Pedagogika wczesnoszkolna 02.10.12r.
prof. nadzw. dr hab. Józefa Bałachowicz
Edukacja dziecka w okresie przemian
J.Delors, „Edukacja jest w niej ukryty skarb”
1) Cywilizacyjne i kulturowe konteksty przemian edukacji
Zmiana jako podstawowa cecha opisu świata
Integracja i zróżnicowanie
Procesy globalizacji gospodarki i kultury
Przemiany społeczne i polityczne
Aspiracje emancypacyjne jednostek i społeczeństw
Rozwój nauki i techniki
Rozwój społeczeństwa informatycznego
Kryzys wartości i norm
Pogłębiająca się luka w dostępie do oświaty
Szkoła jest to służba nieznanemu czyli, edukacja całościowa jest służbą przyszłości, nieznanemu.
Cele edukacji dziecka określane są przez ideały człowieka i ideał świata który, ono będzie tworzyć i w którym, będzie żyło.
Zadaniem nauczyciela jest przenieść wartości z pokolenia na pokolenie.
2) Czemu służy uczenie się?
„Prawdziwe uczenie się sięga do sedna tego, co znaczy być człowiekiem. Dzięki uczeniu się przeobrażamy samych siebie. Dzięki uczeniu się jesteśmy w stanie zrobić coś, czego indziej nie bylibyśmy w stanie zrobić. Dzięki uczeniu się postrzegamy świat i nasze relacje z nim. Dzięki uczeniu się rozwijamy nasze możliwości twórcze, stajemy się częścią procesów twórczych życia. W każdym z nas tkwi głód tego samego rodzaju nauki.”
Senge P., „Piąta dyscyplina: teoria i praktyka organizacyjna uczenia się” Dom wydawniczy ABC, Warszawa 2006, str.26
3) J. Delors, „Edukacja. Jest w niej ukryty skarb”
Edukacja podstawowa jest jednocześnie przygotowaniem do życia i najlepszym okresem, aby uczyć się i uczyć. (str. 123)
To właśnie w tym okresie każdy z nas dostaje narzędzia służące rozwijaniu w przyszłości własnej zdolności rozumowania i wyobraźni, własnego osądu i własnego poczucia odpowiedzialności oraz uczy się przejawiania dociekliwości wobec otaczającego świata. (str. 117)
Przepustka do życia: edukacja podstawowa. (str. 119).
4) Funkcje edukacji:
Funkcja socjalizacyjna
Funkcja indywidualna
Funkcja emancypacyjna – przygotowanie do zmiany pokoleniowej.