SCENARIUSZ ZAJĘĆ DOGOTERAPEUTYCZNYCH
Temat zajęć:
„ MÓJ PRZYJECIEL - PIES „.
Czas trwania zajęć: 45 minut.
Cele ogólne:
Zapoznanie dzieci z wyglądem psa,
Utrwalanie nazw figur płaskich,
Ćwiczenia koncentracji uwagi,
Utrwalanie nawyku prawidłowej postawy,
Wzmacnianie obręczy barkowej i mięśni kończyn górnych,
Ćwiczenia orientacji słuchowo - przestrzennej,
Usprawnianie małej motoryki.
Cele terapeutyczne:
Skupienie uwagi na wykonywanym ćwiczeniu,
Rozwijanie pamięci, spontaniczności i wyobraźni,
Poczucie własnej wartości.
Cele szczegółowe:
Uczeń:
Wie, jak wygląda pies, umie nazwać jego części ciała,
Rozpoznaje i nazywa figury płaskie,
Potrafi przyjąć i zachować postawę skorygowaną,
Prawidłowo orientuje się w kierunkach za pomocą słuchu,
Potrafi wykonywać czynności manipulacyjne za pomocą wzroku,
Samodzielnie koncentruje się nad wykonywanym zadaniem.
Metody:
Obserwacja, naśladowanie, praktyczne działanie..
Formy pracy:
Praca indywidualna, grupowa.
Środki dydaktyczne:
Pies, 2 kocyki, smakołyki dla psa, miska psa, obroża i smycz psa, kartki papieru, ołówki, kolorowe trójkąty, prostokąty, kwadraty, 2 chusteczki .
Przebieg zajęć:
CZĘŚĆ WSTĘPNA:
Przywitanie dzieci z psem, przedstawienie się, podanie łapy przez psa, swobodne głaskanie.
CZĘŚĆ WŁAŚCIWA:
Dzieci siedzą na dywanie z nauczycielami, pies stoi. Rozmowa na temat budowy ciała psa i równoczesne wskazywanie wymienionych części.
Ćwiczenia oddechowe – na szczekniecie psa dzieci wykonują wdech i wydech.
„Portrecik psa” – dzieci słuchają wiersza A.Kuhn-Cichockiej:
Długa kreska, krótka kreska
Zaraz namaluję pieska.
Uszy, nosek jeszcze, oczek dwa kółeczka
I gotowa już mordeczka.
Cztery mocne zgrabne łapki,
A na grzbiecie śmieszne łatki.
Lecz coś smutna mina psa
I po pysku kapie łza…
Jak mam cieszyć się, no jak?
Kiedy mi ogonka brak.
Przecież wszystkim jest wiadomo,
Że pies cieszy się ogonem!
Mój pies – rysowanie portretu psa zgodnie ze słowami wiersza. Dzieci kładą się na brzuchu trzymając przed sobą kartki, terapeutka jeszcze raz czyta a dzieci rysują portret.
Dzieci zakładają obrożę i smycz psu. Prowadzą psa na smyczy ze zmianą kierunku i zwróceniem uwagi na prawidłową postawę ciała. Odpinają obrożę i pozostawiają psa na końcu Sali z komendą „zostań”.
„Wyścigi łódeczek” – pies na jednym końcu sali, dzieci siadają na kocykach na drugim końcu sali. Zadaniem jest przeprawienie się przez rzekę do psa na łódkach – kocykach, odpychając się rękami. Wygrywa ten, kto dopłynie pierwszy do psa.
„Gdzie jest pies?” – dzieci zawiązują oczy chusteczką i odgadują w którym miejscu sali pies szczeka.
„Tak tak, nie nie” – pies porusza głową za smaczkiem a dzieci powtarzają ruchy.
Dzieci siedzą na podłodze, każde dostaje zestaw figur geometrycznych. Zadaniem jest ułożenie psa z podanych figur. Każde omawia z ilu i jakich figur ułożyło psa.
CZĘŚĆ KOŃCZĄCA - RELAKSUJĄCA:
Powtórzenie wiadomości dotyczących budowy psa. Dotykanie miejsca, w którym bije serce psa, wsłuchiwanie się w rytm bicia. Podziękowanie za wspólną zabawę. Pożegnanie z psem
SCENARIUSZ ZAJĘĆ DOGOTERAPEUTYCZNYCH
przeprowadzonych podczas zajęć świetlicy terapeutycznej.
Temat zajęć:
„BEZLUDNA WYSPA”
Czas trwania zajęć: 90 minut.
Cele ogólne:
Zapoznanie dzieci z wyglądem psa,
Opis postaci,
Ćwiczenia koncentracji uwagi,
Utrwalanie nawyku prawidłowej postawy, wzmacnianie obręczy barkowej i mięśni kończyn górnych i dolnych,
Ćwiczenia orientacji słuchowo - przestrzennej,
Usprawnianie małej motoryki.
Cele terapeutyczne:
Ćwiczenie cierpliwości,
Skupienie uwagi na wykonywanym ćwiczeniu,
Rozwijanie spontaniczności i wyobraźni,
Poczucie bezpieczeństwa,
Poczucie własnej wartości.
Cele szczegółowe:
Uczeń:
Wie, jak wygląda pies, umie nazwać jego części ciała,
Potrafi opisać wygląd człowieka i psa,
Potrafi poruszać się w tunelu korzystając z kończyn górnych i dolnych,
Prawidłowo orientuje się w kierunkach za pomocą słuchu,
Potrafi cierpliwie czekać na wykonanie zadania,
Potrafi podać karmę na wyprostowanej dłoni,
Wie, jak pielęgnować psa,
Koncentruje się nad wykonywanym zadaniem.
Metody:
Obserwacja, naśladowanie, praktyczne działanie.
Formy pracy:
Praca indywidualna, grupowa.
Środki dydaktyczne:
Pies, maskotka psa, tunel i dwa namioty, smakołyki dla psa, miska psa, obroża i smycz psa, karty pracy, ołówki.
Przebieg zajęć:
CZĘŚĆ WSTĘPNA: Dzieci witają się z psem, przedstawiają się, pies podaję łapę. Dzieci odpinają psu obrożę, zawiązują mu na szyi kolorową chusteczkę. Przynoszą miskę z wodą. CZĘŚĆ WŁAŚCIWA:
Dzieci siedzą na dywanie z nauczycielami, pies stoi. Rozmowa na temat budowy ciała psa i człowieka.
Dzieci siadają przy stolikach na których są karty pracy „Opisz psa i nadaj mu imię”. Nauczyciel pokazuje dzieciom maskotkę psa i prosi o wypełnienie kart pracy oraz nadanie imienia psu. Wypełniają karty pracy, następnie gniotą karki w kulki i wrzucają do koszyka. Pies Erol losuje pyskiem z koszyka kartę, wybrane przez psa imię będzie imieniem psa - maskotki.
Dzieci siadają na dywanie w dwóch grupach – dziewczynki i chłopcy. Dziewczynki mają za zadanie przygotować dla psa jedzenie – wybierają różnokolorowe smakołyki do misek, układają wg kolorów i kształtów. Chłopcy mają za zadanie zbudować dom – rozkładają dwa namioty, pomiędzy nimi tunel.
„Bezludna wyspa” – za namiotami na kocyku siedzi pies, jest to bezludna wyspa. Pies jest głodny, dzieci muszą więc go nakarmić, przejść przez przeszkody – podwodny tunel. Dzieci ustawiają się w rzędzie, przed nimi stoją miski ze smakołykami. Dziecko bierze do obu rąk po smakołyku i przechodzi torem przeszkód do psa. Tam podaje mu karmę, głaszcze go i wraca na koniec kolejki. Każdy kolejno zanosi psu karmę, aż do pustych misek. Chłopcy składają namioty, w tym czasie dziewczynki pielęgnują sierść psa zniszczoną solą morską – czeszą go.
Dzieci siedzą na podłodze, kolejno każde zapina psu obrożę i smycz, chodzi z psem, wydaje komendy.
CZĘŚĆ KOŃCZĄCA - RELAKSUJĄCA:
Powtórzenie wiadomości dotyczących budowy psa. Słuchanie „psich piosenek”. Głaskanie, przytulanie się do psa. Podziękowanie za wspólną zabawę. Pożegnanie z psem.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ WYCHOWAWCZYCH
Temat:
„BEZPIECZNE POSTAWY WOBEC PSA – PIES PRZYJACIEL”
Czas trwania zajęć: 40 minut.
Cele ogólne:
Poznanie naturalnych zachowań psa,
Wyrobienie nawyku nie podchodzenia do nieznanego psa,
Nauka przyjmowania postaw obronnych wobec agresywnego psa,
Budzenie zainteresowania opieką i pielęgnacją psa.
Cele szczegółowe:
Uczeń:
Zna historię powstania rasy – pies domowy,
Nie podchodzi do nieznajomych psów,
Wie, jak przyjmować prawidłową postawę wobec agresywnego psa,
Wie, jak należy się opiekować psem. Metody:
Rozmowa, pogadanka, dyskusja, obserwacja, naśladownictwo, praktyczne działanie.
Formy pracy:
Grupowa jednolita, indywidualna.
Środki dydaktyczne:
Pies.
Przebieg zajęć:
Część wstępna:
Nauczyciel przedstawia siebie i psa oraz cel spotkania.
Nauczyciel rozmawia z uczniami na temat przodków psa – wilków oraz historii powstania rasy psa domowego. Wyjaśnia związek między naturalnymi zachowaniami stada wilków a zachowaniami psów domowych. Swobodna rozmowa z uczniami na temat zachowań ich znajomych psów.
Część główna:
Nauczyciel wyjaśnia, kiedy pies czuje się zagrożony i jaką przyjmuje postawę. Pokazuje wraz z wybranym uczniem prawidłową postawę wobec agresywnego psa – „żółwik”.
Dyskusja między nauczycielem a uczniami na temat podchodzenia do nieznajomych psów, szukanie właściciela, podanie ręki do powąchania, głaskanie psa pod pyskiem. Próby prawidłowych kontaktów uczniów z psem pod okiem nauczyciela.
Krótka pogadanka na temat ras psów i ich klasyfikacji pod względem predyspozycji po pracy z człowiekiem – pies myśliwski, obronny, stróżujący, tropiący, ratownik, przewodnik, do towarzystwa.
Pokaz umiejętności psa.
Rozmowa z uczniami na temat pielęgnacji psa, konieczności sprzątania odchodów po swoim psie.
Część końcowa:
Swobodna zabawa z psem, pożegnanie