Leki psychiatryczne
Leki neuroleptyczne
O dominującym działaniu przeciw urojeniowym i przeciw omamowym, także uspokajającym, hamującym psychofizyczne pobudzenie. Stosowane w leczeniu schizofrenii, manii, psychoz urojeniowych, ale także pomocniczo w depresji. Głównym działaniem niepożądanym jest parkinsonowski zespół poneuroleptyczny). Starsze neuroleptyki wywoływały też wiele ubocznych objawów wegetatywnych jak suchość w jamie ustnej, zaburzenia akomodacji, nadmierna senność, zaburzenia czynności wątroby, zaburzenia funkcji seksualnych. Najczęściej obecnie używanym podziałem jest podział na neuroleptyki "stare" i "nowe", co mniej więcej pokrywa się z podziałem na neuroleptyki "klasyczne" i "atypowe". Leki atypowe , pojęcie to wprowadzono około 10-15 lat temu. Atypowymi mają być takie leki, które w przeciwieństwie do leków klasycznych:
są skuteczne w tzw. schizofrenii lekoopornej (działają gdy zawodzą dwa leki klasyczne)
mają niewielkie działanie na układ pozapiramidowy (nie powodują skurczów mięśni i drżenia typu parkinsonowskiego, a zwłaszcza dyskinez późnych)
działają nie tylko na objawy pozytywne (wytwórcze) schizofrenii (urojenia i omamy), ale także na grupę objawów tzw. negatywnych (anhedonia, zaburzenia myślenia abstrakcyjnego, bladość emocjonalna)
mają minimalny wpływ na poziom prolaktyny we krwi
Tak określona "atypowość" jest pewnym ideałem, leki nowej generacji określane jako atypowe posiadają faktycznie tylko część z wymienionych korzystnych cech.
risperidon (rispolept) jest stosowany w leczeniu ostrych i przewlekłych psychoz schizofrenicznych oraz stanów psychotycznych z objawami pozytywnymi i negatywnymi. Lek zmniejsza również objawy depresyjne i lękowe związane ze schizofrenią. Stosowany jest również w leczeniu zaburzeń lękowych, zaburzenia obsesyjno - kompulsyjnego, zespołu Tourette'a, lekoopornej depresji czy zaburzeń odżywiania. Częstymi objawami ubocznymi podczas stosowania leku są: bezsenność, pobudzenie, lęki oraz bóle głowy
olanzapina ( Olasyn, Olanzin, Olanzapine Teva, Olzapin, Sanza, Zalasta, Zapilux, Zolafren , Zyprexa). Wskazany jest w leczeniu ostrym i podtrzymującym schizofrenii i innych psychoz z wyraźnymi objawami wytwórczymi (pozytywnymi), takimi jak: urojenia, omamy, zaburzenia myślenia, wrogość, podejrzliwość oraz/lub z objawami ubytkowymi (negatywnymi), takimi jak: spłycenie lub stępienie afektu, wycofanie się z życia społecznego, izolacja emocjonalna. Łagodzi także wtórne objawy afektywne zwykle towarzyszące schizofrenii i zaburzeniom pokrewnym. Jest przydatny w długoterminowym leczeniu podtrzymującym chorych, u których stwierdzono dobrą odpowiedź terapeutyczną w aktywnej fazie leczenia. Efekty uboczne: szybki przyrost masy ciała, spowodowany podwyższonym łaknieniem; senność oraz wydłużenie czasu snu, mniejsza aktywność w ciągu dnia; wpływa ujemnie na możliwość prowadzenia pojazdów.
Klozapina (Klozapol i Leponex w Polsce) – stosowana głównie w leczeniu lekoopornej schizofrenii, która oznacza niezadowalającą odpowiedź objawów na co najmniej dwa różne leki przeciwpsychotyczne Jest pierwszym opracowanym atypowym lekiem przeciwpsychotycznym. Nie wywołuje objawów pozapiramidowych, a po leczeniu nią nie stwierdzono późnych dyskinez. Klozapina jest lekiem trzeciego rzutu ze względu na potencjalnie śmiertelne działania niepożądane, które mogą wystąpić: agranulocytoza i zapalenie mięśnia sercowego. Częstsze działania uboczne wiążą się z działaniem antycholinergicznym: suchość w jamie ustnej, senność, zatwardzenia. Klozapina obniża również próg drgawkowy. Ze względu na niebezpieczeństwo pojawienia sie leukopenii i agranulocytozy konieczne jest stałe monitorowanie obrazu krwi.
Amilsupryd (Solian , Amisan, Candela) stosowany jest w leczeniu przewlekłej oraz ostrej schizofrenii, zarówno tej z objawami pozytywnymi (urojenia, omamy, zaburzenia procesów myślowych), jak i tej z objawami negatywnymi (otępienie, wycofanie uczuciowe i emocjonalne). Działania niepożądane występują ze średnią częstotliwością i rzadko mają na tyle nasiloną postać, by konieczne było przerwanie leczenia. Do najczęściej występujących objawów niepożądanych można zaliczyć: bezsenność, pobudzenie, niepokój; zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi, zwiększenie masy ciała.
Abilify – arypiprazol ; stosowany w leczeniu schizofrenii i epizodów maniakalnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej typu I, w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I oraz w zapobieganiu nowym epizodom maniakalnym u pacjentów, u których występują głównie epizody maniakalne i którzy odpowiadają na leczenie arypiprazolem. Działania niepożądane: bezsenność, niepokój, lęk, senność; akatyzja, depresja; nudności, wymioty, niestrawność, zaparcia; ból głowy; nieostre widzenie, zwiększone wydzielanie śliny, suchość w jamie ustnej; tachykardia, ortostatyczne spadki ciśnienia; złośliwy zespół neuroleptyczny; zwiększona śmiertelność u pacjentów z demencją, hiperglikemią i cukrzycą w podeszłym wieku.
Kwetiapina ( Seroquel, Seroquel XR - forma o przedłużonym działaniu, Inne preparaty: Loquen, Ketrel, Kwetaplex, Kventiax, Ketipinor, Symquel, Ketilept, Nantarid, Poetra,Bonogren) Jest neuroleptykiem stosowanym w ostrych i przewlekłych schorzeniach psychicznych. Lek jest na ogół dobrze tolerowany, tak jak dla innych neuroleptyków należy być wyczulonym na złośliwy zespół neuroleptyczny a także lek stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami serca i krążenia
Perfenazyna Trilafon lek przeciwpsychotyczny z grupy neuroleptyków, pochodnapiperazynowa fenotiazyny. wskazana jest w leczeniu stanów psychotycznych. W małych dawkach może być stosowana w zaburzeniach lękowych. Bywa stosowana dla zahamowania nudności i wymiotów.
Typowe leki psychotyczne
Perazyna (Peragal, Perazyna, Perazin, Pernazinum) Najczęściej jest on stosowany w leczeniu schizofrenii oraz przy zaburzeniach psychotycznych. W przypadku dobrej tolerancji u chorego może być stosowana przewlekle, bez zbytniego ryzyka działań niepożądanych (akatyzja, dyskinezy).
Promazyna - Choroby psychiczne, w których dominuje niepokój i pobudzenie, w tym w schizofrenii z objawami niepokoju i urojeniami lub w stanach pobudzenia i podniecenia ruchowego różnego pochodzenia, w psychozach wieku podeszłego (miażdżycowych), leczenie objawów zespołu abstynencyjnego osób uzależnionych od alkoholu lub morfiny.
Tisercin Lewomepromazyna (Nozinan, Tisercin, Neurocil, Levoprome, Neozine). Choroby psychiczne przebiegające z pobudzeniem psychoruchowym, schizofrenia. Działanie nasenne.
Chlorprotiksen silne działanie uspokajające, słabe przeciwpsychotyczne, słabe przeciwautystyczne i bardzo słabe przeciwdepresyjne. Związek znalazł zastosowanie w leczeniu urojeń z pobudzeniem psychomotorycznym i obniżeniem nastroju. Również w leczeniu niektórych zespołów depresyjnych, zwłaszcza przebiegających z nasilonymi stanami lękowymi i niepokojem oraz w stanach psychotycznych, w tym psychozach alkoholowych i starczych. Najczęściej występujące działania niepożądane to senność, bóle i zawroty głowy, zmęczenie, niedociśnienie ortostatyczne, zaparcia, zwiększenie masy ciała, niezbyt często występuje dystonia i akatyzja. Obserwowano tachykardię (przy nagłym zwiększeniu dawki), reakcje fototoksyczne oraz zależną od dawki, odwracalną polineuropatię
Flupentiksol (fluanxol) W małych dawkach poniżej 3 mg/dobę wykazuje właściwości przeciwdepresyjne, anksjolityczne, aktywizujące, podnosi nastrój; opisano również działanieprzeciwautystyczne. W dawkach 3–24 mg/dobę działa silnie przeciwpsychotycznie, aktywizująco, przeciwlękowo, w bardzo dużych dawkach (powyżej 25 mg/dobę) działa silnie uspokajająco. W wyniku leczenia flupentiksolem może wystąpić senność, biegunka oraz objawy pozapiramidowe takie jak: parkinsonizm, drżenie mięśniowe, akatyzja, dystonia, sztywność mięśniowa i hiperkinezja, zaburzenia koncentracji, kołatanie serca, zmniejszenie libido, zwiększenie masy ciała, zatrzymanie moczu, świąd, zapalenie skóry. Mogą wystąpić późne dyskinezy oraz złośliwy zespół neuroleptyczny. Zaburzenia psychiczne: przejściowa bezsenność i niepokój psychoruchowy, rzadko pobudzenie psychoruchowe, nadmierna senność, sporadycznie po zastosowaniu dużych dawek może wystąpić silna sedacja.
Clopixol Zuklopentiksol jest neuroleptykiem o silnym działaniu uspokajającym iprzeciwwytwórczym, umiarkowanie przeciwautystycznym oraz słabym przeciwdepresyjnym. Znalazł zastosowanie w leczeniu ostrych i przewlekłych objawów schizofrenii i innych chorób psychotycznych
Leki przeciwdepresyjne (tymoleptyki)
Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny
Citalopram (Cipramil, Citaxin, Cital, Citaratio, Cilon, Aurex, Oropram, Citabax, Citalec, Citronil), Stosowany w leczeniu depresji – zwłaszcza w fazie początkowej i w leczeniu podtrzymującym. Jest jednym z najbardziej selektywnych leków z tej grupy. Działanie farmakologiczne preparatu ujawnia się z opóźnieniem. Objawy niepożądane są różne ale zazwyczaj jest ich niewiele i ustępują w trakcie kontynuacji leczenia. Może wystąpić potliwość, drżenie rąk i mdłości, które nie zawsze przechodzą.
Fluoksetyna (Seronil, Andepin, Bioxetin, Deprexetin, Fluoksetyna, Fluoxetin, Salipax, Apo-Flox, Prozac) stosowany głównie w leczeniu zaburzeń depresyjnych oraz obsesyjno-kompulsyjnych. Ponadto znalazła zastosowanie pomocnicze w leczeniu żarłoczności psychicznej (Bulimia nervosa). U niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak: agresywne zachowania, ogólne osłabienie, gorączka, suchość w ustach, zaburzenia ze strony układu pokarmowego,podenerwowanie, bezsenność (z tego powodu nie powinna być stosowana wieczorem), bóle głowy, niepokój, nadmierne pocenie się, drżenie rąk, zmniejszenie łaknienia i spadek masy ciała, alergie,wysypka, obniżenie libido, zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie jak przy dużej wadzie wzroku). U pacjentów predysponowanych istnieje ryzyko wystąpienia zaburzeń mania/hipomania[5] oraz nasilenie epizodów rapid cycling[6]
Paroksetyna (Apo-Parox, Arketis, Deprozel, Dropax – krople, ParoGen, Paroxetine Aurobindo, Paroxetine Teva, Paxeratio, Paxtin, Rexetin, Serestill, Seroxat, Xetanor). Działanie uboczne Nudności, osłabienie libido, spłycenie snu, wymioty, suchość w ustach, nadmierna potliwość, brak apetytu, senność, bóle głowy, obniżenie progu drgawkowego, lęki, pobudzenie, niekiedy podwyższenie poziomu prolaktyny.
Sertralina (Asentra, Asertin, Luxeta, SertaHEXAL, Sertraline Arrow, Setaloft, Setaratio, Sertagen, Stimuloton, Zoloft, Zotral). działający antydepresyjnie i przeciwlękowo. Dodatkowo zmniejsza wychwyt zwrotny dopaminy – lecz tylko w przypadku stosowania większych dawek (150–200 mg). Działanie uboczne: nieznaczne pobudzenie; Ziewanie; drżenia mięśniowe; zaburzenia popędu płciowego i funkcji seksualnych u mężczyzn – (obniżenie popędu, zmniejszenie ogólnej wrażliwości na bodźce seksualne, opóźniona ejakulacja); mrowienie; drętwienie; gwałtowne ruchy także o charakterze skręcającym; zaburzenia widzenia; bóle w klatce piersiowej; kołatania serca; nudności / mdłości; suchość w jamie ustnej; biegunka; niestrawność; bóle brzucha; wymioty; zaparcia; wysypka; nieregularne miesiączki; nadmierna potliwość; zawroty głowy; bezsenność / nadmierna senność / dziwaczne sny; bóle głowy / migrena; niepokój; zmniejszone łaknienie przyjmujące czasem postać jadłowstrętu i w wyniku tego utrata masy ciała, osłabienie i uczucie zmęczenia
Inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny
Wenlafaksyna (Efevelon SR, Alventa, Axyven, Efectin ER, Jarvis. Lafactin. Prefaxine, Symfaxin ER, Velafax/Velafax XL, Velaxin/Velaxin ER, Venlectine). zaliczany jest do tak zwanej III generacji leków przeciwdepresyjnych. Działania niepożądane występują najczęściej na początku leczenia, następnie ustępują samoistnie. Leku nie wolno stosować w połączeniu z inhibitorami MAO (np. moklobemid, fenelzyna),
Moklobemid (Aurorix ®, Mobemid ®, Mocloxil ®, Moklar). Używany jest do leczenia depresji oraz fobii społecznej. Zalecane jest przyjmowanie leku po posiłkach w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa interakcji z tyra miną.
Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne
Amitryptylina Zaburzenia depresyjne. Niektóre stany z pobudzeniem psychoruchowym i lękiem. Jako leczenie wspomagające bólu neuropatycznego. W profilaktyce migreny przy częstych napadach. Niektóre ważniejsze działania niepożądane: hipotonia ortostatyczna, niedociśnienie, tachykardia, zaburzenia rytmu serca i przewodzenia; ze strony układu nerwowego: nadmierna senność, splątanie, dezorientacja, halucynacje,zaburzenia koncentracji, niepokój, pobudzenie, bezsenność, koszmary senne, stan maniakalny, ataksja, drżenie mięśniowe, uogólnione napady drgawkowe, śpiączka, ruchy mimowolne, dyskinezy, drętwienie i parestezje kończyn, neuropatia obwodowa; zaburzenia widzenia (wtórne do zaburzeń akomodacji), szumy uszne, zaburzenia mowy, zawroty głowy, bóle głowy, uczucie zmęczenia i osłabienia, nudności, wymioty, zaburzenia łaknienia, bóle brzucha; suchość jamy ustnej, czarny język; zaparcia
Doksepina (Doxepin ), Doksepina stosowana jest w: łagodnych i umiarkowanych zaburzeniach nerwicowych ze współwystępującymi objawami somatycznymi, nerwicach narządowych, zaburzeniach depresyjnych, również tych wywołanych schorzeniami organicznymi, depresji z objawami lękowymi, niepokojem, zaburzeniach depresyjnych, nerwicowych i lękowych związanych z leczeniem alkoholizmu. Ubocznie najczęściej występuje suchość w jamie ustnej, zaparcia i senność.
Klomipramina ANAFRANIL - Zespoły depresyjne różnego pochodzenia: depresja endogenna, sytuacyjna, depresja inwolucyjna ( depresja wieku podeszłego), depresja w przebiegu schorzeń organicznych, nerwica depresyjna, depresja w przebiegu schizofrenii i innych psychoz, natręctwa, fobie
Leki o receptorowych mechanizmach działania
Mianseryna (Norserin, Mianserin, Miansec, Miansemerck, Lerivon (lek oryginalny), Deprexolet). Stosowana jako lek psychotropowy w leczeniu depresji. Należy do czteropierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Inne działania mianseryny to działanie oreksjogenne (zwiększające apetyt), uspokajające, poprawiające jakość snu, przeciwwymiotne, przeciwlękowe.
Mirtazapina (Remeron (lek oryginalny), Esprital, Mirtagen (tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej, Mirtastad, Mirtazapine, Mirtor (tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej), Mirzaten. Lek jest stosowany w leczeniu wielu zaburzeń, m.in. depresji (zwłaszcza u pacjentów z brakiem apetytu), obsesji oraz stanów lękowych w rodzaju lęku uogólnionego czy fobii społecznej. Może być też stosowany doraźnie jako środek nasenny.
Leki normotymiczne
grupa leków psychotropowych należąca do leków przeciwdrgawkowych działająca stabilizująco na nastrój i napęd psychoruchowy
Węglan litu (LIT) Lek jest wskazany w leczeniu fazy maniakalnej w dwubiegunowej chorobie afektywnej, również w zapobieganiu występowania faz depresyjnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej
Karbamazepina (Amizepin, Finlepsin, Neurotop, Tegretol, Timonil) lek przeciwdrgawkowy i stabilizujący nastrój, używany głównie do leczenia padaczki i choroby afektywnej dwubiegunowej. Używa się go również do leczenia schizofrenii oraz neuralgii trójdzielnej. Przy wieloletnim stosowaniu karbamazepiny następuje rozmiękanie kości[5] ze względu na przyspieszenie metabolizmu witaminy D w wątrobie. Lek ten przy długotrwałym zażywaniu powoduje uszkodzenie ciałek krwi, w szczególności trombocytów
Okskarbazepina (Trileptal, Karbagen, Apydan). Lek przeciwdrgawkowy i normotymiczny, pochodna karboksamidu
Kwas walproinowy Zawierające kwas walproinowy (Acidum valproicum): Convulex, Depakine tabl. 0,2 g
Zawierające kwas walproinowy i walproinian sodu (Acidum valproicum et Natrii valproas): Depakine Chrono Depakine Chronossphere. Głównie w leczeniu różnych postaci padaczki. Lek z wyboru w leczeniu padaczki uogólnionej idiopatycznej, padaczka z napadami grand mal, napady nieświadomości, młodzieńcza padaczka miokloniczna. Pochodne kwasu walproinowego, zwłaszcza amid tego kwasu znajdują również dość duże zastosowanie w psychiatrii jako leki o działaniu normotymicznym. Stosowane w leczeniu zaburzeniach afektywnych, pomocniczo w borderline, charakteropatiach i innych schorzeniach.
Lamotrygina (Lamotrix, Lamotrigine, LamotriHEXAL, Lamitrin, Danoptin, Epiral, Lamilept, Plexxo, Trigidon, Symla, Triginet, Epitigrine). Leczenie napadów częściowych z wtórnie uogólnionymi napadami toniczno-klonicznymi, leczenie pierwotnie uogólnionych napadów toniczno-klonicznych, leczenie zespołu Lennoxa-Gestauta. Lamotrygina znajduje zastosowanie w zapobieganiu epizodom depresji i manii u osób z chorobą afektywną dwubiegunową oraz w zapobieganiu atakom migreny
Inne
Akineton Odwraca konkurencyjne wiązania z receptorem muskarynowym w wyniku czego zatrzymuje przepływ przekaźników w układzie cholinergicznym. W niewielkim tylko stopniu wpływa na układ obwodowy. Głównie powoduje ograniczenie sztywności i nieznacznie zmniejsza drżenie. Ponadto wpływa na częściowe zahamowanie symptomów wegetatywnych do których należy nadmierny ślinotok, łojotok czy nadpotliwość.
Pridinol Wskazania: Choroba Parkinsona, parkinsonizm polekowy oraz inne postacie zespołu Parkinsona. Preparat jest stosowany celem zmniejszenia wzmożonego napięcia mięśniowego pochodzenia ośrodkowego i obwodowego, w zapobieganiu nocnym skurczom mięśni oraz w ich leczeniu. Wskazaniem do stosowania pridinolu jest także ślinotok występujący w przebiegu różnych schorzeń. Prócz tego lek stosowany jest w przygotowaniu do zabiegów rehabilitacyjnych i w czasie ich przeprowadzania.
Leki przeciwlękowe
Hydroksyzyna (Atarax), Stosowany najczęściej w psychiatrii jako lek uspokajający i silnie hamujący aktywność układu nerwowego.
Leki benzodiazepinowe – grupa leków o działaniu przeciwlękowym, uspokajającym, nasennym, przeciwdrgawkowym, miorelaksacyjnym i amnestycznym. Benzodiazepiny stosowane są powszechnie do doraźnego leczenia nasilonego lęku, bezsenności, łagodzenia objawów odstawiennych w alkoholizmie, w premedykacji do zabiegów diagnostycznych i chirurgicznych, sedacji pooperacyjnej. Znajdują zastosowanie w leczeniu stanów zwiększonego napięcia mięśniowego oraz – pomocniczo – jako leki przeciwdrgawkowe w leczeniu niektórych typów padaczki.
Diazepam relanium (Neorelium) Wykazuje działanie uspokajające, przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe, rozluźniające mięśnie i ułatwia zasypianie. Nagłe przerwanie zażywania leku, po dłuższym czasie, może spowodować wystąpienie objawów abstynencyjnych.
Lorazepam Lorafen działanie przede wszystkim przeciwlękowe i uspokajające. Lek może w zależności od sytuacji pobudzać, jak i działać nasennie. Bywa stosowany jako lek nasenny. Lek wykazuje silne zdolności uzależniające
Nitrazepam lek nasenny i uspokajający, pochodna benzodiazepiny.
Skutkami ubocznymi działania leku mogą być m.in. brak koncentracji, problemy z pamięcią, poczucie zmęczenia, koszmarne sny.
Klorazepan (Tranxene, Cloranxen) działa przeciwlękowo, znosi uczucie zagrożenia, w większych dawkach uspokajająco i nasennie, ma także działanie przeciwdrgawkowe. Stany lęku, nadmiernego napięcia emocjonalnego i pobudzenia psychoruchowego towarzyszące zaburzeniom nerwicowym i niektórym chorobom somatycznym. Łagodzenie objawów abstynencji alkoholowej.
Nasenne
Estazolam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Wykazuje głównie działanie nasenne (stosowany przede wszystkim jako bezpieczny środek nasenny o średnio silnym działaniu, jednak zwykle nie dłużej niż przez 3 tygodnie) i uspokajające, oprócz tego słabsze anksjolityczne, rozluźniające mięśnie szkieletowe i przeciwdrgawkowe.
ANDEPIN - Leczenie zaburzeń depresyjnych. Lek może być również stosowany w leczeniu nerwicy natręctw i bulimii.
BACLOFEN
BROMOCORN - W celu zahamowania nadmiernego wydzielania mleka lub konieczności przerwania wydzielania pokarmu (np. po śmierci noworodka). Lek stosowany jest również u mężczyzn w niedorozwoju gruczołów płciowych oraz w niepłodności o hormonalnej przyczynie.
CARDIAMID - COFFEIN -?
CLONAZEPAMUM- Leczenie doraźne ostrych napadów padaczki, ostrych stanów lękowych.
COAXIL- leczenie zespołów depresyjnych.
DIPHERGAN- Astma oskrzelowa, ostre odczyny alergiczne ze świądem, alergiczny nieżyt nosa, zapalenie spojówek, zmiany skórne o słabym nasileniu, pokrzywka, rumień, świąd różnego pochodzenia, reakcje anafilaktyczne, choroba posurowicza, obrzęk Quincke'go, choroba lokomocyjna.
DEPREXOLET - Leczenie zespołu depresyjnego.
.
EBIXA - Choroba Alzheimera o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu.
ELENIUM - Doraźne, krótkotrwałe leczenie objawowe zespołów lękowych. Leczenie objawowe ostrego zespołu odstawienia alkoholu.
ESPRITAL - Epizod dużej depresji.
EXELON - Leczenie objawowe łagodnej i średnio ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.
FEVARIN- Leczenie depresji i objawów zaburzeń depresyjnych. Leczenie objawów zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.
FINLEPSIN- Padaczka, zespół abstynencji alkoholowej, leczenie stanów pobudzenia w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, zespołów maniakalnych
HALIDOR- Zaburzenia krążenia mózgowego. Choroby związane ze skurczem naczyń obwodowych
KEFRENEX - Ostre i przewlekłe zaburzenia psychiczne, w tym schizofrenia.
KVENTIAX- Ostre i przewlekłe zaburzenia psychiczne, w tym schizofrenia..
OLANZIN- Leczenie schizofrenii. W okresie manii (pobudzenia) w przebiegu choroby maniakalno-depresyjnej
PREFAXINE- Depresja
SERTAGEN- Leczenie objawów depresji, w tym towarzyszących objawów lęku. Leczenie zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego. Zespół stresu pourazowego u kobiet.
SOLIAN- Leczenie ostrej i przewlekłej schizofrenii
SPAMILAN- Zespoły lękowe, pomocniczo w lęku uogólnionym. Stany niepokoju i napięcia z objawami somatycznymi i wegetatywnymi.
SPERIDAN- Leczenie ostrych i przewlekłych psychoz schizofrenicznych i innych stanów psychotycznych.
SULPIRYD- Ostre i przewlekłe psychozy schizofreniczne. Stany depresyjne w przebiegu schizofrenii, zespoły urojeniowo-depresyjne, przewlekłe psychozy paranoidalne (bez pobudzenia), przewlekłe psychozy alkoholowe, zaburzenia psychosomatyczne
TRITTICO- Stany depresyjne różnego pochodzenia, w tym depresja przebiegająca z niepokojem.
ZELDOX- Leczenie schizofrenii.
ZOLAXA- Leczenie schizofrenii. Leczenie średnio nasilonych i ciężkich epizodów manii.
ZOLSANA- Krótkotrwałe leczenie bezsenności.
ZOMIREN- Zaburzenia lękowe
ZOTRAL- Leczenie dużych zaburzeń depresyjnych. Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.
Leki nootropowe i prokognitywne - leki różne od przeciwdepresyjnych i neuroleptyków, które aktywizują i usprawniają procesy ośrodkowego układu nerwowego w taki sposób, że korzystnie wpływa to na procesy poznawcze. Leki te czynią to przez pobudzenie procesów przemiany materii w ośrodkowym układzie nerwowym albo przez usprawnianie transmisji niektórych układów neuroprzekaźników, zwłaszcza acetylocholinergicznego.