metody pobierania próbek z tuszek

- niszcząca – pobieramy wycinki z tuszy zwierzęcej

5 do 10 tusz w ciągu jednego tygodnia; z 4 miejsc o wielkości 2 x 2,5 cm (łącznie powierzchnie 20 cm2

- nieniszcząca - pobieramy wymazy z powierzchni tuszy

powierzchnia pobranego wymazu z tuszy powinna wynosić 100 cm2.

badanie tuszek wieprzowych

oznaczanie pałeczek Salmonella

5 do 10 tusz w ciągu jednego tygodnia

Obszar pobierania wymazu przy użyciu gąbki ściernej powinien obejmować 100 cm2.

Próbki pobieramy z tusz przed rozpoczęciem procesu ich chłodzenia!

wartości mikrobiologiczne dla tusz wołowych

TVC – zakres do przyjęcia <3,5 log marginalny 3,5 – 5,0 log nie do przyjęcia >5,0 log

Pałeczki jelitowe – <1,5 log 1,5-2,5

kryteria mikrobiologiczne dla tuszek drobiowych i pomieszczeń

Pałeczki Salmonella - nieobecne na 100 cm2 tuszy lub w 25 g (drób)

Pomieszczenia(jtk/cm2) TVC – do przyjęcia 0-10/cm2 nie do przyjęcia >10/cm2

Pałeczki jelitowe 0-1/cm2

izolacja, identyfikacja, wykrywanie streptococcus ssp

izolacja/identyfikacja:

-klasyczne metody diagnozowania przynależności grupowej – wg. Lancefield (najczęściej testy lateksowe)

-testy PYR, CAMP, wrażliwość na STX, bacytracyne, krążki z optochiną

Wykrywanie enterokoków

-czynniki działające wybiurczo (azydek sodu, antybiotyki(kanamycyna, gentamycyn, wankomycyna) fiolet krystaliczny, sole żółciowe, tween-80, (pożywki Edwardsa i McKenzie)

-test na ciepłooporność

Mikroorganizmy wsaźnikowe

-E.coli – oznaczanie miana coli

-paciorkowce kałowe (E.foecalis i faecium) – wskaźnik mycia

-Clostridium redukujące siarczyny

-bakterie grupy coli (Citrobacter, Klebsiella, Enterobacter, Shigella, Hafnia)

Bakterie te są stale obecne w przewodzie pokarmowym w dużej liczbie, wykrywane przy pomocy łatwych metod diagnostycznych. Przeżywają w materiale dłużej niż bakterie chorobotwórcze, nie namnażają się w środowisku wodnym

superantygeny gronkowcowe

Enterotoksyny gronkowcowe (SEA,SEB,SEC,SED,SEE,SEG,SEH,SEI,SEIJ,SEIK,SEIL,SEIM,SEIN,SEIO,SEIP,SEIQ,SER,SES,SET,SEIU,SEIU2,SEIV)

powodują objawy zatrucia pokarmowego, aktywują limfocyty, ciepłooporne, oporne na hydrolizę kwaśnej treści żołądka, oporne na enzymy proteolityczne, stymulują ośrodek wymiotny,

badanie na cf

clumping factor – koagulaza związana ze ścianą kom.

Próba na cf – dwie krople soli fizjo. na szkiełku podstawowym. W obu kroplach zawieszamy ezą bakterie (kolor mleka)Do jednej kropli dodajemy osocze królika, aglutynacja= dodatni

intoksykacja i toksykoinfekcja pokarmowa

Intoksykacja- przyczyną zatrucia są toksyny obecne w żywności w chwili jej spożywania. Do rozwoju objawów nie jest konieczne dostanie się do organizmu samego zarazka, który je wytworzył (Clostridium botulinum, Staphylococcus)

Toksykoinfekcja – do uruchomienia całej kaskady procesu chorobowego i wystąpienia zatrucia pokarmowego niezbędna jest inwazja drobnoustroju. Substancje o charakterze toksyn wyzwalające objawy chorobowe, wydzielone są dopiero w organizmie gospodarza.

Czynniki wirulencji S. aureus

Otoczka; białko A; katalaza; Toksyny: α,β,γ, leukocydyna; eksfoliatyna; TSST-1; koagulaza; CF;

test na oksydazę

Bierzemy hodowlę campylobacter, jej część rozcieramy na bibule filtracyjnej, nasączonej odczynnikiem na oksydazę, reakcja dodatnia gdzy w ciągu 10 s fioletowe lub ciemnoniebieskie zabarwienie

charakterystyka termofilnych pałeczek Campylobacter

termofilne i mikroaerofilne, optymalny wzrost przy zredukowanej zawartości tlenu i temp. 42 C., Wrażliwość na czynniki środowiska (wysychanie). Powolne namnażanie, wymaga podłoży wzbogaconych

objawy campylobacter u ludzi

gastroenteritis/enteritis; biegunka krwawa; ból brzucha; gorączka; nudności; wymioty; osłabienie;

horyzontalana metoda oznaczania Campylobacter cp. w zywnosci

namnażanie na selektywnej porzywce płynnej (bulion Boltona), inkubacja w war. mikroaerofilnych, 37C 4-6h, 42C 44h;

Izolacja – hodowlę przesiewamy na agar CCDA i Agar Skirrow, inkubacja w atm. mikroaerofilnej w 41,5C 44h;

Potwierdzenie gatunków – wybieramy jedną podejrzaną/typową kolonię, gdy wynik ujemny to kolejne 4 kolonie, po czym posiewamy na pożywce Columbia z krwią, po czym oceniamy zdolność do wzrostu w temp 25C w mikroaerofilnej i 41,5C w tlenowej. Wykrywamy oksydazę