Biały wywiad
Biały wywiad – forma pracy wywiadowczej, polegająca na gromadzeniu informacji pochodzących z ogólnie dostępnych źródeł. Wykorzystywana jest zarówno w wywiadzie państwowym, jak i gospodarczym.
Do "białych" źródeł należą między innymi:
prasa (szczególnie lokalna oraz specjalistyczna) i inne środki masowego przekazu
dokumentacja, jaką przedsiębiorstwa muszą udostępnić według wymogów prawa
ogólnie dostępne rejestry
sądowe ogłoszenia upadłości i postanowienia o postępowaniu układowym
wydawnictwa marketingowe: biuletyny, informatory, reklamy
analizy produktów (inżynieria odwrotna).
Rozróżnia się wywiad tzw. „biały” i „czarny” ze względu na sposób pozyskiwania informacji, a także sam typ informacji, jakimi interesuje się wywiadowca.
Wywiad biały – jest pozyskiwaniem informacji w sposób zupełnie jawny i tym samym nie dotyczy informacji objętych jakąkolwiek klauzulą i innych chronionych w odmienny sposób. Wywiad czarny – jest przeciwieństwem wywiadu białego i można go określić jako szpiegostwo. Celem są wszystkie informacje chronione prawnie i/lub fizycznie. Do ich zdobycia wykorzystuje się wszelkie możliwe środki i metody, przede wszystkim niejawne, nielegalne, często noszące znamiona przestępstwa.
Jednym ze skuteczniejszych sposobów na pozyskiwanie informacji jest wywiad gospodarczy, który stanowi bardzo istotny element świata przemysłu i biznesu. Bez wywiadu osiągnięcie sukcesu przez wiele firm byłoby niemożliwe. Wachlarz działań, które są podejmowane w ramach wywiadu gospodarczego, jest bardzo szeroki, a co za tym idzie, postrzeganie tychże działań może być różne. Niejednokrotnie wywiad gospodarczy jest mylony ze szpiegostwem przemysłowym.
Faktycznie wywiad gospodarczy zazwyczaj balansuje na krawędzi szpiegostwa przemysłowego, dlatego wymaga dokładnych regulacji prawnych oraz odpowiedzialnego zachowania ludzi, którzy są w niego zaangażowani. Przede wszystkim chodzi o to, by informacje pozyskiwane przez osoby zajmujące się wywiadem nie stanowiły tajemnicy w rozumieniu prawa. Wymaga to znajomości przepisów określających to, co można uznać za tajemnicę przedsiębiorstwa. Według ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji przez „tajemnicę przedsiębiorstwa” rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności (Dz. U. 2003.153.1503 z dn. 16 kwietnia 2003 r.) Czyli w gruncie rzeczy wywiad gospodarczy to pozyskiwanie informacji, które nie są zabronione.
Jeżeli jednak chodzi o wywiad gospodarczy, to istnieje niezwykle rozbudowana struktura zainteresowań wywiadowczych i tym samym możliwość rozróżniania rodzajów tego wywiadu. Wielu specjalistów zajmujących się tymi działaniami mówi o wywiadzie gospodarczym, nazywając go wywiadem o konkurencji czy konkurentach. Inni wyszczególniają wywiad ekonomiczny, a jeszcze inni uznają wywiad gospodarczy jako ogół, a w nim wywiad konkurencyjny, wywiad ekonomiczny, wywiad przemysłowy lub technologiczny. Można podzielić wywiad jeszcze bardziej szczegółowo: na wywiad o produktach czy usługach, wywiad o strategii marketingowej, wywiad finansowy, wywiad o personelu, wywiad o promocji, wywiad o cenach, a także wywiad o klientach, wywiad o Internecie, wywiad w zakresie benchmarkingu i inne..