46. Rodzaje wyciągów stosowanych w zespołach bólowych kręgosłupa.
Wyciągi-rodzaj biernego oddziaływania w kinezyterapii i polegają na stosowaniu sił zewnętrznych.
Cel: zwiększenie sprawności statodynamicznej poprzez: rozciąganie i rozluźnianie tkanek miękkich, zwiększenie przestrzeni międzykostnych i odbarczenie uciśniętych naczyń i nerwów.
Zadanie wyciągów: nastawienie złamań, zwichnięć; korygowanie wadliwych ustawień, zapobieganie powstawania przykurczy mięśniowo-torebkowych.
Wyciągi dzielimy na :
| Z punktu widzenia techniki: | Ze względu na czas | Ze względu na siłę ciągłą jednego zabiegu |
|---|---|---|
1.pośrednie (za skórę) 2.bezpośrednie (za kości) |
1.krótkotrwałe( kilkanaście, kilkadziesiąt minut) 2.długotrwałe(do kilku tygodni) |
1.siła cały czas stała 2.siła zmienna w czasie( wyciąg pulsacyjny, przerywany, przystankowy) |
Wyciągi dotyczące kręgosłupa można podzielić ze względu na:
Miejsca działania ( górny lub dolny odcinek kręgosłupa)
Rodzaj siły ciągnącej - z wykorzystaniem siły zewn. Tzw. Wyciągi grawitacyjne
Wyciągi są przeciwwskazane u osób u których występuje ból w trakcie jego działania.
A.Wyciągi stosowane do górnej części kręgosłupa:
1.PĘTLA GLISSONA wyciąg szyjny ( cervicales) grawitacyjny
Obciążenie, czas trwania, częstotliwość zależą od stanu zdrowia pacjenta i jego tolerancji
Wyciągi w odcinku szyjnym wykonywane są osiowo do długiej osi ciała (w widoku z przodu linka biegnąca do orczyka rzutuje na nos pacjenta, z boku orczyk rzutuje na środek ucha) i pozaosiowe (wymagające specjalnych wskazań).
Cel: zmniejszenie zespołów bólowych w odcinku szyjnym
Czas: 10-30min. ( pierwsze wyciągi krótszy)
Ilość: 10-25zabiegów (w seriach)
Obciążenie: 12-15kg (obciążenie stopniujemy zaczynając od 2,5kg i zwiększając o 1-1,5kg/dzień)
Przyrządy: -orczyk
-pętla Glissona
-system bloczkowo-ciężarkowy
Inne:
ułożenie głowy pod katem 24st. zgięcia
wyciąg w leżeniu tyłem
jeśli zastosujemy wyciąg tylko odbarczajacy - to w pozycji półleżącej
jeśli na szyi znajdują się osteofity – to głowę układamy w przeciwna stronę
jeśli występuje dyskopatia – w celu przybliżenia kręgów do siebie stosujemy rotacje w stronę odsuniętych wyrostków
przerwać wyciąg jeśli występują: nudności, wzmożony ból, zawroty
2.WYCIĄGI GRAWITACYJNE
wykonuje się w pozycji siedzącej, w leżeniu tyłem (na skośnej ławeczce) lub w tzw. zwisach odwrotnych.
Czas do 60 minut, przez okres do 3 tygodni
Obciążenie ciężarek na pętli Gilssona, o wadze do ¼ ciężaru ciała
3.WYCIĄG STAŁY SANDERSA
Składa się: z pochylni, ruchomej platformy, 2 klinów, które zapewniają pewny kontakt z podstawą kości potylicznej stosujemy w zespołach bólowych, bóle głowy spowodowane niedrożnością tętnic i dyskopatii
Czas: 5-10minut
Obciążenie: 8kg
3.WYCIĄG PULSACYJNY SANDERSA
Ułożenie takie same jak przy wyciągu stałym
Czas : 15-20minut
Obciążenie 2,5-15kg
W maksymalnym obciążeniu trzymać 15-20sek., a minimalnym 5-10sek.
Nie dochodzić do 0 , zawsze minimum 2,5kg.
5. AUTOWYCIĄG SZYJNY COTRELA
Jest to wyciąg szyjny, którego siłę ciągu dawkuje sam pacjent kończynami dolnymi- autoelongacja
10-30minut
10-15 zabiegów
Obciążenie pacjent dozuje sobie sam pacjent
B.Wyciągi stosowane na dolny odcinek kręgosłupa:
1.WYCIĄG BLOCZKOWY POZIOMY LUB SKOŚNY na łóżku ortopedycznym
Daje możliwość pochylenia chorego pod dowolnym kątem od 40 -60stopni, chory w leżeniu tyłem, KKD uniesione, miednica ustabilizowana pasem biodrowym. Stosujemy specjalne pasy z 2 taśmami bocznymi, powinny być one tak umiejscowione by powodować zmniejszenie lordozy
Czas: 4 – 6 godzin przez min/10 dni
Obciążenie: 5 – 10 kg, przeciwwagą jest masa ciała
2. WYCIĄG GRAWITACYJNY- odmiana ww. Wyciągu
Wykonuje się go na łóżku pionizacyjnym lub stole obrotowym. Pacjent jest podwieszony na specjalnej uprzęży, terapię rozpoczynamy od kąta 30st., kończymy na 80st.
Czas : 10-30 min.
2. WYCIĄG KRZESEŁKOWY PERSCHLA- odmiana wyciągu grawitacyjnego
W leżeniu tyłem, kąt między kozetką a uniesionymi pośladkami wynosi 60stopni, kolana zgięte (ˉˉ\__ο) podudzia ułożone na specjalnej półce wyciągowej przytwierdzone pasami stabilizującymi, półka połączona jest z wyciągową korbka linką poprowadzoną przez dwa bloczki (urządzenie do trakcji kręgosłupa za podudzia). Minusem jest drętwienie podudzi i stóp. W trakcie zabiegu dochodzi do poszerzenia tylnych przestrzeni międzykręgowych (L1- S1), największego na poziomie L5- S1 i nieznacznego rozszerzenia przedniej przestrzenie L5 – S1
Czas: ok. 30 min
4.WYCIĄG STAŁY SANDERSA NA ODC. L
Posiada 2 pasy stabilizujące; w dolnej cz. okolicy klatki piersiowej, 2 na miednicy. Przerwa w wyciągu na wysokości odcinka rozciąganego, regulowana siła za pomocą pompki ręcznej przez pacjenta, pacjent wprowadza do cylindrów powietrze, które rozsuwa dolną część łożyska względem górnej i rozciąga odcinek kręgosłupa ustabilizowany pomiędzy nimi.
Obciążenie: 80% ciężaru ciała, 3/4 lub 2/3 ciężaru ciała
Czas: 5-10min.
P/wskazania do ww. wyciągów to nadciśnienie tętnicze i niewydolność krążeniowa.
4. AUTOWYCIĄG COTRELA
Wyciąg za głowę z przeciwyciągiem za miednicę ufiksowaną pasem. Naciąg regulowany wyprostem KKD. Linka wyciągu biegnie od stóp i nad głową przyczepia się do pętli Glissona. Ma zastosowanie także u skolioz
5.WYCIĄG PULSACYJNY
W wyciągu lędźwiowym rozciąganie pulsacyjne uzyskuje się na specjalnych stołach redresyjno – pulsacyjnych, gdzie silnik rytmicznie rozsuwa i łączy dwie płaszczyzny, na których leży chory;
Czas: 15-30min; w maksymalnym wyciągu 5-8s, w minimalnym 8-15s.
Obciążenie: 1/3 do 2/3 masy ciała
Po wyciągu należy przez godzinę leżeć!
6.WYCIĄGI WODNE:
A. Chory w ułożeniu przeciwbólowym zawieszony na gumowym kole, założonym pod pachami, KKD zgięte w stawach biodrowych i kolanowych
Obciążenie: 1/10 do 2/10 masy ciała
Czas: 15-40 min
Woda 36-38st.
B. Wyciąg osiowy z obciążeniem
Obciążenie: 9-11kg
Woda 33st