Treści kształcenia w edukacji spoleczno -przyrodniczej.

a)historycznych

Głównym celem nauczania elementów historii zawartych zarówno w programie języka polskiego jak i środowiska społeczno-przyrodniczego jest:

wprowadzenie dziecka w atmosferę przeszłości kraju ojczystego

ukształtowanie osobistego stosunku dziecka do tego wszystkiego, co wiąże się z postępową tradycją kultury narodowej i cywilizacją

uświadomienie procesu przemijania jednych form( np. budownictwo, narzędzi pracy, środków lokomocji) a powstawania nowych, czyli stałego rozwoju

b)przyrodniczych

Ważnym zadaniem tych treści jest:

rozwijanie zdolności poznawczych dziecka

budzenie i kształtowanie zainteresowań przyrodniczych

zwrócenie uwagi na konieczność poszukiwania, odnajdywania oraz dostrzegania harmonii i piękna w przyrodzie

kształtowanie przekonań o potrzebie zachowania higieny osobistej, racjonalnej pracy i właściwego wypoczynku

c)geograficznych

Obserwacje geograficzne rozpoczynamy w klasie I w rodzinnej miejscowości. Dziecko poznaje wówczas cechy charakterystyczne krajobrazu, elementy krajobrazu, jak rzeźba terenu, zalesienie, architektura. Podczas wycieczek uczymy dziecko zauważać wpływ działalności człowieka na zmiany krajobrazu. Wiadomości z geografii zdobyte w klasie I zostaną pogłębione w kl. II podczas realizacji działu ,,Najbliższe okolice”, a w kl. III wprowadza się plan i mapę. Rozumienie mapy polega na przyswojeniu jej symboliki i umownych oznaczeń. Poszczególne lekcje mają zaspokajać ciekawość poznawczą dziecka i rozbudzić zainteresowanie otaczającym światem.

d)społecznych

Wprowadzenie dziecka w świat stosunków międzyludzkich polega na:

poznawaniu rzeczywistości społecznej

wyrabianiu umiejętności współżycia i współdziałania

kształtowaniu systemu wartości

budzeniu wrażliwości na sprawy innych ludzi

kształtowaniu wielu ludzkich cech charakteru, takich jak życzliwość, uczynność, uczciwość, poczucie sprawiedliwości, zdyscyplinowanie, odpowiedzialność.