ANATOMIA I FIZJOLOGIA ZWIERZĄT 16.05.2010 Cd. Fizjologia mięśni szkieletowych.

Do skurczy sarkomeru, potrzebna jest odpowiednia ilość ATP (które rozkłada się na ADP+ i P (resztę fosforanową). Gdy nie ma wystarczająco ATP, organizm wykorzystuje glukozę. Przy wykonywaniu cięższej pracy i braku tlenu, powstaje kwas mlekowym który zakwasza mięśnie. W sytuacji gdy mięśnie są zakwaszone, powstaje tzw. dług tlenowy - ilość tlenu pobrana po wysiłku celem neutralizacji nagromadzonego kwasu mlekowego.

SUBSTANCJE ENERGETYCZNE DLA MIĘŚNIA - ATP:

*fosfokreatyna,

*glukoza,

*kwasy tłuszczowe.

REAKCJE ODNOWY ATP:

*ATP + H2O-> ADP + H3PO4 i energia,

*fosfokreatyna + ADP -> kreatyna + ATP,

*glukoza + 2ATP (warunki beztlenowe) -> 2 mole kwasu mlekowego + 4ATP,

*glukoza + 2ATP (warunki tlenowe) -> 6CO2 + 6H2O + 40ATP,

*kwasy tłuszczowe (warunki tlenowe) -> CO2 + H2O + ATP.

Mechanizm odciąganie Ca2+, powoduje rozkurcz mięśnia.

W czasie pracy mięśnia, powstaje:

*energia mechaniczna 30%,

*cieplna 70%.

RODZAJE CIEPŁA:

*spoczynkowe,

*początkowe,

*odnowy (występuje w 30 min. Po zakończeniu pracy),

*rozciągania (gdy mięsień powraca do swojej poprzedniej postaci).

BIAŁKA MIĘŚNI (tk. poprzecznie prążkowana):

*miozyna (ciężka i lekka),

*aktyna (fibrylarna F, globularna G),

*troponina ( ICT, TnI - [inhibitorowa] zablokowuje centra aktywne na aktynie, T, TnT - łączy tropinę z tropomiozyną, C, TnC - przyłączającą wapń podczas skurczu mięśnia),

*tropomiozyna.

BIAŁKA MIĘŚNI GŁADKICH (tk. gładka):

*miozyna,

*aktyna,

*tropomiozyna,

*kalmodulina.

SKŁAD CHEMICZNY MIĘŚNIA - 75% H2O, 20% białko, 5% inne substancje (subst. Energetyczne jw., mioglobina, sole mineralne, kwas mlekowy 0,015%).

SKURCZE MIĘŚNI:

*izotoniczny - w, którym mięsień zmniejsza swoją dł., zwiększa grubość, zaś napięcie jest stale,

*izometryczny - przy nie zmienionej dł. i grubości mięśnia, następuje w nim wzrost napięcia czyli siły. Cała energia tego skurczu przejawia się w postaci ciepła,

*auksotoniczny - w, którym następuje jednoczesna zmiana napięcia i długości,

*tężcowy - zupełny ( gdy kolejne bodźce podrażniają mięsień, przed jego rozkurczem [czyli jest w skurczu]), - niezupełny ( gdy kolejne bodźce podrażniają mięsień podczas jego rozkurczania się).

UKŁAD MIĘŚNOWY PTAKA - mięśnie ptaka - mają mało elementów łącznotkankowych, omięsna jest rozwinięta bardzo słabo. Ścięgna niektórych mięśni kostnieją (szyi, grzbietu, odnóży).

MIĘŚNIE SKÓRY:

*rzekome - które układają pióra,

*właściwe - odpowiedzialne za stroszenie, obracanie i opuszczanie piór.

M. GŁOWY - brak mięśni mimicznych, dobrze rozwinięte mięśnie:

*żuciowe:

-m. dwubrzuszny żuchwy,

-m. skroniowy,

-m. skrzydłowaty (wewnętrzny i zewnętrzny),

*dnia dzioba i kości gnykowej,

*powieki i gałki ocznej.

M. TUŁOWIA I SZYI - najlepiej rozwinięte m. szyi, zaś m. grzbietu nie rozwinęły się z powodu usztywnienia kręgosłupa.

M. BRZUCHA:

-skośny brzucha wewnętrzny,

-skośny brzucha zewnętrzny,

-poprzeczny brzucha,

-prosty.

PRZEPONA - nie pełni tak ważnej roli jak u ssaków, budowa jest skromniejsza. U ptaków ma postać ścięgnowej błony z nielicznymi wiązkami mięśniowymi. Rozpoczyna się na kręgosłupie i żebrach. Nie oddziela jamy brzusznej od jamy piersiowej. Wyróżnia się 2 części:

*płucna - pokrywającą dobrzuszną powierzchnie płuc,

*brzuszna - zrasta się z otrzewną ścienną i ze ścianami worków powietrznych.

M. PORUSZAJĄCE OGONEM:

-nosiciel ogona,

-obniżacz ogona,

-łonowo-ogonowe,

-biodrowo-ogonowe.

M. KOŃCZYNY PRZEDNIEJ:

*m. piersiowe (górne i dolne):

-równoległoboczny (powierzchniowy i głęboki),

-zębaty powierzchniowy,

-zębaty głęboki,

-mostkowo-kruczy.

*m. piersiowe (ramieniowe górne) - ułożone na dogrzbietowej stronie klatki piersiowej przy podstawie skrzydła:

-dogłowowe,

-doogonowy,

-błony lotnej,

-grzbietowo-skórny,

-naramienne (większy i mniejszy),

-łopatkowo-ramienne (dogłowowy i doogonowy),

-podkruczo - łopatkowy.

*m. piersiowe (ramieniowe doogonowe) - odchodzą od mostka, kończą się na kości ramieniowej:

-piersiowy największy - uchodzi od mostka, kończy się ścięgnem na dobrzusznej powierzchni kości ramieniowej,

-piersiowy błony lotnej,

-piersiowy dobrzuszny,

-nadkruczy,

-ramieniowo-krucze (dogłowowy i doogonowy).

M. KOŃCZYNY MIEDNICZNEJ:

-biodrowo - podudziowy - dogłowowy (obejmuje mięśnie zginające staw biodrowy), doogonowy (obejmuje mięśnie leżące, po przeciwnej stronie kości udowej),

-biodrowo-udowe - rozpięte między kością miednicy a kością udową. Leżą przed i za kością udową,

-udowo-piszczelowe - otaczają kość udową od strony grzbietowej bocznej i dośrodkowej. Rozpoczynają się na kości udowej, kończą na kościach podudzia,

-podudzia przednie - ułożone na grzbietowej stronie podudzia. Obejmuje prostowniki palców i zginacze stawu skokowego,

-podudzia tylne - ułożone na podeszwowej stronie podudzia i śródstopia,

-śródstopia - rozpościerają się między śródstopiem a bliższymi członami palców.