Struktura organizacyjna
Powstanie formalnej struktury organizacyjnej
Struktura organizacyjna
Wewnętrzna budowa organizacji;
Układ elementów organizacji;
Sposób zespolenia części organizacji;
CEL
Elementy struktury organizacyjnej:
Stanowisko (pracy i organizacyjne - wyposażone w odpowiednią aparaturę, zbiór zadań, uprawnień i odpowiedzialności oraz więzi łączących to stanowisko z innymi. Stanowiska: kierownicze, wykonawcze, doradcze;
Komórka organizacyjna (ruchu, zarządu) – zbiór jednostek organizacyjnych podporządkowanych jednostce kierowniczej.;
Jednostka organizacyjna (pion organizacyjny) – zbiór komórek organizacyjnych podporządkowanych jednemu zwierzchnikowi.
Pion organizacyjny – wszystkie komórki wchodzące w skład pionu pełnią te same funkcje. Szczególna jednostka organizacyjna;
Wieźli organizacyjne (służbowe, funkcjonalne, techniczne i informacyjne).
Funkcje struktury organizacyjnej
regulacyjna – struktura organizacyjna zapewnia ład i porządek organizacji poprzez wyznaczenie miejsca każdego uczestnika organizacji oraz pożądanych sposobów zachowania się indywidualnego i zbiorowego;
STRUKTURA ORGANIZACYJNA
Struktura elementów Strukturalizacja działań
Wymiar konfiguracji
Wymiar centralizacji
Wymiar specjalizacji
Wymiar formalizacji
Wymiar standaryzacji
symplifikacyjna – struktura organizacyjna upraszcza działanie organizacji poprzez podział celu ogólnego na cele cząstkowe;
antyentropijna – struktura organizacyjna zapobiega destrukcji organizacji i popadnięciu w chaos.
Zasady budowy struktur organizacyjnych:
zasada tworzenia szczebli organizacyjnych (zasada rozpiętości kierowania; z. zachowania hierarchii i drogi służbowej) – liczba szczebli w strukturze organizacyjnej zależy od rozpiętości kierowania. Rozpiętość kierowania to liczba bezpośrednich podwładnych podporządkowanych jednemu zwierzchnikowi. Rozpiętość: formalna, rzeczywista, potencjalna. Zasięg kierowania – liczba wszystkich podwładnych podporządkowanych jednemu zwierzchnikowi. Im rozpiętość kierowania jest większa tym szczebli w strukturze jest mniej. Im rozpiętość kierowania jest mniejsza, tym szczebli w strukturze jest więcej. Wyróżniamy strukturę smukłą i płaską. W strukturze smukłej występuje mała rozpiętość kierowania i dużo szczebli informacyjnych, droga przesyłania informacji jest dłuższa i w konsekwencji informacje mogą zostać zniekształcone. Brak samodzielności podwładnych, kierownicy specjaliści – rozbudowani, wysokie koszty utrzymania. Podatna na uszkodzenia. Struktura płaska charakteryzuje się tym, że występuje duża rozpiętość kierowania, a mało jest szczebli, dzięki temu informacje są szybko przesyłane i małe jest prawdopodobieństwo zniekształcenia informacji. Pracownicy muszą być wysoko wykwalifikowani. Kierownicy mają wiedzę bardziej uniwersalną. Organizacja o strukturze dążą do tego aby stać się organizacją płaską.
zasada tworzenia komórek organizacyjnych ( z. podziału pracy i specjalizacji). Liczba, rodzaj komórek organizacyjnych zależy od przyjętego w organizacji podziału pracy jest wynikiem potrzeby łączenia stanowisk organizacyjnych w specjalne jednostki lub grupy. Kryteria tworzenia komórek organizacyjnych (łączenia stanowisk organizacyjnych, grupowanie stanowisk)
lokalizacja (terytorialność),
czas pracy,
funkcja,
wyrób (usługa),
wiedza
zasada podziału zadań, uprawnień i odpowiedzialności (z. równoważenia zakresu zadań, uprawnień i odpowiedzialności; z. delegowania uprawnień;). Przydzielenie zadań określonemu stanowisku musi wiązać się z przyznaniem mu odpowiednio szerokiego zakresu uprawnień jednocześnie nakłada się na stanowisko taki zakres odpowiedzialności, który odpowiada przydzielonym zadaniom i delegowanym (przekazywanym) uprawnieniom.
Składa się z:
zadań,
uprawnień (władza potrzebna do wykonania zadania),
odpowiedzialności ( zobowiązanie do wykonania zadania).
Przydzielając zadanie danemu pracownikowi powinniśmy przekazać pracownikowi uprawnienie potrzebne do wykonania tego zadania, a pracownik przyjmuję na siebie odpowiedzialność. Z = U = O
Ile zadań tyle uprawnień i odpowiedzialności, jeśli któryś w czynników jest większy mamy do czynienia z patologią.