Stylistyka - różnice pomiędzy językiem mówionym i pisanym.

RÓŻNICE POMIĘDZY JĘZYKIEM MÓWIONYM I PISANYM
Język mówiony charakteryzuje mimika i gestykulacja tj. znaki przynależne do kodu kinezycznego. Znamienny jest kod prokseniczny czyli czas i przestrzeń pomiędzy nadawca i odbiorcą. Akt mowny jest jednoczesny. Mówimy i ktoś nas słucha. Ponadto kod sytuacyjny (kulturowy) tj. np.: angielska przerwa na herbatę, włoska siesta. Język mówiony miesza formy gramatyczne:

• Różnice słowotwórcze

• Różnice na poziomie składni np. potoki słowne

• Różnice na poziomie tekstu

Język pisany charakteryzuje się większą spójnością i bogactwem gatunków

TEKST
Nie tylko w obrębie zdania, ale także w obrębie tekstu możemy mówić o składni. Sytuacja tworzy kontekst; sprawia, że pozornie nie mające nic wspólnego ze sobą zdania tworzą tekst.
Definicja mocna tekstu:
Zbiór wyrażeń wzajemnie ze sobą powiązanych; brak powiązania powoduje koniec tekstu.
W pewnych sytuacjach tekst nosi nazwę DYSKURSU tj. tekstu w kontekście. Najważniejsza jest komunikacja; wszystko związane z odbiorcą, nadawcą i sytuacja.
KAŻDY TEKST JEST DYSKURSEM,
ALE NIE KAŻDY DYSKURS JEST TEKSTEM.
Np.: dyskurs edukacyjny to nie tylko lekcje, to także konwersatoria,
programy dydaktyczne i edukacyjne, podręczniki.
Cechy tekstu to delimitatory incypitowe (początkowe) i finalne (końcowe).
Dzięki temu tworzy nam się jakaś rama. W środku mamy:

• wyrażenia metatekstowe; sam tekst mówi o tekście np.: po pierwsze, następnie, podsumowując, na zakończenie.

• wskaźniki spójności tekstu:

• gramatyczne (zaimki, spójniki)

• leksykalne (synonimy typu: Mickiewicz - poeta - wieszcz
  Marek - chłopiec - uczeń)

• tematyczne ( typu: Ikar - ktoś, kto latał)