1. Stanowisko- Stanowisko asekuracyjne -jest to układ który składa się z dwóch niezależnych pewnych punktów mocowania lub bezwzględnie pewnego punktu do którego są przymocowane dwie taśmy lub koniec liny . Stanowisko asekuracyjne jest stosowane do zjazdów.

2. Podczas działań na nasze stanowisko działają siły statyczne- stanowisko jest cały czas obciążone jak widać na zdjęciu (reklama przy skrzyżowaniu jana pawła z solidarności)

3. Najbardziej skrajny przypadek oddziaływania siły na stanowisko wystepuje w ratownictiwe to Siły działające na stanowisko to ciężar osób (opuszczanych, wyciąganych) plus tarcie.

4. każde ze punktów przejmuje 60 procent obciążenia (100kg to na każdy punkt działa 60kg )

kąt 90 to na punkty działa siła 70% obciążenia ) procent obciążenia (obciążenie 100kg to na każdy punkt działa 70 kg , jeżeli kąt 120 to na każdy punkt działa 100% obciążenia działającego na stanowisko

1. Wytrzymałość punktów mocowania i stanowisk powinna szasunkowo odpowiadać co najmniej wytrzymałości innych elementów układu asekuracyjneg np. liny na węźle

2. Jako punkty mocowania wykorzystuje się elementy i obiekty o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych: sztuczne (np.: konstrukcje budowlane, maszyny) naturalne (np.:drzewa, formacje skalne) oraz specjalne tworzone na potrzeby stanowiska takie jak: kotwy wklejane, kotwy rozporowe, spity, haki, trójnogi i inne

3. do 11 Budowa stanowiska:

2 pewnych punktów mocowania

dopuszcza się budowanie stanowiska z jednego bezwzględnie pewnego punktu mocowania (drzewo, konstrukcja) - w tym przypadku zakładamy 2 pętle o tej samej długości do budowy stanowiska zaleca się wykorzystywać pętle z liny o średnicy = >10 mm, w przypadku kiedy wykorzystujemy taśmy należy je zdublować w punkt centralny należy wpiąć karabinek zakręcany najlepiej asymetryczny stalowy

2 pewnych punktów mocowania

dopuszcza się budowanie stanowiska z jednego bezwzględnie pewnego punktu mocowania (drzewo, konstrukcja) - w tym przypadku zakładamy 2 pętle o tej samej długości do budowy stanowiska zaleca się wykorzystywać pętle z liny o średnicy = >10 mm, w przypadku kiedy wykorzystujemy taśmy należy je zdublować w punkt centralny należy wpiąć karabinek zakręcany najlepiej asymetryczny stalowy

12. Wymażona sytuacja gdy mamy poziome linowe systemy asekuracyjne przy waszych stanowiskach pracy możeci się ubiegać o zamontowanie takich systemów nie mylić z piorunochronami

13. Pracownik zabezpieczony na poziomym linowym systemie asekuracyjnym

15. A co gdy nie mamy wspaniałych kosztownych systemów asekuracji nie będziemy się zabezpieczać otóż nie musimy pomyśleć zorganizować jakieś zabezpieczenie najlepiej czyli stanowiska zbudować poręczówke - jedną z metod jest tak zwane żywe stanowisko asekuracja prowadzona jest przez kolegę za pomocą półwyblinki lub urządzenia grigri, lub rewerso

16. W przypadku gdy mamy na dachu kominy solidne jakieś dwa elementy wykonujemy poręczówkę z jednej strony zakończoną ósemką z drugiej strony zakończona wyblinką zabezpieczoną przypinamy do kominu druga osoba przypina sie do poręczówki

17. Na załaczonym obrazku mamy przymocowaną linkę do konstrukcji jakieś belki od czego zaczynamy budowę takiego układu od zamontowania taśmy , ideałem by było żeby zamontować tutaj stganowisko samo nastawne

18. Zakladanie taśmy

19.osemka przypinamy do karabinka i taśmy

20. z drugiej storny albo użądznie napinająca jak nie mamy to wyblinke zabezpieczoną węzłem flagowym, ewentualnie wyblinka

Zakładamy poręczówkę -pokaz

21. Zasada poruszania się na poręczówce

22. Zasady budowania stanowiska zjazdowego - dwa niezalezne pewne punkty mocowania

stanowisko asekuracyjne "V"- bardzo prostą metodą statycznego wyrównania obciążenia działającego na dwa punkty jest wpięcie do każdego z nich osobnej pętli które łączy się wspólnym karabinkiem. Sposób ten pozwala na dość skuteczne rozłożenie obciążenia, o ile pętle są odpowieniej długości, co często oznacza konieczność ich rozwiązania i ponownego zawiązania. Wyrównanie obciążeni nigdy jednak nie będzie idealne.

23. samonastawne - stanowisko to w pewnych okolicznościach rozkłada każde obciążenie pomiędzy wszystkie punkty. Najprostsze jest samonastawne połączenie dwóch niezależnie pewnych punktów. Wepnij pętle do karabinków stanowiskowych, chwyć jej górną część i przekręć ją o pół obrotu, aby powstał tak zwany precel. Następnie połącz precel i dolną część pętli karabinkiem, do którego wepniesz autoasekuracje. Precel robi się po to, aby w razie gdy jeden z punktów zostanie wyrwany, karabinek autoasekuracyjny nie zsunął się z pętli ale pozostał wpięty w nią na drugim z punktów. Przy zakładaniu stanowiska samonastawnego z wielu punktów stosuje się tą samą metodę tyle tylko że konieczna jest dłuższa pętla

24. Stanowisko asekuracyjne

Dopuszcza się budowę stanowiska na bazie jednego bezwzględnie pewnego punktu mocowania - sztucznego lub naturalnego poprzez:

• zastosowanie co najmniej dwóch pętli stanowiskowych,

• bezpośrednie dowiązanie liny do tego punktu i jej odpowiednie zabezpieczenie PSP

• na bazie specjalnie tworzonego punktu o cechach stanowiska (np. trójnóg ratowniczy).

26. W pracach wysokościowych stosuje się technikę dwóch lin. Każda z lin powinna być wpięta w odrębne stanowisko. Od zasady tej można odstąpić tylko wówczas gdy nie ma możliwości stworzenia drugiego odpowiedniego stanowiska.(IRATA)

Zjazd po linie odbywa się poprzez wpięcie się przyrządem zjazdowym i autoasekuracją w linę, zachowując zasadę dwóch niezależnych punktów wpięcia.

Standardowo do autoasekuracji podczas zjazdu wykorzystuje się przyrząd autoasekuracyjny. W technikach wspinaczkowych i w sytuacjach awaryjnych do tego celu może być używany węzeł zaciskowy

27.

Pracownik korzystający dostępu linowego jest na stałe przypięty do dwóch lin – liny na której pracuje oraz liny zabezpieczającej.
• Każda lina ma osobny punkt zamocowania
• W przypadku zniszczenia bądź uszkodzenia liny, na której użytkownik pracuje, lina zabezpieczająca zapobiega upadkowi

28 zdjęcie pilarki
• Wszystkie narzędzia są przez cały czas przypięte to pracownika i zabezpieczone przed upuszczeniem

29

Szelki wyposażone w tylną klamrę zaczepową; Regulacja pasów udowych, pasów barkowych i pasa piersiowego;
Rozmiary M-XL (średni), XXL (duży)
Masa: M-XL - 870 g, XXL - 900 g
Urządzenie posiada certyfikat CE.
Szelki bezpieczeństwa są podstawowym składnikiem sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości, zgodnym z normą PN-EN 361

30.

Szelki wyposażone w tylną klamrę zaczepową; Regulacja pasów udowych, pasów barkowych i pasa piersiowego; Pas do pracy "w podparciu" z bocznymi klamrami zaczepowymi zgodny z normą PN-EN 358.
Rozmiary M-XL (średni), XXL (duży)
Masa: M-XL - 1350 g, XXL - 1450 g
Urządzenie posiada certyfikat CE.
Szelki bezpieczeństwa są podstawowym składnikiem sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości, zgodnym z normą PN-EN 361.

31.

Szelki wyposażone w tylny i przedni punkt zaczepowy; Regulacja pasów udowych, pasów barkowych i pasa piersiowego; Pas do pracy "w podparciu" z bocznymi klamrami zaczepowymi

Posiada miejsce na karabinek istnieje możliwość- zjazdu

32.

Linki bezpieczeństwa poliamidowe służą jako:

1. samodzielny, przyłączany zatrzaśnikami element podzespołu

łącząco-amortyzującego składającego się z linki bezpieczeństwa

regulowanej oraz z amortyzatora włókienniczego, posiadającego

stosowny certyfikat – dla linek do 160 cm (zgonie z PN-EN 354)

2. linka opasująca do nadawania pozycji ciała w trakcie pracy w tzw.

podparciu (zgodnie z EN-358)

33

Linki bezpieczeństwa przydatne są przy wszystkich rodzajach prac na

wysokości, a szczególnie na masztach, konstrukcjach kratowych,

drabinach, słupach itp.

WYKORZYSTANIE LINKI JAKO LINKI OPASUJĄCEJ:

Zatrzaśniki linki opasującej należy wpiąć do jednej (np. prawej) klamry

zaczepowej pasa biodrowego szelek bezpieczeństwa.

Po dojściu do stanowiska pracy należy odpiąć jeden zatrzaśnik i po

opasaniu elementu konstrukcji zapiąć go do drugiej (np. lewej) klamry

zaczepowej pasa biodrowego. Następnie należy skrócić długość linki tak,

żeby max. odchylenie pracownika nie mogło wynosić więcej niż 0,5 m.

od konstrukcji (linka opasująca powinna opasywać element kotwiczący

przechodząc od jednej klamry zaczepowej pasa biodrowego do drugiej,

w taki sposób aby droga swobodnego spadania była ograniczona do

0,5m.).

Przy opasywaniu konstrukcji istnieje możliwość dodatkowego

ustabilizowania linki przed zsuwaniem się w dół poprzez jej owinięcie o

element konstrukcyjny

34. ZAMONTOWANIE LINKI BEZPIEC\ZENSTWA

35 kOLESZKA NA LINCE.

Linki bezpieczeństwa przyłącza się do szelek bezpieczeństwa i

amortyzatora włókienniczego zatrzaśnikami wplecionymi w linkę lub

stalowymi z blokadą zamka nr kat AJ501, AJ514. Stosowanie

zatrzaśników innego typu bez uzgodnienia z producentem jest

zabronione. W ten sposób skompletowany system powinien być

zaczepiony przy pomocy odpowiedniego zaczepu do stałego punktu

kotwiczenia zgodnie z instrukcją użytkowania zaczepu. Minimalna

wytrzymałość punktu kotwiczenia powinna zapewniać przeniesienie siły

12kN.

Punkt kotwiczenia należy lokalizować możliwie bezpośrednio nad

miejscem pracy użytkownika przy czym należy zapewnić aby

36.

Amortyzatory z dwoma linkami jest składnikiem systemu powstrzymywania spadania. Wraz z szelkami

bezpieczenstwa stanowi kompletny, lekki i prosty w u_yciu system ochrony osobistej.

Amortyzator nale_y przypiac bezposrednio do przedniej (lub tylnej) klamry zaczepowej szelek. Poruszajac sie po

konstrukcji (lub drabinie), nale_y wpinac w konstrukcje powy_ej siebie na przemian, jedna lub druga linke

amortyzatora, ale tak, by zawsze jedna z linek była wpieta do konstrukcji. U_ytkownik zabezpieczony jedna linka

(wpieta do konstrukcji) mo_e bezpiecznie przyłaczyc (wpiac) druga linke do nowego punktu zaczepowego, dzieki

czemu poruszajac sie wzdłu_ czy w poprzek konstrukcji, przez cały czas ma zapewniona asekuracje.

37.

Najbardziej niekorzystny układ w ratownictwie to balans na tyrolce. Siły występujące tutaj nie przekraczają 7kN (3ratowników)