Na ostatnich zajęciach badaliśmy dokładność pomiarów za pomocą wysokościomierza elektronicznego. Jest to przyrząd zbudowany z myślą o pomiarach elementów korpusowych wykonywanych na płycie pomiarowej. Umożliwiają wyznaczenie wymiarów przedmiotu przez pomiary pionowych odległości elementów przedmiotu od podstawy lub dowolnej płaszczyzny przyjętej za bazową. Po obróceniu przedmiotu o 90 0 i wykonaniu pomiaru wzdłuż drugiej współrzędnej możliwe jest opracowanie pomiaru jak w pomiarach dwurzędnościowych. Typowe funkcje pomiarowe, jak np. pomiary średnic, oraz odległości osi wałków i otworów są wspomagane przez mikroprocesor. Wysokościomierze umożliwiają też niekiedy również pomiary odchyłek prostopadłości i prostoliniowości. Nasze pomiary te wykonywaliśmy ustawiając mierzony przedmiot na płaskiej powierzchni. Aby zmierzyć otwór badanego przedmiotu doprowadzaliśmy końcówkę pomiarową do zetknięta się z płytą pomiarową i ustawialiśmy wskazanie zerowe przyrządu a następnie doprowadzaliśmy końcówkę pomiarową do zetknięcia z górną powierzchnią badanego otworu. Średnicę końcówki wysokościomierza (w naszym przypadku kulki) odejmowaliśmy od każdego wyniku. Jak widać każdy pomiar obarczony jest błędem. Spowodowane to może być winą obserwatora, błędem narzędzia pomiarowego, który niejednokrotnie pokazywał wartość ujemną, a przecież wysokość nie może być wartością ujemną bądź złym kształtem badanego przedmiotu (np. nierówność powierzchni, asymetria).