane i odpowiednio wyposażone do przechowywania danych ze wszystkich CPR o zwiększonej funkcjonalności informatycznej. Jest to również miejsce dla wprowadzenia zmian i modyfikacji danych wspólnych dla całego Systemu 112. Wspólne dane Systemu 112 stanowią informacje (dane topograficzne, podkłady mapowe, różnego rodzaju wykazy) albo dane dotyczące CPR (zdarzenia, stany, kontrola transmisji). CNiMT współpracuje z ponadto z Platformą Lokalizacyjno-Informacyjną.

Platforma Lokalizacyjno-Informacyjna (PLI) – to miejsce, do którego operatorzy stacjonarnych i ruchomych publicznych sieci telefonicznych dostarczają informacje o lokalizacji zakończenia sieci, z którego zostało wykonane połączenie do numeru 112, zaś dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych przekazują dane, dotyczące abonenta lub zarejestrowanego użytkownika pre-paid.

ETAPY REALIZACJI INWESTYCJI 2007 – 2010

Etap 0 - 2007 r. opracowanie dokumentów w postaci koncepcji, projektów aktów prawnych, dokumentów przetargowych (SIWZ) oraz wyznaczenie budynków na obiekty systemu 112, w tym opracowanie: 1) przez zespół międzyresortowy: -koncepcji budowy systemu 112 -wymagań w stosunku do pomieszczeń i budynków przeznaczonych na potrzeby CPR-ów -dokumentacji przetargowej dot. projektu wykonania technicznego systemu 112 w skali całego kraju 2) przez wojewodów: -dokumentacji przetargowej dot. projektu adaptacji pomieszczeń (budynków) na potrzeby CPR-ów (we wszystkich województwach, a w szczególności w pięciu województwach wskazanych do realizacji w I etapie) 3) przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych: -dokumentacji projektu adaptacji pomieszczeń i budynków dedykowanych na potrzeby Centrum Nadzoru i Monitoringu Technicznego (CNiMT) oraz Centrum Szkoleniowego (CSz) 4) Przeprowadzenie analizy w kwestii dostawy sieci szkieletowej lub podjęcie decyzji co do wykorzystania sieci teletransmisyjnej służb resortu spraw wewnętrznych i administracji 5) Uruchomienie ww. postępowań przetargowych, wyłonienie wykonawców, odebranie przedmiotu zamówienia 6) Ustalenia przez MSWIA w porozumieniu z MG oraz zainteresowanymi podmiotami daty, od której obowiązywał będzie wymóg instalowania w nowych pojazdach drogowych aparatury umożliwiającej automatyczne wysyłanie sygnałów alarmowych w ramach systemu eCall.

Etap 1 – 2008 r. 1) Opracowanie przez wojewodów, dokumentów przetargowych (SIWZ) i ogłoszenie zamówień publicznych adaptacji pomieszczeń i budynków na potrzeby CPR-ów według opracowanych w „Etapie 0” dokumentów projektowych 2) Opracowanie przez właściwe komórki organizacyjne obsługujące ministra właściwego ds. wewnętrznych SIWZ i ogłoszenie zamówień publicznych na budowę CNiMT i CSz oraz sieci szkieletowej (element projektu krajowego systemu 112 – niezbędny do funkcjonowania pięciu CPR-ów) wg opracowanych w „Etapie 0” dokumentów projektowych 3) Budowa przez wyłonionych w drodze zamówienia publicznego wykonawców pięciu CPR-ów województwach: dolnośląskim, małopolskim, mazowieckim, pomorskim i wielkopolskim 4) Budowa/dostawa usług przez wyłonionych w drodze zamówienia publicznego wykonawców sieci szkieletowej w skali niezbędnej do funkcjonowania pięciu CPR-ów oraz CNiMT i CSz 5) Budowa systemów dostępowych w poszczególnych CPR-ów do dyspozytorów służb Policji, PSP i dyspozytorów medycznych 6) Budowa Platformy Lokalizacyjno-Informacyjnej

Etap 2 – 2009 r. 1) Rozbudowa systemu 112 o pozostałe CPR i pełna budowa sieci szkieletowej, w tym: -przygotowanie dokumentacji adaptacyjnej obiektów -prace adaptacyjne obiektów -instalacja wyposażenia technicznego

Etap 3 – 2010 r.: Integracja i optymalizacja systemu 112. Dostosowanie do potrzeb eCall

ZASADY FINANSOWANIA i SZACUNKOWE KOSZTY Koszty budowy systemu 112 będą finansowane z budżetu państwa z części 83 Rezerwy celowe, przeznaczonej na Ratownictwo Medyczne przekazywanej wojewodom oraz ze środków unijnych przewidzianych na projekt „Budowa i wyposażenie Wojewódzkich Centrów Powiadamiania Ratunkowego” w ramach „Rozwój systemu ratownictwa medycznego” osi priorytetowej „Bezpieczeństwo zdrowotne i poprawa efektywności systemu ochrony zdrowia” Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko /na zasadzie refundacji – do 85% wydatków kwalifikowanych, ale nie więcej niż 20 mln EURO/. Kwoty te zostały ujęte w Załączniku nr XVI do projektu ustawy budżetowej na 2008 r.

W 2007 r. zgodnie z planem wydatkowano ok. 4 mln zł: Na lata 2007 – 2008 na budowę systemu jest do dyspozycji 115,1 mln zł; Koszty ogółem na lata 2007-2010 - ponad 234 mln zł

ARCHITEKTURA SYSTEMU 112 1) System opiera się na: -16 –tu Wojewódzkich CPR, w tym 6 ma charakter o rozszerzonej funkcjonalności informatycznej (CPR-RFI) -Centrum Nadzoru i Monitoringu Technicznego (CNiMT) -Centrum Szkoleniowym (CSz) 2) System współpracuje z Platformą Lokalizacyjno-Informacyjną będącą w gestii UKE 3) W systemie wyróżniamy krajową sieć szkieletową – tworzoną centralnie, nadzorowaną przez CNiMT 4) W województwie istnieje sieć dostępowa pomiędzy CPR a dyspozytorami Policji, PSP i dyspozytorami medycznymi 5) Do podmiotów ratowniczych innych niż wymienione wyżej, kierowanie zgłoszeń z założenia będzie realizowane w sposób komutacyjny, chyba że możliwości techniczne pozwolą na inna formę przekierowań 6) Dostawcy publiczne dostępnych usług telekomunikacyjnych zobowiązani będą do przekierowywania zgłoszeń na numer alarmowy 112 do właściwego terytorialnie CPR

Funkcje i możliwości systemu odbioru wezwań alarmowych w CPR 1) Równomiernie przydzielanie wezwań alarmowych wszystkim operatorom 112 2) Wizualizacja i nadzór systemu nad długością kolejki zgłoszeń oczekujących 3) Szybkie automatyczne odpytanie Platformy Lokalizacyjno-Informacyjnej o dane identyfikujące abonenta i dane lokalizacyjne 4) W przypadku zgłoszenia fałszywego lub złośliwego, prezentacja historii zgłoszeń z danego numeru 5) Prezentacja historii zgłoszeń z zakończenia abonenckiego dokonującego zgłoszenie 6) Wskazanie za pomocą ogólnie rozpoznawanych znaków lub symboli kraju, w którym zarejestrowany jest abonent (w przypadku aparatów ruchomych cudzoziemców) 7) Przekierowanie rozmowy lub ewentualne utworzenie rozmowy konferencyjnej pomiędzy CPR lub dyspozytorem medycznym, dyspozytorem Policji, PSP a osoba zgłaszającą zdarzenie 8) Rejestrowanie wszystkich rozmów w ramach systemu 112

FUNKCJONALNOŚĆ SYSTEMU Wraz z podjęciem wywołania alarmowego operator 112, w oparciu o informacje automatycznie uzyskane z Platformy Lokalizacyjno-Informacyjnej, uzyskuje w czasie rzeczywistym następujące informacje: 1) w przypadku wywołania z urządzenia końcowego stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej – osoba fizyczna: -numer zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie -imię i nazwisko osoby, która podpisała umowę o świadczenie usługi telekomunikacyjnej z numeru zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie 2) w przypadku wywołania z urządzenia końcowego stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej – podmiot gospodarczy: -numer zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie -nazwę podmiotu gospodarczego, który podpisał umowę o świadczenie usługi telekomunikacyjnej z numeru zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie -adres zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie (bez wskazania pomieszczenia lub numeru wewnętrznego) 3) w przypadku wywołania z ogólnie dostępnego „aparatu publicznego” -numer zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie -lokalizację zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie (adres, pod którym znajduje się aparat) 4) w przypadku wywołania z urządzenia końcowego abonenta ruchomej publicznej sieci telefonicznej: -numer zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie -imię i nazwisko osoby (podmiotu), która podpisała umowę o świadczenie usługi telekomunikacyjnej z numeru zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie -lokalizację geograficzną aparatu komórkowego, z którego następuje wywołanie 5) w przypadku wywołania z urządzenia niezarejestrowanego użytkownika ruchomej publicznej sieci telefonicznej (typu „pre-paid” – na tzw. kartę): -numer zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie -lokalizacja zakończenia sieci, z którego następuje wywołanie 6) w przypadku wywołania z urządzenia końcowego nierozpoznanego lub bez karty SIM -IMEI (International Mobile Equipment Identity) lub numer techniczny operatora sieci inicjującej wywołanie -lokalizacja geograficzna aparatu komórkowego, z którego następuje wywołanie

Eliminacja wywołań złośliwych lub fałszywych

Statystyki obsługi numerów alarmowych pokazują, że część wywołań alarmowych na numer 112 to połączenia złośliwe nie związane z żadnym zdarzeniem. Do zadań systemu należy m.in. weryfikacja zbieranych danych i wykrycie fałszywego zgłoszenia oraz przekazanie do dyspozytorów służb tylko prawdziwych zgłoszeń.

System pozwala na późniejsze dokonywanie raportów i statystyk wywołań fałszywych lub złośliwych – w sposób umożliwiający ściganie karne osób dokonujących nagminnych zgłoszeń złośliwych lub fałszywych.

Dostępna w systemie informacja o lokalizacji abonenta wywołującego zgłoszenie na numer alarmowy 112 pomaga eliminować zgłoszenia fałszywe.

Weryfikacja wielokrotnych zgłoszeń tego samego zdarzenia System umożliwia „wychwycenie” przez operatora zgłoszeń powtórnych (takich, na podstawie których zostały już podjęte działania ratownicze) i rejestrowanie ich jako jednego zdarzenia

Wizualizacja miejsca zdarzenia Operator 112, wykorzystując dane z Platformy Lokalizacyjno-Informacyjnej, i/lub z rozmowy z osobą zgłaszającą potrzebę pomocy na numer alarmowy 112, wykorzystując mapy cyfrowe, lokalizuje miejsce zdarzenia, i w postaci graficznej przekazuje tę informację do właściwego dyspozytora w ramach kierowanej standaryzowanej formatki. Powyższe zadania System 112 wykonuje automatycznie

PODSUMOWANIE 1) System numeru 112 zostanie w pełni uruchomiony po 2010 r. Dzwoniąc pod ten numer będzie można skontaktować się z jednym z 16 wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (CPR). Centra będą przyjmować zgłoszenia, weryfikować je, a następnie kierować do właściwej jednostki Policji, Państwowej Straży Pożarnej lub jednostki ratownictwa medycznego, stacjonującej najbliżej miejsca zdarzenia 2) Na jednego operatora pracującego w centrum przypadać będzie 150 tys. mieszkańców 3) W momencie połączenia, operator będzie mógł otrzymać z platformy lokalizacyjno-informacyjnej dane dotyczące właściciela telefonu oraz o miejscu z którego dzwoniono. Wszystkie rozmowy będą rejestrowane, a system umożliwi eliminację zgłoszeń złośliwych i fałszywych 4) Budowa systemu będzie przebiegała etapowo. Przedsięwzięcie ma kosztować ok. 250 mln. zł i zostanie sfinansowane głównie z budżetu państwa oraz ze środków unijnych

INNE INSTYTUCJE O SZCZEGÓLNYM ZNACZENIU DLA SYSTEMU BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO

Centrum Antyterrorystyczne /CAT/ ODPOWIEDZIALNE ZA: wszystkie sprawy dotyczące: wojny z terroryzmem i bezpieczeństwem Polski. UPRAWNIENIA DO: uruchomienia natychmiastowych działań Policji i wszystkich służb specjalnych

Centrum Antyterrorystyczne CAT - Nowa rządowa instytucja zatrudniająca 20 osób. Inauguracja pracy 1 października 2008 r. POZOSTAŁE ZADANIA: a)Monitorowanie przez 24 godziny na dobę zagrożenie ze strony ekstremistów w kraju i na świecie b)koordynowanie pracy: -Policji -wszystkich wojskowych służb specjalnych -wszystkich cywilnych służb specjalnych Jego główne zadania to: -wspomaganie procesów decyzyjnych w przypadku zagrożenia atakiem terrorystycznym -koordynacja działań operacyjnych zmierzających do zweryfikowania informacji o zagrożeniach terrorystycznych -zbieranie danych analityczno-informacyjnych -monitorowanie radykalnych mediów Centrum współpracuje z centrami antyterrorystycznymi w innych państwach. Działa 24 godziny na dobę. W CAT służbę pełnią oddelegowani funkcjonariusze i pracownicy ze służb biorących udział w antyterrorystycznej ochronie Polski (z ABW, AW, SKW, SWW, Policji, Straży Granicznej, BOR i Służby Celnej).
Na potrzeby Centrum uruchomiona zostanie certyfikowana sieć teleinformatyczna, której stacje robocze uruchomione zostaną w najważniejszych instytucjach państwowych (Kancelarii Prezydenta, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów RP, Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w Rządowym Centrum Bezpieczeństwa).

BIURO ODZYSKIWANIA MIENIA (BOM) BOM rozpoczął pracę 23 grudnia 2008 r. dzięki porozumieniu zawartemu przez ministrów: finansów, sprawiedliwości oraz spraw wewnętrznych i administracji CEL i ZADANIA BOM: Pracujący w Biurze policjanci, urzędnicy skarbowi oraz prokuratorzy wykorzystując dane operacyjne, współpracę z podobnymi jednostkami w państwach UE oraz stosując metody analiz finansowych będą szukać przestępczych majątków w kraju, jak i za granicą

UŁATWIENIA W PRACY BOM: -Zawarto dla potrzeb BOM porozumienie między ministerstwami ułatwiające dostęp m.in. do informacji o stanie kont, deklaracjach podatkowych, przepływach finansowych wewnątrz rodzin czy obrotach firm przestępców (do tej pory wiedza taka była osiągalna jedynie po przejściu skomplikowanych procedur dopuszczeniowych, przeprowadzanych każdorazowo przy sprawdzaniu firm i osób) -Zapowiedziano dalsze zmiany w prawie ułatwiające konfiskatę majątków pochodzących z przestępstwa -Dzięki podobnym instytucjom działającym w krajach Unii Europejskiej, polska Policja będzie wiedzieć o każdej nieruchomości, czy udziałach w firmie działającej w krajach UE, w które ulokowali pieniądze przedstawiciele polskiego półświatka.

ROZWIĄZANIA UNIJNE A POLSKIE: -Jeden z najlepszych systemów działa w Holandii. W tym kraju bandyta traci cały majątek już następnego dnia po zatrzymaniu, a luksusowe auta, domy i dzieła sztuki trafiają natychmiast na licytacje. Uzyskana gotówka jest przelewana na specjalne, oprocentowane, konto. Po skazującym wyroku gotówka przepada, po ułaskawiającym zostaje zwrócona -Obecnie: W Polsce majątek przepisywany jest na rodzinę i generalnie bardzo trudno jest go skonfiskować. Np. parkingi depozytowe pełne są luksusowych BMW i Mercedesów, które gniją przez wiele lat w oczekiwaniu na wyrok. Często później koszt parkingu przewyższa sumę, którą się uzyskuje z ich sprzedaży -Ma być: podobnie jak w Holandii

KIEROWANIE BEZPIECZEŃSTWEM NARODOWYM

SYSTEM KIEROWANIA BEZPIECZEŃSTWEM NARODOWYM Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (jej implikacje na system obronny RP) Ustawa określa: -definicje charakteryzujące problematykę zarządzania kryzysowego (+) -organy właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego (+) -zadania tych organów (+) -zasady finansowania zadań zarządzania kryzysowego (-)

ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE „działalność organów administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwania ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej”

SYTUACJA KRYZYSOWA „należy przez to rozumieć sytuację wpływającą negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub środowiska, wywołującą znaczne ograniczenia w działalności właściwych organów administracji publicznej, ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków”

INFRASTRUKTURA KRYTYCZNA – należy przez to rozumieć systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty, w tym obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz urządzenia służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców

OCHRONA INFRASTRUKTURY KRYTYCZNEJ – należy przez to rozumieć wszelkie działania zmierzające do zapewnienia funkcjonalności, ciągłości działań i integralności infrastruktury krytycznej w celu zapobiegania zagrożeniom, ryzykom lub słabym punktom oraz ograniczenia i neutralizacji ich skutków oraz szybkiego odtwarzania tej infrastruktury na wypadek awarii, ataków oraz innych zdarzeń zakłócających jej prawidłowe funkcjonowanie

PLANOWANIE CYWILNE A) Całokształt przedsięwzięć organizacyjnych mających na celu przygotowanie administracji publicznej do zarządzania kryzysowego B) Planowanie w zakresie wspierania sił zbrojnych RP w razie ich użycia oraz planowanie wykorzystania sił zbrojnych RP do realizacji zadań z zakresu zarządzania kryzysowego

NSPK – należy przez to rozumieć realizowane przez organy administracji rządowej oraz siły zbrojne RP zadania i procedury mające na celu zapobieganie sytuacjom kryzysowym, przygotowanie do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań oraz reagowanie w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych

Infrastruktura krytyczna obejmuje systemy: -zaopatrzenia w wodę i energię -łączności i sieci teleinformatyczne -finansowe -zaopatrzenia w żywność i wodę -ochrony zdrowia -transportowe i komunikacyjne -ratownicze -zapewniające ciągłość działania administracji publicznej -produkcji, składowania, przechowywania i stosowania substancji chemicznych i promieniotwórczych, w tym rurociągi substancji niebezpiecznych

6 zadań Planowania cywilnego: 1. Przygotowanie planów zarządzania kryzysowego 2. Przygotowanie struktur uruchamianych w sytuacjach kryzysowych 3. Przygotowanie i utrzymywanie zasobów niezbędnych do wykonania zadań ujętych w planie zarządzania kryzysowego 4. Przygotowanie rozwiązań na wypadek zniszczenia lub zakłócenia funkcjonowania infrastruktury krytycznej 5. Utrzymywanie baz danych niezbędnych w procesie zarządzania kryzysowego 6. Zapewnienie spójności między planami zarządzania kryzysowego a innymi planami sporządzanymi w tym zakresie przez właściwe organy administracji publicznej, których obowiązek wykonania wynika z odrębnych przepisów

PODSTAWOWE DOKUMENTY PLANOWANIA CYWILNEGO

Na potrzeby Krajowego Planu Zarządzania Kryzysowego: -Ministrowie kierujący działami administracji rządowej -Kierownicy urzędów centralnych -Wojewodowie sporządzają: Raport o zagrożeniach bezpieczeństwa narodowego

16 Wojewódzkich Planów Zarządzania Kryzysowego – nazwy 16 województw

379 Powiatowych Planów Zarządzania Kryzysowego

379 Powiatowych Planów Zarządzania Kryzysowego

NARODOWY PROGRAM OCHRONY INFRASTRUKTURY KRYTYCZNEJ PLANY OCHRONY INFRASTRUKTURY KRYTYCZNEJ

KRAJOWY PLAN ZARZADZANIA KRYZYSOWEGO (WOJEWÓDZKIE, POWIATOWE, GMINNE)

PLANY ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO ZAWIERAJĄ 3 następujące elementy: 1) Plan główny 2) Zespół przedsięwzięć na wypadek sytuacji kryzysowych 3) Załączniki funkcjonalne planu głównego

RZĄDOWY ZESPÓŁ ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO PRZEWODNICZĄCY: Prezes Rady Ministrów zastępcy: -Minister Obrony Narodowej -minister właściwy do spraw wewnętrznych Minister Spraw Zagranicznych Minister Koordynator Służb Specjalnych SKŁAD c.d. W posiedzeniach Zespołu, na prawach członka, udział biorą ministrowie kierujący działami: -administracja publiczna -budownictwo, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa -finanse publiczne -gospodarka -gospodarka morska -gospodarka wodna -instytucje finansowe -informatyzacja -łączność -Skarb Państwa -kultura i ochrona dziedzictwa narodowego -oświata i wychowanie -rolnictwo -sprawiedliwość -środowisko -transport -zdrowie -praca -zabezpieczenie społeczne

W posiedzeniach Zespołu, na prawach członka, udział biorą: -Główny Geodeta Kraju -Główny Inspektor Ochrony Środowiska -Główny Inspektor Sanitarny -Główny Lekarz Weterynarii -Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej -Komendant Główny Policji -Komendant Główny Straży Granicznej -Prezes Państwowej Agencji Atomistyki -Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej -Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego -Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego -Szef Agencji Wywiadu -Szef Ochrony Cywilnej Kraju -Szef Kontrwywiadu Wojskowego -Szef Wywiadu Wojskowego

ROLA PREZYDENTA RP w RZĄDOWYM ZESPOLE ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO Prezydent RP może skierować do prac Zespołu (na prawach członka) Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego lub innego przedstawiciela

RZĄDOWY ZESPÓŁ ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO zadania: -Przygotowywanie propozycji użycia sił i środków niezbędnych do opanowania sytuacji kryzysowych -Opiniowanie potrzeb w zakresie odtwarzania infrastruktury lub przywrócenia jej pierwotnego charakteru -Opiniowanie sprawozdań końcowych z działań podejmowanych w związku z zarządzaniem kryzysowym -Doradzanie w zakresie koordynacji działań organów administracji rządowej, instytucji państwowych i służb w sytuacjach kryzysowych -Opiniowanie i przedkładanie Radzie Ministrów Krajowego Planu Zarządzania Kryzysowego -Opiniowanie projektów zarządzeń Prezesa Rady Ministrów dotyczących wykazu przedsięwzięć i procedur systemu zarządzania kryzysowego z uwzględnieniem zobowiązań wynikających z członkostwa w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz organów odpowiedzialnych za ich

Rządowe Centrum Bezpieczeństwa KIEROWNICTWO -Jest to państwową jednostką budżetową podległą Prezesowi RM -Centrum kieruje dyrektor powoływany i odwoływany przez Prezesa RM -Dyrektor Centrum pełni funkcję sekretarza Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego -Zastępców Dyrektora powołuje i odwołuje Prezes RM na wniosek Dyrektora

Rządowe Centrum Bezpieczeństwa ZADANIA i ROLA 1) Zapewnienie obsługi: -Radzie Ministrów -Prezesowi Rady Ministrów -Rządowemu Zespołowi Zarządzania Kryzysowego -ministrowi właściwemu w sprawach wewnętrznych w sprawach zarządzania kryzysowego.

Struktura Rządowego Centrum Bezpieczeństwa Kierownictwo= Dyrektor + Zastępcy Wydział Analiz i Prognozowania Zagrożeń Wydział Programowania Bezpieczeństwa i Planowania Cywilnego Wydział Operacyjny – Krajowe Centrum Zarządzania Kryzysowego Wydział Ochrony Infrastruktury Krytycznej i Zagrożeń Asymetrycznych Wydział Szkoleń , Ćwiczeń i Koordynacji Współpracy Międzynarodowej Wydział Komunikacji Społecznej i Edukacji Wydział Ochrony Informacji Niejawnych i Kontroli Wydział Administracyjno-Finansowy

RZĄDOWE CENTRUM BEZPIECZEŃSTWA zadania: Planowanie cywilne, w tym: a) przedstawianie szczegółowych sposobów i środków reagowania na zagrożenia oraz ograniczenie ich skutków b) Opracowywanie i aktualizowanie Krajowego Planu Zarządzania Kryzysowego, we współpracy z właściwymi komórkami organizacyjnymi urzędów obsługujących ministrów oraz kierowników urzędów centralnych c) Analiza i ocena możliwości wystąpienia zagrożeń lub ich rozwoju d) Gromadzenie informacji o zagrożeniach i analiza zebranych materiałów e) Wypracowywanie wniosków i propozycji zapobiegania i przeciwdziałania zagrożeniom f) Planowanie wykorzystania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do wykonywania zadań z zakresu zarządzania kryzysowego g) Planowanie wsparcia przez organy administracji publicznej realizacji zadań Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej Rządowe centrum bezpieczeństwa zadania: -Monitorowanie potencjalnych zagrożeń -Uzgadnianie planów zarządzania kryzysowego sporządzanych przez ministrów kierujących działami administracji rządowej i kierowników urzędów centralnych -Przygotowanie uruchamiania, w przypadku zaistnienia zagrożeń, procedur związanych z zarządzaniem kryzysowym -Przygotowywanie projektów opinii i stanowisk RZZK -Przygotowywanie i obsługa techniczno-organizacyjnych prac RZZK -Zapewnienie koordynacji polityki informacyjnej organów administracji publicznej w czasie sytuacji kryzysowej -Współdziałanie z podmiotami, komórkami i jednostkami Organizacyjnymi Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej oraz innych organizacji międzynarodowych,odpowiedzialnymi za zarządzanie kryzysowe i ochronę infrastruktury krytycznej -Organizowanie, prowadzenie i prowadzenie szkoleń i ćwiczeń z zakresu zarządzania kryzysowego oraz udział w ćwiczeniach krajowych i międzynarodowych -Zapewnienie obiegu informacji między krajowymi i zagranicznymi organami i strukturami zarządzania kryzysowego -Realizacja zadań stałego dyżuru w ramach gotowości obronnej państwa -Realizacja zadań z zakresu zapobiegania, przeciwdziałania i usuwania skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym -Współdziałanie z Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w zakresie zapobiegania, przeciwdziałania, i usuwania skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym -Realizacja zadań planistycznych i programowych z zakresu ochrony infrastruktury technicznej,w tym opracowywanie i aktualizacja załącznika funkcjonalnego do Krajowego Planu Zarządzania Kryzysowego dotyczącego ochrony infrastruktury krytycznej -Współpraca,jako krajowy punkt kontaktowy,z instytucjami Unii Europejskiej i Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz ich krajami członkowskimi w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej -Przygotowywanie projektu zarządzenia Prezesa Rady Ministrów
w sprawie wykazu przedsięwzięć i procedur systemu zarządzania kryzysowego uwzględniającego zobowiązania wynikające z członkostwa w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz wskazującego organy odpowiedzialne za ich uruchamianie -Informowanie, zgodnie z właściwością, Przewodniczącego, zastępców i członków RZZK oraz biorących udział w jego posiedzeniach organów administracji rządowej o potencjalnych zagrożeniach oraz działaniach podjętych przez właściwe organy -Współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów administracji publicznej

Ministrowie, kierownicy urzędów centralnych – zadania Realizują - zgodnie z zakresem swojej właściwości - zadania dotyczące zarządzania kryzysowego: -tworzą zespoły zarządzania kryzysowego -określają skład i tryb pracy zespołów -tworzą centra zarządzania kryzysowego

Wojewodowie – zadania -kierowanie działaniami (monitorowanie, planowanie, reagowanie, usuwanie skutków) -planowanie cywilne -szkolenie -wnioskowanie użycia SZ RP -wykonywanie przedsięwzięć wynikających z dokumentów planistycznych wykonywanych w ramach planowania operacyjnego -zapobieganie, przeciwdziałanie i usuwanie skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym -ochrona infrastruktury krytycznej -wynikających z wykazu przedsięwzięć NSPK

Organy samorządu terytorialnego – zadania -kierowanie działaniami (monitorowanie, planowanie, reagowanie, usuwanie skutków) -planowanie cywilne -szkolenie -wykonywanie przedsięwzięć wynikających z planu operacyjnego funkcjonowania (powiatu, miasta, gminy) -przeciwdziałanie skutkom zdarzeń o charakterze terrorystycznym -ochrona infrastruktury krytycznej

Ministrowie, kierownicy centralnych organów administracji rządowej, wojewodowie, organy samorządu terytorialnego – tworzą: ZESPOŁY ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO, do zadań których należy: -planowanie cywilne -realizacja zadań stałego dyżuru w ramach gotowości obronnej państwa -wykonywanie zadań NSPK -realizacja zadań w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej

Ministrowie,… (wybrani), wojewodowie, organy samorządu terytorialnego (gminy fakultatywnie)- tworzą: CENTRA ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO, do zadań których należy: -pełnienie całodobowego dyżuru -współdziałanie z innymi centrami -nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania, alarmowania i ostrzegania -współpraca z podmiotami monitorującymi -współdziałanie z podmiotami ratowniczymi, poszukiwawczymi i humanitarnymi -dokumentowanie działań centrum -realizacja zadań stałego dyżuru w ramach gotowości obronnej państwa -współdziałanie w zakresie informowania i przekazywania poleceń dla jednostek ochrony zdrowia w przypadkach awaryjnych

Stopnie alarmowe – istota i zasady wprowadzania: Stopnie alarmowe: -są elementem systemu zarządzania kryzysowego w zakresie informowania, przekazywania informacji i ostrzegania o zagrożeniach -w zależności od skali zagrożenia atakiem o charakterze terrorystycznym lub sabotażowym wprowadzany jest odpowiedni stopień alarmowy -wprowadzane, odwoływane i zmieniane są w drodze zarządzenia -wyższy stopień alarmowy, może być wprowadzony z pominięciem niższych stopni Stopnie alarmowe– organy wprowadzające i zasięg obowiązywania: Uprawnienia do wprowadzania stopni alarmowych posiadają: -Prezes Rady Ministrów -ministrowie i kierownicy urzędów centralnych -wojewodowie Stopnie alarmowe wprowadza się na całym terytorium kraju lub jego części

BEZPIECZEŃSTWO W WARUNKACH ZAGROŻEŃ WOJENNYCH Rola i zadania obrony cywilnej oraz zasady ich realizacji - struktura planu obrony cywilnej

PODSTAWY PRAWNE 1) Protokół dodatkowy z 1977 r. do Konwencji Genewskiej z dnia 12 sierpnia 1949 r. dotyczący ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych (Protokół I) ratyfikowany 19 września 1991 r. (Dz.U. z 1992 r. Nr 41, poz. 175) 2) Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku RP (Dz.U. z 2001 r. Nr 21, poz. 205 – tekst jednolity) 3) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 września 1993 r. w sprawie Obrony Cywilnej (Dz.U. Nr 93, poz. 429 z póź. Zm) 4) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Szefa Obrony Cywilnej Kraju, Szefów obrony cywilnej województw, powiatów i gmin (Dz.U. Nr 96, poz. 558)

PRAWO MIĘDZYNARODOWE: OCHRONA LUDNOŚCI CYWILNEJ PRZED NIEBEZPIECZEŃSTWAMI WYNIKAJĄCYMI Z DZIAŁAŃ ZBROJNYCH LUB KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH I PRZEZWYCIĘŻANIE ICH BEZPOŚREDNICH NASTĘPSTW, JAK TEŻ ZAPEWNIENIE WARUNKÓW KONIECZNYCH DO PRZETRWANIA

PRAWO KRAJOWE: OCHRONA LUDNOŚCI, ZAKŁADÓW PRACY I URZĄDZEŃ UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ, DÓBR KULTURY, RATOWANIE I UDZIELANIE POMOCY POSZKODOWANYM W CZASIE WOJNY ORAZ WSPÓŁDZIAŁANIE W ZWALCZANIU KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH I ZAGROŻEŃ ŚRODOWISKA ORAZ USUWANIU ICH SKUTKÓW

PRAWO MIĘDZYNARODOWE zadania: 1) SŁUŻBA OSTRZEGAWCZA 2) EWIDENCJA 3) PRZYGOTOWANIE I ORGANIZOWANIE SCHRONÓW 4) OBSŁUGA ŚRODKÓW ZACIEMNIENIA 5) RATOWNICTWO 6) SŁUŻBY MEDYCZNE WŁĄCZAJĄCE W TO PIERWSZĄ POMOC ORAZ OPIEKĘ RELIGIJNĄ 7) WYKRYWANIE I OZNACZENIE STREF NIEBEZPIECZNYCH 8) WALKA Z POŻARAMI 9) ODKAŻANIE I INNE PODOBNE DZIAŁANIA OCHRONNE 10) DOSTARCZANIE DORAŹNYCH POMIESZCZEŃ I ZAOPATRZENIA 11) DORAŹNA POMOC DLA PRZYWRÓCENIA I UTRZYMANIA PORZĄDKU W STREFACH DOTKNIĘTYCH KLĘSKAMI 12) DORAŹNE PRZYWRÓCENIE DZIAŁANIA NIEZBĘDNYCH SŁUŻB UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ 13) DORAŹNE GRZEBANIE ZMARŁYCH 14) POMOC W RATOWANIU DÓBR NIEZBĘDNYCH DO PRZETRWANIA 15) PLANOWANIE I PRACE ORGANIZACYJNE ORAZ INNE RODZAJE DZIAŁALNOŚCI, NIEZBĘDNE DO WYPEŁNIENIA WYŻEJ WYMIENIONYCH ZADAŃ

PRAWO KRAJOWE zadania: 1) WYKRYWANIE ZAGROŻEŃ ORAZ OSTRZEGANIE I ALARMOWANIE 2) ORGANIZOWANIE EWAKUACJI LUDNOŚCI 3) PRZYGOTOWANIE BUDOWLI OCHRONNYCH 4) ZACIEMNIENIE I WYGASZANIE OŚWIETLENIA 5) ORGANIZACJA I PROWADZENIE AKCJI RATUNKOWYCH 6) UDZIELANIE POSZKODOWANYM POMOCY MEDYCZNEJ (W TYM UMOŻLIWIANIE KORZYSTANIA Z OPIEKI RELIGIJNEJ) 7) WALKA Z POŻARAMI 8) ZAOPATRYWANIE LUDNOŚCI W SPRZĘT I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ 8) PRZYGOTOWANIE ORAZ PROWADZENIE LIKWIDACJI SKAŻEŃ I ZAKAŻEŃ 9) ORGANIZACJA DORAŹNYCH POMIESZCZEŃ I ZAOPATRZENIA DLA POSZKODOWANYCH 10) DORAŹNA POMOC DLA PRZYWRÓCENIA I UTRZYMANIA PORZĄDKU W STREFACH DOTKNIĘTYCH KLĘSKAMI 11) DORAŹNE PRZYWRÓCENIE DZIAŁANIA NIEZBĘDNYCH SŁUŻB UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ, W TYM POMOC W BUDOWIE I ODBUDOWIE AWARYJNYCH UJĘĆ WODY PITNEJ 12) DORAŹNA POMOC W GRZEBANIU ZMARŁYCH 13) OCHRONA ŻYWNOŚCI I INNYCH DÓBR NIEZBĘDNYCH DO PRZETRWANIA. 14) ZABEZPIECZENIE DÓBR KULTURY, URZĄDZEŃ UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ I WAŻNEJ DOKUMENTACJI w czasie pokoju: 1) DZIAŁALNOŚĆ SZKOLENIOWA I UPOWSZECHNIAJĄCA W ZAKRESIE PROBLEMATYKI OC 2. PRZYGOTOWANIE LUDNOŚCI DO UCZESTNICTWA W POWSZECHNEJ SAMOOBRONIE WSPÓŁDZIAŁANIE W ZAKRESIE ZWALCZANIA KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH I ZAGROŻEŃ ŚRODOWISKA ORAZ USUWANIA ICH SKUTKÓW, ORGANIZOWANYM I PROWADZONYM PRZEZ INNE ORGANY.

OBRONA CYWILNA TO ZESPÓŁ PRZEDSIĘWZIĘĆ MAJĄCYCH NA CELU: 1) OCHRONĘ LUDNOŚCI PRZED NIEBEZPIECZEŃSTWEM ZWIĄZANYM Z DZIAŁANIAMI WOJENNYMI ORAZ POWODOWANYMI PRZEZ KLĘSKI ŻYWIOŁOWE 2) TWORZENIE WARUNKÓW DO PRZETRWANIA LUDNOŚCI REALIZOWANY PRZEZ ADMINISTRACJĄ RZĄDOWĄ, SAMORZĄDOWĄ, ZAKŁADY PRACY I OBYWATELI

WYKRYWANIE ZAGROŻEŃ ORAZ OSTRZEGANIE I ALARMOWANIE MA NA CELU: - UZYSKANIE INFORMACJI O ZBLIŻAJĄCYM SIĘ LUB ZAISTNIENIU NA DANYM TERENIE NIEBEZPIECZEŃSTWA DLA ZDROWIA I ŻYCIA LUDZI ZWIĄZANYCH ZE STOSOWANIEM ŚRODKÓW RAŻENIA, O WYSTĄPIENIU KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH, AWARII OBIEKTÓW TECHNICZNYCH, SKAŻEŃ I ZAKAŻEŃ, POWODZI, POŻARÓW LUB INNYCH, PODOBNYCH ZDARZEŃ - OKREŚLENIE RODZAJU MIEJSCA, SKALI I SKUTKÓW ZAISTNIAŁYCH ZAGROŻEŃ ORAZ OZNACZENIE STREF NIEBEZPIECZNYCH -OSTRZEGANIE I ALARMOWANIE LUDNOŚCI O ZBLIŻAJĄCYM SIĘ NIEBEZPIECZEŃSTWIE, A TAKŻE INFORMOWANIE O ZALECONYCH SPOSOBACH POSTĘPOWANIA I ZACHOWANIA SIĘ LUDNOŚCI W ZAISTNIAŁYCH SYTUACJACH

SYSTEM WYKRYWANIA I ALARMOWANIA JEST ROZWIJANY W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA NADZWYCZAJNYCH ZAGROŻEŃ LUDZI I ŚRODOWISKA W CZASIE POKOJU ORAZ W CZASIE OSIĄGANIA PODWYŻSZONEJ GOTOWOŚCI OBRONNEJ PAŃSTWA

EWAKUACJA LUDNOŚCI: 1) EWAKUACJA POLEGA NA ZORGANIZOWANYM PRZEMIESZCZENIU LUDNOŚCI Z REJONÓW, W KTÓRYCH JEJ PRZEBYWANIE MOŻE ZAGRAŻAĆ ŻYCIU LUB ZDROWIU DO REJONÓW BEZPIECZNYCH. JAKO JEDEN ZE SPOSOBÓW ZBIOROWEJ OCHRONY LUDNOŚCI MA NA CELU MINIMALIZACJĘ STRAT SPOWODOWANYCH ZAGROŻENIAMI WYSTĘPUJĄCYMI W OKRESIE POKOJU I WOJNY 2) Z UWAGI NA UWARUNKOWANIA WYNIKAJĄCE Z RODZAJU NIEBEZPIECZEŃSTWA LUB ZAGROŻENIA EWAKUACJA MOŻE BYĆ PROWADZONA W SPOSÓB PLANOWY LUB DORAŹNY 3) EWAKUACJĘ LUDNOŚCI PLANUJE SIĘ I PRZYGOTOWUJE W CZASIE POKOJU, A REALIZUJE W CZASIE WOJNY LUB W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA NADZWYCZAJNYCH ZAGROŻEŃ, JEŻELI ZACHODZI TAKA KONIECZNOŚĆ

BUDOWLE OCHRONNE: 1) BUDOWLE OCHRONNE STANOWIĄ OBIEKTY PRZEZNACZONE DO UKRYCIA W NICH LUDNOŚCI ORAZ ZABEZPIECZENIA PRZED ZNISZCZENIEM RUCHOMYCH DÓBR KULTURY, WAŻNEJ DOKUMENTACJI TECHNICZNEJ I TECHNOLOGICZNEJ, CENNEJ APARATURY, A TAKŻE ZAPASÓW ARTYKUŁÓW SPOŻYWCZYCH I LEKÓW. POWINNY ONE ZAPEWNIAĆ OCHRONĘ PRZED BEZPOŚREDNIM ODDZIAŁYWANIEM RAŻĄCYCH ŚRODKÓW BOJOWYCH ORAZ PRZED WTÓRNYMI SKUTKAMI ICH UŻYCIA 2) BUDOWLE OCHRONNE DZIELI SIĘ NA SCHRONY I UKRYCIA, UZALEŻNIAJĄCE TEN PODZIAŁ OD ODPORNOŚCI KONSTRUKCJI NA OBCIĄŻENIA W RAZIE ZNISZCZENIA CZĘŚCI NAZIEMNEJ ORAZ STOPNIA OSŁABIANIA PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO

SPRZĘT I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ: 1) SPRZĘT I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ SŁUŻĄ DO OCHRONY LUDNOŚCI PRZED SKAŻENIAMI, ZAKAŻENIAMI I POPARZENIAMI. SĄ NIMI W SZCZEGÓLNOŚCI: ŚRODKI OCHRONY DRÓG ODDECHOWYCH, TJ. MASKI PRZECIWGAZOWE, ODZIEŻ OCHRONNA, APTECZKI, OPATRUNKI INDYWIDUALNE, ITP. 2) ZAOPATRYWANIE W SPRZĘT I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ REALIZUJE SIĘ NA ZARZĄDZENIE WŁAŚCIWYCH TERENOWO SZEFÓW OBRONY CYWILNEJ 3) SŁUŻBY ZAOPATRYWANIA OBRONY CYWILNEJ GROMADZĄ I WYPOSAŻAJĄ W SPRZĘT I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ ORGANA WŁADZY I ADMINISTRACJI PAŃSTWOWEJ ORAZ INNE ORGANA I INSTYTUCJE PAŃSTWA, A TAKŻE ORGANA KIEROWANIA I FORMACJE OBRONY CYWILNEJ 4) LUDNOŚĆ ZAMIESZKUJĄCA W BEZPOŚREDNIM SĄSIEDZTWIE ZAKŁADÓW PRACY POSIADAJĄCYCH TOKSYCZNE ŚRODKI PRZEMYSŁOWE JEST W RÓŻNYM STOPNIU ZAOPATRYWANA W ŚRODKI OCHRONY DRÓG ODDECHOWYCH PRZEZ WŁAŚCICIELI LUB KIEROWNIKÓW TYCH ZAKŁADÓW ALBO SŁUŻBY ZAOPATRZENIA OBRONY CYWILNEJ, STOSOWNIE DO USTALEŃ WŁAŚCIWEGO SZEFA OBRONY CYWILNEJ

ZACIEMNIANIE I WYGASZANIE OŚWIETLENIA: 1) MA NA CELU UTRUDNIENIE ZLOKALIZOWANIA W PORZE NOCNEJ SKUPISK LUDNOŚCI CYWILNEJ I OBIEKTÓW TECHNICZNYCH, A TYM SAMYM WYKONANIA SKUTECZNEGO ATAKU 2) ZACIEMNIENIE I WYGASZANIE PLANUJE SIĘ I PRZYGOTOWUJE W CZASIE POKOJU, A REALIZUJE W OKRESIE WOJNY. OBOWIĄZEK TEN NAKŁADAJĄ NA UŻYTKOWNIKÓW OŚWIETLENIA WŁAŚCIWI TERENOWO SZEFOWIE OBRONY CYWILNEJ 3) REALIZACJA TEGO ZADANIA POLEGA NA: WYGASZANIU OŚWIETLENIA ZEWNĘTRZNEGO LUB DOSTOSOWANIU GO DO UŻYTKOWANIA W WARUNKACH ZACIEMNIENIA, ZACIEMNIANIU WNĘTRZ, OTWORÓW OKIENNYCH I DRZWI ORAZ ODPOWIEDNIM DOSTOSOWANIU POJAZDÓW MECHANICZNYCH, PODŚWIETLANYCH ZNAKÓW NA SZLAKACH DROGOWYCH, KOLEJOWYCH I WODNYCH, A TAKŻE URUCHAMIANIU W MIEJSCACH PUBLICZNYCH KIERUNKOWYCH OŚWIETLEŃ KOMUNIKACYJNYCH

ORGANIZOWANIE I PROWADZENIE AKCJI RATUNKOWYCH: 1) AKCJE RATUNKOWE ORGANIZUJE SIĘ I PROWADZI W CELU RATOWANIA I UDZIELANIA POMOCY LUDNOŚCI POSZKODOWANEJ W WYNIKU DZIAŁAŃ ZBROJNYCH, KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH I INNYCH, PODOBNYCH ZDARZEŃ, W TYM ZAGROŻEŃ ŚRODOWISKA 2) OBOWIĄZEK ORGANIZOWANIA I PROWADZENIA AKCJI RATUNKOWYCH W CZASIE WOJNY SPOCZYWA NA SZEFACH OBRONY CYWILNEJ ORAZ WŁAŚCICIELACH LUB KIEROWNIKACH ZAKŁADÓW PRACY

UDZIELANIE POSZKODOWANYM POMOCY MEDYCZNEJ: 1) POMOC MEDYCZNA OBEJMUJE: -pierwszą pomoc - ewakuację poszkodowanych do punktów pomocy -pomoc lekarską. DO UDZIELANIA POMOCY PREDMEDYCZNEJ PRZYGOTOWANE SĄ WSZYSTKIE FORMACJE OBRONY CYWILNEJ. JEJ ZAKRES OBEJMUJE WYKONANIE PROSTEGO OPATRUNKU JAK I UDZIELENIE KWALIFIKOWANEJ POMOCY MEDYCZNEJ. POMOCY MEDYCZNEJ UDZIELAJĄ RÓWNIEŻ INNE FORMACJE RATOWNICZE ORAZ PLACÓWKI SŁUŻBY ZDROWIA

2) W CELU POMOCY LUDNOŚCI POSZKODOWANEJ PRZYGOTOWUJE SIĘ I UTRZYMUJE JUŻ W CZASIE POKOJU POTRZEBNĄ LICZBĘ MIEJSC SZPITALNYCH I ZASTĘPCZYCH MIEJSC SZPITALNYCH ORAZ OKREŚLONE ZAPASY SPRZĘTU MEDYCZNEGO I LEKARSTW 3) POSZKODOWANEJ LUDNOŚCI, SZCZEGÓLNIE OSOBOM CIĘŻKO RANNYM I CHORYM, UMOŻLIWIA SIĘ – NA ICH ŻYCZENIE – KORZYSTANIE Z OPIEKI I POSŁUGI RELIGIJNEJ, UDZIELANEJ PRZEZ DUCHOWNYCH ODPOWIEDNICH WYZNAŃ

WALKA Z POŻARAMI: 1) POLEGA NA ZAPOBIEGANIU MOŻLIWOŚCI ICH POWSTAWANIA, PRZECIWDZIAŁANIU ROZPRZESTRZENIANIA SIĘ OGNIA, GASZENIU POŻARÓW ORAZ WYKONYWANIU POMOCNICZYCH DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH 2) PROWADZENIEM PRAC GAŚNICZO – RATUNKOWYCH W OBRONIE CYWILNEJ ZAJMUJĄ SIĘ SPECJALNE PODODDZIAŁY PRZECIWPOŻAROWE, OPARTE GŁÓWNIE NA STRUKTURACH OCHOTNICZYCH STRAŻY POŻARNYCH W GMINACH I SOŁECTWACH. PRACE TE MOGĄ RÓWNIEŻ PROWADZIĆ, W RAMACH SWYCH MOŻLIWOŚCI, INNE FORMACJE OBRONY CYWILNEJ JAKO POMOCNICZE DZIAŁANIA RATOWNICZE, KTÓRE OBEJMUJĄ: -ewakuację osób zagrożonych i poszkodowanych oraz mienia z obiektów i rejonów objętych akcją gaśniczo – ratunkową -udzielanie poszkodowanym pomocy przedmedycznej -utrzymanie porządku w rejonach akcji gaśniczej -prowadzenie niezbędnych prac zabezpieczających, wyburzeniowych i rozbiórkowych

LIKWIDACJA SKAŻEŃ I ZAKAŻEŃ: 1) OBEJMUJE PROWADZENIE WŚRÓD LUDNOŚCI ZABIEGÓW SANITARNYCH, ODKAŻANIE DEZAKTYWACJĘ I DEZYNFEKCJĘ OBIEKTÓW, TERENU, ODZIEŻY, ŻYWNOŚCI, ŚRODKÓW TRANSPORTU URZĄDZEŃ I MATERIAŁÓW ORAZ ODKAŻANIE ZWIERZĄT GOSPODARSKICH, A TAKŻE UNIESZKODLIWIANIE POZOSTAŁOŚCI PO WYŻEJ WYMIENIONYCH ZABIEGACH 2) W CELU UNIEMOŻLIWIENIA POWYŻSZYCH CZYNNOŚCI W CZASIE POKOJU PRZYGOTOWUJE SIĘ STACJONARNE I POLOWE URZĄDZENIA DO LIKWIDACJI SKAŻEŃ ORAZ ICH OBSŁUGI, A TAKŻE GROMADZI NIEZBĘDNE ŚRODKI CHEMICZNE DO LIKWIDACJI SKAŻEŃ I ZAKAŻEŃ

OCHRONA ŻYWNOŚCI I INNYCH DÓBR NIEZBĘDNYCH DO PRZETRWANIA: 1) POLEGA ONA NA OKREŚLENIU MINIMALNEGO ZAPASU ŻYWNOŚCI I DÓBR, GWARANTUJĄCEGO PRZEŻYCIE LUDNOŚCI ORAZ FUNKCJONOWANIE ZAKŁADU PRACY, GMINY, POWIATU, WOJEWÓDZTWA I PAŃSTWA, A TAKŻE NA PLANOWYM GROMADZENIU I ROZŚRODKOWANIU ICH ZASOBÓW Z UWZGLĘDNIENIEM ZASOBÓW UTRZYMYWANYCH W GOSPODARSTWACH DOMOWYCH ORAZ NA RATOWANIU ICH PRZED ZNISZCZENIEM LUB SKAŻENIAMI W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA ZAGROŻEŃ 2) POWYŻSZE PRZEDSIĘWZIĘCIEA REALIZUJĄ ORGANA ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ, SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO I PODMIOTY GOSPODARCZE, STOSOWNIE DO USTALEŃ WŁAŚCIWYCH MINISTRÓW

ORGANIZOWANIE DORAŹNYCH POMIESZCZEŃ I ZAOPATRZENIA DLA POSZKODOWANEJ LUDNOŚCI: JEDNYM Z WAŻNIEJSZYCH PRZEDSIĘWZIĘĆ OBRONY CYWILNEJ JEST ORGANIZOWANIE DORAŹNYCH POMIESZCZEŃ I ZAOPATRZENIA DLA POSZKODOWANEJ LUB EWAKUOWANEJ LUDNOŚCI, PRZYGOTOWANIE DLA NIEJ LIKALI ZASTĘPCZYCH LUB WARUNKÓW DO OKRESOWEGO ZAMIESZKANIA W BARAKACH LUB NAMIOTACH, A TAKŻE POMOC W GROMADZENIU ŚRODKÓW ŻYWNOŚCIOWYCH, LEKÓW, ODZIEŻY I INNYCH RZECZY POTRZEBNYCH DO PRZETRWANIA

ZABEZPIECZENIE PRZED ZNISZCZENIEM DÓBR KULTURY, URZĄDZEŃ UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ I WAŻNEJ DOKUMENTACJI: 1) OCHRONĘ DÓBR KULTURY, URZĄDZEŃ UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ I WAŻNEJ DOKUMENTACJI W CELU ZABEZPIECZENIA ICH PRZED ZNISZCZENIEM, USZKODZENIEM LUB UTRATĄ ORGANIZUJE SIĘ W CZASIE POKOJU, A REALIZUJE W CZASIE WOJNY ORAZ KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH 2) W RAMACH PROWADZONYCH W TYM ZAKRESIE PRZEDSIĘWZIĘĆ ZABEZPIECZENIU PODLEGAJĄ: -stacjonarne i ruchome dobra kultury mające znaczenie dla dziedzictwa kulturowego, a więc posiadające wartość historyczną, naukową lub artystyczną -urządzenia użyteczności publicznej, niezbędne do przetrwania ludności oraz funkcjonowania państwa, takie jak urządzenia energetyczne, ciepłownicze, wodno-kanalizacyjne i im podobne -a także szczególnie ważna ze względu na interes państwa – dokumentacja.

DORAŹNE PRZYWRACANIE DZIAŁANIA NIEZBĘDNYCH SŁUŻB UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ: 1) ORGANIZUJE SIĘ JĄ W CELU WSPARCIA SŁUŻB PROFESJONALNYCH ZAPEWNIAJĄCYCH DZIAŁANIE ENERGETYKI, ŁĄCZNOŚCI A TAKŻE KOMUNIKACJI I ZAOPATRZENIA LUDNOŚCI W ŚRODKI NIEZBĘDNE DO PRZETRWANIA 2) SZEFOWIE OBRONY CYWILNEJ, NA WNIOSEK WYŻEJ WSPOMNIANYCH SŁUŻB OBOWIĄZANI SĄ SKIEROWAĆ DO REALIZACJI TEGO ZADANIA W CZASIE WOJNY LUB KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ FORMACJE OBRONY CYWILNEJ. ŚCIŚLE OKREŚLA SIĘ TEŻ ZAKRES I FORMĘ POMOCY, KTÓREJ POWINNY UDZIELIĆ

DORAŹNA POMOC W PRZYWRACANIU I UTRZYMANIU PORZĄDKU W STREFACH DOTKNIĘTYCH KLĘSKAMI: 1) ORGANIZUJE SIĘ JĄ W CELU ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA OBYWATELI I OCHRONY MIENIA W REJONACH PROWADZENIA AKCJI RATUNKOWYCH, PODCZAS EWAKUACJI LUDNOŚCI, A TAKŻE W CZASIE JEJ PRZEBYWANIA W BUDOWLACH OCHRONNYCH 2) ZA REALIZACJĘ POWYŻSZEGO ZADANIA ODPOWIADAJĄ WŁAŚCIWE ORGANA ODPOWIEDZIALNE ZA UTRZYMANIE PORZĄDKU PUBLICZNEGO, ZWŁASZCZA ORGANA POLICJI I WOJSKA

DORAŹNA POMOC W GRZEBANIU ZMARŁYCH: 1) JEST ORGANIZOWANA WYŁĄCZNIE W PRZYPADKU ZGONÓW LUB DUŻEJ LICZBY ZABITYCH, W CELU ZAPOBIEŻENIA EPIDEMII, BĄDŹ OGRANICZENIA MOŻLIWOŚCI JEJ ROZPRZESTRZENIANIA SIĘ 2) FORMACJE OBRONY CYWILNEJ DO REALIZACJI TEGO ZADANIA KIERUJE SIĘ WÓWCZAS, GDY SŁUŻBY KOMUNALNE NIE SĄ W STANIE PODOŁAĆ SWOIM OBOWIĄZKOM. CZYNNOŚCI ZWIĄZANE Z GRZEBANIEM ZMARŁYCH WYKONUJĄ ONE POD NADZOREM ODPOWIEDNICH SŁUŻB SANITARNYCH