SZKOŁA PLANISTYCZNA ( ansoff, Ackoff, Andrews) – zakłada, że tylko plan strategiczny budowany na poziomie kierownictwa, który wykorzystuje profesjonalne metody gromadzenia i analizy informacji, oraz formalne procedury planistyczne zapewnia przedsiębiorstwu kontrolę nad jego przyszłością i daje podstawy do racjonalnego zarządzania przedsiębiorstwem. Założyciele zalecają dyscyplinę w budowie i realizacji planu oraz jego sformalizowanie w postaci planów wieloletnich. Szkoła ta w dużym stopniu koncentruje się na tworzeniu modeli strategii i kładzie nacisk na doskonalenie narzędzi planowania i prognozowania.

SZKOŁA EWOLUCYJNA (Wrapp, Quinn, Mintzberg) – koncentracja na badaniu przedsiębiorstw, które odniosły sukces i na podstawie ich strategii działania próbują formułować uogólnienia i zalecenia dla innych firm. Uznaje pogląd, że każde przeds. Ma zdolność do uczenia się i doskonalenia a strategia to konsensus uczestników procesu i ich zrozumienia rzeczywistości, a nie dokument narzucony rządowi.

SZKOŁAPOZYCYJNA( Porter)-unika nadmiernej formalizacji. Kładzie nacisk na analizę otoczenia przedsiębiorstwa i określenie jego pozycji konkurencyjnej oraz twierdzi że źródłem sukcesu firmy jest jego pozycja strategiczna. Metoda uzupełnia praktykę modelami oraz narzędziami analizy strategicznej i planowania str. Dostrzega różnice w budowaniu strategii na poziomie sektora i zdywersyfikowanej firmy. Modele: an 5sił konkurencji, an cyklu życia sektora i produkty, an łańcucha wartości, an KCS, portfele działalności, macierze.

SZKOŁA ZASOBOWA ( Prahaland, Hamel, Kay) – poszukuje źródeł sukcesu przedsiębiorstwa w jakości zgromadzonych przez nie zasobów umiejętności. Sduży nacisk kładzie na zasoby niematerialne (wiedzę ludzi, którz potrafią ją wykorzystywać.) Kryteria aby Zasoby miały zdolność tworzenia silnej i trwałej pozycji konkurencyjnej to: cenność, brak substytutów, unikalny charakter.