KLASYFIKACJA UBEZPIECZEŃ GOSPODARCZYCH

Ubezpieczenie - umowny obowiązek świadczenia ubezpieczyciela na wypadek powstania zdarzeń w życiu, zdrowiu lub mieniu ubezpieczonego; wykonanie obowiązku ubezpieczyciel realizuje poprzez wypłatę odszkodowań lub świadczeń z funduszu tworzonego ze składek wnoszonych przez jednostki zagrożone tymi zdarzeniami.

Ubezpieczenia gospodarcze ze względu na przedmiot ubezpieczenia dzieli się na osobowe oraz majątkowe.

Ochroną ubezpieczeniową w przypadku ubezpieczeń osobowych objęte jest zdrowie, życie, zdolność do pracy.

Ubezpieczeniem majątkowym objęte są dobra materialne, zobowiązania majątkowe np. budynki mieszkalne, mienie ruchome.

W ubezpieczeniach osobowych biorąc za kryterium rodzaj ryzyka objętego ochroną wyróżnia się ubezpieczenia życiowe oraz ubezpieczenia wypadkowe.

Zdarzeniem ubezpieczeniowym w przypadku ubezpieczeń życiowych jest śmierć osoby ubezpieczonej lub dożycie przez osobę określonego wieku.

W przypadku ubezpieczeń wypadkowych zdarzeniem ubezpieczeniowym jest rozstrój zdrowia, uszkodzenie ciała lub śmierć osoby ubezpieczonej wskutek nieszczęśliwego wypadku.

Biorąc pod uwagę kryterium stopnia swobody w zakresie nawiązywania stosunku ubezpieczenia, wyróżnia się ubezpieczenia:

• dobrowolne

• obowiązkowe

Ubezpieczenia dobrowolne

Większość dostępnych na rynku ubezpieczeń ma charakter dobrowolny.

Oznacza to, że przepisy prawa nie nakładają obowiązku posiadania określonego rodzaju ubezpieczenia lecz jest swoboda w decydowaniu czy chce się nabyć dane ubezpieczenie

Ubezpieczeniem dobrowolnym jest np. ubezpieczenie komunikacyjne autocasco, ubezpieczenie domu lub mieszkania, czy ubezpieczenie na życie

Ubezpieczenia obowiązkowe

Przepisy prawa nakazują w konkretnej sytuacji posiadanie określonego ubezpieczenia, a nie wypełnienie tego obowiązku może być podstawą do nałożenia kary pieniężnej

Np.: ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdu.

Ubezpieczenia na życie – to produkty, mające przede wszystkim za zadanie zapewnić świadczenia rodzinie i osobom pozostającym na utrzymaniu ubezpieczonego w przypadku jego śmierci.

W ostatnich latach rola ubezpieczeń na życie zdecydowanie wzrosła. Rozszerzone zostały też funkcje takich produktów. Polisy, na życie prócz charakteru ochronnego, mogą dziś służyć także jako produkt oszczędnościowy (inwestycyjny). Ważną rolą ubezpieczeń na życie jest także zapewnienie ubezpieczonemu środków na dodatkową emeryturę.

Ubezpieczenia na życie można podzielić na dwie podstawowe kategorie:

1. Polisy ochronne
   To klasyczne ubezpieczenia na życie. W przypadku śmierci ubezpieczonego, świadczenie z umowy ubezpieczenia gwarantuje, że jego rodzina nie pozostanie bez środków do życia.

2. Polisy oszczędnościowe (inwestycyjne)
   To ten rodzaj ubezpieczenia, dzięki któremu możemy pomnożyć swój majątek z myślą o przyszłej emeryturze. Pieniądze z naszych składek inwestowane są na rynku, najczęściej za pośrednictwem ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych. Tak pomnożony majątek może być podstawą np. dodatkowej emerytury. Oczywiście polisy inwestycyjne mają także funkcję ochronną, tj. każda z nich przewiduje świadczenie dla rodziny w wypadku śmierci ubezpieczonego.

Przykłady zakładów ubezpieczeń na życie:

AVIVA - ŻYCIE S.A.

ERGO HESTIA STUnŻ S.A.

GENERALI ŻYCIE S.A.

ING S.A.

PZU ŻYCIE S.A.

WARTA TUnŻ S.A.

NORDEA TUnŻ S.A.

Ubezpieczania majątkowe – to produkty z jednej strony chroniące przed kosztami związanymi ze zniszczeniem lub utratą majątku, z drugiej – zabezpieczające interesy osób,  które wskutek zdarzenia losowego mogą zostać poszkodowane.

Rodzajów ubezpieczeń majątkowych jest wiele, ale wyróżnić można trzy podstawowe rodzaje:

• Ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe

Obejmują ryzyko wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej. Osoba objęta ubezpieczeniem - w zależności od rodzaju ubezpieczenia - ma prawo do jednorazowego lub regularnego świadczenia.

• Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej

Ubezpieczenie to działa w przypadku, gdy ubezpieczony wyrządzi innej osobie szkodę i jest zobowiązany do jej naprawienia. Posiadanie polisy OC powoduje, że świadczenie poszkodowanemu wypłaca towarzystwo ubezpieczeniowe, a nie sprawca szkody. W ten sposób chroniona jest zarówno osoba poszkodowana jak i interes posiadacza polisy.

• Ubezpieczenia mienia

Ten rodzaj ubezpieczeń chroni przed finansowymi skutkami zniszczenia lub utraty majątku - pożaru mieszkania, kradzieży pojazdu itp. Tego rodzaju produkty mogą zabezpieczać mienie na wypadek szkód spowodowanych żywiołami lub wypadków. W ten sposób można ubezpieczyć budynki, budowle, maszyny, urządzenia, samochody czy sprzęt elektroniczny. 

Przykłady zakładów ubezpieczeń majątkowych

GENERALI S.A.

LIBERTY DIRECT

LINK4 S.A.

PZU S.A.

WARTA S.A.

Klasyfikacja ustawowa

Ubezpieczenia

• Dział I Ubezpieczenia na życie

• Dział II Ubezpieczenia majątkowe i pozostałe osobowe

Dział I

• Grupa 1: ubezpieczenia na życie

• Grupa 2: ubezpieczenia posagowe, zaopatrzenia dzieci,

• Grupa 3: ubezpieczenia na życie, jeśli są związane z funduszem inwestycyjnym (kapitałowym),

• Grupa 4: ubezpieczenia rentowe

• Grupa 5: ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem do ubezpieczeń wymienionych w grupach 1 – 4

Dział II

Podział ryzyka według grup i rodzajów ubezpieczeń

Grupa 1. Ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej:

1) świadczenia jednorazowe;

2) świadczenia powtarzające się;

3) połączone świadczenia, o których mowa w pkt 1 i 2;

4) przewóz osób.

Grupa 2. Ubezpieczenia choroby:

1) świadczenia jednorazowe;

2) świadczenia powtarzające się;

3) świadczenia kombinowane.

Grupa 3. Ubezpieczenia casco pojazdów lądowych, z wyjątkiem

pojazdów szynowych, obejmujące szkody w:

1) pojazdach samochodowych;

2) pojazdach lądowych bez własnego napędu.

Grupa 4. Ubezpieczenia casco pojazdów szynowych, obejmujące szkody w pojazdach szynowych.

Grupa 5. Ubezpieczenia casco statków powietrznych, obejmujące szkody w statkach powietrznych.

Grupa 6. Ubezpieczenia żeglugi morskiej i śródlądowej casco statków żeglugi morskiej i statków żeglugi śródlądowej, obejmujące szkody w:

1) statkach żeglugi morskiej;

2) statkach żeglugi śródlądowej.

Grupa 7. Ubezpieczenia przedmiotów w transporcie, obejmujące szkody na transportowanych przedmiotach, niezależnie od każdorazowo stosowanych środków transportu.

Grupa 8. Ubezpieczenia szkód spowodowanych żywiołami, obejmujące szkody rzeczowe nieujęte w grupach 3-7, spowodowane przez:

1) ogień;

2) eksplozję;

3) burzę;

4) inne żywioły;

5) energię jądrową;

6) obsunięcia ziemi lub tąpnięcia.

Grupa 9.Ubezpieczenia pozostałych szkód rzeczowych (jeżeli nie zostały ujęte w grupie 3, 4, 5, 6 lub 7), wywołanych przez grad lub mróz oraz inne przyczyny (jak np. kradzież), jeżeli przyczyny te nie są ujęte w grupie 8.

Grupa 10. Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wszelkiego rodzaju, wynikającej z posiadania i użytkowania pojazdów lądowych z napędem własnym, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika.

Grupa 11. Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wszelkiego rodzaju, wynikającej z posiadania i użytkowania statków powietrznych, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika.

Grupa 12. Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za żeglugę morską i śródlądową, wynikającej z posiadania i użytkowania statków żeglugi śródlądowej i statków morskich, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika.

Grupa 13. Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej ogólnej) nieujętej w grupach 10-12.

Grupa 14. Ubezpieczenia kredytu, w tym:

1) ogólnej niewypłacalności;

2) kredytu eksportowego, spłaty rat, kredytu hipotecznego, kredytu rolniczego.

Grupa 15. Gwarancja ubezpieczeniowa:

1) bezpośrednia;

2) pośrednia.

Grupa 16. Ubezpieczenia różnych ryzyk finansowych, w tym:

1) ryzyka utraty zatrudnienia;

2) niewystarczającego dochodu;

3) złych warunków atmosferycznych;

4) utraty zysków;

5) stałych wydatków ogólnych;

6) nieprzewidzianych wydatków handlowych;

7) utraty wartości rynkowej;

8) utraty stałego źródła dochodu;

9) pośrednich strat handlowych poza wyżej wymienionymi;

10) innych strat finansowych.

Grupa 17. Ubezpieczenia ochrony prawnej.

Grupa 18. Ubezpieczenia świadczenia pomocy na korzyść osób, które popadły w trudności w czasie podróży lub podczas nieobecności w miejscu zamieszkania.

Pozostałe ubezpieczenia osobowe (1,2)

Ubezpieczenia majątkowe (8,9)

AC (3)

OC komunikacyjne (10)

Ubezpieczenia transportowe (4-7,11-12)

OC ogólne (13)

Ubezpieczenia finansowe (14-17)

Pozostałe (18)

Pozostałe klasyfikacje ubezpieczeń

• Indywidualne

• Zbiorowe

Komercyjne - są dobrowolne i nastawione są na zysk ubezpieczyciela. Ubezpieczony sam ustala składkę z ubezpieczycielem i zakłada własne konto, z którego wypłaca określoną kwotę, w przypadku zdarzeń losowych, od następstw których się ubezpieczył. Ubezpieczenia komercyjne oparte są na zasadzie ekwiwalentności świadczenia do wpłacanej kwoty składek.

Wzajemne- są dobrowolne i działają na rynku, ale nie są nastawione na zysk ubezpieczyciela. Podstawową zasadą jest tu zasada wzajemności. Grupa osób decyduje się na ubezpieczenie się od jakiegoś zdarzenia (może być dowolne i nietypowe) i w przypadku nastąpienia tego zdarzenia losowego, ubezpieczony otrzymuje określoną kwotę.

• Pośrednie

• Bezpośrednie

TOWARZYSTWO UBEZPIECZEŃ WZAJEMNYCH

Towarzystwem ubezpieczeń wzajemnych, zgodnie z polskimi przepisami prawnymi, nazywa się zakład ubezpieczeń, który ubezpiecza swoich członków na zasadzie wzajemności. Regulacja ta jest równie ważna co niejasna, lecz właśnie w niej tkwią podstawowe i najważniejsze charakterystyki TUW. Są nimi: fakt posiadania członków i zasada wzajemności. Ze względu na tę pierwszą cechę, towarzystwa wzajemne zaliczane są do grupy zrzeszeń zainteresowanych, w przeciwieństwie do spółek akcyjnych, które klasyfikuje się jako zrzeszenia kapitału. Są więc zrzeszeniami osób, które łączy wspólny cel i interes, które identyfikują się nie poprzez powiązanie kapitałowe, lecz poprzez przynależność i wzajemny cel. Członkostwo i zasada wzajemności są ze sobą ściśle powiązane.

Obecnie towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych stanowią znaczącą część rynku ubezpieczeniowego. Dzięki polityce koncentrującej swoje zainteresowanie na konsumentach, łączą ekonomiczną wydajność z sukcesem społecznym. Ich udział w rynkach poszczególnych krajów jest zróżnicowany, najsilniejszy w krajach skandynawskich. W Finlandii dwa największe TUW-y mają prawie 80% udziału w rynku. W Anglii działa ponad 35 TUW-ów, z których największe liczą kilkaset tysięcy członków. W Niemczech TUW-y stanowią 20% rynku, we Francji ponad 40%, a w USA blisko 55 %. Europejska Grupa MACIF, działająca na zasadach ubezpieczeń wzajemnych, zrzesza ponad 4,7 miliona Członków, stanowiąc ponad 16% francuskiego rynku ubezpieczeniowego.

Zasada wzajemności choć wymieniona w definicji Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych nie została wymieniona w ustawie o działalności gospodarczej. Zatem definicji zasady wzajemności jest wiele. Jednak każdą z nich można sprowadzić do następujących punktów:

• brak nastawienia na zysk

• nadrzędna rola członków jako ubezpieczonych, jako podmiotów finansujących działalność oraz decydujących o losach towarzystwa.

Zasady funkcjonowania TUW

Polska ustawa o działalności ubezpieczeniowej dopuszcza dwie formy organizacyjne prowadzenia działalności ubezpieczeniowej:

• spółki akcyjne ,

• towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych.

Na polskim rynku ubezpieczeń gospodarczych działać mogą wyłącznie dwa rodzaje zakładów:

• Towarzystwo Ubezpieczeń Spółka Akcyjna (TU SA),

• Towarzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych (TUW).

 Brak nastawienia na zysk

Sprzedaż ochrony ubezpieczeniowej prowadzona jest przez towarzystwo nie nastawione na osiąganie zysku, a przez pewną wspólnotę zainteresowanych. W przypadku, gdy są oni już w ramach tej wspólnoty objęci ochroną ubezpieczeniową, nazywa się ich ubezpieczonymi i tworzą oni tak zwaną wspólnotę ubezpieczonych. Ze względu na wymogi prawa, zwyczaj oraz bezpieczeństwo wspólnoty ubezpieczonych, przyjmują dla swojej działalności zorganizowaną formę. Ona właśnie określana jest mianem towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych.

Jeśli nie zysk, to jaki cel przyświeca zrzeszającym się w osobom? Zasadniczym celem jest zaspokojenie potrzeb w zakresie ochrony ubezpieczeniowej. To ten sam cel, którym kierują się ubezpieczeni w towarzystwach akcyjnych, a który odróżnia ich od akcjonariuszy, dla których najważniejsze jest osiąganie zysku. Zasadę wzajemności akcentuje współodpowiedzialność ubezpieczonych-członków za losy towarzystwa, wymaga więc ich aktywnej postawy. Zakłada ponadto eliminację nastawienia na zysk.

Członkowstwo w TUW

Ubezpieczając się w towarzystwie wzajemnym, stajemy się jego członkami. Każdy ubezpieczony jest członkiem, a każdy członek ubezpieczonym, czyli członkostwo i ochrona ubezpieczeniowa są ściśle ze sobą powiązane, choć istnieją od tego wyjątki. Zgodnie z postanowieniami polskiej ustawy o działalności ubezpieczeniowej, każde towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych ma prawo ubezpieczania także osób nie będących członkami (tzw. nie-członków). Tak więc, jeśli statut nie stanowi inaczej, uzyskanie członkostwa musi być związane z zawarciem umowy ubezpieczenia, a jego utrata z wygaśnięciem tej umowy. Wynika stąd, że polisa lub inny dokument ubezpieczenia mogą stanowić deklarację członkowską. Niekiedy deklaracja ta sporządzana jest w formie odrębnego dokumentu.

Zadania członków TUW

Członkowie są tymi osobami, które powinny decydować o polityce, strategii i faktycznej działalności towarzystwa. Na tym właśnie ma polegać wzajemność. Członkowie wchodzą w skład walnego zebrania członków lub delegują nań swoich przedstawicieli (wtedy nazywa się ono walnym zgromadzeniem przedstawicieli członków) i w trakcie jego obrad podejmują decyzje dotyczące kluczowych zagadnień funkcjonowania towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych.

Członkowstwo - opłaty

Członkowie towarzystwa wzajemnego płacąc składki, obok zapewnienia sobie ochrony ubezpieczeniowej, pokrywają również koszty bieżącej działalności ubezpieczyciela. Czasem, co jest praktykowane w Polsce, TUW-y wymagają wpłaty wpisowego, a niekiedy nawet corocznych opłat członkowskich. W większości rozwiniętych krajów takiej praktyki się nie stosuje, a ewentualne opłaty wkalkulowane są już w składki.

Rodzaje TUW

W zależności od przyjętego kryterium, przeprowadzić można wiele klasyfikacji TUW-ów.

1. Ze względu na rozmiary działalności i regulacje nadzoru:

• Małe TUW-y

• Duże TUW-y

Taki podział obowiązuje właśnie w Polsce, a także na przykład w Niemczech.

2. Ze względu a charakter składki ubezpieczeniowej:

• o stałej składce ubezpieczeniowej

• o zmiennej składce ubezpieczeniowej

Ten podział obowiązuje w Hiszpanii.

3. Ze względu na system ustalania składki ubezpieczeniowej:

• TUW-y stosujące system składki repartycyjnej,

• mieszanej

• stałej

4. Ze względu na przedmiotowy zakres działalności:

• TUW-y rolnicze

• rzemieślnicze,

• przemysłowe.

5.Ze względu na zakres geograficzny prowadzonej działalności ubezpieczeniowej:

• TUW-y miejskie

• regionalne

• powiatowe

Dwa ostatnie podziały stosuje się przykładowo w USA

Nazwa „duży” TUW jest stosowana głównie w teorii ubezpieczeń. W przepisach prawnych oraz w codziennej praktyce używa się po prostu określenia towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych. Dodać warto również, że „duże” TUW-y na rynku ubezpieczeń konkurują przede wszystkim z ubezpieczeniowymi spółkami akcyjnymi, dorównując im, a często nawet przewyższając je pod względem zbioru składki, liczby ubezpieczonych, ubezpieczanych sum ubezpieczenia, czy też wysokości kapitałów własnych.

Małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych  charakteryzuje się:

• małą liczbą członków,

• niewielką liczbą lub sumą zawieranych ubezpieczeń,

• niewielkim terytorialnym zasięgiem działania.

Wymagania kapitałowe stawiane małym TUW-om są mniejsze. Ograniczony jest także zakres ich działania. W szczególności dotyczy to działalności reasekuracyjnej i ubezpieczeń obowiązkowych . Małe TUW-y mogą jedynie ubezpieczać budynki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego od ognia i innych zdarzeń losowych.

Decyzja o uznaniu towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych przez organ nadzoru za małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego.

Organ nadzoru może uznać towarzystwo za małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych, po spełnieniu przez nie następujących warunków:
1) towarzystwo ubezpiecza jedynie swoich członków;
2) członkami towarzystwa jest zdefiniowany w statucie krąg podmiotów;
3) roczny przypis składki nie przekracza równowartości w złotych 5 mln euro.

Do małego towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych nie stosuje się przepisów art. 13 elementy umowy ubezpieczenia, ust. 1, jeżeli statut przewiduje wnoszenie przez członków dopłat lub zmniejszenie świadczeń towarzystwa na rzecz członków, a także art. 45 kapitał zapasowy towarzystwa oraz świadczenia członków i ich odpowiedzialność za zobowiązania towarzystwa, ust. 1, art. 46 kapitał zakładowy towarzystwa, art. 47 odpowiednie stosowanie przepisów ustawy do towarzystwa, oraz art. 146 środki własne zakładu ubezpieczeń, kapitał gwarancyjny, ust. 1.

Małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych nie może wykonywać działalności w zakresie reasekuracji czynnej.

W razie przekroczenia przez małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych kwot rocznego przypisu składki, o której mowa w ust. 2 pkt 3, towarzystwo obowiązane jest zawiadomić o tym organ nadzoru.

Od dnia przekroczenia kwoty rocznego przypisu składki, o której mowa w ust. 2 pkt 3, towarzystwo z mocy ustawy kontynuuje działalność jako towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych.

Towarzystwo zobowiązane jest dostosować działalność do wymogów ustawy w terminie 12 miesięcy od dnia przekroczenia rocznego przypisu składki, o której mowa w ust. 2 pkt 3.

Przykłady:

• Towarzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych TUW 

• MACIF Życie Towarzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych 

• Towarzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych TUZ

• Towarzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych Rejent - Life

INSTYTUCJE NADZORU I KONTROLI RYNKU UBEZPIECZEŃ

Nadzór ubezpieczeniowy

Do 1996r funkcję nadzoru sprawował Minister Finansów

Od 1996r do końca marca 2002 roku był to Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń.

Urząd ten po połączeniu z Urzędem Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi przekształcił się w Komisję Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych (KNUiFE).

Od 19 września 2006r KNUIFE została wchłonięta przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF)

Główny cel nadzoru

Sprawowanie nadzoru nad rynkiem ubezpieczeniowym polega na ochronie interesów osoby ubezpieczonej i zapobieganiu sytuacji, w której zakład ubezpieczeń nie będzie w stanie wypłacać ubezpieczonemu należnego mu świadczenia. 

Ochronę tę można uzasadnić przede wszystkim: słabszą pozycją ubezpieczonego w prawnym stosunku ubezpieczenia ze względu na skomplikowany charakter umowy ubezpieczenia, nałożeniem na konsumenta w ściśle określonych sytuacjach obowiązku ubezpieczenia się oraz reprezentowaniem przez ubezpieczonego niższego potencjału majątkowego.

Głównymi instytucjami ubezpieczeniowymi w Polsce są:

• Komisja Nadzoru Finansowego

• Polska Izba Ubezpieczeń

• Stowarzyszenie Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych

• Polska Izba Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych

• Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny

• Polskie Biuro Ubezpieczeń Komunikacyjnych

• Rzecznik Ubezpieczonych

• Izba Gospodarcza Towarzystw Emerytalnych

• Polska Izba Pośredników Ubezpieczeniowych i Finansowych

Komisja Nadzoru Finansowego sprawuje nadzór nad sektorem bankowym, rynkiem kapitałowym, ubezpieczeniowym, emerytalnym, nadzór nad instytucjami płatniczymi i biurami usług płatniczych, instytucjami pieniądza elektronicznego oraz nad sektorem kas spółdzielczych. Zadania KNF to:

• podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku finansowego;

• podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku finansowego i jego konkurencyjności;

• podejmowanie działań edukacyjnych i informacyjnych w zakresie funkcjonowania rynku finansowego;

• udział w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym;

• stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między uczestnikami rynku finansowego, w szczególności sporów wynikających ze stosunków umownych między podmiotami podlegającymi nadzorowi Komisji a odbiorcami usług świadczonych przez te podmioty

• wykonywanie innych zadań określonych ustawami. 

Polska Izba Ubezpieczeń

Izba powstała w 1990 r., na podstawie artykułu o działalności ubezpieczeniowej, była początkowo dobrowolnym zrzeszeniem ubezpieczycieli. 

Polska Izba Ubezpieczeń jest obecnie organizacją ubezpieczeniowego samorządu gospodarczego na podstawie ustawy z dnia 8 czerwca 1995 r., która weszła w życie w dniu 22 października 1995 r.. Przynależność zakładów ubezpieczeń do Izby jest obowiązkowa i powstaje z chwilą podjęcia przez zakład działalności ubezpieczeniowej.

Do zadań Izby należy m.in.: 

• reprezentowanie zakładów ubezpieczeń wobec organów władzy i administracji państwowej oraz podejmowanie działań w celu ochrony ich interesów, 

• wyrażanie opinii o projektach aktów prawnych dotyczących działalności ubezpieczeniowej oraz współdziałanie na wniosek właściwych podmiotów przy ich opracowywaniu, 

• współdziałanie z organizacjami i stowarzyszeniami krajowymi i zagranicznymi w zakresie ubezpieczeń, 

• stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między członkami Izby. 

Obecnym prezesem jest Jan Grzegorz Prądzyński
Jej członkami są m.in. : WARTA S.A., PZU S.A., LINK4 S.A., COMPENSA S.A., ALLIANZ POLSKA S.A.

Izba Gospodarcza Towarzystw Emerytalnych powstała 28 maja 1999 r. Podstawą prawną jej działalności jest ustawa z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych oraz Statut przyjęty przez jej członków. 

Izba jest organizacją samorządu gospodarczego i zrzesza obecnie 11 towarzystw emerytalnych, spośród 15 działających na rynku. Członkami Izby są Powszechne Towarzystwa Emerytalne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. Władzami Izby są Walne Zgromadzenie Członków, Komisja Rewizyjna oraz Prezes. 

Podstawowym celem działalności IGTE jest ugruntowanie zaufania społecznego do nowego systemu emerytalnego oraz podejmowanie wszelkich kroków, które przyczynią się do sprawnego i efektywnego funkcjonowania tego systemu. 

Przedstawiciele Izby uczestniczą w miarę potrzeb i możliwości w pracach konsultacyjnych i przygotowawczych projektów aktów prawnych i decyzji wykonawczych. Izba stale współpracuje z przedstawicielami mediów, oraz prowadzi własną działalność informacyjną i edukacyjną.

Prezesem jest Małgorzata Rusewicz.

Członkowie: PTE ALLIANZ POLSKA S.A., Ampliko PTE S.A.,  AVIVA PTE Aviva BZ WBK SA AXA PTE SA GENERALI PTE SA ING PTE SA NORDEA PTE SA  PEKAO PIONEER PTE SA PKO BP BANKOWY PTE SA PTE PZU SA PTE WARTA SA

Rzecznik Ubezpieczonych

Powstanie Urzędu Rzecznika Ubezpieczonych datuje się na rok 1995 r. w ramach nowelizacji ustawy z dnia 8 czerwca 1995 r.

Rzecznik Ubezpieczonych reprezentuje interesy ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia.

Do jego zadań należy: 

• reprezentowanie i ochrona konsumenckich interesów ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia, członków funduszy emerytalnych i uczestników pracowniczych programów emerytalnych

• opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących ubezpieczeń, 
  informowanie organu nadzoru i kontroli oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działalności zakładów ubezpieczeń, 

• inicjowanie i prowadzenie działalności edukacyjno - informacyjnej w zakresie ubezpieczeń,
  rozpatrywanie skarg w indywidualnych sprawach.

Rzecznik Ubezpieczonych może dodatkowo zwracać się do ministra właściwego do spraw instytucji finansowych w sprawach dotyczących ubezpieczeń obowiązkowych i postulować o ewentualną zmianę przepisów regulujących tą grupę ubezpieczeń.

Funkcję Rzecznika Ubezpieczonych sprawuje Aleksandra Wiktorow

Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest instytucją powołaną w 1990 r., aktualny zakres jego zadań określony został ustawą z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Do zadań Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego należy wypłacanie odszkodowań i świadczeń z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz obowiązkowego ubezpieczenia OC rolników z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego: 

• za szkody na osobie, gdy szkoda wyrządzona została w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu, osoby kierującej lub rolnika, w przypadku nie ustalenia tożsamości sprawcy, 

• za szkodę na mieniu i osobie, gdy posiadacz pojazdu lub rolnik nie posiadał obowiązkowego ubezpieczenia OC.

W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń do zadań UFG należy również zaspokajanie roszczeń osób uprawnionych z tytułu umów ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i OC rolników, oraz z tytułu umów ubezpieczenia na życie w wysokości 50 % wierzytelności ( nie więcej jednak niż kwota będąca równowartością w złotych 30 tys. EUR ).

Fundusz począwszy od 1 maja 2004 r. pełni funkcję ośrodka informacji (w myśl art.102 ustawy) i w tym zakresie do jego zadań należy prowadzenie rejestru umów ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, a także gromadzenie danych zawierających informacje dotyczące uczestników zdarzenia powodującego odpowiedzialność zakładu z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz dane o przeprowadzonych dodatkowych badaniach technicznych po naprawie uszkodzonego pojazdu. 

Ponadto Fundusz gromadzi dane dotyczące reprezentantów do spraw roszczeń każdego zakładu ubezpieczeń oraz dane organu odszkodowawczego ustanowionego w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. 

Członkowie: Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji Allianz Polska S.A., AVANSSUR S.A., Aviva Towarzystwo Ubezpieczeń Ogólnych SA, AXA Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji S.A., BENEFIA Towarzystwo Ubezpieczeń S.A., COMPENSA Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. Sopockie Towarzystwo UbezpieczeńErgo Hestia SA

Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych jest Biurem Narodowym reprezentującym Polski rynek ubezpieczeniowy w działającym od 1949 r. Systemie Zielonej Karty.

Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zrzesza zakłady ubezpieczeń, które prowadzą działalność w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej [OC] posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów.

Przedmiotem działalności PBUK jest m.in.: 

• wystawianie dokumentów ubezpieczeniowych ważnych w innych krajach, 

• zawieranie umów z zagranicznymi biurami ubezpieczeń komunikacyjnych o wzajemnym uznawaniu dokumentów ubezpieczeniowych, 

• organizowanie likwidacji lub bezpośrednia likwidacja szkód spowodowanych na terytorium RP przez pojazdy z rejestracją zagraniczną, posiadające ważne dokumenty ubezpieczeniowe wystawione przez zagraniczne biura ubezpieczeń komunikacyjnych. 

Ponadto PBUK pełni rolę organu odszkodowawczego i ośrodka informacji zgodnie z IV dyrektywą komunikacyjną. 

Stowarzyszenie Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych

Stowarzyszenie posiada osobowość prawną. Działa na terenie Polski w oparciu o przepisy prawa regulujące działalność stowarzyszeń i realizuje cele statutowe wyłącznie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
W pracach Zarządu położono nacisk na następujące kierunki działania: 

• integracja środowiska i reprezentowanie interesów zawodowych wobec władz; 

• podnoszenie poziomu zawodowego i etycznego; 
  aktywny udział w pracach ustawodawczych, dotyczących polskiego rynku ubezpieczeniowego, zwłaszcza zgłaszanie uwag i postulatów do kolejnych projektów nowelizacji ustawy o działalności ubezpieczeniowej; 

• rozpoczęcie prac nad Kodeksem Etyki Brokera;

• pozyskiwanie nowych członków; 

• rozwijanie współpracy międzynarodowej.

Stowarzyszenie Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych działa w celu:

• tworzenia i umacniania powiązań między członkami;

• reprezentowania interesów majątkowych i niemajątkowych członków, łącznie i indywidualnie, w tym również wobec organów władzy i administracji państwowej, instytucji, stowarzyszeń, organizacji, izb oraz osób prywatnych;

• współdziałania z osobami, organizacjami oraz stowarzyszeniami krajowymi i zagranicznymi, które mogą przyczynić się do realizacji celów Stowarzyszenia;

• kształtowania i upowszechniania zasad etyki zawodowej w działalności pośrednictwa ubezpieczeniowego i reasekuracyjnego;

• stworzenia możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między członkami;

• tworzenia i rozwoju rynku ubezpieczeniowego oraz ochrony interesów konsumenckich;

• podnoszenia poziomu wiedzy zawodowej członków

Polska Izba Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych jest organizacją samorządu gospodarczego, reprezentującą interesy zrzeszonych w niej brokerów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

• Obszarem działania Izby jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

• Izba działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 maja 1989r. o izbach gospodarczych wraz z późniejszymi zmianami i nabywa osobowość prawną z chwilą dokonania jej wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

Zadaniem Izby jest stwarzanie właściwych warunków prowadzenia działalności gospodarczej przez brokerów, zrzeszonych w Izbie, oraz reprezentowanie ich interesów zawodowych, a w szczególności:

• wyrażanie opinii o projektach przepisów i rozwiązań, dotyczących działalności ubezpieczeniowej i pośrednictwa ubezpieczeniowego, wobec organów stanowiących akty prawne, oraz uczestnictwo w ich przygotowaniu,

• dokonywanie ocen wdrażania i funkcjonowania przepisów, dotyczących działalności brokerskiej,

• działanie na rzecz tworzenia i umacniania rynku usług ubezpieczeniowych i pośrednictwa ubezpieczeniowego, oraz ochrony interesów podmiotów, korzystających z usług ubezpieczeniowych,

• tworzenie i umacnianie powiązań zawodowych pomiędzy członkami Izby,

• reprezentowanie interesów członków Izby przed organami władzy i administracji państwowej, oraz innymi organizacjami gospodarczymi oraz środkami masowego przekazu,

• współpraca z wszelkimi krajowymi i zagranicznymi podmiotami, zainteresowanymi działalnością w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego, które mogą się przyczynić do realizacji zadań Izby,

• kształtowanie i upowszechnianie zasad etyki zawodowej w działalności pośrednictwa ubezpieczeniowego i reasekuracyjnego,

• podnoszenie poziomu wiedzy zawodowej członków Izby.

Polska Izba Pośredników Ubezpieczeniowych i Finansowych

Zarejestrowana w 2002 roku i działająca na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 maja 1989 o izbach gospodarczych.

Zrzesza podmioty gospodarcze współpracujące z ponad 12 000 pośredników ubezpieczeniowych i finansowych. Od 2003 roku jest członkiem Europejskiej Federacji Pośredników Ubezpieczeniowych BIPAR z siedzibą w Brukseli, założoną w 1937 roku. 

Siedzibą Izby jest Warszawa. Terenem działania Izby jest obszar Rzeczpospolitej Polskiej. Izba może wykonywać swoje zadania również poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej. 

Podstawowym zadaniem Izby jest reprezentacja i ochrona interesów gospodarczych jej członków. Do zadań Izby należy w szczególności: 

• ustanawianie i promowanie, wysokich standardów świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego i finansowego oraz aktywny udział w zagwarantowaniu ich przestrzegania, 

• inicjowanie działań, które wpłyną na rozwój rynku pośrednictwa ubezpieczeniowego i finansowego w Polsce, 

• wspieranie inicjatyw gospodarczych członków Izby, 

• prowadzenie działalności edukacyjnej poprzez prowadzenie szkoleń i seminariów dla swoich Członków oraz innych zainteresowanych osób. 

RZECZNIK UBEZPIECZONYCH

Rzecznik Ubezpieczonych jest organem państwa polskiego ustawowo powołanym do reprezentowania interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia, członków otwartych funduszy emerytalnych i uczestników pracowniczych programów emerytalnych (PPE) .
Urząd ten został powołany w 1995 r. w związku z upadkiem kilku zakładów ubezpieczeń.

Podstawowym zadaniem Rzecznika jest rozpatrywanie wniosków, skarg i zażaleń oraz udzielanie porad w sprawach wynikających z prawnych stosunków ubezpieczeniowych. Rzecznik współpracuje z krajowymi i zagranicznymi organizacjami konsumenckimi oraz Rzecznikiem Praw Obywatelskich.

Podstawę funkcjonowania Rzecznika reguluje obecnie ustawa z dnia 22 maja 2003 o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym
oraz Rzeczniku Ubezpieczonych .

Rzecznika Ubezpieczonych powołuje Prezes Rady Ministrów na wspólny wniosek ministra właściwego do spraw instytucji finansowych i ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego – na czteroletnią kadencję, przy czym ta sama osoba nie może być Rzecznikiem dłużej niż przez dwie kolejne kadencje.
Obecnie urząd Rzecznika Ubezpieczonych od 2011 roku sprawuje Aleksandra Wiktorow.

Zadania Rzecznika Ubezpieczonych

Do zadań Rzecznika Ubezpieczonych należy podejmowanie działań w zakresie ochrony osób, których interesy reprezentuje,
a w szczególności:

1. rozpatrywanie skarg w indywidualnych sprawach kierowanych do Rzecznika;

2. opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących organizacji i funkcjonowania ubezpieczeń, funduszy emerytalnych, pracowniczych programów emerytalnych oraz emerytur kapitałowych;

3. występowanie do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę innych aktów prawnych w sprawach dotyczących organizacji i funkcjonowania instytucji rynku ubezpieczeniowego

4. informowanie właściwych organów nadzoru i kontroli o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działaniu instytucji rynku ubezpieczeniowego;

5. stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między:

a) ubezpieczającymi, ubezpieczonymi, uposażonymi lub uprawnionymi z umów ubezpieczenia a zakładami ubezpieczeń , agentami , brokerami ubezpieczeniowymi

b) towarzystwami emerytalnymi a członkami funduszy emerytalnych oraz wynikłych z uczestnictwa w pracowniczych programach emerytalnych, w szczególności poprzez organizowanie sądów polubownych do rozpatrywania tych sporów;

6. inicjowanie i organizowanie działalności edukacyjnej i informacyjnej w zakresie ubezpieczeń

BIURO RZECZNIKA

Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy podległego mu
Biura Rzecznika. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Rzecznika, nadaje, w drodze zarządzenia, statut, który określa organizację Biura Rzecznika.

STRUKTURA ORGANIZACYJNA BIURA RZECZNIKA

W obecnym stanie prawnym Rzecznik Ubezpieczonych wykonuje swoje obowiązki za pomocą Biura Rzecznika Ubezpieczonych oraz w ścisłej współpracy z organem opiniodawczo-doradczym Rzecznika, którym jest Rada Ubezpieczonych.

Rada Ubezpieczonych składa się z 16 członków, których powołuje Rzecznik na okres swojej kadencji. W skład Rady Ubezpieczonych wchodzi po 2 członków wskazanych przez:

• przedstawicieli samorządu terytorialnego

• krajowe organizacje konsumenckie,

• ogólnokrajowe organizacje pracodawców,

• Rzecznika Praw Obywatelskich,

• organizacje związków zawodowych oraz 1 przedstawiciel najliczniejszej organizacji emeryckiej.

Rada Ubezpieczonych działa w oparciu o uchwalony przez siebie i zatwierdzony przez Rzecznika regulamin. Członkowie Rady wykonują swoją funkcję nieodpłatnie.

Rada Ubezpieczonych, co stanowi jej władczą kompetencję, może wnioskować o odwołanie Rzecznika przed upływem kadencji.

Rada autorytetem swoich przedstawicieli wspomaga działania Rzecznika a dzięki zaangażowaniu, szerokiej wiedzy jej członków i dobrze ukształtowanej współpracy, doświadczenie członków Rady w różnych płaszczyzn funkcjonowania ubezpieczeń i zabezpieczenia społecznego jest na bieżąco wykorzystywane.

POSTĘPOWANIE SKARGOWE

Najczęściej problemy zgłaszane w postępowaniach skargowych
z zakresu ubezpieczeń gospodarczych dotyczą:

• sporu co do wysokości przyznanego odszkodowania lub świadczenia;

• odmowy uznania wnoszonego roszczenia o odszkodowanie lub świadczenie;

• opieszałości w prowadzeniu postępowania likwidacyjnego, co powodowało nieterminowe zaspokojenie roszczeń.

Najczęstsze problemy w postępowaniach skargowych dotyczące zabezpieczenia emerytalnego zgłaszane przez członków Otwartych Funduszy Emerytalnych, uczestników Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz osób korzystających z indywidualnych kont emerytalnych to:

• odmowa dokonania transferu środków do nowego OFE;

• zawarcie umowy członkostwa w funduszu emerytalnego pod wpływem błędu (utrata uprawnień do wcześniejszego przejścia na emeryturę);

• nieterminowe przekazywanie składek do otwartego funduszu emerytalnego.

Pierwszym krokiem w postępowaniu skargowym jest wniesienie pisemnej skargi do Rzecznika Ubezpieczonych z wnioskiem o podjęcie interwencji. W skardze należy podać swoje dane osobowe, nazwę zakładu ubezpieczeń, numer szkody (o ile został nadany), numer polisy, z której dochodzimy odszkodowania lub świadczenia, a następnie w uzasadnieniu wskazać należy wszelkie nieprawidłowości, których naszym zdaniem dopuścił się zakład ubezpieczeń w toku likwidacji szkody. Konieczne jest również nakreślenie naszych oczekiwań względem działań ubezpieczyciela.

Podjęcie czynności przez Rzecznika może nastąpić z urzędu lub na wniosek osoby poszkodowanej oraz właściwych organów
nadzoru, kontroli lub innych organów władzy publicznej.

Rzecznik, po zapoznaniu się ze skierowanym do niego wnioskiem, może:

1. podjąć czynność;

2. wskazać wnioskodawcy przysługujące mu prawa i środki działania;

3. przekazać sprawę według właściwości;

4. nie podjąć czynności, o czym zawiadamia, uzasadniając swoje stanowisko, wnioskodawcę oraz osobę, której sprawa dotyczy.

Rzecznik, podejmując czynność, bada, czy wskutek działania lub zaniechania zakładu ubezpieczeń, towarzystwa emerytalnego lub funduszu emerytalnego nie nastąpiło naruszenie prawa lub interesów poszkodowanego.

Rzecznik lub upoważniony przez niego pracownik Biura Rzecznika może:

1. występować do właściwych placówek, organów o udzielenie informacji lub wyjaśnień, udostępnianie akt oraz dokumentów;

2. zwracać się do właściwego ministra i postulować o ewentualną zmianę przepisów regulujących te ubezpieczenia;

3. przeprowadzać lub zlecać badania na temat sytuacji na rynku ubezpieczeniowym i emerytalnym;

4. występować do stron o poddanie spraw rozstrzygnięciu przez sąd polubowny.

Po zbadaniu sprawy Rzecznik może:

1. wyjaśnić wnioskodawcy, że nie stwierdził naruszenia praw ani interesów osób powiązanych z daną sprawą

2. zwrócić się do podmiotu, w którego działalności stwierdził naruszenie prawa lub interesów osób poszkodowanych.

3. zwrócić się o zbadanie sprawy do właściwych organów,
   w szczególności do Komisji, prokuratury bądź organów kontroli państwowej, zawodowej lub społecznej.

Skorzystanie z pomocy Rzecznika Ubezpieczonych to dobry pomysł. Z danych publikowanych przez RZU wynika, że sukcesem kończy się jedna trzecia interwencji tej instytucji. Nie wiąże się to z ponoszeniem jakichkolwiek opłat. O atrakcyjności tego narzędzia świadczyć może liczba wnoszonych skarg, która rośnie z roku na rok. W 2009 roku liczba skarg wynosiła 8, 5 tys., w roku 2012 było ich już 15,3 tys., natomiast w trzech pierwszych kwartałach roku 2013 - 12,5 tys.

POŚREDNICTWO UBEZPIECZENIOWE

Pośrednictwo finansowe - polega na wykonywaniu czynności związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia. Realizowane jest wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych. Zasady prowadzenia działalności w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego znaleźć można w Ustawie o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Środowisko pośredników ubezpieczeniowych zrzesza Polska Izba Pośredników Ubezpieczeniowych i Finansowych.

Pośrednictwem finansowym zajmuje się:

• AGENT

• MULTIAGENT

• BROKER

Agentem ubezpieczeniowym jest przedsiębiorca wykonujący działalność agencyjną na podstawie umowy agencyjnej zawartej z zakładem ubezpieczeń i wpisany do rejestru agentów ubezpieczeniowych. Za jego błędy odpowiedzialny jest ZU.

Multiagent - to agent, który wykonuje czynności agencyjne na rzecz więcej niż jednego zakładu ubezpieczeń. Za błędy odpowiada osobiście dlatego musi mieć wykupioną polisę OC.

Broker - reprezentuje interesy ubezpieczeniowe klienta: identyfikuje ryzyko, doradza w zakresie ubezpieczeń, uczestniczy w zarządzaniu i wykonaniu umów ubezpieczenia. Najczęściej klientami brokerów są średnie i duże firmy.
Za błędy odpowiada osobiście dlatego musi mieć wykupioną polisę OC.

Agent

Broker

Działa w imieniu i na rzecz towarzystwa, z którym wiąże go umowa agencyjna. W rozmowie z Tobą będzie starał się przedstawić jak najlepsze aspekty ubezpieczenia w towarzystwie, na rzecz którego pracuje. Jeżeli zatem obdarzamy zaufaniem towarzystwo, którego reprezentantem jest agent, możemy, a nawet powinniśmy korzystać z jego usług. Zwykle zna on bardzo dobrze ofertę ubezpieczeniową swojego towarzystwa.

Działa w imieniu klienta jako jego przedstawiciel lub pełnomocnik nie może być związany z żadnym towarzystwem ubezpieczeniowym. Nie pozostaje w żadnym stosunku pracy z towarzystwem ubezpieczeniowym. Przedstawia oferty ubezpieczeń z różnych towarzystw, co daje możliwość wyboru najlepszych warunków ubezpieczenia. Jeżeli wybór właściwej oferty staje się trudny, broker pomaga w dokonaniu porównania różnych ofert. Pozycja brokera, niezwiązanego z żadnym zakładem ubezpieczeń, zapewnia jego bezstronność w podejmowaniu działań na rzecz klienta

Agent i broker podobieństwa:

• Obaj są pośrednikami ubezpieczeniowymi

• Ich działalność regulowana jest Ustawą o działalności ubezpieczeniowej

• Osoby wykonujące obie te profesje powinny cechować się prawością i uczciwością

• W związku z prowadzoną działalnością i wszelkimi, uzyskiwanymi od swoich klientów informacjami, agent i broker zobowiązani są do zachowania tajemnicy zawodowej

Obowiązki (Agent nie może wykonywać czynności brokerskich i odwrotnie!)

Agent

Broker

prezentowanie oferty i sprzedaż produktów ubezpieczeniowych (komunikacyjne, majątkowe, OC, osobowe i inwestycyjne) dla klientów indywidualnych i firm realizacja indywidualnych planów sprzedaży, aktywne pozyskiwanie klientów budowanie długoterminowych relacji z klientami dopasowanie produktów do potrzeb i oczekiwań klientów kształtowanie pozytywnego wizerunku firmy ubezpieczeniowej współpraca z działem likwidacji szkód Obowiązki agenta kończą się w momencie zawarcia ubezpieczenia.

zawieranie lub doprowadzanie do zawarcia umów ubezpieczenia wykonywanie czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia identyfikowanie ryzyka i zarządzanie nim administrowanie polisami ubezpieczeniowymi uczestniczenie w procesie likwidacji szkody Każdy broker ubezpieczeniowy powinien przed zawarciem umowy ubezpieczeniowej udzielić na piśmie porady, która będzie oparta na wszechstronnej i rzetelnej analizie dostępnych ofert ubezpieczenia. Analiza powinna zawierać pisemne oświadczenie brokera na temat tego, w jaki sposób taka rekomendacja została opracowana.

Agentem można zostać uczestnicząc w szkoleniu zakończonym egzaminem, które organizuje towarzystwo ubezpieczeniowe.

Zezwolenie na prowadzenie działalności agencyjnej wydaje Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeniowego na wniosek zakładu ubezpieczeń, na rzecz którego agent będzie świadczył usługi.

Dodatkowym wymogiem, który spełnić musi kandydat na agenta jest posiadanie co najmniej średniego wykształcenia. Agent nie może też być karanym za przestępstwa umyślne.

Wynagrodzenie agenta - W dużej mierze zależy od wartości samodzielnie wygenerowanej sprzedaży, ważne są takie cechy, jak samodyscyplina i motywacja. Średnie miesięczne wynagrodzenie agenta wynosi 3500zł brutto.

Brokerem zostaje osoba, która zdała egzamin przed Komisją Egzaminacyjną dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności brokerskiej wydaje PUNU (Państwowy urząd nadzoru ubezpieczeń) na wniosek zainteresowanego. Broker zostaje wpisany na ogólnopolska listę brokerów publikowaną w Rozporządzeniu Ministra Finansów. Musi mieć 3 letnie doświadczenie.

Wynagrodzenie brokera - W Polsce broker ubezpieczeniowy zarabia 4200 PLN brutto. Po odliczeniu składek na ZUS, NFZ i podatku daje to pensję netto w wysokości 2993PLN.

Korzyści z istnienia pośredników ubezpieczeniowych

Dla Klienta	Dla Zakładu Ubezpieczeń
oszczędność czasu,  profesjonalne porady agenta odnośnie wyboru produktu czy ZU, pomoc w zarządzaniu ryzykiem, np. w postaci wskazówek odnośnie identyfikacji i pomiaru ryzyka, opracowania programu ubezpieczenia; pomoc przy likwidacji szkód, zgłaszaniu roszczeń; możliwość otrzymania informacji i wyjaśnień dotyczących zasad funkcjonowania ubezpieczeń i oferowanych polis.	ułatwienia w dotarciu do klientów i oddziaływania na nich (a tym samym zwiększeniu udziału w rynku); ułatwienia w zawarciu umów ubezpieczeniowych, w przypadku brokerów negocjacje są łatwiejsze i szybsze, ponieważ tylko zawiłe punkty i wymagania specjalne umowy ubezpieczenia wymagają szczegółowej dyskusji. Jest to zarazem oszczędność czasu i pieniędzy.

Pośrednictwo ubezpieczeniowe zajmuje się realizacją czynności związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia. Pośrednikami ubezpieczeniowymi są agenci, multiagenci i brokerzy.
Agent reprezentuje zakład ubezpieczeń, multiagent więcej niż jeden zakład ubezpieczeń natomiast broker reprezentuje klienta.

Krzyżówka:

1. Np. majątkowe, obowiązkowe, dobrowolne, osobowe. (ubezpieczenie)

2. Reprezentuje klienta.(broker)

3. Charakter świadczenia ubezpieczenia osobowego. (świadczenie)

4. Czas trwania umowy ubezpieczenia osobowego. (długoterminowy)

5. Osoba reprezentująca towarzystwo ubezpieczeniowe. (agent)

6. Dostaniesz je np.. Kiedy spłonie ci ubezpieczony dom. (odszkodowanie)

7. Agent działający na rzecz więcej niż jednego zakładu ubezpieczeń. (Multiagent)

8. Umowa może być zawarta na czas długi lub … (krótki)

9. Np. …… Ubezpieczeń Społecznych. (zakład)

UBEZPIECZENIA OSOBOWE

Definicja prawna

Do ubezpieczeń osobowych zaliczamy umowy ubezpieczenia, których przedmiot może w szczególności dotyczyć:

• przy ubezpieczeniu na życie – śmierć lub dożycie przez podmiot umowy oznaczonego wieku,

• przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków – uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.

Wszelkie umowy ubezpieczenia gospodarczego, których przedmiot koncentrował się będzie na życiu lub zdrowiu ludzkim zostaną zaliczone przez system prawa cywilnego do ubezpieczeń osobowych. Nie muszą to być wyłącznie zjawiska negatywne, czego przykładem jest świadczenie na wypadek urodzenia się dziecka.

Rodzaje ubezpieczeń z działu I

W dziale pierwszym znalazły się ubezpieczenia osobowe, ale nie wszystkie:

• Ubezpieczenie na życie – na wypadek śmierci – w tym ubezpieczenie na dożycie (emerytalne ubezpieczenie dodatkowe),

• Ubezpieczenia posagowe, zaopatrzenia dzieci,

• Ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym,

• Ubezpieczenie rentowe (tj. ubezpieczenie renty kapitałowej),

• Ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem ubezpieczeń wymienionych w grupach 1-4.

UWAGA: Towarzystwa ubezpieczeń na życie lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych na życie.

Np. PZU Życie S.A. lub PZU S.A.

Typy ubezpieczeń działu II

W dziale drugim znalazły się wszystkie rodzaje ubezpieczeń majątkowych i ubezpieczenia osobowe nie będące ubezpieczeniami na życie w tym:

• Ubezpieczenia komunikacyjne (OC posiadacza pojazdu, AC odnosi się do pojazdu, NW od następstw nieszczęśliwych wypadków), ryzyko – nieszczęśliwy wypadek, skutek – np. złamanie ręki.

• Ubezpieczenia majątkowe (nieruchomości) - ryzyko ogień, zalanie, kradzież, włamanie, żywioły, odpowiedzialność cywilna z tytułu posiadania domu, nieruchomości,

• Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (grupy zawodowe),

• Ubezpieczenia finansowe (gwarancyjne, kaucyjne, ubezpieczenia kredytów),

• Ubezpieczenia transportowe (ubezpieczenia ładunku przewożonego, samochodów w transporcie),

• Ubezpieczenia rolnicze.

Pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe

• Ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej: świadczenia jednorazowe; świadczenia powtarzające się; połączone świadczenia, przewóz osób.

• Ubezpieczenia choroby: świadczenia jednorazowe, powtarzające się; kombinowane.

• Ubezpieczenia casco pojazdów lądowych,

• Ubezpieczenia casco pojazdów szynowych,

• Ubezpieczenia casco statków powietrznych,

• Ubezpieczenia żeglugi morskiej i śródlądowej casco statków żeglugi morskiej i statków żeglugi śródlądowej.

• Ubezpieczenia przedmiotów w transporcie, obejmujące szkody na transportowanych przedmiotach.

Ubezpieczenia OC

• Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wszelkiego rodzaju, wynikającej z posiadania i użytkowania statków powietrznych, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika.

• Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za żeglugę morską i śródlądową, wynikającej z posiadania i użytkowania statków żeglugi śródlądowej i statków morskich, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika.

• Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej ogólnej) nieujętej w grupach 10-12.

Ubezpieczenia finansowe

• Ubezpieczenia kredytu, w tym: ogólnej niewypłacalności; kredytu eksportowego, spłaty rat kredytu hipotecznego, kredytu rolniczego.

• Gwarancja ubezpieczeniowa: bezpośrednia, pośrednia.

• Ubezpieczenia różnych ryzyk finansowych, w tym: ryzyka utraty zatrudnienia, niewystarczającego dochodu, złych warunków atmosferycznych, utraty zysków, stałych wydatków ogólnych, nieprzewidzianych wydatków handlowych, utraty wartości rynkowej, utraty stałego źródła dochodu, pośrednich strat handlowych poza wyżej wymienionymi, innych strat finansowych.

• Ubezpieczenia ochrony prawnej,

• Ubezpieczenia świadczenia pomocy na korzyść osób, które popadły w trudności w czasie podróży lub podczas nieobecności w miejscu zamieszkania.

Rodzaje ubezpieczeń osobowych

• Na życie

• Na zdrowie

• Na dożycie

• Na zdolność do pracy

Ubezpieczenie na życie

Zapewnia bezpieczeństwo finansowe członkom rodziny na wypadek śmierci osoby ubezpieczonej. Ubezpieczenie to można zawrzeć na określony czas lub dożywotnio.

Najczęściej na czas określony, w przypadku których ochrona ubezpieczeniowa jest udzielona w ściśle określonym czasie.

Świadczenie zostanie wypłacone, jeżeli w czasie, gdy ubezpieczony był objęty ochroną ubezpieczeniową miał miejsce wypadek ubezpieczeniowy, czyli jego śmierć. Śmierć oznacza również koniec obowiązku opłacania składek.

Ubezpieczenia na życie i dożycie

Mają za zadanie ochronić przede wszystkim rodzinę klienta. Zawierając taką umowę mamy pewność, że w wypadku naszej śmierci, rodzina otrzyma świadczenie, pozwalające jej na godne życie. Ubezpieczenia te są także często dodawane do kredytów. W przypadku naszej śmierci, rodzina będzie miała środki na spłatę kredytu.

W przypadku, gdy nie stanie się nam nic złego, możemy np. w wieku 65 lat dostać pieniądze, które systematycznie odkładaliśmy na polisie na życie.

W przypadku śmierci bądź trwałego inwalidztwa ubezpieczonego, rodzina powinna niezwłocznie zgłosić ten fakt ubezpieczycielowi. Towarzystwo wypłaci wówczas niezwłocznie należne odszkodowanie.

W przypadku śmierci – pełną sumę ubezpieczenia. W przypadku inwalidztwa – kwotę zależną od stopnia inwalidztwa. Jeśli ubezpieczenie związane jest z kredytem, pieniądze mogą być też automatycznie przekazywane na spłatę rat.

W przypadku, gdy nasza umowa okazała się umową na dożycie, tj. skończył się okres ubezpieczenia, mamy prawo do wypłaty naszych środków z polisy. Otrzymamy wówczas nasze składki plus odsetki, dzięki temu, że środki były przez cały czas inwestowane.

Ubezpieczenie zdrowotne

Ubezpieczenie zdrowotne daje nam dostęp do lekarzy specjalistów oraz do określonych w umowie zabiegów medycznych bez konieczności czekania w kolejkach. Czas oczekiwania na przyjęcie do lekarza jest dokładnie zapisany w umowie ubezpieczenia. Umowa ubezpieczenia zawiera także listę lekarzy specjalistów a także listę wszystkich typów zabiegów do skorzystania z których uprawnia nas posiadana polisa.

Ubezpieczenia zdrowotne są w Polsce oferowane przez kilku ubezpieczycieli. Funkcjonują zarówno w formie ubezpieczenia na życie, jak i ubezpieczenia majątkowego.

Pamiętajmy, że rolą ubezpieczyciela jest zapewnienie nam dostępu do świadczenia w terminie przewidzianym w umowie.

Ubezpieczenie zdrowotne dla sportowców

Doskonałe rozwiązanie dla wszystkich uprawiających sport. I nie jest tu istotne, czy uprawiamy sport zawodowo czy tylko rekreacyjnie. Każdy sportowiec bez kłopotu znajdzie na rynku ofertę dla siebie. Towarzystwa ubezpieczeniowe obejmują ochroną zdarzenia związane z uprawianiem sportu w ramach zwykłej polisy turystycznej. Dotyczy to jednak przede wszystkim sportu amatorskiego. Dla zawodowców ubezpieczyciele oferują specjalne produkty.

Ubezpieczenia sportowe bądź sportowo-rekreacyjne zapewniają ochronę wszystkim tym, którzy są szczególnie narażeni na kontuzje związane z uprawianiem sportu. zawodowo lub uprawianiem sportów ekstremalnych. Ubezpieczenie dla sportowca może być sprzedawane indywidualnie lub w formie ubezpieczenia grupowego.

Jeśli uprawiamy sporty ekstremalne lub sport zawodowy, powinniśmy wykupić ubezpieczenie dodatkowe. Amatorskie uprawianie sportu często jest ubezpieczone w ramach standardowej polisy turystycznej.

W przypadku naszej kontuzji, odpowiedzialność nie musi kończyć się tylko na wypłacie jednorazowego odszkodowania. W zaawansowanych produktach dla sportowców, ubezpieczyciel może obejmować również zwrot kosztów leczenia, rehabilitacji, wypłaty renty wskutek inwalidztwa czy odszkodowania za zniszczony sprzęt sportowy.

Ubezpieczenie posagowe

Zadaniem ubezpieczenia posagowego jest zapewnienie Twojemu dziecku spokojnego startu w dorosłe życie. Umowę takiego ubezpieczenia zawieramy, gdy dziecko jest jeszcze małe. Wypłata następuje, w momencie określonym w umowie – najczęściej po osiągnięciu przez dziecko pełnoletności. Pamiętajmy o jednym – pieniądze, które odkładamy na polisie, przez cały czas pracują. Im wcześniej pomyślimy więc o polisie dla dziecka, tym więcej pieniędzy dostanie ono w momencie zakończenia umowy.

OC zawodowe

Ubezpieczenie chroni zarówno posiadacza polisy, jak i jego klienta. Obowiązek posiadania OC zawodowego mają m.in. adwokaci i radcowie prawni, a także brokerzy ubezpieczeniowi.

Polisa chroni nas tylko wtedy, jeżeli szkoda ma rzeczywiście związek z wykonywanym zawodem. Dokładne zasady obowiązkowego OC zawodowego regulują przepisy prawa. Dzięki temu mamy gwarancję, że w każdym zakładzie zawrzemy obowiązkową polisę z takim samym zakresem odpowiedzialności towarzystwa.

Umowę ubezpieczenia zawieramy na rok. Możemy wybrać tryb płacenia składek.

OC dobrowolne

Polisa dobrowolna będzie rodzajem „doubezpieczenia”.

Umowę ubezpieczenia OC z tytułu wykonywanego zawodu bez kłopotu zawrzemy w większości towarzystw ubezpieczeniowych. W przeciwieństwie do umów obowiązkowych, zasady dotyczące OC dobrowolnego określone są nie w przepisach prawa, ale w ogólnych warunkach ubezpieczenia (OWU.) Dlatego przed zawarciem umowy zapoznajmy się dokładnie z jej warunkami. Dzięki temu dowiemy się, przed czym jesteśmy ubezpieczeni i do jakiej kwoty zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność.

Charakterystyka	Ubezpieczenia osobowe	Ubezpieczenia majątkowe
Przedmiot ubezpieczenia:	Ryzyko osobowe: życie, zdrowie, zdolność do zarobkowania	Ryzyko majątkowe: prawa i obowiązki osoby ubezpieczonej
Podmiot ubezpieczenia:	Osoba fizyczna	Osoba fizyczna i prawna
Charakter szkody:	Niewymierny w pieniądzu, nie zawsze charakter negatywny	Wymierna w pieniądzu, zawsze charakter negatywny
Suma ubezpieczenia	Ustalana arbitralnie	Zależy od wartości przedmiotu ubezpieczenia
Charakter świadczenia	Świadczenie	Odszkodowanie
Czas trwania umowy	długoterminowe	Krótkoterminowe (zwykle do 1 roku)

UBEZPIECZENIA MAJĄTKOWE

Ubezpieczenia majątkowe - to produkty z jednej strony chroniące przed kosztami związanymi ze zniszczeniem lub utratą majątku, z drugiej – zabezpieczające interesy osób, które wskutek zdarzenia losowego mogą zostać poszkodowane.

Rodzajów ubezpieczeń majątkowych jest wiele, ale wyróżnić można trzy podstawowe rodzaje:

• Ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe

• Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej

• Ubezpieczenia mienia

Ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe

Obejmują ryzyko wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej. Osoba objęta ubezpieczeniem - w zależności od rodzaju ubezpieczenia - ma prawo do jednorazowego lub regularnego świadczenia.

Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej

Ubezpieczenie to działa w przypadku, gdy ubezpieczony wyrządzi innej osobie szkodę i jest zobowiązany do jej naprawienia. Posiadanie polisy OC powoduje, że świadczenie poszkodowanemu wypłaca towarzystwo ubezpieczeniowe, a nie sprawca szkody. W ten sposób chroniona jest zarówno osoba poszkodowana jak i interes posiadacza polisy.

Ubezpieczenia mienia

Ten rodzaj ubezpieczeń chroni przed finansowymi skutkami zniszczenia lub utraty majątku - pożaru mieszkania, kradzieży pojazdu itp. Tego rodzaju produkty mogą zabezpieczać mienie na wypadek szkód spowodowanych żywiołami lub wypadków. W ten sposób można ubezpieczyć budynki, budowle, maszyny, urządzenia, samochody czy sprzęt elektroniczny.

Zakłady ubezpieczeń majątkowych i pozostałych osobowych to na przykład:

• ACE

• BZWBK-Aviva TUO S.A.

• CARDIF-ASSURANCES RISQUES DIVERS S.A.

• COFACE POLSKA S.A.

• COMPENSA S.A.

• EUROPA S.A.

• EUROPEJSKIE

• GENERALI S.A.

• WARTA S.A.

Zakres ubezpieczenia

Głównym zadaniem ubezpieczeń majątkowych jest ochrona składników majątku przed skutkami ich zniszczeń, uszkodzeń lub całkowitej utraty.

Najbardziej obrazowym przykładem jest ubezpieczenie komunikacyjne autocasco, którego przedmiotem jest samochód, motocykl lub inny pojazd mechaniczny. Oprócz tego, przedmiotem ubezpieczenia majątkowego może być między innymi: dom w budowie, domek letniskowy, jacht, łódź, magazyn lub hala, rower, biżuteria, maszyny, sprzęt fotograficzny, sprzęt komputerowy, ale także towar, wyprodukowane przedmioty lub uprawa rolna. Każda polisa może zawierać indywidualne warunki, które muszą być wyszczególnione w ogólnych warunkach danego ubezpieczenia, zwanych inaczej OWU.

Przykładowe wyłączenia to między innymi:

• wyłączenie ochrony dla mieszkań i domów niezamieszkałych na stałe, przy czym ubezpieczyciele różnie definiują "niezamieszkanie na stałe";

• wyłączenie ochrony dla ruchomości specjalnych takich jak: dzieła sztuki, zbiory kolekcjonerskie, zabytkowe meble;

• wyłączenie ochrony dla kruszców szlachetnych jak złoto, srebro i platyny w złomie i w sztabach, broni wszelkiego rodzaju oraz trofeów myśliwskich;

• wyłączenie odpowiedzialności w przypadku czystej dewastacji, czyli zniszczenia mienia nie związanego z usiłowaniem kradzieży lub kradzieżą

• wyłączenie odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez psy zaliczane do ras agresywnych,

Zadaniem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w życiu prywatnym jest ochrona Ubezpieczonego przed skutkami finansowymi szkód, jakich ten dopuścił się na osobie trzeciej lub jej majątku. Jeśli więc Ubezpieczony wyrządzi komuś szkodę, Ubezpieczyciel zobowiązany będzie w ramach polisy oc, w imieniu Ubezpieczonego, do pokrycia kosztów naprawy, lub wypłacenia zadośćuczynienia osobie trzeciej, która doznała szkody majątkowej lub osobowej. Ubezpieczenie oc może być również wykupione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dla niektórych grup zawodowych posiadanie ubezpieczenia oc jest prawnym obowiązkiem, czego przykładem mogą być: lekarze, adwokaci, rzeczoznawcy majątkowi, myśliwi, komornicy, doradcy podatkowi, architekci i inżynierowie budownictwa, detektywi, brokerzy, agenci ubezpieczeniowi, organizatorzy turystyki oraz imprez masowych.

PRZYKŁADY:

DOM W BUDOWIE

Ubezpieczenie domu w budowie zapewnia ochronę mienia podczas prowadzenia prac budowlanych.

Przedmiotem ubezpieczenia są określone w umowie:

• domy jednorodzinne wraz ze stałymi elementami,

• garaże wolno stojące, budynki gospodarcze, obiekty małej architektury mieszczące się na terenie tej samej nieruchomości, na której stoi ubezpieczony dom,

• należące do Ubezpieczającego mienie ruchome, znajdujące się w ubezpieczonych domach.

Domy jednorodzinne oraz ich stałe elementy są objęte ochroną ubezpieczeniową od szkód powstałych na skutek:

• pożaru,

• uderzenia pioruna,

• wybuchu,

• upadku statku powietrznego,

• zalania,

• huraganu,

• spływu wód po zboczach,

• gradu,

• osunięcia się ziemi,

• zapadania się ziemi,

• lawiny,

• budowlanej.

Za opłatą dodatkowej składki zakres ubezpieczenia może zostać rozszerzony o szkody powstałe w wyniku powodzi.

Ochroną ubezpieczeniową od szkód powstałych w wyniku wymienionych wyżej zdarzeń losowych można objąć także:

• garaże wolno stojące,

• budynki gospodarcze,

• obiekty małej architektury,

• mienie ruchome.

Dzięki wykupionym opcjom dodatkowym, zakres ochrony ulega rozszerzeniu o ubezpieczenie od szkód powstałych wskutek kradzieży z włamaniem i rozboju:

• mienia ruchomego,

• stałych elementów domu jednorodzinnego.

Domek letniskowy

Przedmiotem ubezpieczenia jest określony w umowie domek letniskowy wraz ze stałymi elementami oraz mienie ruchome w tym domku. Za domek letniskowy uznaje się zamieszkiwany czasowo budynek, służący celom rekreacyjnym oraz budynek na terenie ogródka działkowego lub innego rodzaju działki rekreacyjnej.

Mienie ruchome to należące do Ubezpieczającego:

• urządzenia i przedmioty użytku domowego, zapasy gospodarstwa domowego oraz odzież i inne przedmioty osobistego użytku,

• przedmioty wartościowe i wartości pieniężne,

• wózki inwalidzkie nie podlegające rejestracji oraz sprzęt rehabilitacyjny,

• sprzęt turystyczny i sportowy,

Stałe elementy domku letniskowego to elementy zamontowane lub wbudowane na stałe, w szczególności: meble, antresole, piece i kominki, okna i drzwi zewnętrzne i wewnętrzne (łącznie z oszkleniem i zamknięciami), sieć wodno-kanalizacyjna, elektryczna, gazowa lub grzewcza wraz z wyposażeniem, ścianki działowe o konstrukcji szkieletowej, schody, parapety wewnętrzne, tynki wewnętrzne, powłoki malarskie, wszelkiego rodzaju okleiny czy wykładziny sufitów, ścian, schodów i podłóg, zewnętrzne i wewnętrzne kraty, żaluzje i rolety oraz urządzenia sygnalizacji alarmowej.

Mienie objęte jest ochroną ubezpieczeniową od szkód powstałych wskutek:

• pożaru,

• uderzenia pioruna,

• wybuchu,

• upadku statku powietrznego,

• huraganu,

• gradu,

• osunięcia się ziemi (niespowodowanego usuwaniem ziemi na stokach przez człowieka),

• zapadania się ziemi,

• lawiny,

• zalania, powstałego m.in. wskutek:

Za opłatą dodatkowej składki zakres ubezpieczenia może zostać rozszerzony o szkody powstałe w wyniku powodzi.

Ubezpieczenie umożliwia również ochronę mienia od szkód powstałych na skutek:

• kradzieży z włamaniem,

• rozboju.

Ryzyka ubezpieczeniowe

Przedmiotem ubezpieczenia są:

• budynki i budowle,

• środki trwałe i wyposażenie,

• środki obrotowe,

• mienie stanowiące własność osób trzecich, mienie pracowników,

• nakłady adaptacyjne i wartości pieniężne.

Zakres ubezpieczenia obejmuje:

• ogień, uderzenie pioruna, eksplozję,

• upadek statku powietrznego,

• akcję ratowniczą,

• huragan, deszcz nawalny, powódź, grad, lawinę, śnieg,

• trzęsienie ziemi, zapadanie i osuwanie się ziemi,

• uderzenie pojazdu, huk ponaddźwiękowy,

• dym, sadzę, szkody wodociągowe.

Odpowiedzialność Cywilna działalności

Przedmiotem ubezpieczenia jest:

• odpowiedzialność cywilna za szkody osobowe,

• rzeczowe i/lub straty finansowe w związku z prowadzoną działalnością,

• posiadaniem mienia i/lub nienależytym wykonaniem zobowiązań wynikających z zawartych umów.

• typowe umowy to: OC deliktowe, OC kontraktowe, OC pracodawcy, OC za produkt, OC najemcy, OC przewoźnika.

• obowiązkowe ubezpieczenia Odpowiedzialności Cywilnej

Są to ubezpieczenia wymagane stosownymi przepisami obowiązującego prawa przeznaczone dla podmiotów wykonujących czynności: adwokata, architekta, notariusza, zarządcy nieruchomościami, usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, pośrednika w obrocie nieruchomościami i inne.

Kradzież z włamaniem i rabunek

Przedmiotem ubezpieczenia są:

• środki obrotowe,

• mienie przyjęte od osób trzecich w celu wykonania usługi lub do komisowej sprzedaży,

• środki trwałe i wyposażenie,

• wartości pieniężne (również w transporcie),

• mienie pracowników.

Szyby i przedmioty szklane od stłuczenia

Przedmiotem ubezpieczenia są: szyby okienne i drzwiowe, oszklenie ścian i dachów, płyty szklane stanowiące składową część mebli, gablot i kontuarów, przegrody ścienne, lustra zamontowane na stałe, szyldy, rurki neonowe, witraże, wykładziny szklane i kamienne, tablice reklamowe usytuowane przy trasach komunikacyjnych.

Pakiety dla małych i średnich przedsiębiorstw

Pakiet przeznaczony dla firm, których przychód roczny nie przekracza 2 mln EURO. Przedmiotem ubezpieczenia mogą być budynki i budowle, maszyny, urządzenia, wyposażenie, sprzęt elektroniczny, oprogramowanie, środki obrotowe, mienie przyjęte do sprzedaży lub w celu wykonania usługi, nakłady inwestycyjne, mienie prywatne pracowników, wartości pieniężne, OC deliktowe, OC pracodawcy, OC za produkt, OC najemcy, OC kontraktowa, OC przewoźnika, szyby i przedmioty szklane w wybranym przez Ubezpieczającego zakresie.

Ubezpieczenie może obejmować ogień i inne zdarzenia losowe, katastrofę budowlaną, błąd użytkownika, dewastację, zepsucie towarów, stłuczenie i uszkodzenie przedmiotów szklanych, kradzież z włamaniem i rabunek oraz odpowiedzialność cywilną. Pakiet charakteryzuje się niskimi stawkami taryfowymi uzależnionymi od ilości ubezpieczanych ryzyk. 

Suma ubezpieczenia i wysokość składki na ubezpieczenie

Wysokość sumy ubezpieczenia ustalana jest oddzielnie dla każdej polisy, biorąc pod uwagę rodzaj mienia zgłaszanego do ubezpieczenia. W odniesieniu do budynków, budowli, maszyn lub urządzeń, decydującym faktorem jest wartość mienia ustalona na dzień zgłoszenia do ubezpieczenia. Wysokość składki zależna będzie od wysokości ustalonej sumy ubezpieczenia oraz częstotliwości jej płacenia.

Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny

CZYM JEST UFG ??

Instytucja powstała w 1990 r. w wyniku rozwoju rynku ubezpieczeniowego w Polsce.
Aktualna podstawa prawna: ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 124 poz. 1152) rozdz. 7 oraz Statut UFG z 14 czerwca.

Siedziba w Warszawie. Nadzorowany przez ministra właściwego ds. instytucji finansowych.

Posiada osobowość prawną

MISJA FUNDUSZU

Ubezpieczeniowy Funduszu Gwarancyjny zajmuje się wypłatą odszkodowań niewinnym ofiarom wypadków - spowodowanych przez nieubezpieczonych właścicieli pojazdów oraz nieubezpieczonych rolników.

Każda z tych grup ma obowiązek posiadać ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, popularnie zwane OC.
UFG wypłaca również odszkodowania osobom poszkodowanym, w przypadku gdy sprawca wypadku drogowego uciekł z miejsca zdarzenia i jest nieznany.

UWAGA ! Nieubezpieczeni kierowcy kosztują - innych wykupujących obowiązkowe OC - 27 mln złotych, zaś niezidentyfikowani 25 mln złotych, rocznie. Z kolei nieubezpieczeni rolnicy kosztują prawie 600 tys. złotych, rocznie.

MISJA c.d

UFG zajmuje się także kontrolą i karaniem nieubezpieczonych. Realizuje kolejne projekty by zapewnić lepszą ochronę ofiarom wypadków drogowych oraz tych związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, a spowodowanych przez sprawców bez ważnego OC.
Celem jest zapewnienie szczelności systemu obowiązkowego OC oraz ograniczenie liczby nieubezpieczonych pojazdów poruszających się po polskich drogach.
UWAGA !

Ważne zatem jest by w świadomości wszystkich Polaków zapadła informacja:

pojazdy bez ważnej polisy komunikacyjnej OC nie mają prawa jeździć po polskich drogach, a jeżeli tak się dzieje - to jest to nielegalne!

CZŁONKOWIE FUNDUSZU

Członkami Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego są krajowe i zagraniczne zakłady ubezpieczeń, wykonujące działalność ubezpieczeniową na terenie Polski – w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i obowiązkowego ubezpieczenia OC rolników.

Członkostwo w UFG jest obowiązkowe.

PRZYKŁADy

• Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji Allianz Polska S.A.

• Aviva Towarzystwo Ubezpieczeń Ogólnych SA

• Generali Towarzystwo Ubezpieczeń S.A.

• Link4 Towarzystwo Ubezpieczeń Spółka Akcyjna

• Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji
  WARTA S.A. itp.

ORGANY :

Organami Funduszu są: (art. 115.)

• Zgromadzenie Członków Funduszu;

• Rada Funduszu;

• Zarząd Funduszu.

W skład Rady Funduszu, poza członkami określonymi statutowo, wchodzi przedstawiciel ministra właściwego do spraw instytucji finansowych oraz przedstawiciel organu nadzoru.

Zgromadzenie Członków Funduszu:

- Zasiadają w nim przedstawiciele Członków UFG (po jednej osobie).

Jest to podstawowy organ UFG.

Uchwala Statutu UFG, bada sprawozdania pozostałych organów UFG.

Powołuje i odwołuje Radę Funduszu.

Proponuje wysokość składki wnoszonej przez Członków.

RADA FUNDUSZU

• Składa się z 5 – 7 członków powołanych przez Zgromadzenie + przedstawiciel organu nadzoru i ministra.

• Kandydatów na członków RF zgłaszają towarzystwa ubezpieczeń (Członkowie UFG).

• Mandat członka RF trwa 3 lata.

• Zadaniem Rady jest prowadzenie stałego nadzoru nad działalnością Funduszu.

• Powołuje i odwołuje, oraz nadzoruje Zarząd Funduszu.

ZARZĄD FUNDUSZU

• Składa się z 3 – 5 członków, w tym prezesa i 2 wiceprezesów.

• Kadencja Zarządu trwa 4 lata .

• Jest głównym organem wykonawczym UFG

STATUT (art.116)

1. Statut Funduszu określa organizację, sposób działania oraz zasady gospodarki finansowej, a w szczególności:

1) sposób powołania, organizację oraz kadencję organów Funduszu;

2) zakres kompetencji organów Funduszu;

3) prawa i obowiązki członków oraz sposób głosowania;

4) zasady działania Funduszu;

5) zasady prowadzenia gospodarki finansowej;

6) tryb postępowania w sprawach dochodzenia roszczeń z tytułu opłat i regresów.

STATUT c.d

2. Statut Funduszu i jego zmiany są uchwalane przez Zgromadzenie Członków Funduszu.

3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii orga- nu nadzoru, zatwierdza, w drodze decyzji, statut Funduszu i jego zmiany, w oparciu o kryterium zgodności z prawem oraz zgodności z zadaniami ustawowymi wykonywanymi przez Fundusz.

4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych ogłasza statut Funduszu i je- go zmiany w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów

DZIAŁALNOŚĆ

Zadaniem funduszu jest wypłacanie odszkodowań i świadczeń z tytułu obowiązkowych ubezpieczeń OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i rolników posiadających gospodarstwa rolne, gdy sprawca nie zawarł umowy ubezpieczenia (szkoda na mieniu i osobie) lub nie został zidentyfikowany (szkoda na osobie).

W 2012 roku odszkodowania wypłacone przez UFG ofiarom tych wypadków wynosiło prawie 70 mln złotych.

DZIAŁALNOŚĆ c.d.

Fundusz zaspokaja także roszczenia osób uprawnionych w przypadku ogłoszenia upadłości albo oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń lub umorzenia postępowania upadłościowego, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego albo w przypadku zarządzenia likwidacji przymusowej zakładu ubezpieczeń, jeżeli roszczenia osób uprawnionych nie mogą być pokryte z aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.

Z obowiązkowych ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej UFG wypłaca 100% należnych odszkodowań i świadczeń, a z umów ubezpieczenia na życie w wysokości 50% wierzytelności, nie więcej jednak niż kwotę stanowiącą równowartość 30 tys. euro.

DZIAŁALNOŚĆ c.d.

Fundusz prowadzi bazę danych Ośrodka Informacji (OI UFG), która zawiera informacje o wszystkich sprzedanych polisach komunikacyjnych OC.

Dzięki tej bazie za darmo, znając numer rejestracyjny lub numer VIN pojazdu oraz datę zdarzenia, można sprawdzić, czy pojazd sprawcy ma wykupione ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej.

Dane w bazie UFG dotyczą kierujących pojazdami biorących udział w zdarzeniu (zarówno właścicieli pojazdów jak i sprawców wypadków)

KIEDY FUNDUSZ WYPŁACA ODSZKODOWANIE ?

1) gdy szkoda została wyrządzona w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu lub kierującego pojazdem, ale nie ustalono ich tożsamości -> Fundusz wypłaca odszkodowanie za tzw. szkody na osobie (zadośćuczynienie, koszty leczenia, renty, ale nie wypłaca odszkodowania za uszkodzony samochód),
2) gdy szkoda została wyrządzona w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu lub kierującego pojazdem, ale nie ustalono ich tożsamości, ale:

Fundusz wypłaca również odszkodowanie za szkodę na mieniu (uszkodzony samochód), ale tylko w przypadku, gdy równocześnie u któregokolwiek uczestnika zdarzenia nastąpiła śmierć, naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, trwający dłużej niż 14 dni.

Naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia powinny zostać stwierdzone orzeczeniem lekarza, posiadającego specjalizację w dziedzinie medycyny odpowiadającej rodzajowi i zakresowi powyższych naruszeń czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia (wymóg ten obowiązuje od dnia 11 lutego 2012 r.).

W przypadku szkody w pojeździe mechanicznym świadczenie Funduszu podlega zmniejszeniu o kwotę stanowiącą równowartość 300 euro, ustalaną przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu ustalenia odszkodowania;

3) gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu, którego ruchem wyrządzono szkodę, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC komunikacyjnym.

Fundusz wypłaca odszkodowanie zarówno za szkody w mieniu, jak i na osobie;

4) gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którym wyrządzono szkodę, zarejestrowanego za granicą na terytorium państwa, którego biuro narodowe jest sygnatariuszem Porozumienia Wielostronnego, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC komunikacyjnym, a pojazd był pozbawiony znaków rejestracyjnych, bądź znaki te nie były, w momencie zdarzenia, przydzielone temu pojazdowi przez właściwe władze.

Fundusz wypłaca odszkodowanie zarówno za szkody w mieniu, jak i na osobie;

5) gdy rolnik, osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie domowym lub osoba pracująca w jego gospodarstwie rolnym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z posiadaniem przez rolnika tego gospodarstwa rolnego szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia, a rolnik nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC rolników.

Fundusz wypłaca odszkodowanie zarówno za szkody w mieniu, jak i na osobie

6) gdy szkody zostały wyrządzone przez posiadacza zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, i nie był on ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli państwem członkowskim umiejscowienia ryzyka jest Rzeczpospolita Polska;

7) w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń albo oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń lub umorzenia postępowania upadłościowego, jeżeli majątek zakładu ubezpieczeń oczywiście nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego albo w przypadku zarządzenia likwidacji przymusowej zakładu ubezpieczeń, jeżeli roszczenia osób uprawnionych nie mogą być pokryte z aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych,

Do zadań Funduszu należy również zaspokajanie roszczeń osób uprawnionych z:

a) umów ubezpieczeń obowiązkowych - OC komunikacyjne, OC rolników oraz ubezpieczenia budynków rolnych za szkody powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b)  umów ubezpieczeń obowiązkowych określonych w odrębnych ustawach oraz umów ubezpieczenia na życie, w wysokości 50 % wierzytelności, do kwoty nie większej niż równowartość w złotych 30.000 euro według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu ogłoszenia upadłości, oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania upadłościowego albo w dniu zarządzenia likwidacji przymusowej.

UWAGA !

Należy jednak pamiętać, że jeśli poszkodowany poniósł szkodę na mieniu (np. uszkodzenie pojazdu) i może otrzymać odszkodowanie z ubezpieczenia dobrowolnego zawartego przez siebie (np. autocasco) Fundusz wyrównuje szkodę tylko w części, w której nie może być zaspokojona, wraz z uwzględnieniem utraconych zniżek składki oraz prawa do zniżek składki.

ZGŁOSZENIE SZKODY:

Roszczenia do UFG winny być zgłaszane za pośrednictwem dowolnej firmy ubezpieczeniowej, która oferuje obowiązkowe ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.

W praktyce jest to większość przedsiębiorstw działających na rynku. Firma ta zobowiązana jest do przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego i przesłania dokonanych ustaleń do UFG, który następnie podejmuje decyzję o wypłacie odszkodowania lub odmowie jego przyznania.

Poszkodowany ma prawo do wglądu do akt postępowania likwidacyjnego na każdym jego etapie. Kwota bezsporna odszkodowania powinna być wypłacona przez UFG w terminie 30 dni od otrzymania akt szkody od firmy ubezpieczeniowej.

UWAGA!

Warto podkreślić, że w przypadku odmowy wypłaty lub otrzymania zaniżonego odszkodowania istnieje możliwość dochodzenia odszkodowania od UFG przed sądem.

Stroną pozwaną musi być wówczas Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, a nie firma ubezpieczeniowa, która prowadziła postępowanie likwidacyjne.

POMOC FINANSOWA UFG WOBEC ZU

1. Fundusz może udzielać zwrotnej pomocy finansowej zakładowi ubezpieczeń przejmującemu portfel ubezpieczeń obowiązkowych, jeżeli posiadane środki własne w wysokości co najmniej marginesu wypłacalności oraz aktywa na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych nie gwarantują w pełni wypłacalności tego zakładu ubezpieczeń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa, ma charakter pożyczki zwrotnej, której wysokość nie może przekroczyć wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, wynikających z przejmowanego portfela ubezpieczeń i która może być przeznaczona przez zakład ubezpieczeń tylko na zaspokojenie interesów uprawnionych z umów ubezpieczeń przejmowanego portfela.

3. Udzielanie pomocy finansowej, następuje na wniosek zakładu ubezpieczeń.

4. Pomoc finansowa jest udzielana przez Fundusz na warunkach korzystniejszych od ogólnie stosowanych.

5. Warunki udzielanej pomocy finansowej, w szczególności termin oraz wysokość rat i odsetek określa umowa zawierana pomiędzy Funduszem a zakładem ubezpieczeń przejmującym portfel ubezpieczeń.

REGRES JAKO NARZĘDZIE UFG

Sprawca wypadku drogowego - który nie miał ważnego ubezpieczenia komunikacyjnego OC – musi zwrócić świadczenie, wypłacone poszkodowanemu przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Tak stanowią przepisy ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych.

Po wypłaceniu odszkodowania, UFG wystąpi do posiadacza nieubezpieczonego pojazdu - o zwrot tej sumy (regres).

UWAGA !

Za szkody spowodowane nieubezpieczonym autem płaci nie tylko jego właściciel, ale również kierowca, który prowadził pojazd nie posiadający ważnego OC.!!

PRZYKŁAD

  Wartość szkody w wypadku drogowym, spowodowanym przez nieubezpieczony pojazd, wyceniono na 10 tysięcy złotych. Świadczenie to wypłaca poszkodowanemu Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Następnie Fundusz występuje - do sprawcy i posiadacza pojazdu - o zwrot  10 tysięcy złotych.

TRYB POSTĘPOWANIA EGZEKUCYJNEGO

Po wypłacie świadczenia poszkodowanemu w wypadku drogowym - Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny wszczyna postępowanie regresowe,

Fundusz występuje do sprawcy wypadku i posiadacza pojazdu - o zwrot wypłaconego świadczenia. W wezwaniu podana jest kwota roszczenia oraz niezbędne wyjaśnienia,

sprawca szkody i posiadacz pojazdu mają 30 dni na uznanie należności i uregulowanie jej względem UFG,

gdy sprawca szkody i posiadacz pojazdu (lub gospodarstwa rolnego) to dwie różne osoby - UFG występuje o zwrot świadczenia do obu.  Spłata zadłużenia przez jedną z tych osób zwalnia drugą, z obowiązku zapłaty,  

sprawca szkody (lub właściciel pojazdu/gospodarstwa rolnego) dokonuje wpłaty na rachunek Bank Pekao S.A. 46 1240 6003 1111 0000 4945 2284

TRYB POSTĘPOWANIA EGZEKUCYJNEGO

• Fundusz może – na wniosek dłużnika - udzielić ulgi w spłacie tej płatności, poprzez rozłożenie jej na raty. Warunkiem jest udokumentowanie, przez dłużnika, że znajduje się on w wyjątkowo trudnej sytuacji materialnej i majątkowej lub życiowej (Art. 110 ust. 2 Ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych)

• jeżeli dłużnik nie dotrzyma terminu spłaty i nie zareaguje na otrzymane wezwanie - sprawa jest kierowana na drogę postępowania sądowego,

• skierowanie przez UFG sprawy do sądu - dla sprawcy szkody i  posiadacza pojazdu/gospodarstwa rolnego - wiąże się zazwyczaj z dodatkowymi kosztami, takimi jak: koszty postępowania sądowego i odsetki,

• po wydaniu przez sąd orzeczenia potwierdzającego obowiązek zwrotu świadczenia przez dłużnika - sprawę przejmuje Wydział Egzekucji Sądowej UFG,

• do należności głównej doliczane są: koszty procesu, odsetki za zwłokę, koszty opłaty kancelaryjnej oraz koszty klauzuli wykonalności,

• jeżeli dłużnik nie ureguluje zasądzonych kwot w ciągu 30 dni od dnia otrzymania wezwania od UFG -  w sprawie zostaje wszczęte postępowanie egzekucyjne. Dochodzeniem całości sumy należnej Funduszowi zajmuje się komornik sądowy,

• umorzenie postępowania egzekucyjnego przez komornika (np. wobec niewypłacalności dłużnika) nie kończy postępowania windykacyjnego. Egzekucja może być wszczynana wielokrotnie, aż do całkowitego zwrotu zasądzonych należności.

CIEKAWOSTKA

Już ponad 40 tysięcy nieubezpieczonych - z własnej kieszeni - zwróciło Funduszowi świadczenia wypłacone ofiarom spowodowanych przez siebie wypadków. W ciągu dwudziestu lat działalności UFG odzyskał, z tego tytułu, łącznie blisko 140 mln złotych.

DOCHODY UFG

Między innymi:

• składki od zakładów ubezpieczeń (rozporządzenie Ministra finansów z dnia 24 listopada 2003 r.) – 0.7%

• wpływy opłat „karnych”

• roszczeń regresowych

• wpłaty z podziału masy upadłościowej

• przychody z oprocentowania pożyczek dla zakładów ubezpieczeń

„Bo mąż nie płacił OC …”

Czy Twój mąż jeździ bez OC? Jeśli tak, to w razie wypadku zostaniecie obciążeni kosztami, które mogą wynieść nawet 700 tys. zł. Porozmawiaj z mężem – tak zachęcało UFG w kampanii reklamowej do kupowania obowiązkowego ubezpieczenia OC.

Fundusz Gwarancyjny prowadził kampanię informacyjną skierowaną do młodych posiadaczy pojazdów, którzy nie kupują komunikacyjnego OC. Ma ona uświadomić im konsekwencje braku tej polisy.

Celem kampanii było przede wszystkim ograniczenie kosztów społecznych związanych z wypłatą odszkodowań i świadczeń za wypadki spowodowane przez nieubezpieczonych kierowców gdyż za nich płaci każdy ubezpieczony posiadacz pojazdu .

PORADA

Jeżeli jesteś osobą poszkodowaną w kolizji lub wypadku i nie wiesz, czy pojazd sprawcy ma ważną polisę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Możesz to sprawdzić za darmo – za pośrednictwem Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.

Baza danych Ośrodka Informacji UFG zawiera informacje o polisach komunikacyjnych OC i AC.  Towarzystwa oferujące ten rodzaj ubezpieczeń mają obowiązek przekazywania informacji o nich do bazy OI UFG.
 

PORADA

Jeżeli chcesz sprawdzić przez Internet, czy właściciel danego pojazdu posiada ważną polisę  ubezpieczenia OC, skorzystaj z naszego systemu informatycznego.

Potrzebny będzie numer rejestracyjny lub numer VIN pojazdu oraz data zdarzenia.

W odpowiedzi otrzymasz informacje z OI UFG o: 

numerze  polisy OC

pojazdu

nazwie firmy ubezpieczeniowej, która wystawiła tę polisę

danych adresowych firmy ubezpieczeniowej

Lub

informację o braku danych o takiej polisie na dzień kolizji .

Jest to najszybszy sposób uzyskania powyższych informacji.

Można też zwrócić się do Funduszu za pośrednictwem tradycyjnej poczty, faxem lub mailem. Odpowiedź można również odebrać osobiście, w siedzibie Funduszu.

WYKONYWANIE DZIAŁALNOŚCI UBEZPIECZENIOWEJ NA TERENIE RP PRZEZ ZAGRANICZNE ZAKŁADY UBEZPIECZEŃ

Według ustawy o działalności ubezpieczeniowej rozdziału 1 Art.3.1. : „Przez DZIAŁALNOŚĆ UBEZPIECZENIOWĄ rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych”

Ustawa ta nie definiuje jednak pojęcia „zagraniczny zakład ubezpieczeń”, ale można wnioskować, że jest nim przedsiębiorstwo prowadzące działalność ubezpieczeniową, nie posiadające siedziby w Polsce, które działa w formie spółki akcyjnej lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych.
W obecnym stanie prawnym Polski ( tzn. po wstąpieniu Polski do UE) ustawa o działalności ubezpieczeniowej uwzględnia wykonywanie działalności ubezpieczeniowej na terytorium RP przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń (Roz.6 art. 103-126).

Art. 104.1. „Zagraniczny zakład ubezpieczeń może podejmować i wykonywać działalność ubezpieczeniową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadzie wzajemności.”

Jest to dozwolone jedynie przez GŁÓWNY ODDZIAŁ, który nie posiada osobowości prawnej, lecz ma zdolność prawną, tzn. „…może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywanym.” Podlega on także wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego, który może być dokonany po uzyskaniu zezwolenia organu nadzoru (Komisji Nadzoru Finansowego).

Uwzględnić należy także zastrzeżenia przepisów swobody świadczenia usług ubezpieczeniowych (Roz.7 ustawy o działalności ubezpieczeniowej),w których jest artykuł o możliwości wykonywania działalności ubezpieczeniowej na terenie RP przez zagraniczny zakład ubezpieczeń z państwa członkowskiego Unii Europejskiej i również po uprzednim uzyskaniu zezwolenia na wykonywanie tej działalności w państwie, w którym ma swoją siedzibę.(art.128)

GŁÓWNY ODDZIAŁ działa na podstawie przepisów prawa polskiego i statutu określonego przez zagraniczny zakład ubezpieczeń. Kieruje nim dyrektor. Statut głównego oddziału powinien być sporządzony w formie aktu notarialnego i musi być zatwierdzony przez KNF. Prawo reprezentacji przysługuje dyrektorowi i jednemu z zastępców lub dwóm zastępcom łącznie. Co najmniej dwie osoby, w tym dyrektor, muszą się posługiwać językiem polskim i muszą legitymować się co najmniej pięcioletnim stażem pracy na samodzielnym stanowisku kierowniczym w instytucjach finansowych.

Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest zobowiązany rozpocząć wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w terminie nie przekraczającym 12 miesięcy od dnia wydania zezwolenia.

Pojęcie działalności ubezpieczeniowej może być rozpoczęte po złożeniu KAUCJI – ma to na celu zabezpieczenie jego przyszłych zobowiązań z tytułu umów ubezpieczenia, zawartych przez główny oddział. Kaucja wynosi równowartość minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego.

Zagraniczny zakład ubezpieczeń po złożeniu wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej lub uzyskaniu zezwolenia na terenie RP oraz innego państwa członkowskiego UE, może złożyć wniosek o przyznanie mu następujących uprawnień:

• OBLICZENIA MARGINESU WYPŁACALNOŚCI w odniesieniu do wyników całej działalności

• ZŁOŻENIA KAUCJI

• UMIEJSCOWIENIA AKTYWÓW stanowiących pokrycie rezerw techniczno - ubezpieczeniowych

Zagraniczny zakład ubezpieczeń występuje o przyznanie powyższych uprawnień do KNF oraz do właściwych organów państw członkowskich UE.
KNF udziela zgody, w drodze decyzji, w szczególności po dokonaniu oceny finansowej zagranicznego zakładu ubezpieczeń, w tym jego wypłacalności. Nadzór nad tą wypłacalnością będzie sprawować wskazany we wniosku właściwy organ nadzoru.

Na wniosek jednego lub kilku zainteresowanych państw członkowskich UE zgoda na przyznanie przedstawionych powyżej uprawnień może być cofnięta (w drodze decyzji) przez nie.

Zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń poprzez główny oddział mieszczący się na terytorium Polski może być cofnięte przez KNF, jeżeli:

* utracił zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej
*został postawiony w stan LIKWIDACJI lub ogłoszono jego upadłość

Rozwiązanie głównego oddziału następuje po przeprowadzeniu jego likwidacji.

Zagraniczny zakład ubezpieczeń odpowiada za zobowiązania głównego oddziału całym swoim majątkiem, a więc nie tylko majątkiem znajdującym się na terytorium Polski.

PODSUMOWANIE

Zagraniczne zakłady ubezpieczeń, które posiadają siedzibę poza UE, po 1 maja 2004r. mogą wykonywać działalność ubezpieczeniową na terenie Polski tylko w formie głównego oddziału zagranicznego zakładu ubezpieczeń. Ponadto muszą uzyskiwać od KNF-u zezwolenie, a działalność będzie mogła być rozpoczęta po złożeniu kaucji. Nadzór nad głównym oddziałem będzie sprawowany przez organ nadzoru.