Argumentum a fortiori-> jeżeli A, to tym bardziej B
-a maiori ad minus- z większego na mniejsze. Podstawą jest przepis uprawniający, schemat: komu wolno więcej, temu tym bardziej wolno mniej” np jeżeli sąd może pozbawić władzy rodzicielskiej, to tym bardziej może ją ograniczyć.
-a minori ad maius- w mniejszego na większe. Podstawą jest przepis zakazując, schemat: jeżeli zakazane jest mniej, to tym bardziej zakazane jest więcej, np: zakazane jest deptanie trawy, to tym bardziej zakazane jest wyrywanie drzew.
Argumentum a simile-> wnioskowanie z podobieństwa, analogii.
-analogia legis- podstawą zawsze jest jakiś konkretny przepis prawny, który musi być wyraźnie wskazany przez organ stosujący prawo. Trzy podstawowe etapy:
1) ustalenie, czy dany fakt nie jest unormowany w innym przepisie
2)ustalenie, czy istnieje przepis normujący podobne sytuacje
3) powiązanie konsekwencji prawnych
np: termin wniesienia pisma procesowego jest zachowany gdy osoba uwięziona złożyła je w zarządzie więzienia.
-analogia iuris- podstawą są bardzo ogólne zasady czy idee, na których opiera się prawo
Argumentum a contario-> wnioskowanie z przeciwieństwa
Zabrania zastosowania podobnych konsekwencji
Argumentum a coherentia-> każdą argumentację można zakwestionować wskazując iż prowadzi do sprzeczności
Czynności prawne-> oświadczenie woli przynajmniej jednej strony, zmierzające do skutków prawnych
*jednostronne np. testament
*dwustronne np. umowy
*wielostronne np.umowy spółki
Warunki ważności:
-zgodna z ogólnie przyjętymi zasadami wsp. społecznego
-impossibilum nulla est obligatio
-nieważna jest umowa dokonana w celu obejścia prawa
-musi być wolna od szantażu i podstępu
Źródła poznania prawa-> fontes iuris cognoscendi
Wszelkiego rodzaju dokumenty i obiekty, na podstawie których możemy ustalić treści normy prawnej.
*oficjalne- dzienniki urzędowe promulgacyjne
*nieoficjalne- media, książki
Lex retro non agit-> prawo nie działa wstecz
Zakaz nadawania przepisom prawnym mocy retroaktywnej. Nie wolno stosować przepisów do kwalifikacji zdarzeń, które miały miejsce przed ich wejściem w życie. Wyjątki:
*przepisy poprawiające sytuacje prawną obywateli
*zapobieganie obchodzeniu i nadużywaniu prawa
Zdolność prawna-> zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków. Posiada ją każdy od momentu urodzenia aż do śmierci + nasciturus.
Zdolność do czynności prawnych-> zdolność do nabywania praw i obowiązków samodzielnie (korzystania z tych praw). Jest własnością stopniowalną:
*brak zdolności <13lat i całkowicie ubezwłasnowolnione
*ograniczona zdolność 13-18 lat i częściowo ubezwłasnowolnione
*pełna zdolność powyżej 18 lat
Źródła prawa europejskiego:
1)pierwotne: traktaty założycielskie i akcesyjne
2)pochodne: wszystkie akty normatywne ustanowione przez organy UE- rozporządzenia, dyrektywy, decyzje. Wydaje się je na podstawie źródeł pierwotnych.
Przepisy bezwzględnie obowiązujące- ius cogens, imperatywne, peremptoryjne -> ich działanie nie może być wyłączone, ograniczone lub zmienione wolą stron
Przepisy względnie obowiązujące- ius dispositivum -> stosowane, gdy strony nie uregulowały stosunków w odmienny sposób niż to przewiduje konkretny przepis. Autonomia stron.
Reformationis in peius- jeżeli środka odwoławczego nie wniesiona na niekorzyść oskarżonego, to nie można zmienić wyroku na jego niekorzyść nawet gdyby zasługiwał na surowszą karę.
Ne bis in idem- zakaz ponownego orzekania w tej samej sprawie.
Domniemania- jeżeli zaszedł fakt A, to domniemywa się zajście faktu B.
Fakt A- podstawa domniemania, poprzednik Fakt B- wniosek, następnik.
*prawne- ustanowione przez normę prawną
-wzruszalne- można je obalić dowodem przeciwieństwa, zmieniają ciężar dowodu
-niewzruszalne- nie można ich obalić
-materialne- podstawa wymaga udowodnienia
-formalne- nie wymaga udowodnienia
*faktyczne- przyjęte przez sam sąd w oparciu o zasady doświadczenia
Civil law-> system prawa Europy Kontynentalnej i Ameryki Południowej.
*zasada prymatu ustawy
*oddzielenie tworzenia od stosowania prawa
*zakaz tworzenia prawa przez sądy
*źrodłem jest prawo rzymskie
Common law-> kraje anglosaskie, byłe kolonie brytyjskie.
*zasada prymatu ustawy
*brak oddziału tworzenia od stosowania prawa
*sądy mogą tworzyć prawo
*brak recepcji prawa rzymskiego
Leges imperfectae-> normy pozbawione sankcji, niedoskonałe.
Luzy decyzyjne-> sytuacje, w których tekst prawny nie wyznacza decyzji organu stosującego prawo, ale pozostawia mu wybór co do tego, jaką decyzję podjąć.
*luz wyboru przepisu prawnego- pod jaką normę zakwalifikować stan faktyczny
*luz interpretacyjny- gdy przepisy są niejasne i gdy można im przypisać wiele znaczeń
*dowodowy- gdy nie da się rozstrzygnąć, czy dany fakt miał miejsce
*wyboru konsekwencji prawnych- gdy nie jest to określone przez prawo
Przepisy przejściowe-> normują wpływ nowego prawa na stosunki powstałe pod działaniem prawa dotychczasowego:
*sposób zakończenia spraw w toku
*czy i w jakim zakresie stosuje się nowe przepisy
*czy i jak długo utrzymuje się instytucje, które znosi nowe prawo
*czy utrzymuje się dotychczasowe przepisy wykonawcze
Przepisy dostosowujące-> normują sposób powoływania pierwszy raz organów i instytucji nowych, sposób dostosowywania się do nowych przepisów(terminy)
Przepisy końcowe:
*uchylające(klauzule derogacyjne)
*o wejściu ustawy w życie
*o wygaśnięciu mocy aktu
Non liquet-> coś niejasnego, nieskonkretyzowanego
Oddalenie lub odroczenie wyroku w przypadku braku podstaw do jego rozstzygnięcia.
Większość bezwzględna-> ilość za większa od przeciw i wstrzymanych
Większość względna-> ilość za większa od przeciw bez wstrzymujących się
Większość kwalifikowana-> wyrażana ułamkowo lub procentowo, większa od połowy
Stare decisis-> sądy niższe muszą się stosować do precedensów sądów wyższej instancji, może od nich odstąpić tylko sąd który go ustanowił lub wyższy
Quorum-> minimalna liczba członków konieczna do uznania decyzji za wiążącą.
Samoistne źródła prawa-> każda reguła lub zasada, która może być podstawą decyzji sędziowskiej, czyli może być samoistnym źródłem naszych praw lub obowiązków
Niesamoistne źródła prawa-> wszystkie pozostałe, normy i materiały, które nie mogą stanowić wyłącznej podstawy naszych praw i obowiązków
Prawo międzynarodowe prywatne-> to gałąź prawa wewnętrznego, regulująca stosunki cywilnoprwne, w których występuje element obcy (małżeństwo z cudzoziemcem), ma charakter kolizyjny.
Prawomocność-> skutek prawny orzeczeń.
*formalna- gdy od orzeczenia nie przysługuje środek odwoławczy
*materialna- przysługują nadzwyczajne środki odwoławcze (np wznowienie postępowania
Zasada proporcjonalności-> środki naszych działań muszą być dostosowane do celów, które przy ich pomocy chcemy realizować. Musimy reagować stosownie do stopnia zagrożenia. Konstrukcja obrony koniecznej. Szczególnie ważna w prawie konstytucyjnym, gdy chodzi o prawa i wolności obywatelskie, nie można stosować ograniczeń nadmiernych i uciążliwych.
Zasada subdelegacji-> zakaz przekazywania kompetencji wykonawczych na inne organy władzy
Legalna zasada oceny dowodów-> normy prawne określają w wiążący sposób kiedy można uznać dowód za przeprowadzony.
Swobodna zasada oceny->
-kontrolowana- gdy istnienie kontrola sądów wyższych i gdzie istnieje obowiązek uzasadniania decyzji
- niekontrolowana- brak kontroli sądów i tam gdzie werdykt jest zastrzeżony dla ławy przysięgłych
Czyny prawne-> działania niezmierzające do wywołania skutków prawnych, ale je z mocy prawa wywołujące.
*niezgodne z prawem
*zgodne z prawem
Prawo publiczne, a prawo prywatne:
Wg Ulpiana: prawo publiczne- zbiór norm odnoszących się do interesu państwa,
prawo prywatne: zbiór norm odnoszących się do interesu jednostki.
*kryterium podmiotowe-> E.Bierling, F. Somlo
Publiczne: stosunki między organami państwa oraz między organami a obywatelami
Prywatne: między obywatelami
*kryterium przedmiotowe-> G. Jellinek
Publiczne: stosunki między podmiotami podporządkowanymi hierarchicznie innym
Prywatne: między podmiotami równorzędnymi
*sposobu dochodzenia roszczeń-> Thon
Publiczne: z urzędu
Prywatne: na wniosek stron
Pozytywiści:
-J. Austin
-H. L. A Hart
-K. Berghbohm
-G. Jellinek
-Kelsen
-Ihering
Niepozytywiści:
-św Tomasz
-św Augustyn
-L. Fuller
-Grocjusz
-Hobes
-John Locke
Przedmiot dowodu-> fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie. Nie dowodzi się stwierdzeń ogólnych, a jedynie jednostkowe twierdzenia, odnoszące się do konkretnych zdarzeń.
Schemat: „W miejscu m o czasie t miało miejsce zdarzenie m”.
Nie dowodzi się:
*faktów powszechnie znanych np zdarzenia historyczne, niekontrowersyjne fakty geograficzne
*fakty znane z urzędu np kiedy wszczęto postępowanie, zawieszono
*fakty przyznane przez jedną ze stron
Ciężar dowodu->onus probandi, spoczywa na tym, kto z faktu wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.)
-w sensie subiektywnym (formalnym): kto powinien przedstawić dowód
-w sensie obiektywnym (materialnym): kto poniesie ryzyko nieudowodnienia
Dowód prawniczy->
*uzasadnienie określonych twierdzeń, z których przy pomocy określonych reguł dowodowych wyprowadza się tezę dowodu
*zespół czynności podejmowanych przez sąd lub inny organ procesowy, aby uzyskać informacje o faktach sprawy
Rodzaje:
-bezpośredni: opiera się na wiarygodnych zeznaniach naocznego informatora
-pośredni: nie ma naocznego świadka
-poszlakowy: nie stanowi podstawy do ustalenia faktu sprawy, uznaje się go za przeprowadzony tylko gdy istnieje więcej zgodnych i potwierdzających się poszlak i gdy wykluczono inny przebieg zdarzeń
-ze słyszenia (hearsay):naoczny świadek przekazał komuś info o danej sprawie
Dowody czynnościowe:
-zeznania świadków
-opinie biegłych
-przesłuchania stron
-dokumenty
-oględziny
Derogacja wyraźna-> uchylenie normy lub aktu normatywnego przez inny przepis lub klauzulę derogacyjną zawartą w przepisach końcowych
Derogacja milcząca-> derogacja przez sam fakt innego unormowania, podstawą do jej uznania są reguły kolizyjne:
*hierarchiczna- lex superior derogat legi inferiori
*chronologiczna- lex posterior derogat legi priori
*merytoryczna- lex specialis derogat legi generali: stosuje się ją do norm pozostających w stosunku nadrzędności. Zakres lex specialis musi się zawierć w lex generalis.
Desuetudo-> norma prawna traci moc obowiązującą wskutek jej niestosowania przez dłuższy czas lub wskutek radykalnej zmiany okoliczności.
Proces kontradyktoryjny-> spór stron przed bezstronnym sądem. Strony są wyłącznymi dysponentami procesu, a sąd ogranicza się do wydania wyroku i dopilnowania, by został on spełniony.
*strony decydują czy wszcząć proces
*sąd jest związany roszczeniami stron, nie może uwzględniać roszczeń z urzędu
*sąd jest związany wnioskami dowodowymi stron
Proces inkwizycyjny-> postępowanie prowadzone z urzędu przed sąd, a rola stron ogranicza się do przekazywania niezbędnych dla sądu informacji.
*postępowanie wszczynane z urzędu
*sąd może uwzględnić roszczenia i żądania nie zgłoszone przez strony
*sąd nie jest związany wnioskami dowodowymi stron
Odwołanie-> podstawą może być albo błąd co do prawa (erroe iuris) albo błąd co do faktu (error facti).
*kasacja- kontroli podlega wyłącznie ustalenia prawne, sąd kasacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego i opiera się na ustaleniach sądów niższych. Nie orzeka też co do istoty sprawy, a wyłącznie uchyla zaskarżone orzeczenie(kasatoryjne) i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.
*rewizja- obejmuje ustalenia prawne i faktyczne, sąd rewizyjny opiera się na ustaleniach niższego sądu i nie prowadzi postępowania dowodowego. Może zarówno uchylić jak i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia, ale też orzec co do istoty sprawy.
*apelacja- obejmuje ustalenia prawne i faktyczne, stanowi powtórzenie postępowania przed sądem niższym, obejmuje też postępowanie dowodowe. Sąd orzeka co do istoty sprawy.
zwykłe środki odwoławcze-> od orzeczeń nieprawomocnych
nadzwyczajne środki odwoławcze-> od orzeczeń prawomocnych np: wznowienie postępowania
Kodeks-> akt normatywny zwykle rzędu ustawy, zawierający normy z danej dziedziny prawa.
*Kodeks postępowania administracyjnego 1960
*Kodeks cywilny 1964
*Kodeks postępowania cywilnego 1964
*Kodeks rodzinny i opiekuńczy 1964
*Kodeks wykroczeń 1971
*Kodeks pracy 1974
*Kodeks karny 1997
*Kodeks postępowania karnego 1997
*Kodeks karny wykonawczy 1997
*Kodeks karny skarbowy 1999
*Kodeks spółek handlowych 2000
*Kodeks morski 2001
*Kodeks postępowania w sprawach o wykroczeniach 2001
*Kodeks wyborczy 2011
Traktaty założycielskie UE:
*Paryski 1951
*Rzymskie 1957
*Maastricht 1992
*Amsterdamski 1997
*Nicejski 2001
*Lizboński 2007
Obowiązki-> ograniczają naszą sferę wyboru.
*doskonałe- związane z sankcjami
*niedoskonałe- niezwiązane z sankcjami
Uprawnienia pozytywne: gdy jest sprzężone z obowiązkiem pozytywnym, wiąże ściśle określone osoby (inter partes). Prawo zobowiązań-> żądanie, aby coś zrobić.
Uprawnienie negatywne:gdy jest sprzężone z obowiązkem negatywnym, wiąże każdego (ergo omnes). Prawo rzeczowe-> żądanie, aby czegoś nie robić.
Generacje praw człowieka:
I -> prawa wolnościowe i polityczne- mają charakter negatywny
II -> ekonomiczne, socjalne i kulturalne- charakter pozytywny
I i II = indywidualne
III -> prawa kolektywne, przysługują grupą
Prawo do samostanowienia narodu, ma 2 aspekty:
*pozytywny- swoboda wyboru ustroju
*negatywny- utworzenie wolnego państwa
Wykładnia autentyczna-> dokonywana przez ten sam organ, który ustanowił daną normę. Ma moc prawną równą mocy prawnej aktu poddanego interpretacji. O tym, czy wykładnia jest wiążąca decydują przepisy prawne, a nie sam fakt, kto jej dokonał.
*oficjalna- zawarta w autoryzowanym i mającym formalnie moc wiążącą akcie
*nieoficjalna- na podstawie np prasy czy TV
Wykładnia legalna-> dokonywana przez organ do tego uprawniony przez prawo. Ma charakter abstrakcyjny, dokonuje się jej za pomocą uchwał na specjalnych posiedzeniach sądu, a nie w toku rozstrzygania sprawy
Wykładnia operatywna-> dokonywana przez sądy i inne organy stosujące prawo w toku rozpoznania konkretnej, indywidualnej sprawy. Wiąże jedynie w sprawie, w której ją wydano.
Wykładnie według J. Wróblewskiego:
*wykładnia językowa-> zaliczamy do niej dyrektywy charakteryzujące znaczenie normy ze względu na jej właściwości językowe.
-języka prawnego
-języka prawniczego
-języka specjalnego
-języka potocznego
*wykładnia systemowa-> pełni rolę subsydiarną wobec językowej. Nie może stanowić samodzielnej podstawy, ale może zadecydować o tym, które z możliwych znaczeń normy wybierzemy, a czasem nawet może być argumentem za odstąpieniem od znaczenia potocznego. Najważniejsza zasada: wszystkie normy prawa powinny być interpretowane w sposób zgodny z zasadami prawa
*wykładnia funkcjonalna-> reguły nakazujące uwzględnienie kontekstu społecznego, ekonomicznego i aksjologicznego. Należy brać pod uwagę powszechnie akceptowane normy moralne, zasady sprawiedliwości i słuszności.
Funkcje prawa:
*kontrola ludzkich zachowań
*regulacja konfliktów
*rozdział dóbr i ciężarów
Rozdział dóbr i ciężarów-> prawo dystrybuuje różnego rodzaju uprawnienia i obowiązki.
*reguła równej miary- w podobnych sytuacjach takie samo traktowanie: In paribus causis paria iuri.
*zasada sprawiedliwości formalnej- osoby z tej samej kategorii powinny być tak samo traktowane.
*reguła sprawiedliwości materialnej- na jakich zasadach rozdzielać dobra i ciężary.
->sprawiedliwość dystrybutywna: każdemu stosownie do pracy, zasług, potrzeb, pozycji, każdemu równo.
Odpowiednikiem zasady dla prawa karnego są zasady:
-sprawiedliwość retrybutywna: kara musi być proporcjonalna do ciężaru przestępstwa oraz stopnia winy
-sprawiedliwość restytutywna: kara musi wyrównać krzywdę wyrządzoną
*sprawiedliwość komutatywna: każdemu stosownie do zobowiązań, jakie na siebie przyjął. „Volenti non fit iniuria”
*sprawiedliwość proceduralna
Metody rozwiązywania konfiktów:
*tryb kontraktowy-> spór rozstrzygany w drodze kontraktu stron, które same decydują o sposobie jego rozwiązania. Bezspośredni.
*tryb mediacyjno-koncyliacyjny -> strony same decydują o zasadach oraz wybierają mediatora, który nie ma uprawnień władczych i może w każdej chwili zostać odwołany. Jest on tylko doradcą, musi być neutralny.
* tryb arbitrażowy -> strony nadal same decydują o zasadach, trybie i kto będzie mediatorem, ale jego decyzja jest wiążąca i może zostać przymusowo wykonana
*tryb adjudykacyjny -> strony nie mają wpływu ani na zasady ani na tryb ani na wybór mediatora. Wszystko jest im narzucone z góry.