Żywienie dzieci w chorobach nerek

Kamica nerkowa (moczowa) - choroba polegająca na powstawaniu złogów (tzw. "kamieni") w drogach moczowych.

Wytrącanie się kamieni moczowych jest skutkiem przekroczenia progu rozpuszczalności stężenia związków wchodzących w jego skład oraz uwarunkowań genetycznych, wad budowy układu moczowego, przyjmowania leków, diety.

Objawy: hematuria (krwiomocz), dysuria (częstomocz), bóle brzucha, kolka która promieniuje do pochwy, sromu lub jądra, infekcja cewki moczowej, nudności i wymioty, gorączka i ogólne osłabienie.

Ogólne zasady leczenia: postępowanie farmakologiczne, odpowiednia dieta, podstawową zasadą jest konieczność spożywania dużej ilości płynów, do 4 – 5 l/dobę. Składniki diety powinny uwzględniać rodzaj „kamieni”!

Kamica fosforanowa – fosforan wapniowy

Kamica struwitowa – fosforan amonowo – magnezowy

Kamica struwitowa występuje prawie wyłącznie w następstwie zakażenia układu moczowego bakteriami wytwarzającymi ureazę

Do wytrącenia się kryształków dochodzi w moczu o odczynie zasadowym.

Podstawą diety są pokarmy, które zakwaszają mocz: mięso, drób, kasze, makarony. Ograniczenie w pokarmach zawierających sole wapnia: jaja, mleko, sery twarogowe i podpuszczkowe, konserwy rybne, rośliny strączkowe.

W układzie moczowym odkładają się złogi kryształów kwasu moczowego, produktu metabolicznego zasad purynowych, których źródłem są podroby, ryby, rośliny strączkowe

Duża ilość puryn znajduje się m.in. w kakao.

Kamica moczanowa - Podstawowym celem zastosowania tej diety jest doprowadzenie do alkalizacji moczu. Dieta jarsko – mleczna. W ograniczonych ilościach; drób, ryby lub mięso cielęce i wołowe (150 g/dobę), wywary mięsne, grzybowe, rośliny strączkowe. Produkty przeciwwskazane; wątroba, nerki, wieprzowina, baranina. Zaleca się picie wód mineralnych o składzie odpowiednio dobranym do rodzaju kamicy, lekko słodzonej herbaty.

Kamica szczawianowa - Jest wynikiem odkładania się w drogach moczowych kryształków szczawianu wapnia. Należy wyłączyć z diety pokarmy zawierające kwas szczawiowy: szczaw, szpinak, rabarbar, botwinę, buraki, rośliny strączkowe, rzepę, czekoladę, kakao, mocną herbatę. Produkty zalecane; jaja, masło, cukier, fasola, groch, pomidory, mięso, ryby, drób, kukurydza, cebula.

Kamica cystynowa - Ograniczyć należy spożycie mięsa i jego przetworów.

Mieszane formy kamicy:

- kamica moczanowo – wapniowa

- kamica szczawianowo – wapniowa

- kamica fosforanowo – wapniowa

Produkty przeciwwskazane: mleko, nabiał, rośliny strączkowe, szpinak, szczaw, rabarbar, agrest, rodzynki, śliwki, kakao. Produkty dozwolone: pomidory, fasola, brukselka.

Zespół nerczycowy - Stan kliniczny wywołany białkomoczem, przekraczającym zdolność kompensacyjną organizmu > mg/kg m.c/dobę.

Leczenie dietetyczne: dieta ubogosodowa (niedosalanie), odpowiednia do wieku podaż białka (nadmiar białka zwiększa białkomocz w fazie aktywnej choroby). Dieta wegetariańska o dużej zawartości soi może być stosowana aby uzyskać zmniejszenie hiperlipidemii.

Zalecenia dietetyczne w ostrej niewydolności nerek: ograniczenie płynów; ograniczenie podaży białka; dieta niskosodowa i niskopotasowa; pokrywająca zapotrzebowanie na energię.

Przyczyny: wady wrodzone, glomerulopatie (choroby kłębuszków nerkowych), nefropatie wrodzone i nabyte.

Przewlekła niewydolność nerek

Objawy: zahamowanie wzrastania, zaburzenia odżywiania, zaburzenia elektrolitowe, osteodystrofia nerkowa, niedokrwistość, zaburzenia odporności, nadciśnienie tętnicze

Zaburzenia odżywiania – niedobory białek

Mocznica: jadłowstręt, wymioty, nudności, nieprawidłowe odczuwanie smaku

Zalecenia dietetyczne: Podaż białka 0,8 – 1,1 g/kg/d. Mieszanki wysokoenergetyczne o małej zawartości elektrolitów, suplementacja witamin: kwasu foliowego, witamin z grupy B, witaminy D (pod kontrola stężenia fosforanów).

Zwalczanie hiperfosfotemii: Preparaty wiążące fosforany w przewodzie pokarmowym na bazie wapnia.

Osteodystrofia nerkowa

Objawy: hipokalemia; hiperfosfatemia. Zmniejszona konwersja witaminy D3