plik

CO TO JEST SPRAWNOŚĆ

FIZYCZNA?

Pod pojęciem sprawności fizycznej rozumie się

najczęściej „aktualną możliwość

wykonywania czynności ruchowych

wymagających zaangażowania siły, szybkości,

wytrzymałości, koordynacji ruchowej

(zwinności), gibkości. Do oceny jej poziomu,

niezależnie od testów ruchowych –

przeprowadza się często ocenę właściwości

psychofizycznych cech budowy ciała”. Taką

definicję sprawności fizycznej podaje „Mała

Encyklopedia Sportu”.

TESTY SPRAWNOŚCI

FIZYCZNEJ- POJĘCIE TESTÓW I

ICH RODZAJE

Wyraz „test” pochodzi z j. angielskiego „to teste” i

oznacza „próbować, doświadczyć

Test umożliwia dokonywania oceny reprezentatywnych

próbek czynności w ujednoliconych warunkach,

ułatwiając tym samym pomiar danej cechy lub funkcji.

Wynik badania, zwykle ujęty w liczbach, jest przydatny

w różnorakich formach nauczania i treningu oraz

stanowi podstawę formułowania wskazań, porad lub

zaleceń terapeutycznych.

Każdy dobry test do oceny sprawności fizycznej powinien

spełniać kilka warunków. Powinien być trafny i rzetelny. Pod

pojęciem trafności testu rozumie się, czy test zmierzył to,

co chcieliśmy zbadać. Rzetelnością natomiast nazywamy

zgodność wyników uzyskanych przez tych samych badanych

w testowaniu dokonanym w różnym czasie.

Poza rzetelności i trafnością każdy test winien być łatwy, do

zastosowania w różnych warunkach powinien oceniać

podstawowe zdolności motoryczne. Dokonywanie pomiarów

nie powinno pochłaniać wiele czasu i wymagać od badanego

specjalnych umiejętności.

Ważnym warunkiem dobrego testu jest także jego

obiektywizm. Test obiektywny to taki, w którym w przypadku

dwukrotnego, czy wielokrotnego pomiaru, przez co najmniej

dwie osoby i przy użyciu tych samych przyrządów i metod

otrzymamy takie same lub zbliżone wyniki.

Mnogość testów i różnych metod pomiaru

sprawności fizycznej spowodowało podjęcie

działań w celu ich uporządkowania i

ujednolicenia.

Z uwagi na stosowanie pomiarów w praktyce

wychowania fizycznego dzieli się testy na trzy

grupy:

1) metody oceny stanu ogólnych zdolności

motorycznych,

2) metody oceny stanu różnych zdolności

motorycznych,

3) metody oceny stanu specjalnej – technicznej

sprawności w poszczególnych dyscyplinach

sportowych (np. piłka nożna, koszykówka).

Stosowane testy i pomiary pobudzają

zainteresowanie i dążenie do współzawodnictwa oraz

ułatwiają diagnozę, profilaktykę a także grupową

klasyfikację. Wybierając testy dla potrzeb

wychowania fizycznego należy mieć na uwadze te

spośród tych, które pomagają w doskonaleniu metod

i stosować tylko najlepsze z dostępnych.

Ostrożnie jednak należy postępować z testami przy

wystawianiu ocen szkolnych, bowiem wyniki zależą w

dużej mierze od czynników genetycznych i ściśle

wiążą się z cechami budowy ciała. Często zasadniczą

rolę odgrywają czynniki zmienne, do których zaliczyć

możemy stan psychiczny, stan zdrowia, zmęczenie

czy poziom motywacji.

TESTY OCENIAJĄCE SPRAWNOŚĆ FIZYCZNĄ:

1. Testy zagraniczne

•

Międzynarodowy Test Sprawności Fizycznej,

•

EUROFIT – Europejski Test Sprawności Fizycznej,

•

Test Minimalnej Sprawności Fizycznej Krausa – Webera,

•

Test Sprawności Fizycznej Dzieci i Młodzieży YMCA,

•

Testy sprawnościowe stosowane w Anglii, Holandii, St. Zjednoczonych, Chinach, Japonii

i Singapurze,

•

Test L.Larsona,

•

Test do oceny uzdolnień ruchowych ucznia:

- test uzdolnień ruchowych Brace’a

- bateria testów McCloya,

- zestaw prób wg M. Sottiaux

•

Test oceniające wydolność fizyczną dzieci i młodzieży:

- próba Cramptona,

- próba Ruffiera,

- próba harwardzka (zmodyfikowana próba harwardzka),

- test 12-minutowy K. H. Coopera

2. Testy polskie:

•

Indeks Sprawności Fizycznej K. Zuchory,

•

Test Chromińskego,

•

Miernik Trześniowskiego,

•

Test Sprawności Motorycznej Denisiuka,

•

Wrocławski Test Sprawności Fizycznej dla Dzieci w wieku 3-7 lat,

•

Test Sprawności Fizycznej dla Dzieci i Młodzieży w wieku 8-18 lat

Test zawiera 8 następujących prób:

1. Bieg 50 m - próba szybkości biegowej

2. Skok w dal z miejsca- próba mocy (siły nóg)

3. Bieg wytrzymałościowy - próba wytrzymałości

600m – chłopcy i dziewczęta poniżej 12 lat;

800m – dziewczęta w wieku 12 lat i powyżej;

1000m – chłopcy w wieku 12 lat i powyżej.

4. Pomiar siły dłoni za pomocą dynamometru.

5. Pomiar siły ramion

a) podciąganie się na drążku: mężczyźni i chłopcy w wieku 12

lat i powyżej;

b) zwis na ugiętych ramionach: dziewczęta i chłopcy w wieku do

11 lat.

6. Bieg zwinnościowy

7. Skłony w przód z leżeniem tyłem przez 30 s - próba siły mięśni

brzucha

8. Skłon tułowia w przód - próba gibkości

Badania sprawności fizycznej zaleca się

przeprowadzić w ciągu 2 dni, przy czym próby l. 2,

3 w pierwszym, zaś 4, 5, 6, 7, 8 - w drugim dniu.

Jeśli cały test stosuje się w ciągu jednego dnia,

wskazane jest, aby wytrzymałość mierzyć na końcu.

Ze sposobem wykonania poszczególnych prób

należy dokładnie zapoznać badanego, bezpośrednio

przed ich właściwym wykonaniem. Badany

powinien ćwiczyć w odpowiednim stroju (krótkie

spodenki, koszulka, tenisówki), po dokładnej

rozgrzewce. Wszystkie próby i ich pomiary muszą

być przeprowadzone ściśle według instrukcji.

l. Bieg 50 m - próba szybkości biegowej:

a) wykonanie

Na sygnał "na miejsca" testowany staje nogą wykroczną za

linią startową w pozycji startowej wysokiej (nie stosuje się

startu niskiego). Następnie na sygnał "start" biegnie jak

najszybciej do mety.

b) pomiar

Czas mierzy się z dokładnością do 1/10 sekundy. Liczy się

wynik lepszy z dwóch wykonanych prób.

c) uwagi

Na każdego badanego przypada jeden mierzący czas.

Bieżnia powinna być prosta, powinna posiadać tory, oraz

znajdować się w dobrym stanie. Próby należy

przeprowadzać w dobrych warunkach atmosferycznych -

względnie bezwietrznych i przy optymalnej temperaturze

powietrza.

d) sprzęt i pomoce

czasomierze, lista badanych.

2. Skok w dal z miejsca - próba mocy (siły nóg):

a) wykonanie

Testowany staje za linią, po czym z jednoczesnego

odbicia obunóż wykonuje skok w dal na odległość, do

piaskownicy lub na materac.

b) pomiar

Skok mierzony w cm, wykonuje się dwukrotnie. Liczy się

wynik skoku lepszego. Długość skoku zawarta jest

pomiędzy linią skoku a ostatnim śladem pięt. c) uwagi

Skok z upadkiem w tył na plecy jest nieważny i należy go

powtórzyć.

d) sprzęt i pomoce

Piaskownica lub 2 materace, taśma miernicza, kreda,

lista badanych.

3. Bieg wytrzymałościowy - próba wytrzymałości:

1000 m - dla mężczyzn i chłopców powyżej 12 lat 800 m -

dla kobiet i dziewcząt powyżej 12 lat 600 m - dla dzieci

do 12 lat

a) wykonanie

Na sygnał "na miejsca" badany staje za linią startu w

pozycji startowej wysokiej. Na sygnał "start" biegnie

odpowiadającym mu tempem do linii mety.

b) pomiar

Czas mierzy się z dokładnością do l sekundy

c) uwagi

Bieżnia powinna być równa i dobrze przygotowana.

Próbę należy przeprowadzać w dobrych warunkach

atmosferycznych -względnie bezwietrznych i przy

optymalnej temperaturze powietrza.

d) sprzęt i pomoce

czasomierze, lista badanych

4. Pomiar dynamometryczny siły dłoni:

a) wykonanie

Badany ściska dynamometr dłoniowy ręką silniejszą.

Nadgarstek powinien znajdować się w przedłużeniu linii

przedramienia. W czasie wykonania próby ręka testowana

nie może dotykać żadnej części ciała.

b) pomiar

Siła dłoni mierzona jest w kilogramach. Liczy się pomiar

lepszy z dwóch prób.

c) uwagi

Dynamometr powinien być dopasowany do wielkości dłoni

tak, aby drugie stawy palców mieściły się na jego rączce.

Wymachy ręką w czasie pomiaru są niedozwolone, gdyż

może to zmienić wartość wyniku. Wykonaniu próby powinna

towarzyszyć pełna koncentracja psychiczna, ponieważ

pomiar musi być odzwierciedleniem maksymalnej siły dłoni

testowanego.

d) sprzęt i pomoce

dynamometr dłoniowy, magnezja, lista badanych.

5.a) Podciąganie na drążku próba siły rąk i barków:

a) wykonanie

Z przystawionego krzesła badany przechodzi do zwisu

nachwytem. Ręce znajdują się na szerokości barków. Na

sygnał "start" testowany ugina ręce podciągając się na

wysokość podbródka, po czym bez chwili odpoczynku

przechodzi do zwisu prostego. Ćwiczenie powtarza się aż

do chwili zmęczenia.

b) pomiar

Próba wykonana jest l raz. Liczy się ilość pełnych

podciągnięć na wysokość podbródka.

c) uwagi

Test należy przerwać, jeśli badany zrobi przerwę

wynoszącą 2 sekundy i dłuższą. Drążek winien być tak

usytuowany, by testowany wykonywał próbę w pełnym

zwisie. Testowanemu należy uniemożliwić ruchy

wahadłowe nóg i całego ciała, stojąc przed nim lub

pomagając sobie ręką.

d) sprzęt i pomoce

drążek lub poręcze, magnezja, taboret.

5. b) Wytrzymanie w zwisie na drążku - próba siły rąk i

barków:

a) wykonanie

Z przestawionego krzesła badany przechodzi do zwisu

nachwytem o ramionach ugiętych. Dłonie winny znajdować

się na szerokości barkowa Na sygnał "start" zaczyna się

próba zwisu i trwa aż do zmęczenia. Podbródek w czasie

trwania testu winien znajdować się wyraźnie nad drążkiem.

b) pomiar

Próba wykonywana jest l raz. Liczy się ilość wytrzymanych

sekund w wspomnianej pozycji. Pomiar kończy się z chwilą,

gdy podbródek znajduje się poniżej drążka.

c) uwagi

Drążek musi być tak usytuowany, by badany wykonywał

próbę w pełnym zwisie.

d) sprzęt i pomoce

drążek lub poręcze, krzesło, magnezja.

6. Bieg zwinnościowy:

a) wykonanie

Na sygnał "na miejsca" badany staje na linii startu. Na

komendę "start" biegnie do drugiej linii (odległość 10 m),

podnosi z półkola klocek, po czym wraca na linię startu,

gdzie kładzie klocek (klocek nie może być rzucony).

Następnie biegnie po drugi klocek i wracając kładzie go

ponownie w półkolu.

b) pomiar

Próbę wykonuje się dwukrotnie. Liczy się lepszy czas,

mierzony z dokładnością do 1/10 s Próba zostaje

zakończona z chwilą, gdy drugi klocek znajduje się w

półkolu.

c) uwagi

Próba zostaje unieważniona, gdy klocek jest do półkola

wrzucony. Tak wykonaną próbę należy powtórzyć.

d) sprzęt i pomoce

czasomierze, dwa klocki o wymiarach 5x5x5 cm, półkole.

7. Skłony w przód z leżeniem tyłem przez 30 s - próba siły

mięśni brzucha:

a) wykonanie

Badany leży na macie z rozstawionymi na szerokość 30

cm stopami i kolanami ugiętymi pod kątem prostym. Ręce

splecione na karku. Testowanemu pomaga partner, który

przytrzymuje stopy tak, aby me odrywały się od podłoża.

Na sygnał "start" badany wykonuje skłony w przód

dotykając łokciami kolan następnie wraca do pozycji

wyjściowej. Ćwiczenie trwa 30 sekund.

b) pomiar

Notowana jest ilość wykonanych skłonów w ciągu 30

sekund.

c) uwagi

Badanego nie dyskwalifikuje się w wypadku, gdy robi

dłuższe przerwy w czasie wykonywania skłonów.

d) sprzęt i pomoce

mata, czasomierz.

8. Skłon tułowia w przód - próba gibkości:

a) wykonanie

Badany staje na taborecie tak, by palce stóp obejmowały

jego krawędź, stopy zwarte, kolana wyprostowane.

Następnie wykonuje skłon w przód, zaznaczając jak

najniżej palcami rąk ślad na przymocowanej w tym celu do

taboretu podziałce.

b) pomiar

Próbę wykonuje się dwukrotnie, wynik odczytywany jest w

cm.

c) uwagi

Sztywna podziałka jest tak umocowana, że jej 50 cm

znajduje się na wysokości styku stóp z powierzchnią

podpórki. Podpórka powinna mieć 15 cm wysokości i

znajdować się 50 cm od ściany. W czasie wykonywania

próby badany trzyma nogi wyprostowane. Skłon należy

wykonać płynnie bez gwałtownych przyruchów.

d) sprzęt i pomoce

podpórka (wys. 15 cm), podziałka o długości 100 cm.

1 Czynnik: Równowaga ogólna. Utrzymanie równowagi stojąc na jednej

nodze na belce

2 Czynnik: Szybkość ruchów ręki. Szybkie dotykanie naprzemian dwóch

odpowiednio rozstawionych krążków wybraną /sprawniejszą/ ręką.

3 Czynnik: Gibkość. W pozycji siedzącej sięganie rękami w przód tak

daleko, jak to możliwe.

4 Czynnik: Siła eksplozywna. Skok na odległość z pozycji stojącej.

5 Czynnik: Siła statyczna. Zaciskanie ręki z maksymalną siłą na

dynamometrze.

6 Czynnik: Siła tułowia /wytrzymałość mięśni brzucha/. Maksymalna liczba

siadów z leżenia tyłem w ciągu 30 sekund.

7 Czynnik: Siła funkcjonalna /wytrzymałość mięśniowa ramion i barków/.

Wytrzymanie zwisu o ramionach ugiętych na drążku.

8 Czynnik: : Szybkość biegowa, zwinność. Bieg wahadłowy 10x5m z

maksymalną szybkością i zmianami kierunku.

9 Czynnik: Wytrzymałość krążeniowo-oddechowa. Wytrzymałościowy bieg

wahadłowy. Test sprawności krążeniowo-oddechowej rozpoczynający się

krokiem marszowym, a kończący szybkim biegiem (w trakcie którego

badani zmieniają kierunek), poruszają się między dwoma odległymi o 20m

liniami, zgodnie z szybkością dyktowaną przez sygnał dźwiękowy z

narastającą częstotliwością; etap, na którym badany odpada jest

wskaźnikiem jego wytrzymałości krążeniowo-oddechowej.

1 Czynnik: Równowaga ogólna. Utrzymanie równowagi stojąc

na jednej nodze na belce. Badany staje stopą na belce wzdłuż

jej osi podłużnej, chwyta za stopę nogi wolnej ugiętej w

kolanie, drugą ręką opiera się o nauczyciela. Próba zaczyna

się /włączenie czasomierza/, gdy badany przestanie korzystać

z pomocy nauczyciela i trwa do momentu utraty równowagi,

np. puszczenie trzymanej stopy lub dotknięcie podłogi jakąś

częścią ciała /zatrzymanie czasomierza/. Po każdym upadku

badany ponownie przyjmuje pozycję wyjściową /sam lub z

pomocą/. Maksymalna ilość podejść - 15 w ciągu pierwszych

30 sekund. Liczba prób potrzebna do utrzymania równowagi w

staniu na belce przez pełną minutę lub największa długość

ustania przy 5 próbach w sekundach. Belka o wymiarach:

długość 50 cm, wysokość 4 cm, szerokość 3 cm, pokryta

materiałem o grubości nie większej niż 5 mm. Dwie podpórki

zapewniające stabilność o wymiarach: długość 15 cm

szerokość 2 cm.

2 Czynnik: Szybkość ruchów ręki. Szybkie dotykanie

naprzemian dwóch odpowiednio rozstawionych krążków

wybraną /sprawniejszą/ ręką.

Badany staje przed stołem w lekkim rozkroku, kładąc rękę

mniej sprawną na prostokątnej płytce; rękę sprawniejszą

trzeba ułożyć skrzyżnie na przeciwległym krążku, po czym

należy możliwie szybko dotykać raz jednego, raz drugiego

krążka, dotykając je za każdym razem; badany wykonuje

łącznie 50 ruchów, czyli każdy z krążków dotyka 25 razy. Z

dwóch prób odnotowany jest rezultat lepszy, decyduje czas

potrzebny do dotknięcia każdego krążka 25 razy, mierzony z

dokładnością do 0,1 sekundy. Stół z regulowaną wysokością

(lub gimnastyczna skrzynia), dwa gumowe krążki o średnicy

20 cm poziomo przymocowane do stołu, których środki

oddalone są od siebie o 80 cm, płytka prostokątna o

wymiarach 10x20 cm umieszczona pośrodku między nimi,

czasomierz.

3 Czynnik: Gibkość. W pozycji siedzącej sięganie rękami w

przód tak daleko, jak to możliwe.

Badany w siadzie prostym sięga rękoma w przód jak najdalej

przesuwając linijkę po powierzchni skrzyni, na której jest

uprzednio przygotowana skala. Z dwóch prób zapisywany jest

lepszy rezultat; jeśli badany sięgną 10cm poza palce stóp

uzyskuje wynik 60 /50+10/ lub zapis tylko 10 Skrzynia o

długości 40cm, szerokość 45cm, wysokość 35cm,

wyskalowany blat skrzyni o długości 65cm wystaje na

odległość 25cm ponad boczną ściankę wyznaczającą

szerokość skrzyni i przeznaczoną do oparcia stóp, blat skrzyni

zamocowany jest w ten sposób, że wyrysowana na nim

podziałka wskazuje wielkość 50 w miejscu zetknięcia się stóp

z powierzchnią skrzyni, linijka długości około 30 cm

umieszczona luźno na powierzchni skrzyni prostopadle do jej

osi podłużnej służąca do przesuwania rękoma w czasie

wykonywania skłonu w przód.

4 Czynnik: Siła eksplozywna. Skok na odległość z pozycji

stojącej.

Badany staje w niewielkim rozkroku ze stopami ustawionymi

przed linią startową, ugina kolana przenosząc równocześnie

ramiona dołem w tył, a następnie wykonuje zamach rękoma w

przód i odbijając się mocno nogami od podłoża wykonuje skok

jak potrafi najdalej, lądowanie następuje na obydwie stopy z

utrzymaniem postawy pionowej, próbę wykonuje się dwa razy.

Z dwóch skoków mierzonych do najbliższego śladu

pozostawionego przez piętę badanego ustalamy najdłuższy z

dokładnością do 1cm. Taśma miernicza, twarde podłoże i dwa

połączone wzdłuż materace gimnastyczne.

5 Czynnik: Siła statyczna. Zaciskanie ręki z maksymalną siłą

na dynamometrze.

Badany stoi w małym rozkroku, dynamometr ściśle przylega do

palców dłoni, ramię opuszczone wzdłuż tułowia tak, by ręka nie

dotykała ciała; ścisk dynamometru krótki z maksymalną siłą,

drugie ramie opuszczone swobodnie. Z dwóch prób ręką

silniejszą zapis wyniku lepszego z dokładnością do 1kg.

Sprawdzone dynamometry -dla dzieci do 30kg, -dla młodzieży

do 90kg.

6 Czynnik: Siła tułowia /wytrzymałość mięśni brzucha/.

Maksymalna liczba siadów z leżenia tyłem w ciągu 30 sekund.

W siadzie nogi ugięte w stawach kolanowych pod kątem 90

stopni,, stopy rozstawione na szerokość około 30cm, ręce

splecione na karku, partner w klęku między stopami leżącego

przyciska je do materaca; na sygnał badany z siadu przechodzi

do leżenia tyłem dotykając rękoma materaca i powraca do

pozycji siedzącej z łokciami do przodu tak, aby dotknąć nimi

kolan. Liczba poprawnie wykonanych siadów z leżenia w czasie

30 sekund Czasomierz, materac, partner.

7 Czynnik: Siła funkcjonalna /wytrzymałość mięśniowa ramion i

barków/. Wytrzymanie zwisu o ramionach ugiętych na drążku.

Badany staje na taborecie i chwyta drążek nachwytem tak, aby

ramiona były ugięte w stawach łokciowych, a broda

znajdowała się nad drążkiem nie dotykając go w trakcie próby.

Czas zwisu w sekundach od chwili usunięcia stóp z taboretu do

momentu, gdy oczy badanego znajdą się poniżej drążka Drążek

poziomy umocowany na takiej wysokości, by najwyższy z

badanych mógł wykonać pełny zwis, materac, czasomierz,

taboret.

8 Czynnik: : Szybkość biegowa, zwinność. Bieg wahadłowy

10x5m z maksymalną szybkością i zmianami kierunku.

Badany na sygnał "start" biegnie jak najszybciej do drugiej linii

odległej o 5m i wraca przekraczając obydwie linie stopami;

odległość tą pokonuje 10 razy. Czas potrzebny do pokonania

pełnych 10 odcinków z dokładnością do 0,1 sekundy. Czysta

podłoga, czasomierz, taśma miernicza, kreda, 4 gumowe stożki

ustawione w odległości 120cm po dwa na każdej z dwóch linii

oddalonych od siebie o 5m.

9 Czynnik: Wytrzymałość krążeniowo-oddechowa. Wytrzymałościowy

bieg wahadłowy. Test sprawności krążeniowo-oddechowej

rozpoczynający się krokiem marszowym, a kończący szybkim biegiem (w

trakcie którego badani zmieniają kierunek), poruszają się między dwoma

odległymi o 20m liniami, zgodnie z szybkością dyktowaną przez sygnał

dźwiękowy z narastającą częstotliwością; etap, na którym badany

odpada jest wskaźnikiem jego wytrzymałości krążeniowo-oddechowej.

Badany porusza się wzdłuż 20-metrowego odcinka tam i z powrotem,

szybkość poruszania kontrolowana jest za pomocą rytmicznych dźwięków

z magnetofonu, badany porusza się tak, aby w momencie usłyszenia

sygnału znajdował się przy jednym lub drugim końcu 20-metrowego

odcinka (wystarczająca jest dokładność do jednego lub dwóch metrów );

dotyka stopą linii na końcu odcinka, zawraca i biegnie w przeciwnym

kierunku; początkowo prędkość jest mała lecz stopniowo rośnie z każdą

minutą; celem badanego jest jak najdłuższe utrzymanie ustalonego

rytmu podawanego z magnetofonu; zatrzymuje się, gdy nie może dłużej

utrzymać ustalonego rytmu lub czuje się niezdolny do zakończenia

kolejnego jednominutowego okresu. Ostatni zakończony etap po

zatrzymaniu się badanego ilości odcinków i czas trwania ostatniego

etapu. Sala gimnastyczna lub przestrzeń wystarczająco duża aby

wyznaczyć dystans 20-metrowy, magnetofon, taśma z zapisem przebiegu

próby.

Uczeń wchodzi na stopień (wysokość 46 cm dla dziewcząt i 51 cm dla

chłopców) w tempie 30 wejść na minutę w ciągu 5 minut. Po zakończeniu

próby, badany siedzi, a my wykonujemy mu 3 pomiary tętna w odcinkach

30 sekundowych w następujących odstępach:

od 1' do 1'30" - wartość A

od 2' do 2'30" - wartość B

od 3' do 3'30" - wartość C

Otrzymane pomiary tętna

podstawia się do wzoru:

Ww =

czas pracy w sekundach X

100 2 X (A + B + C)

(Ww - wskaźnik wydolności)

Uwaga!

W przypadku jeśli uczeń nie wykonywał ćwiczenia przez 300

sekund (5 minut) podajemy faktyczny czas przeprowadzania

próby.

Punktacja za uzyskany wynik.

do 55 pkt - zła kondycja

56 - 64 pkt - słaba kondycja

65 - 79 pkt - przeciętna kondycja

80 - 89 pkt - dobra kondycja

pow. 90 pkt - bardzo dobra kondycja

Test Coopera - bieg 12 min.

- Test powinien być przeprowadzony na bieżni okrężnej -

najlepiej 400 m

- Dla ułatwienia pomiaru należy przy bieżni ustawić

chorągiewki co 25 - 50 m

- Uczniów należy podzielić na grupy o podobnych

zdolnościach kondycyjnych

Document Outline