Dokumentacja i ewidencja hodowlana koni

Rodowód jest to uporządkowany spis przodków.

Formy rodowodów:
– tabelaryczny (klasyczny)
– pełny – znamy przodków do czwartego pokolenia wstecz
– niepełny

- pisany w sposób ciągły, np. : O. Kordon po Gong (Mohacz, Gratka) od Kora (Lifak, Kania) M. Matnia po Trzmiel (Moloch, Trzemilina) od Modliszka ( Mohar, Moda)

Dokumenty
– Na podstawie świadectwa pokrycia / unasienienia klaczy wydawany jest dowód urodzenia źrebięcia – pierwszy, podstawowy, oficjalny dokument potwierdzający urodzenie konia. Źrebięta urodzone w IV kwartale danego roku, zaliczane są do rocznika następnego.
– Zezwolenie na dalszy odchów ogiera = świadectwo ochronne (roczniaków). Jeżeli koń nie dostanie tego zezwolenia, należy go wykastrować w ciągu 3 miesięcy.
– Świadectwo uznania ogiera (licencja) – może być użytkowany rozpłodowe. Dokument ten wystawiany jest przez PZHK. Aby uzyskać to świadectwo ogier musi przejść test 100- dniowy lub alternatywne próby dzielności (np. rasy prymitywne, śląskie).
– Świadectwo wpisania konia do Księgi. Wpisu dokonuje specjalista upoważniony przez prowadzącego Księgę. Księgi stadne prowadzone są dla wszystkich ras :

Wydawane przez tory wyścigów konnych:
PSB – POLSKA KSIĘGA STADNA KONI PEŁNEJ KRWI ANGIELSKIEJ
PASB – POLSKA KSIĘGA STADNA KONI ARABSKICH CZYSTEJ KRWI

Prowadzone przez PZHK:
Km – KSIĘGA STADNA KONI RASY MAŁOPOLSKIEJ
K wlkp. – KSIĘGA STADNA KONI RASY WIELKOPOSLKIEJ
K sp – KSIĘGA STADNA KONI RASY SZLACHETNEJ PÓŁKRWI
Kz – KSIĘGA STADNA KONI RASY ZIMNOKRWISTEJ
K hc – KSIĘGA STADNA KONI RASY HUCULSKIEJ
K kn – KSIĘGA STADNA KONI RASY KONIK POLSKIE

W ich ramach prowadzone są Księgi :
– Wstępne (W) – prowadzone wyłącznie dla klaczy z wyjątkiem koni ras zachowawczych (kn, hc). Klacze muszą pochodzić po ojcu(co najmniej) wpisanym do Księgi Głównej.
– Główne (G)- prowadzone są dla wszystkich koni. Warunkiem wpisu dla ogierów jest pochodzenie po rodzicach wpisanych do Księgi Głównej, natomiast dla klaczy – pochodzenie po ojcu wpisanym do Księgi Głównej i po matce wpisanej do Księgi Wstępnej ( nie dotyczy hc i kn).

Pozostałe kryteria jakie muszą spełnić konie, aby zostały wpisane do Ksiąg:
– konie muszą posiadać typ i inne charakterystyczne dla danej rasy cechy
– ogiery muszą mieć ukończone 30 miesięcy, przejść próby dzielności, być zdrowe i mieć prawidłową budowę, oraz uzyskać przy ocenie pokroju w skali 100 punktowej, co najmniej 78 punktów bonitacyjnych (zimnokrwiste -77 punktów bonitacyjnych)
– klacze muszą urodzić źrebię lub być źrebne, oraz uzyskać przy ocenie pokroju w skali 100 punktowej, co najmniej:
~ młp- 75 punktów bonitacyjnych
~ wlkp – 70 punktów bonitacyjnych
~ sp – 75 punktów bonitacyjnych
~ sl – 74 punkty bonitacyjne
~ z – 70 punkty bonitacyjne
~ hc – 74 punkty bonitacyjne
~ kn – 74 punkty bonitacyjne

 Konie wpisane do Ksiąg po ukończeniu 5-roku życia powinny mieć zweryfikowane wymiary i oceny pokroju.

 Do Ksiąg nie mogą być wpisane konie, u których stwierdzono:
- obustronną ślepotę
- nieprawidłową budowę szczęki
- jedno lub obustronne wnętrostwo
- szpat kostny
- zajęczak (dotyczy rasy małopolskiej, wielkopolskiej, szlachetnej półkrwi i śląskiej)
- dychawica świszcząca (dotyczy ogierów rasy małopolskiej, wielkopolskiej, szlachetnej półkrwi i śląskiej)
- uzyskały mniej niż połowę maksymalnej liczby punktów przy ocenie kłody, nóg przednich i tylnych, oraz ruchu

 Rejestr kuców i małych koni
Prowadzony jest przez PZHK, wyróżnia się tu 5 działów:
- konie szetlandzkie
- kuce różnych typów, powyżej 110 cm w kłębie
- kuce Felińskie
- fiordzkie
- konie małe (149-156 cm w kłębie) i kuce bez pochodzenia

Rejestr wysokiej wartości użytkowej koni
- wpisywane są tu konie odznaczające się wysokimi wynikami w sporcie (ujeżdżenie, skoki, WKKW, wyścigi przeszkodowe, rajdy długodystansowe i powożenie)

Ewidencja
Paszport- podstawowy dokument tożsamości konia. Znajduje się w nim nazwa i numer konia, data i miejsce urodzenia, nazwisko hodowcy i właściciela, rodowód, rysunek i opis konia, informacje o problemach zdrowotnych, szczepieniach). Każdy właściciel MUSI mieć paszport swojego konia, aby nie być posądzonym o jego kradzież.