Organizacja- grupa ludzi którzy współpracują ze sobą w sposób uporządkowany i skoordynowany aby osiągnąć pewien zestaw celów. Podsystem organizacji- dająca się wyodrębnić według jakiegoś kryterium część lub grupa elementów wchodzących w skład organizacji (systemu). Cel- planowy wynik każdego racjonalnego działania to cos do czego się dąży o co zapobiega. Jest pożądanym stanem rzeczy pożądaną sytuacja końcową ów stan czy sytuacja są opisane przez pewną liczbę różniących się elementów które są przyporządkowane danej sytuacji czy stanowi. Cele organizacji- zbiór wzajemnie powiązanych dążeń aspiracji i zamierzonych efektów o różnym stopniu konkretności. Więzi organizacyjne: więź służbowa- stosunki nadrzędności i podporządkowania łączące formalnych kierowników (przełożonych) z ich podwładnymi. Więź technologiczna- powiązania wynikające z logiki stosowanych rozwiązań technologicznych łączące ludzi i stanowiska pracy zaangażowane w realizację określonego procesu wytwarzania. Więź informacyjna- powiązania polegające na wzajemnym przekazywaniu sobie i wymienianiu informacji. Więź funkcjonalna- stosunki łączące elementy organizacji realizujące logicznie powiązane współzależne ze względu na cel zbiory zadań (funkcje). Funkcja- przypisanie do części organizacji ról sprowadzających się do określonego rodzaju służebności w stosunku do innych części lub organizacji jako całości. Poszczególne działy i komórki przedsiębiorstwa spełniają role- zaopatrzeniową produkcyjną zbytu rachunkową planowania sprawozdawczości itd. Społeczny podsystem organizacji (ludzie)- ogół ludzi będących uczestnikami organizacji powiązanych między sobą realizacją wspólnego celu i różnego typu więziami formalnymi i nieformalnymi. Techniczny podsystem organizacji (technika)- zbiór metod technik działania urządzeń i aparatów stosowanych przez ludzi w procesie realizowania celów i funkcji organizacji. Zarządzanie- działalność kierownicza polegająca na podejmowaniu decyzji oraz sterowaniu zasobami procesami i informacjami w organizacjach w celu osiągnięcia optymalnych efektów w sposób jak najbardziej wydajny i oszczędny oraz zgodny ze społeczną racjonalnością działań gospodarczych. Zarządzanie- realizowany w organizacji w sposób systematyczny proces planowania aktywności organizowania i zatrudniania kierowania i controllingu z zamiarem osiągnięcia wspólnego celu. Planowanie- kreatywne określanie oraz selekcja celów organizacji i wskazanie najlepszych sposobów ich osiągania a następnie wyznaczanie zadań których wykonanie pozwoli te cele osiągnąć. Organizowanie i zatrudnianie- obejmują przyporządkowanie i koordynację zadań jakie mają być realizowane przez jednostki organizacji oraz przydział i dystrybucję zasobów niezbędnych do ich wykonania. Kierowanie- proces motywacji przewodzenia i wpływania na działalność podwładnych. Controlling- obejmuje gromadzenie ocenę i porównywanie informacji w celu sprawdzania poprawności przygotowywanych planów korygowania niewłaściwie wykonanych zadań jak również identyfikację tych działań które mogą być realizowane lepiej. Zarządzanie- jest traktowane jako proces a więc zbiorowość następujących po sobie i powiązanych ze sobą kreowanych przez menadżerów przedsięwzięć i zadań które wymagają przestrzegania określonego porządku i koordynacji oraz akceptacji członków organizacji. Rola celów w zarządzaniu przedsiębiorstwem- przyjęcie celów określenie zadań przyporządkowanie zadaniom wykonawców oraz środków materialnych i finansowych wykonanie zadań i kontrola wyników. Cele powinny być: Przejrzyste- ich sformułowanie powinno być zrozumiałe względnie jednoznaczne. Realistyczne- możliwe do osiągnięcia w istniejących warunkach. Dopingujące- wyzwalające u wykonawców poczucie wartości. Zobowiązujące- stymulujące poczucie odpowiedzialności. Aktualne- odpowiadające bieżącej sytuacji. Poziomy zarządzania: Najwyższy- odpowiedzialny za całość przedsiębiorstwa. Średni- odpowiedzialny za określone obszary funkcjonalne. Operacyjny- odpowiedzialny za wykonanie skonkretyzowanych zadań. Cele główne- określane na poziomie najwyższym odzwierciedlają zamysły organizacji czy misję przedsiębiorstwa i są podstawą formułowania strategii najczęściej wyraża się je w formie ogólnej a nawet abstrakcyjnej nie zawsze dają się interpretować wprost często cele tego poziomu nie mają wskazań horyzontu czasowego w którym mają być osiągnięte ich rola polega na wyznaczaniu kierunków działań oraz pożądanych aspektów i pól aktywności. Cele operatywne- określane na poziomie średnim są formułowane dla poszczególnych działów organizacyjnych czy sfer działalności jak np.: marketingu produkcji zatrudnienia są na ogół pewną konkretyzacją celów strategicznych w szczególności powinien być podany horyzont czasowy ich realizacji co umożliwiałoby dokonanie rozliczenia stopnia osiągnięcia zamierzeń. Cele operacyjne- poziom najniższy, mają wskazywać co i kiedy ma być osiągnięte powinny być one formułowane tak aby względnie jednoznacznie znany był termin realizacji zadania i kryteria rozpoznawania stopnia osiągnięcia celu. Analiza systemu celów: Określenie zbiorowości celów: osoba określająca cele powinna rozważyć odpowiedzi na następujące pytania: co chcemy osiągnąć (preferencje rodzaju) ile chcemy osiągnąć (preferencje wielkości) w jakim czasie chcemy to osiągnąć (preferencje czasu) jaki jest pożądany poziom pewności realizacji (preferencje pewności) Analiza jaka realizacja zadań wynikających z jednego celu warunkuje zadania spełniające inne cele: idealna zgodność- realizując pewne zadania uzyskujemy dokładne spełnienie obydwu celów *zgodność- dążenie do osiągnięcia jednego celu oznacza również osiąganie drugiego z tym że stopień osiągnięcia każdego z nich nie jest taki sam *neutralność- cele są niezależne od siebie i osiąganie jednego ani nie stymuluje ani nie warunkuje drugiego celu *konflikt- realizacja zadań spełniających cele oznacza konkurencję o wspólne zasoby spełnienie jednego celu odbywa się więc kosztem drugiego *sprzeczność- spełnienie jednego celu wyklucza osiągnięcie drugiego lub daje efekt przeciwny do tego co jest pożądane w drugim celu. Logistyk powinien zawsze zdawać sobie sprawę że jego konstruktywne propozycje spełniające wszystkie wymagania wynikające z celów danego poziomu będą sprawdzane na wyższym poziomie. Punkt widzenia logistyka nie powinien ograniczać się do lokalnego nawet wtedy gdy treść problemu sugeruje że jest to uzasadnione. Zadaniem logistyka powinno być postrzeganie problemu z wielu punktów widzenia a w szczególności tych które wynikają z hierarchii zarządzania. Rynek- zbiorowość potencjalnych klientów mających określone potrzeby lub życzenia którzy mają wolę i są zdolni je zaspokoić przez proces wymiany. Wymiana- proces w którym otrzymujemy pożądany produkt w zamian za pewien ekwiwalent. Warunki wymiany- muszą występować co najmniej 2 strony, każda ze stron musi mieć coś co dla drugiej mogłoby mieć pewną wartość, każda ze stron musi być w stanie komunikować się z drugą i mieć możliwość przekazania obiektu wymiany, każda ze stron może ofertę przyjąć lub odrzucić, każda ze stron musi być przekonana że warto nawiązać kontakt z drugą stroną. Transakcja kupna sprzedaży- forma łączenia partnerów w procesie wymiany towarowo pieniężnej oraz w innych stosunkach ekonomicznych opartych na wzajemności których przedmiotem jest wymiana dóbr praw majątkowych i środków pieniężnych. Zakres zadań logistyka w przedsiębiorstwach- kierowanie gospodarką materiałową magazynową transportem zakupami. Zabezpieczenie zsynchronizowanego z produkcją zaopatrzenia w materiały niezbędne do jej realizacji opracowywanie planu produkcyjnego koordynowanie zamówień klienta i współpracowanie ze wszystkimi oddziałami firmy. Zapewnienie pełnego zadowolenia klientów poprzez optymalne nadzorowanie zlecenia od jego przyjęcia aż do dostawy produktu. Kontakty z dostawcami prowadzenie negocjacji realizowanie zakupów organizowanie dostaw i administrowanie bazami produktów. Planowanie produkcji koordynowanie dostaw oraz optymalizowanie stanów w magazynach fabrycznych firmy. Uporządkowanie zadań w sekwencje: przyjmowanie zamówień i ich koordynacja, planowanie produkcji, zabezpieczanie zsynchronizowanego z produkcją zaopatrzenia w materiały niezbędne do jej realizacji, kontakty z dostawcami i prowadzenie negocjacji, realizowanie zakupów, organizacja dostaw, transport, gospodarka magazynowa- optymalizowanie stanów, administrowanie bazami produktów, nadzorowanie dostawy produktów do klienta. Sekwencja zadań pozwala dostrzec funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako sprzężonego ciągu procesów od zamówienia na produkty przez planowanie ich wytworzenia zakupy niezbędnych materiałów aż po dystrybucję. Makrologistyka- całokształt procesów logistycznych rozpatrywanych w szerszej skali np.: gospodarki narodowej w skali regionu działu gospodarki narodowej kontynentu (np.: euro logistyka). Mezologistyka- procesy logistyczne w układach współdziałających ze sobą organizacji gospodarczych najczęściej zorganizowanych w łańcuchy dostaw lub sieci logistyczne. Mikrologistyka- logistyka konkretnego przedmiotu gospodarczego ze względu na fazy przepływu można wskazywać na logistykę zaopatrzenia produkcji dystrybucji utylizacji. Logistyka zaopatrzenia- wpływa na konieczność podejmowania wielu decyzji mających wpływ na ekonomie przedsiębiorstwa zwłaszcza zaś na poziomie kosztów wysokości zysku itd. Logistyka produkcji- umiejscowiona między logistyką zaopatrzenia i dystrybucji obejmuje wszystkie czynności związane z zaopatrzeniem prac produkcji w stosowne towary surowce i przekazywanie półwyrobów i wyrobów gotowych do magazynu zbytu. Proces- jest łańcuchem sekwencyjnych czynności które transformują mierzalne wejścia (materiały informacja ludzie urządzenia metody) *ma mierzalny cel tworzenie wartości uznanej i zweryfikowanej przez odbiorcę zawartej w efekcie końcowym (produkcie usłudze informacji) *ma dostawcę i klienta jego granice wyznaczone są przez jakiś zdefiniowany rodzaj transakcji zakupu zasileń i sprzedaży wytworu *może być powtarzany co oznacza że możliwe jest jego zapisanie w formie umożliwiającej odczytanie jego przebiegu przez realizatorów. Różnica między procesem a zadaniem jest taka jak między częścią a całością. Zadanie to fragment pracy to działalność gospodarcza zasadniczo wykonywana przez jedną osobę. Proces to powiązana grupa zadań których wspólny rezultat stanowi wartość dla klienta. Proces przyjmowania zamówień- odbierania telefonów otwieranie poczty wprowadzenie danych do komputera numeracja zamówienia przekazanie zamówienia do produkcji. Proces produkcji pigułki- mieszanie mielenie tabletkowanie suszenie powlekanie. Rodzaje procesów: ranga zadań (funkcji) wykonywanych w organizacji- podstawowe których efektem jest produkt(usługa) na rynek zewnętrzny z niego firma żyje (uzyskuje przychody ze sprzedaży) np.: wytworzenie i sprzedaż wyrobu w firmie produkcyjnej prowadzenie księgi rachunkowej w biurze rachunkowym *pomocnicze (wspierające wspomagające główne) których efektem jest produkt (usługa o charakterze materialnym) na rynek wewnętrzny (ale tez i na rynek zewnętrzny) dzięki nim procesy podstawowe mogą być sprawnie realizowane a firma może funkcjonować (np.: remonty i konserwacja urządzeń, transport w firmie produkcyjnej) ranga stanowisk decyzyjnych w organizacji- zarządcze (kierownicze) mające charakter koncepcyjny których efektem jest usługa o charakterze niematerialnym (np.: przygotowanie podejmowanie i przekazywanie decyzji oraz kontrola ich realizacji) *wykonawcze sprowadzające się do wykonywania pooleceń (decyzji) np.: wykonanie ciągu operacji technologicznych przygotowanie planu wystawienie faktury przyjmowanie zamówienia ściąganie należności. Znaczenie (waga decyzji) dla organizacji: strategiczne (kluczowe) procesy podstawowe pomocnicze i zarządcze które w największym stopniu wpływają na strategiczny sukces danej organizacji gwarantują przewagę strategiczna i zapewniają największą satysfakcję klientów np.: planowanie nowego produktu wprowadzenie nowego procesu kluczowego dla organizacji *operacyjne (niestrategiczne) procesy które umożliwiają organizacji bieżące funkcjonowanie np.: pozyskiwanie klientów wytwarzanie produktów i świadczenie usług. Tworzenie wartości dodanej: procesy tworzą wartość dodaną zaspokajające potrzeby klienta za które jest on gotów zapłacić *nie tworzące wartości dodanej takie które nie zaspokajają potrzeb i oczekiwań klienta za które klient nie jest gotowy zapłacić. Przestrzenno organizacyjna alokacja (przebieg)- wewnątrzfunkcyjne procesy zawierają się w ramach jednej funkcji np.: w zaopatrzeniu lub komórki organizacyjnej np.: magazynie zaopatrzenia * międzyfunkcyjne procesy przebiegają przez różne komórki różnych funkcji przedsiębiorstwa np.: przygotowanie nowego produktu wykonanie zamówienia klienta. Proces logistyczny- gdy dla występujących w nim składowych: ludzi, dóbr materialnych, informacji i środków płatniczych dla których rozpatrywane są rozmieszczenie, stan i przepływ wymagana jest koordynacja z innymi procesami (ze szczególnym zwróceniem uwagi na kryteria lokalizacji, czasu i efektywności spełniania nadrzędnych celów organizacji). Inne typologie procesów logistycznych: pozyskiwanie klienta w którym ofertą rynkową i promocją produktów kierowaną do klientów znanych producentowi (hurtowni, sieci sklepów) oraz klientów anonimowych zachęca się potencjalnych klientów do zakupu *gromadzenia informacji o popycie *planowania produkcji w tym określania zapotrzebowania na dobra które powinny być zakupione u dostawców * zakupów w tym wyszukiwania i wyboru dostawców składania zamówień i samej transakcji * dostaw obejmujące organizację łańcuchów dostaw w tym samego transportu i przyjmowania dostaw wraz z magazynowaniem *produkcji i dystrybucji wewnętrznej do własnych centrów dystrybucji *dystrybucji do klientów. Koordynacja procesów- aktywności prowadzące do uzgodnienia relacji czasowych w przebiegu działań objętych procesem oraz zasad korzystania ze wspólnych zasobów. Cel koordynacji- uzyskanie akceptacji przez zarządzających przebiegu realizowanych procesów. Koordynację uzyskuje się przez: 1. bezpośrednią komunikację między odpowiedzialnymi osobami w tym *koordynację przez personalne wskazówki czy polecenia (komunikacja pionowa) *koordynację przez wzajemne uzgodnienia (komunikacja pozioma) 2. Technokratyczna komunikację w tym *koordynację przez programy (ustalenie procesów rozwiązywania zadań) *koordynacje przez plany (ustalenia celów rozwiązywania zadań). Zarządzanie a logistyka- logistyka spełnia funkcje wspomagające zarządzanie w prawidłowym i efektywnym osiąganiu celów organizacji ale nie może go zastąpić w fundamentalnych uprawnieniach (tj. wyznaczenie celów i podejmowanie decyzji odnoszących się do organizacji jako całości) może to czynić jedynie w zakresie swej domeny wyznaczonej przez zarządzanie *zarządzanie decyduje co ma być robione a logistyka zajmuje się tym jak to ma być zrobione *logistyka wykonuje swoje zadania po określeniu przez zarządzanie celów oraz zakresu przewidywanych zadań, wskazaniu i przyporządkowaniu wykonawców i odpowiednich zasobów materialnych i finansowych *gdy zakres działań objętych procesami jest stosunkowo niewielki i nie występuje równoczesna ich realizacja koordynacja procesów jest standardowym zadaniem zarządzania *po przekroczeniu pewnego progu ilościowego gdy wiele procesów musi być realizowanych równolegle z określoną synchronizacją gdy ich realizacja wymaga sterowania przydziałami zasobów wzajemnych uzgodnień i komunikacji między menedżerami koordynacja procesów wymaga wyróżnienia osoby odpowiedzialnej za jej dokonywanie- zadanie logistyka. Dystrybucja- rozprowadzenie towarów od producentów do nabywców we właściwym miejscu i czasie za pomocą kanałów dystrybucji. Jest zorientowana na osiąganie zysku, działalność obejmująca planowanie, realizację i kontrolę fizycznego przepływu materiałów i finalnych produktów z miejsca pochodzenia (produkcji) do miejsca ich zbycia. Główne działania związane z dystrybucją: prognozowanie sprzedaży *planowanie dystrybucji i produkcji *dostarczanie materiałów *opracowywanie zamówień *zarządzanie zapasami *transport zaopatrzeniowy *pakowanie *magazynowanie w obrębie zakładu produkcji *ekspedycja *transport do odbiorcy *magazynowanie poza zakładem produkcji *obsługa klienta. Podmiotowa struktura kanału dystrybucji: struktura elementów organizacyjnych firmy oraz zewnętrznych pośredników poprzez których produkt lub usługa jest sprzedawana na rynku *sieć osób i organizacji wzajemnie powiązanych w procesie udostępniania produktów lub usług do użytku lub konsumpcji *zestaw organizacji (podmiotów) uczestniczących w doprowadzeniu produktów od producenta do konsumenta lub ostatecznego użytkownika. Przedmiotowy aspekt kanału dystrybucji- zespół kolejnych ogniw (instytucji lub osób) za pośrednictwem których dokonuje się przepływu jednego lub większej ilości strumieni związanych z działalnością marketingową. Rodzaje kanałów dystrybucji: bezpośrednie złożony z 2 szczebli producenta i finalnych nabywców *pośrednie w którym pomiędzy producentem a finalnymi nabywcami występuje co najmniej jeden lub większa liczba pośredników. Porównanie cech bezpośrednich i pośrednich kanałów dystrybucji: *kontrola na kanałem- pełna produkcja; podzielona między uczestników *strategia dystrybucji- producenta; pośredników *koszty producenta- wysokie; niskie *przepływ płatności- szybki; dłuższy *sztywność reguł- mała; duża. Charakter powiązań między uczestnikami kanału: konwencjonalne- typ kanału dystrybucji w którym uczestnicy zawierają transakcje na podstawie każdorazowo przeprowadzonych negocjacji po zrealizowaniu transakcji ich kontakty mogą być zerwane i nie odnawiane; zintegrowane pionowo- typ kanału dystrybucji w którym działalność firm występuje na różnych szczeblach jest koordynowana i kontrolowana przez jedną z nich. Rodzaje kanałów zintegrowanych pionowo: kontraktowe- uczestnicy zawierają kontrakty szczegółowo ustalające ich zachowania w procesie wspólnego kreowania rynkowej oferty produktu, ustalenia kontraktów są znacznie szersze od zwykłych umów kupna sprzedaży określają np. sposób znakowania produktów, wspólne działania w zakresie zakupu produktów itp. *korporacyjne- w którym kolejne szczeble produkcji i obrotu towarowego zostają prawnie ekonomicznie i organizacyjnie podporządkowane jednemu kierownictwu *administrowane- w którym koordynacja działalności firm na kolejnych szczeblach jest następstwem ekonomicznej lub administracyjnej nadrzędności jednej z nich. Długość kanału dystrybucji- określa liczbę szczebli przez które przechodzi produkt na drodze od producenta do finalnego odbiorcy. Szerokość kanału dystrybucji- wyznaczona jest przez liczbę typów pośredników i ich ilość na poszczególnych szczeblach. Uczestnicy kanału dystrybucji: Hurtownik-pośrednik hurtowy który dokonuje zakupu towarów przejmuje tytuł ich własności oraz obejmuje je często w fizyczne posiadanie. Detalista-osoba której podstawowym zadaniem jest sprzedaż towarów i usług finalnemu odbiorcy do niekomercyjnego użytku. Agenci handlowi- są niezależnymi pośrednikami hurtowymi zobowiązanymi umową do reprezentowania i negocjowania warunków handlowych określonych produktów lub do zawierania transakcji w imieniu oraz na rzecz reprezentowanej osoby. Zasady wyboru kanałów dystrybucji, analiza czynników: związane z rynkiem np. typ rynku, liczbę potencjalnych klientów, wielkość i częstotliwość zakupów *związane z produktem tj. jego trwałość, stopień złożoności technicznej, wymagania serwisowe itp. *związane z uczestnikami kanału- dostępność pożądanych typów pośredników, usługi świadczone przez pośredników i ich potencjał oraz stosunki z poszczególnymi pośrednikami i ich skłonność do współpracy *związane z sama firmą kształtującą kanały dystrybucji- poziom zarządzania, chęć do kontrolowania kanałów, zasoby finansowe i możliwość samodzielnego organizowania procesów sprzedaży. Przebieg konfliktu: *nieujawniona opozycja- pojawienie się warunków które stwarzają możliwość powstania konfliktu *rozpoznanie i personalizacja- konflikt zaczyna być postrzegany tzn. przynajmniej jedna ze stron uświadamia sobie istnienie warunków poprzedzających. Konflikt jest odczuwalny i osoba angażuje się weń emocjonalnie *zachowanie- osoba angażuje się w działanie które przeszkadza innym w dążeniu do celów lub utrudnia realizację ich interesów *wyniki- wzajemne oddziaływanie jawnych zachowań konfliktowych i zachowań zmierzających do zażegnania konfliktu wywołuje określone konsekwencje. Kooperacja- umowne i bezumowne formy współdziałania przedsiębiorstw w różnych lub we wszystkich obszarach funkcjonalnych. Przedsiębiorstwa uczestniczące w związkach typu kooperacyjnego nie są podporządkowane jednemu kierownictwu i nie tracą swej samodzielności ani osobowości prawnej. Tendencje kooperacyjne w kanałach dystrybucji: porozumienia uczestników odnośnie do: tworzenia wspólnych systemów dystrybucji *wykorzystania wspólnej bazy transportowej *standaryzacji procedur dotyczących przygotowania przekazywania i odbioru produktów. Typy porozumień cenowych: 1. Porozumienia dotyczące ustalania cen sztywnych- umożliwiają wszelkie zmiany ceny 2. Porozumienia dotyczące ustalania cen równych kosztom- zakładają dodawanie do cen pewnej ustalonej procentowo kwoty z tytułu poniesionych kosztów produkcji lub budowy 3. Korygowanie cen- formuła korygowania cen opracowana na potrzeby konkretnych branż, gałęzi przemysłu. Podstawową zasadę na której oparto formułę (tzw. formułę BEAMA stworzona przez British Electrical and Allied Manufacturers Association) jest obliczanie odchyleń od kosztów materiałów i robocizny w odniesieniu do wszelkich wydatków poniesionych w czasie realizacji kontraktu