ELEMENTARNE WIADOMOŚCI O SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ

I. SPRAWNOŚĆ  FIZYCZNA – to zespół cech, których wyrazem jest funkcjonalna wydolność organizmu.

W ramach sprawności fizycznej wyróżniamy:

1. Zdolności kondycyjne (siła, wytrzymałość, szybkość).

2. Gibkość.

3. Zdolności koordynacyjne.

Sprawnym fizycznie jest człowiek posiadający wydolny układ krążenia i oddychania, silne mięśnie i sprawny aparat ruchu. Potrafi wykonać pracę wymagającą wytrzymałości, siły, szybkości i odporności na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych.

     SPRAWNOŚĆ  RUCHOWA -  to umiejętności wszechstronnego władania własnym ciałem.

Zdobywa się ją poprzez opanowanie dużego zakresu umiejętności i nawyków ruchowych.

   II. FAIR  PLAY : ZASADY fair play ( czystej gry ) powinni respektować w takim samym stopniu zarówno studenci, sportowcy, nauczyciele wf-u i przede wszystkim trenerzy. Obejmują one :

• respektowanie zasad gry ( ew. zawodów ),

• traktowanie ich za niepodważalne i ostateczne,

• przyjmowanie z godnością ewentualnej porażki zgodnie z zasadą ‘’przegrana  jest nauką dla pokonanego’’,

• niestosowanie fauli,

• wyeliminowanie agresywnego zachowania,

• dążenie do podnoszenia swoich umiejętności.

PRZYKŁADOWE zasady FAIR  PLAY:

1. Szanuj przeciwnika, podaj rękę przed i po rywalizacji;

2. Nie stosuj przemocy;

3. Nie odgrywaj się na przeciwniku;

4. Bądź wyrozumiały dla przeciwnika;

5. Obserwuj i ucz się zasad gry;

6. Pocieszaj przeciwnika;

7. Nie wyśmiewaj się z przegranego;

8. Nie dyskutuj z sędziami;

9. Zachowuj się godnie, gdy przegrasz i wygrasz;

10. Pokonuj przeciwnika umiejętnościami a nie agresją.

III. TRENING  czy  WYCHOWANIE  FIZYCZNE

Skuteczność osiągania efektów zależy w głównym stopniu od częstotliwości, optymalnej intensywności oraz od rodzaju stosowania wysiłków.

                Okres pobytu studenta w Uczelni – a szczególnie na zajęciach wychowania fizycznego – to czas, który należy poświęcić na wdrażanie go do samodzielnego aktywnie fizycznego stylu życia.

                Zatem : głównym zadaniem wychowania fizycznego we współczesnym szkolnictwie wyższym nie jest kształtowanie ciała lecz przygotowanie młodzieży ( studentów ) do całożyciowej aktywności fizycznej, czyli wykształcenie w nich nawyku bycia aktywnym i umiejętnego ( sprzyjającego zdrowiu ) spędzania czasu wolnego.

                Systematycznie prowadzone zajęcia sportowe ( np. trzy razy w tygodniu ) możemy nazwać treningiem, który prowadzi do uzyskania indywidualnych, dla każdego studenta efektów kształcenia.

                Takie możliwości stwarza uczestnictwo w studenckich sekcjach sportowych, które dają szansę rozszerzenia programów obowiązkowego wychowania fizycznego.

WPOWADZENIE DO PRZEPISÓW SPORTOWYCH Z JAZDY FIGUROWEJ NA ŁYŻWACH

Obecnie na zawodach z łyżwiarstwa figurowego  rozgrywane są następujące konkurencje:

1. Jazda indywidualna kobiet i mężczyzn - w jej ramach kobiety (tzw. Solistki) i mężczyźni (Soliści) wykonują indywidualnie dwa programy – krótki i dowolny.  Podczas zawodów zawodnicy muszą wykonać określoną liczbę i rodzaj skoków, piruetów, sekwencji kroków i spiral.

2. pary sportowe – w jej ramach duet damsko-męski musi wykonać dwa układy tzw. program krótki i program dowolny. Pary sportowe uznawane są za najtrudniejszą konkurencję, gdyż oprócz standardowych indywidualnych elementów, takich jak skoki, piruety, spirale itp., muszą oni wykonać jeszcze szereg elementów w parach np. podnoszenia, skoki wyrzucane, piruety dwójkowe itd.

3. pary taneczne – to konkurencja, w której pary mieszane wykonują tańce na łyżwach.

W konkurencji par tanecznych każda para musi wykonać dwa tańce: taniec oryginalny, taniec dowolny.

WPOWADZENIE DO PRZEPISÓW SPORTOWYCH Z HOKEJA NA LODZIE

                Hokej na lodzie jest grą zespołową, w które bierze bezpośredni udział po sześciu zawodników z każdej drużyny – bramkarz oraz pięciu zawodników pola.

                Zawodnicy grają na polu otoczonym bandami, które jest podzielone za pomocą linii o kolorach czerwonym oraz niebieskim. Niebieskie linie wyznaczają części, które nazywa się tercjami, czerwona linia biegnie przez środek boiska i jest linią neutralną.

                Zawodnicy muszą posiadać na nogach założone łyżwy oraz w ręku trzymać kije za pomocą których przesuwają krążek do po tafli lodowiska. Generalnie krążek jest podawany kijem, jednak może być również przesuwany w inny sposób, np. ręką czy też butem hokejowym, jednak bramkę można zdobyć tylko kijem.

                 Mecz trwa 60 minut i jest podzielony na trzy tercje po 20 minut. Mecz musi się zakończyć rozstrzygnięciem. Jeśli po 60 minutach jest remis, to przeprowadzana jest dogrywka, która trwa 5 minut, na tafli jest wówczas o jednego gracza pola mniej. Jeśli dogrywka nie wyłoni zwycięzcy to w celu rozstrzygnięcia przeprowadzone są rzuty karne.